The life of David Gale Conviction The blind side En Hachi Oja en Not without my daughter. Een film die mij ook altijd bij is gebleven.
Ik heb ooit een film gezien die echt heel veel indruk maakte, maar kan me niet meer herinneren hoe die heette. Het ging over een stel met een jong kindje denk anderhalf die beide zwaar aan de drugs waren. Vervolgens waren ze een paar dagen flink van de wereld en toen ze bij kwamen lag hun kindje dood in zijn bedje. Zegt het iemand wat? Zou hem graag nog wel eens willen zien. Ook heb ik lang geleden een film gezien van nicolas cage die zwaar alcoholist was, ook heftig om te zien. Net gevonden>Leaving las vegas (nicolas Cage)
Heel heftig ja. Moet nu ook denken aan Requiem for a dream, ook een film over drugs, die heeft nog meer indruk op me gemaakt.
Momenteel draait, ik denk alleen in filmhuizen, "The Broken Circle Breakdown". Een Belgische film, die vond ik ook enorm indrukwekkend. Ik hoef bijna nooit te huilen bij films, maar bij deze kon ik het niet droog houden. En toch ging ik met een goed gevoel weg, knap!
niet helemaal zoals jullie indrukwekkend bedoelen, maar deze hakte er ook flink in. the human centipede 2 ZIEK!!!!
La Rafle, ontzettend indrukwekkend, echt een aanrader. Over de razzia in Parijs waarbij 10.000 joden in een wielerstadion werden gepropt en daar dagenlang werden vastgehouden zonder voedsel, water en wc's. In 'Haar naam was Sarah' wordt deze razzia ook gebruikt, en die film is ook héél mooi, maar la Rafle heeft op mij nog net wat meer indruk gemaakt.
Ik moet vandaag in eens denken aan een film die ik heb gezien Perfume: The Story of a Murderer vond ik ook erg bijzonder....
De usynlige/Troubled water En een vrij oude film: Les uns et les autres. Ben benieuwd of hij nu nog zo veel indruk zou maken.
Uit het jaar 2000: On the beach Er is een nucleaire oorlog geweest waardoor leven op aarde bijna onmogelijk wordt. Alleen in Australië kan men nog overleven en de overheid is dus ook druk op zoek naar nog leefbare plekken aangezien de radioactieve lucht rap richting Australië komt. Ze vangen een bericht op en gaan er vol hoop op af. Dan blijkt dat net bericht op repeat staat op een laptop op zonne-energie. Aan het eind van de film deelt de overheid zelfmoordpillen uit om niet te hoeven sterven aan de radio-activiteit. We waren allemaal ontzettend down aan het eind van de film. En godzijdank is er geen film van, maar ik heb het boek gelezen van Yolanda uit Epe (die hele erge misbruikzaak uit de jaren 90). Daarin beschrijft ze in detail hoe haar baby's worden vermoord door haar man en ouders. Dat is een boek waarvan ik nog steeds zou willen dat ik het niet had gelezen.
The Impossible. Over de tsunami-ramp. Knap staaltje acteerwerk. Heel realistisch neergezet. Ik huil nooit tijdens een film maar hier heb ik samen met mijn vriend lopen janken. Echt de moeite waard.
Wij hebben hem toen in 1 keer zitten kijken op een zondagmiddag. Maar mij broer had hem meegenomen en had hem zelf gedownload, dus je zou best weleens gelijk kunnen hebben.
ik heb gisteren n.a.v dit topic The last king of Scotland gezien, maar pfff toch wel heftige/gruwelijke stukken hoor. Ik geloof dat dat soort 'indrukwekkend' niet aan mij besteed is
Amour, echt met uithalen zitten janken in de bioscoop... a cry in the dark met Merryl Streep, waarin haar baby wordt gepakt door een dingo, maar niemand haar gelooft. Daarnaast maken WO II films veel indruk, maar daar blijf ik altijd een beetje in hangen, dus die kijk ik niet zo vaak.
The Green Mile - ik blijf janken bij die film, zelfs als de film is afgelopen. Hij staat nu op mijn "do not watch" lijst, niet omdat hij niet goed is, maar gewoon omdat ik er niet meer om wil huilen ... Saving Private Ryan is ook zo'n tranentrekker, ik kijk daar ook niet meer naar ..