Nee, ik vind je niet gek! Ik snap je he-le-maaaal! Ik heb een VW golf cabriootje.. Heerlijke auto! Alleen hij is te klein En 3-deurs.. best vervelend met een maxi-cosi. En mn vriend heeft een Alfa Romeo.. We wonen en werken in dezelfde stad. Dus twee auto's is wat overbodig. Dus gaan we beide auto's inruilen voor een Volvo S60, de nieuwe. Opzich natuurlijk helemaal super.. Maar ik ga mn autootje zo missen!! Ik rij dr al in sinds ik mn rijbewijs heb. (Hij was eerst van mn moeder) Dus ja, ik vind je niet gek
Heerlijk he die 206 ! Was ook onze vorige auto en ik mis hem ook nog hoor... De wegligging en het stuurgedrag. Wij zijn naar een station overgestapt en ik ben er nog steeds niet aan gewend. Parkeren doe ik in kleine plekken met steken. Het is dat ie te klein is nu, maar ik zou zo wel weer willen ruilen en een 2e auto zit er na een dure verbouwing ff niet in. Maar ooit!
Ik ben ook gehecht aan mijn autootje. Een Fiat Seicento van eind 99. Hij heeft me nog nooit laten staan! Als de auto van bijv. mijn ouders bij de garage staat dan lenen ze de mijne (zoals nu het geval is) en dat geldt voor meer familie en vrienden. Als hij weg zou moeten zou ik ook weer niet in tranen uitbarsten, maar ik zou het wel jammer vinden.
Toen we onze Subaru Impreza GTT 1998 verkochten heb ik ook wel even lopen grienen. Gelukkig had ik mijn eigen VW Jetta 1990 nog! Ben gek op Jetta's. Deze is even later ook weg gegaan zwaar tegen mijn wil en mis hem nog elke dag! Nu weer precies het zelfde met onze passat station 2001. Echt die Jetta mis ik nog het meest!
Ik ook hoor. Wij hebben jaren een kanariegele Seat Arosa gehad. Was ons eerste autootje, en we noemden haar altijd gekscherend Roosje. Toen we een paar jaar geleden voor het eerst een nieuwe auto gingen kopen en Roosje bij de dealer moesten achterlaten had ik daar echt een beetje moeite mee. Mijn man vindt me overigens zwakzinnig hierom hoor .
Mis m'n 20 jaar oude Mazda 323 nog steeds. 9 maanden terug kwam hij niet meer door de APK . Al heeft m'n nieuwe bakkie zoveel meer luxe, ik mis m'n oude scheurmonster (met z'n lekkende dakraam, deuk in de bumper van dat boompje dat in de weg stond en de ramen die altijd besloegen als we met meerdere personen op pad waren)! Nee, ik vind je niet gek .
Ons eerste autotje ging naar de sloop. Tránen! Maar toen de nieuwe er was, was het al vlug weer over.
Ik begrijp je zeker, ik heb nog steeds mijn eerste auto: een VW Golf 1 Cabrio uit '87. Al verschillende keren over gedacht om hem weg te doen, maar kan het niet over mijn hart krijgen. En in ons geval is het ook niet echt nodig, auto's zijn onze hobby en ons werk (al gaat het dan over iets andere wagens ), voorlopig staat hij geschorst in een loods en als hij dadelijk weer in orde is (zou van de zomer moeten zijn), dan kan hij bij op onze zakelijke verzekering, vanaf september is hij ook belastingvrij, dus kost hij enkel nog benzine. Echt handig is hij niet, zeker niet met dadelijk twee kindjes, maar ook niet onhandiger als de gemiddelde andere kleine auto en we hebben nog een grote staan voor als het nodige is.
Brokje in m'n keel? Ik zou tranen met tuiten huilen! Wij rijden (als enige auto) een Renault 4 GTL van dertig jaar oud. De auto heeft zelfs een naam.. Dus ja, als ze ooit 'op' is ga ik jánken.
mijn eerste autoote was ook een daihatsu uit 93 ( gekocht in 99) Ik was zo blij ermee. Ik heb 'm gekocht na het halen van mijn hbov-v diploma en heb daar een nare periode in mijn leven mee afgesloten. Autootje stond echt symbool voor dat het toch nog goed kan komen. Heb hem helaas total loss gereden en woonde vlak bij de garage waar ie nog een paar dagen heeft gestaan, elke keer weer even slikken hoor.
oh ja, dit ken ik heb dr iedere keer weer moeite mee als een auto weg gaat.. het lastigst vond ik toen we de MG zr105 gingen inleveren voor een reanault megane (wat een miskoop btw! ***auto!) en helemaal toen ik later hoorde dat iemand hier in het dorp de MG had gekocht en 2 maanden later het blok had opgeblazen.. vond ik zoooo jammer, auto is naar de sloop gegaan.. :x vind het nog steeds lastig aardig te doen tegen deze jongen.. en mn peugout 106, was erg blij met dit autootje! was een rammelbak, hij liep slecht als het hard regende en elektrische ramen deden het niet altijd maar wt was ik blij met deze auto! heb er zelfs een grote sticker voor laten maken; de auto heette de Pussywagon.. hahaha!
Herken het helemaal.. Oh wat mis ik mijn kleine, gekke, oude (1987) suzuki-tje.. Hadden het lel gekocht voor 100 euro, mijn 1e autotje.. Kachel niet warm te krijgen, slot van de deur werkte vaker niet dan wel, slot van de kofferbak deed het helemaal niet, raam aan de pagagierskant ging zo nu en dan vanzelf open, maar wat reed dat autotje fijn.. Helaas weg moeten doen ivm. hoge kosten bij de apk.. We rijden nu een corsa, ook een fijne auto, maar is mis mn lieve suzuki nog steeds..
Ik mis mijn Micratje ook nog steeds, hoor! Dat was zo'n lekker wagentje. Kon ik lekker mee scheuren, overal parkeren, startte altijd en nooit enig probleem mee gehad. Maar ja, toen kregen we kinderen en met 1 kind, maxicosi, kinderwagen en allerlei toebehoren was het nog wel te doen, maar 2 kinderen met bijbehorende artikelen ging echt niet passen.... Nu rijd ik een Scenic, een hele fijne auto met veel bergruimte maar ik heb er echt geen klik mee. Gaat hij morgen kapot dan baal ik stevig, omdat ik nu eenmaal echt een auto nodig heb, maar ik zou hem zo inruilen voor iets anders. Ik weet nog dat mijn vader vroeger onze oude blauwe Ford Taurus (?) wegdeed omdat hij niet meer door de keuring kwam en daar was ik ook echt verdrietig over... Als ik heeel soms nog eens zo'n auto zie rijden (ze zijn echt oud) dan heb ik spontaan heimwee... Gelukkig is mijn Micraatje wel goed terecht gekomen en word er goed voor gezorgd... Hij rijd nu rond in Friesland bij de moeder van mijn schoonzus... Ik word dan ook regelmatig op de hoogte gehouden van het wel en wee van mijn oude liefde...