omdat je het bij de eerste zo graag wilde vind ik het wel erg dat ze je niet hebben laten kolf toen je zoon op de nicu lag. Juist omdat op de nicu een 'bv is de must' protocool geldt (via de sonde dan natuurlijk)
Ik ben n echte voorstander van bv en wilde minimaal 6 maanden voeden en als t goed ging langer. De eerste week alles uit de kast gehaald en ja hoor het lukte! Maar na n paar weken was t meer borstworstelen, candida infectie en ik ging er bijna onder door (achteraf speelde er ook n postnatale depressie mee) na 8 w gestopt met heeeeel veel verdriet, ik vond t heel erg. Nu het beter gaat met me weet ik dat ik alles uit de kast heb gehaald en hoewel ik echt voor bv ben ga ik bij n tweede n flesje geven....
Lieffie als jij nu al zulke pijnlijke borsten heb van jezelf is dit gedoemd te mislukken omdat het je veel te zeer gaat doen. Poep aan iedereen en lekker voor de fles gaan als ik jou was. En ja ik ben een voorstander van borstvoeding en heb het ook nu weer gegeven maar kon het zelf na 3.5 maand ook niet meer opbrengen.
Dat is nou weer veel te pessimistisch gesteld. Ik had ongelooflijk gevoelige borsten, er mocht bij wijze van spreken niet eens naar gekeken worden. Vroeg me van te voren ook echt af wat voor rampen bv zou geven...nou, 't begin was niet makkelijk, maar ze hebben allebei toch maar mooi een paar jaar gekregen.
Hier ook. Je kweekt echt 'eelt' op je tepels. In het begin zat ik bij het aanhappen bij wijze van spreke tegen het plafond, nu schraapt ze weleens met haar tandjes over mijn tepel en negen van de tien keer merk ik het niet...
Ja stom he, dat 'eelt', maar dan wel alleen bij het voeden. En bij de tweede (was toen net een half jaar gestopt) gewoon weer tegen het plafond hoor de eerste keren
effe de hele tent over mij krijgen. Ts geeft aan geen bv te willen geven, en direct zie ik hier 5 pagina's met mensen die haar nu juist proberen om te praten. Nu on topic: NR1: hele zwangerschap getwijfeld, maar toch maar bv gegeven (want het is toch zo natuurlijk, makkelijk en gezond). Een ramp: baby was ingeleid en zag geel, wou niet drinken, werd nog geler, geen productie (want werd niet opgewekt natuurlijk), nog geler, nog meer afvallen. Ik aan de kolf en de motillium om de productie op te wekken. Elke 3u aanleggen. Dus om 0u een halfuur aanleggen, om 0u30 opgeven en afgekolfd flesje van de vorige keer geven, 1u afkolven voor de volgende keer, 1u30 baby nog wat verzorgen, 2u slapen. Maar pas op om 3u weer beginnen. Dag en nacht he. Na 2 weken was ik een wrak en had het begin van een PND. Trouwens 10 weken voor opgenomen geweest. Na 2 weken wou ik stoppen, ik kon het echt niet meer aan (kreeg hallucinaties). Mocht niet (zat toen nog in zieknhuis wegens zijn geelzucht en ik moest daar blijven voor bv te geven, dag en nacht). Meer dan eens bijna gesmeekt om te stoppen, mocht niet, zou later zo blij zijn en toch zo gezond voor de baby. Uiteindelijk ben ik gecrasht, KA kwam toen binnen en zei tegen vk: "volgende voeding is hier een fles". Man, zoon kreeg een fles en dat kind zag ik zo opknappen al vanaf die eerste fles. Was hemels, hij begon weer wit te zien (ipv geel),dronk goed, voelde zich ook duidelijk beter in zijn vel. Alleen voor mij was het te ver heen en heb dan op de psych gezeten. Nr2: toch maar weer gestart met bv, 3 dagen volgehouden. Heb paniekaanvallen overgehouden aan nr1 zijn borstweigering en hemelse schrik dat deze baby ook gaat afvallen, bang voor die verschrikkelijke nachten van mss 3u slaap enz. Baby fles gegeven en baby ook gelukkig. Nr3: gewoon niet aan begonnen, ook heel duidelijk en ferm gezegd dat het flessen zijn. Baby leeft nog, toch deze ochtend nog. Conclusie: ik heb mij ondanks mijn achtergrond 3x moeten verdedigen overal voor de fv. Elke keer als ik tijdens een zw zei dat het fv werd, direct die riedel erachter"zo gezond, natuurlijk, voor mama en baby". Of de volgende "fv is goed, maar bv is nog beter hoor" en nog eentje "ben jij egoistisch zeg, elke mama kan bv geven, de natuur heeft dat daar zo voor gemaakt". Tuurlijk de natuur heeft het zo gemaakt, daarmee mss dat er zo'n grote zuigelingensterfte was 100j geleden. Geen moedermelk, baby dood. Simpel En nog 1 bedenkinkje: als bv zo goed,makkelijk, handig,goedkoop, goed voor de hechting is, ... . Waarom zijn er dan zo weinig vrouwen die het doen. Lijkt mij dat je goed gek zou zijn dat je dan fv geeft. Nu, ik heb mijn punt duidelijk gemaakt. Ik wacht op de reacties, maar nu ga ik mijn huishouden gaan doen.
heleentje, een reactie: waarom zijn er zo weinig vrouwen die het doen? Hier maar een greep uit de mogelijkheden: -Geen begeleiding de eerste dagen dus allerlei opstartproblemen (geen productie, baby die slecht aanhapt, kloven, oververmoeidheid, baby onrustig, baby ontevreden etc.) -Is het dan eenmaal op gang: tegenstrijdige adviezen van zorgverleners, puur uit onwetendheid, CB's die kijken naar kv-kindjes wat betreft groei en aantal voedingen, doorslapen, etc. -Gaat moeder weer werken, weinig ruimte van de werkgever (letterlijk en figuurlijk) voor kolven. Dit is maar een greep uit de redenen waarom er weinig bv wordt gegeven (voor een periode langer dan 3 maanden). Dat het bij jou niet gewerkt heeft is heel spijtig. Want dat bv het beste is en natuurlijk, is een feit. Dat zegt niet dat de fles slecht is. En hechting hangt ook niet af van bv of kv, maar van liefhebbende ouders. Een moeder die aan bv onderdoor gaat, daar wordt geen kind gelukkig van. Maar die eerste ervaring van jou was ook niet bepaald standaard. Na een goede bevalling is bv heel goed mogelijk, zelfs zonder opstartproblemen. En wie zegt dat TS geen goede bevalling gaat hebben?
Ik ben het met je eens hoor. Ten tweede is BV een keuze, en iedereen moet het lekker zelf weten. Zelf ging de BV helemaal niet goed bij mijn oudste. Hij kon niet happen, ook niet met tepelhoedje en ik had een enorme overproductie. Zeven dagen na zijn geboorte werd ik opgenomen in het ziekenhuis vanwege allemaal ontstekingen. Er kwamen serieus gewoon groene slierten uit mijn borsten. Ik lag daar met 42! graden koorts. Er kwam een lactatiekundige, en die had 1 advies: Hier heb je een potje met pillen, en neem ze alsjeblieft! Stop met de borstvoeding en ga gewoon een flesje geven. Ook niets mis mee. Zo gezegd zo gedaan. En bij de tweede? Ik ga er niet eens aan beginnen! Afgezien van de ellende, ik voelde me ook gewoon een koe! Ik lekte zo ontzettend veel dat het niet leuk meer was. Als ik gedoucht had, moest ik een kwartier langer in de douche blijven staan omdat er gewoon melk uit bleef stromen. En dan geen druppeltjes, nee gewoon een straal! Over de gehele dag bleef ik mn bh verwisselen. Geen gewone padjes, nee hele luiers gingen bij mij in mn bh! Borstvoeding is inderdaad niet altijd rozengeur en manenschijn. En over die babysterfte? Gelijk heb je.
@nescio: maar hier heb je weer de aanname dat elke moeder met bv moet beginnen en pas na mislukken mag opgeven en fv geven. Ikzelf had al twijfels over bv bij nr1, eigenlijk zou ik toen gewoon direct met fv moeten begonnen zijn (onwetend over wat volgde). Ik denk dat meerdere moeders bv om allerlei redenen niet zien zitten, zelfs al tijdens de zw, maar dan onder zware druk (onderschat deze druk echt niet op een aanstaande mama, echt overal zie je bv-campagnes; bij elke info-sessie krijg je dat alleen maar te horen, ik heb nooit uitleg over fv gekregen tijdens mijn zw maar een boekenkast vol bv-folders)toch maar geven.Alhoewel hun gevoel al van in het begin neen zegt. Overlangs weer meegemaakt in de familie: schoonzusje zag dat allemaal niet zo zitten, maar wederom onder zware groepsdruk toch begonnen. Ze heeft het 1 dag volgehouden. Wat voelt ze nu: mislukt als moeder, want je kan je baby niet zelf voeden. Daarom ben ik er ook van overtuigd dat als een moeder het echt al niet ziet zitten tijdens de zw, je ook niet moet pushen.Leidt alleen tot mislukkingen en dat is nergens goed voor. Geldt trouwens ook voor bv ,net als voor fv. En de redenen die je zegt, zijn natuurlijk ook waar (wat de vk's mij allemaal wijsgemaakt hebben die eerste dagen, klopte ook langs geen kanten). Maar die redenen zijn er en je moet het ermee doen NU (mss over 10j niet, maar je baby is er nu en niet over 10j). Daarom kiezen veel vrouwen voor fv, de meeste vrouwen schijnen dit veel beter bij hun vinden aansluiten en bij hun levensstijl. Verder wil ik ook vragen waarom Dostinex niet zou gegeven mogen worden (zoals hier ergens gesuggereerd werd). Ik heb dit 3x gehad en echt nodig gehad. Hier wil ik ook nog iets over vertellen. Bij nr2 stopte ik met bv, maar kreeg serieuze stuwing, ik naar de HA voor die pilletjes (gelukkig wist ik dat deze bestonden uit een vorige zw). De HA vroeg mij 2x dat ik wist dat dit de bv stopte,dat ik niet meer kon herbeginnen. Daarna zei zij dat ik expliciet de naam moest zeggen en echt moest verklaren dat ik die wou. Maar eerst moest zij een oudere collega want op de unief mogen ze daar geen les meer over geven en ze kende de werking dus niet zo goed. Na deze oostblok-ondervraging naar de apotheker, onaangename verassing: 25 euro en niks terugbetaald door de mutualiteit. K weet niet of je met dit allemaal bv gaat stimuleren, maar de overheid denkt dus van wel.
@Kim11, idd, ik zeg soms dat als ik 100j geleden moeder was geworden, ik geen 3 mooie/schattiege/guitige varkentjes had rondlopen, maar dat ik 3 zerkjes kon gaan opkuisen op het kerkhof. Nr1 zou het sowieso niet getrokken hebben, die zou gewoon niet sterk genoeg geweest zijn van in het begin. Nr2 en 3 daar zou ik onderdoor gegaan zijn en hierdoor zouden ze geen bv kunnen krijgen hebben de eerste weken, en geen bv was toen geen baby. En zoals je zelf zegt: je voelt je een beetje een melkkoe (had ik ook aan dat kolfmachine), iemand anders mss niet en doet dit met plezier. Maar ik niet, en voor mij is dit dan een reden om geen bv te geven. Net zoals andere moeders versch redenen hebben voor fv of bv. Pas op: ik ben geen bv-hater, maar elke vrouw moet ongebonden en vrij zelf kunnen beslissen wat ze geeft en hoelang ed. En daar moet ze de volledige steun voor krijgen. Een bv-mama moet een goede lactatiedeskundige krijgen en veel ondersteuning bij het op gang komen. Een fv-mama moet ook gesteund worden en goede uitleg krijgen over fv.
@heleentje80 De ts vraagt ook naar de ervaring van dames waarbij het de eerste keer met de bv niet lukte, maar de 2e keer WEL. DUs dan zijn de reacties toch niet zo gek? En ja natuurlijk is bv de eerste keuze voor je kindje. Want (toch het meest belangrijk) het is de meest gezonde keuze.En het is ook het meest natuurlijke. Daar zitten die borsten voor aan je lijf. Is het altijd makkelijk? Nee absoluut niet. En als ik jouw verhaal lees en dat van Kim11, dan begrijp ik volkomen waarom jullie op kv overgestapt zijn. Maar ik denk wel dat jullie echt hele nare verhalen hebben,die je echt niemand toewenst!! Bij de meeste vrouwen is met goede begeleiding in het begin, een goede bv-periode geen probleem. Tenslotte, de reden dat de kindersterfte zo hoog was 100 jaar geleden, was doordat ouders niet snel met hun baby naar een dokter gingen en JUIST doordat er geen bv gegeven werd of op de verkeerde manier (3x per dag is genoeg). In gebieden waar wel bv gegeven werd (volledig) zijn de sterftecijfers beduidend lager. DUs geen moedermelk was idd een hogere kans op baby dood. Maar dat had dus niets te maken met het aantal moeders waarbij het geven van bv niet lukte. Moeders gingen weer snel aan he t werk. De flessen (met koemelk zo uit de koe) waren niet schoon en het water vies. Pas eind jaren 20, toen betere hygiene werd gepropageerd, en artsen inzagen hoe belangrijk het geven van bv is,stegen de overlevingskansen.
Tja jij bent een zeer pro bv en daar bewonder ik je voor. Ik kon het zelf helaas niet langer meer op brengen omdat ik de hele dag met voeden bezig was en de oudste nauwelijks aandacht kreeg en dat ging tegen mijn gevoel in. Ik kon er geen rust meer in vinden en ging er steeds meer tegen op zien. Borstvoeding is absoluut zonder twijfel het beste maar.....waarom wordt iedere moeder die kiest voor kunstvoeding meteen vreselijk de grond in getrapt en is het een mietje en bijna een slechte moeder. Ik lees in alles dat ze er gewoon niet aan wil beginnen maar dit niet durft aan te geven omdat ze tegen haar schenen wordt getrapt als ze er over begint. Moet ze dan haar hele kraamweek laten verpesten door iets te gaan geven wat ze eigenlijk helemaal niet wil? Waarom iemand niet in haar waarde laten als ze deze keuze maakt en niet meteen met de vinger te gaan wijzen. En ja je tepels worden minder gevoelig op den duur maar de eerste 2 a 3 weken was het hier nog heel gevoelig.
Even over Dostinex, het is gewoon een heel heftig middel, ik snap wel dat het niet zomaar voorgeschreven wordt. Ik heb het helaas moeten slikken omdat mijn oudste dochter tijdens de bevalling is overleden. Ik hoorde van de lactatiekundige dat het zelfs bij een volgend kindje nog invloed kan hebben op je melkproductie, gelukkig bleek dat bij mij niet het geval te zijn en geef ik nu alweer bijna 8 maanden borstvoeding aan mijn jongste dochter, maar het is wel een medicijn waar naar mijn idee soms misschien wat te licht over gedacht wordt.
Ik had helemaal geen idee wat voor tabletjes t waren laat staan dat ik wist wat voor zooi t was. Ik heb nergens last van gehad. Alsof t een asprine was geweest..
Dat is weer zo'n aanname. Ik lees echt nergens in de reacties dat moeders die met kv beginnen of kv geven slechte moeders zijn of watjes zijn. Wel merk ik dat moeders die kv geven zich vaak heel snel aangevallen voelen als het over bv gaat (zoals nu weer). En dat is zo zonde, dat hoeft toch helemaal niet? Ieder kindje is anders en iedere situatie is anders, en ik geloof dat elke moeder het beste wil voor haar kind. Soms is dat bv, en soms is dat kv. Het hangt van zoveel factoren af. En iedereen moet daarin zijn eigen keuze maken. Maar TS aanmoedigen toch eerst bv te geven is echt niet wijzen met de vinger. Dat is om het gewoon te proberen, omdat het misschien met een tweede heel anders is en de bv wel gaat lopen als een trein. Het zou dan zonde zijn om het helemaal niet te proberen, of ben ik nou heel fout? Het betekent niet dat kv slecht is of dat moeders die voor kv kiezen slecht zijn of weet ik veel wat. Het is gewoon zo dat het ene kindje het andere niet is en de ene bv periode de andere niet. Maar al geef je bv maar 1 keer, dan geef je al zoveel. Je kan nog altijd over op de fles. Ik denk niet dat van 1 keer aanleggen de wereld zou vergaan in het geval van TS.
Kindersterfte hing niet af van wel of geen bv. Baby's van vrouwen die zogezegd geen melk hadden gingen naar een min of een vrouw in de omgeving met kinderen nam de voedingen over. Verder overleden ook meer moeders dan nu in het kraambed en stierven ook veel meer baby's bij de geboorte of in de eerste levensjaren. Dat hing niet af van wel of geen bv, maar van allerlei andere zaken: slechte hygiene, hardere levensomstandigheden, ziektes die nu met een zetpil op te lossen zijn, etc.
Dat dostinex zo slecht is heb ik hier nooit ervaren. Toen nr2 geboren werd, kon ik wel een heel leger bv geven. En nu bij nr3 heb ik ook dostinex gehad en de eerste dagen liep (echt stromen hé, zodat ik kletsnat was tot in mijn onderbroek) het eruit. En wat dat eenmaal aanleggen betreft: je begint er dan weer aan, wilt toch je best doen, wordt mss weer gepusht door vk's en idd voor je het weet heb je een k*tkraamweek achter de rug en een rot gevoel. Trouwens ik denk dat als je zo gevoelig was bij de eerste, dit niet ineens gaat verdwijnen bij nr2.