Hoi hoi Mijn dochter wilt niet bij haar vader. Eventjes is niet erg maat als ik dan te lang wegblijf volgens haar begint ze te huilen en dan wilt ze naar mij. Hij vind dat niet leuk en wat is dan het resultaat huilende baby en beledigde man. Wat kan ik doen ?
Hebben dat ook gehad...wel wisselend. Soms heeft ze een duidelijke papa fase en soms een mama fase. Vond het ook niet zo leuk als ze zich aan haar vader vastklampte om te voorkomen dat ze naar mij 'moest' nadat ik haar de hele dag had verzorgd....maar goed is maar een fase dacht ik dan. Als ouders dit als 'normaal' zien en niet als afwijzing is heel belangrijk. Een kindje zal zich soms, tijdelijk, bij bepaalde dingen een voorkeur voor een ouder hebben maar heeft niet de intentie om de andere ouder af te wijzen. Wij besteedden er niet zoveel aandacht aan en dan ging t vanzelf eer over. Je kunt het ook zien als het kindje dat zich ontwikkelt en nu haar eigen wil wat dit betreft laat gelden. Misschien hoe minder aandacht je eraan besteedt en hoe minder je haar dan vraagt wel bij papa te blijen, hoe minder drama. Dan is het ook niet zo vervelend voor je vriend. Succes ermee!
Bedankt voor je reactie en ook fijn om te horen dat dit dan normaal is. Maar hoe lang duurt zo een fase ongeveer? En nogmaals bedankt
Ja maar de mensen zeggen dat meisjes normaal papa's kindjes zijn en hij is wat beledigd dat dochterlief liever bij mama.
heel herkenbaar, mijn oudste moest tot 20 maanden niet zoveel van haar vader hebben, maar toen is de jongste geboren en heb ik paar dagen in het ziekenhuis gelegen, erna kon ik niet zoveel (keizersnee) dus moest ze wel accepteren dat haar vader haar meer verzorgde en sindsdien is het klaar. De jongste heeft deze voorkeur niet zo en trekt veel meer naar haar vader toe. noem het ook vaak "papa`s kindje"
Als dat altijd zo is geweest is dat niet 'normaal' hoor. Hechting aan de vader hoort niet minder te zijn als de hechting aan de moeder. Ts, heeft ze nu deze fase, of heeft ze dit altijd gehad? Brengt papa veel directe tijd met haar door, doet ie de verzorging, voldoende 1-op-1 tijd met papa enz?
Lastig inderdaad. Mijn dochter is ook echt een mamma's kindje, maar vaak is pappa toch ook wel erg leuk. Je vriend hoeft helemaal niet beledigd te zijn (het is wel vervelend natuurlijk) en moet het ook zeker niet laten merken want ik denk dat dat averechts werkt. Niet teveel pushen, komt vanzelf goed.
Altijd eigenlijk al een beetje maar de laatste tijd is het erg extreem. Verzorging doe ik meestal zoals luiers vervangen enz maar hij speelt wel geregeld met haar.
Ja idd edge maar mijn man Is dan ook nog eens beledigd en gaat echt mokken. Ik zit hier dan echt met mijn handen in mijn haar
Ik kan me dat wel voorstellen hoor, logisch dat iemand zo reageert. Maar probeer hem in te laten zien dat hij dat beter met jou kan bespreken of even zijn hart luchten als jullie meisje op bed ligt bijv. Misschien proberen om de verzorging wat meer uit handen te geven, kijken hoe dat gaat.
Dat zou idd kunnen helpen en niet geprobeerd is altijd mis. Ga praten met hem en proberen de verzorging wat meer aan hem over te laten alleen gaat dat wel even wennen zijn voor mij omdat ik het zo gewend ben
Tajaa begrijp dat het vervelend is voor je man.. Maar zitten mokken? Het is toch geen klein kind.. Hij moet zich een beetje vermannen, t gaat wel weer over
Tja hij heeft dan het gevoel dat hij faalt zeg maar en dan krijg je uitspraken zoals mijn kind wilt niets van me afweten... Ik ben een slechte vader... En vandaag is me dit even teveel geworden daarom ook dit topic hij is geen slechte vader maar soms moet ik nu eenmaal huishoudelijke taken doen zoals bv.afwassen en dan moet hij toch even bij haar blijven en dit botst echt op het moment. Het rare is als ik er niet ben is er geen probleem maar zodra ze me ziet dan begint het liedje
Hier hetzelfde hoor. Ze vind papa helemaal leuk. Tot ik thuis kom. Dan mag ik ook niet meer weg. Hoort 'volgens de boekjes' ook bij de leeftijd. Dus je man zal effe wat geduld moeten hebben. En zorg inderdaad dat hij ook 1 op 1 tijd heeft. (en dus het liefst als jij niet thuis bent)
Daar ga ik idd meer voor moeten zorgen dat ze meer een op een tijd hebben en ik hoop dat dit gaat werken voor zijn zelfvertrouwen en voor mijn dochter natuurlijk
Dat is bij ons met de jongste ook zo. Mijn man krijgt hem niet getroost, niet stil. Als ik er ben is het goed. Moet ik zeggen mijn man voelt zich onhandig met deze uk. Hij is met de oudste hele dagen aan het bouwen met duplo, voetballen, zwemmen en noem maar op..maar met een baby is hij gewoon stikonhandig. En dat voelt de jongste, denk ik. ALs ik thuis ben zal mijn man ook nooit de jongste verzorgen. Hij voelt zich te klunzig. Hoe vaak ikook zeg dat hij hem eens moet doen....jammer...hij zegt zelf dat dat wel komt als hij gaat lopen, als hij ouder is. Ik snap het wel, als jij je kind niet stil of tevreden krijgt kom je al gauw in een cirkeltje dat je het aan de moeder geeft. En dus je alsnog niet super goed hecht... Geloof ook echt dat het is omdat het een baby is, met deoudste is hij super gewoon! Maarja, t is wel erg onhandig zo. Edit: zie nu dat jouw kindje wat ouder is, daarmee geen ervaring..
Onze dochter wil alleen door haar vader op bed gebracht worden. Hij was gisteravond even bezig dus ik alvast begonnen met haar pyama aantrekken. Nou vergeet het maar, "Nee, papa!" Daar kan je het dan mee doen als moeder zijnde. Ik maak daar geen drukte om en voel me al zeker niet afgewezen. Papa doet het elke dag, dat is hun vast momentje samen, net als na het eten even spelen voor ze naar boven gaan. Elke ochtend als ik haar van bedje haal en de deur open doet vraagt ze gelijk naar papa, als ik dan zeg dat papa aan het werk is, zegt ze "oke, mama kus" Daarentegen is het voor de rest allemaal, "mama!" Ze heeft periodes gehad dat ik alles moest doen, en die periode heeft ze ook gehad met papa. We voelden ons daarbij niet afgewezen. Het hoort erbij, zijn fases. Uiteindelijk is ze net zo gek op papa als op mama.
Hier is het momenteel heel erg! Papa wel inde gaten houden, maar als hij te dichtbij komt na een dag werken... Ik moet overal bijzijn, naar bedbrengen door papa is ook huilen!