Er zijn 52 actieve gebruikers die momenteel dit onderwerp bekijken (40 leden en 12 gasten) ‎maartje84*, ‎Aislyn, ‎Be Happy, ‎chichi, ‎Chicken1975, ‎donna1980, ‎Jessie80, ‎Jetje76, ‎JJ1980, ‎Joontje, ‎kimski, ‎Laraxx, ‎littleme1980, ‎mamvanjason, ‎Marsim, ‎minimuis, ‎MissGin, ‎moontje2008, ‎Moosey, ‎NinaD, ‎prisil, ‎saffie82, ‎Sandra1987, ‎Suprise, ‎Tuli78, ‎twinkel85, ‎zuurtje+
En het wordt nog mooier: Er zijn 62 actieve gebruikers die momenteel dit onderwerp bekijken (47 leden en 15 gasten) ‎maartje84*, ‎Aislyn, ‎Be Happy, ‎bittersweet, ‎Brix, ‎butterfly stars, ‎chantal85, ‎chichi, ‎Chicken1975, ‎dancer4fun, ‎donna1980, ‎einad, ‎Esser+, ‎frummelk, ‎Jessie80, ‎Jetje76, ‎JJ1980, ‎Joontje, ‎Kiekske, ‎kimski, ‎Kippetjuh, ‎kniffel, ‎Laraxx, ‎mamvanjason, ‎Marsim, ‎minimuis, ‎MissGin, ‎moontje2008, ‎Nightelf79, ‎NinaD, ‎Quinty+, ‎saffie82, ‎Sandra1987, ‎twinkel85, ‎zuurtje+
Lieve lieve lieve meeleefmeisjes! Allereerst, sorry dat ik jullie zo lang heb laten wachten.... We waren ook pas laat thuis door de file en daarna ouders gebeld en mijn broers, nog even gewhatsappt en af en toe dromerig en onwezenlijk voor mij uit zitten staren, want... Het hartje van ons wondertje klopte!!! Was vandaag de hele dag al zo gespannen. Alsof je voor je eindexamen zat ofzo. En dan 1000x erger. De heenweg verliep voorspoedig, we waren er om 15u30. Echter, we moesten een uur wachten, want de prof liep nogal uit. ik was ondertussen al twee keer naar de wc geweest (en een keer een beetje bruin gespot)... Toen naar binnen geroepen. De prof gaf direct aan eerst een echo te willen maken, dan verder praten. Mooi, dat had mijn idee kunnen zijn... Dus ik naar het mini omkleedhokje en ontkleedde me van onder. Eenmaal in de stoel vroeg ik met een zenuwachtig stemmetje van de spanning of ze heel voorzichtig wilde doen, want ik vond het eng. E ik had licht bruinverlies. Ze gaf me een bemoedigend klopje op de knie...En deed voorzichtig dat ding naarbinnen. Even zoeken en daar was al gauw de vruchtzak met vruchtje... En ik zoeken naar dat knipperlichtje waar ik alleen maar over gehoord had en nog nooit had mogen zien.... maar ik zag het niet... Adem in, adem uit.... Met mijn hand op mijn borst, vol spanning naar het beeldscherm kijkend. Ik herkende de vruchtzakje van de allereerste keer via iui zwanger, alleen toen was het vruchtzakje al leeg en kwam de grote bloeding later.... Zo'n beeld schiet dan toch als een flashback waarvan je dacht dat hij ergens ver weg zat door je heen... Tot de prof de verlossende woorden sprak en zei... "Kijk, volgens mij zie ik daar een hartje kloppen". Ik lag echt met mijn hand op de borst vd zenuwen... En ja, daar zag ik het..En Vriendlief ook... Ik was helemaal stil. En eigenlijk ging de rest een beetje langs me heen. Kon alleen maar naar dat kleine witte stipje op het beeldscherm kijken wat klein, en dan weer groter werd... Het hartje klopte! Er klopte een hartje in mij! Een Wonder! De prof zei dat alles klopte voor deze termijn, vruchtje is nu dus 0,34cm... Alles zag er goed uit, geen bloeding of wat dan ook...Bruinverlies was oud bloed. Zij had het alleen over 6 weken en vier dagen, maar ik houd mijn 6 weken en 3 dagen aan... Die ene dag... Komt in een later stadium wel goed Daarna zei ze dat ze ook nog even met de doppler ging kijken, dankwoorden we het hartje beter zien (die functie zit kennelijkmop dat apparaat) en we zagen toen het hartje mooi rood opkleuren en de rest van het vruchtje was blauw. Heel bijzonder. Ze maakte nog een fotootje voor ons (2 stuks, zal proberen er eentje te plaatsen, maar het licht is nu niet zo goed). Daarna mocht ik me weer aankleden. Ik trilde nog net niet... Eenmaal achter het bureau leek mijn lijstje met vragen leek ineens niet meer belangrijk . Mocht nog bloed laten prikken, maar hcg en factor V vond ze nu onzin. Tsh, progesteron,ijzer en ijzeropname en t4 en oestradiol vond ze ok... De doorverwijzing naar een endocrinoloog vond ze momenteel niet nodig, omdat mijn vrije T4 waarden keurig in het midden zaten bij de vorige meting. Dat neigde dus niet naar een hyper (heb die verschijnselen ook niet, verklaar die kilo lichter eerder door het echt niet meer snoepen de afgelopen twee weken... En ben tijdens de vakantie ook iets afgevallen, heb ik vreemdgenoeg altijd tijdens vakanties). Over twee dagen de bloeduitslag. Verder had ik nog vragen over mijn gewicht, hoefde ik me dus geen zorgen over te maken, de baby zou nemen wat hij nodig had en mijn lichaam zou vanzelf om meer vragen. Over mijn obstipatie: meer drinken en geen rijst eten (heb meer aan jullie tips!). Over het bruinverlies ben ik vergeten te vragen, hoe zij dit verklaarde. Ook niet meer naar aspirine of utrogestan gevraagd.... Maar mag haar nog altijd mailen als ik behoefte heb! Ze was echt supervriendelijk en de arts in opleiding naast haar ook. Ook over het niet hebben van kwaaltjes hoefde ik me niet druk te maken. Ze benadrukte dat ze dit een prachtig wonder vond en ik me geen zorgen moest maken. Op deze termijn zag alles er perfect uit. De kans op een miskraam was weer een stukje kleiner. Meestal gaat het al in een eerder stadium mis. (Maar ik blijf een onzekere muts hoor...). Tot slot had ik nog een Viva mee voor de prof. Nietwaar bedankje hoor, maar omdat ze werd geciteerd in een artikel in de Viva van vorige week. Ze moest hier wel om lachen en kleurde een beetje rood. Ruim driekwartier later waren we weer buiten, na nog bloed geprikt te hebben. Nog altijd heel onwezenlijk. Met de fotootjes trots in de tas. Heb er de hele terugweg naar gekeken... Volgens vriendlief is het een jongetje en zietnhij het piemeltje al... Yeah, right... Maar wel schattig . En net bij thuiskomst, dus eerst gebeld en gegeten en nu jullie eindelijk updaten! En ik durf eindelijk een banner te gaan maken! Nu weer op naar volgende week, mogen we dinsdag weer even beebje kijken en dan hopen dat hij gegroeid is en het hartje nog mooi klopt! Zo gelukkig... En tegelijkertijd nog heel bang, al klinkt dat raar misschien... Dank voor jullie lieve meeduimen, zo fijn en zo lief! Fijne avond nog en ik blijf schrijven... X
Jaaaaaaaaa! Gefeliciteerd! Heb je topic nooit gevolgd, maar zag je voorbij komen in het DD-topic! Maar nu moest ik het toch wel even volgen en je feliciteren met dit geweldige nieuws! Geniet van je wondertje in je buik!!!!
Oh lieve juul wat geweldig! Bijzonder moment he, eerst die spanning en daarna de ontlading en dat door dat ene kleine stipje. Hoeveel trots en liefde naar dat ene kleine stipje kan gaan...dat kan niemand uitleggen. Ben zo ontzettend blij voor jullie!!! Wat zal je mooie dromen hebben vannacht, als je al in slaap valt
Wat ontzettend fijn meid! Echt super nieuws. Hopelijk kun je vanaf nu stukje bij beetje gaan genieten. Jullie wondertje komt er gewoon!! Gefeliciteerd!!