Hey Juul, Wat spannend is het allemaal he; ik herken die uitspraak nog van mijn zwangerschap, ik kon het niet loskoppelen en ik heb alle weken de zenuwen gehad. Iedere week had ik wel weer een verhaal gevonden waarbij het bij iemand mis ging gaan en ondergaan dat is mijn enige mantra geweest. En nee, ik heb niet genoten van mijn zwangerschap zoals velen dat onbezorgd wel deden om mij heen maar, wat maakt dat uit wanneer er uiteindelijk een gezond beebje geboren wordt? Ik kan mij zo goed voorstellen dat je dit wondertje nog even eigen moet maken, het lijkt wel het verhaal van de buurvrouw maar niet van jou; maar echt meis, het gebeurt in jouw buikje. Pak gewoon jouw momenten waarop je geniet, en hopelijk en met grote zekerheid, mogen wij je in oktober weer bedelven onder de berichtjes: het is zon wonderJ Knuffel!
Snif, snotter, HUIL,wat geweldig!!!!!! Die echo staat bij mijn ouders thuis ingelijst (samen met nog 8 echo's haha) Kreeg kippenvel toen ik dit bericht las, wat is het geweldig, gaaf, super en onwerkelijk werkelijk!!!!
He juul, misschien heb ik er overheen gelezen, maar heb jij je wel opgegeven voor Moeders voor Moeders?? Dan zijn wij natuurlijk heel benieuwd straks naar je MvM test!!
Heb niet eerder kunnen reageren, maar wat een mooi verhaal Juul! TE GEK!!!!! Ben zo blij voor je, niet te omschrijven.... Dikke kus, Brabbel en Beer.
Lieve meeleefmeisjes, Jullie lieve reacties blijven me doen glimlachen en toen ik Gabrielles reactie las, vanmorgen in de trein, moest ik zelfs even tranen... Had toen een lang stuk op de iPhone getikt, maar een druk op een verkeerde knop en al mijn geschrijf was weer verdwenen. Dus nu een hernieuwde poging... Vandaag een beetje misselijk, echter... Ná het ontbijt! Vermoed dus eerder dat het door de twee eetlepels lijnzaadolie door mijn havermout kwam. Heb nu ook roosvicee laxo om te drinken en dat vind ik best goed te drinken, zoet, dat wel, maar lekkerder dan gewoon water. Dus nu maar hopen dat de boel weer op gang komt. Ook merkte ik vandaag dat ik een stukje moeier was na het fietsen naar het station en de wandeling van Amsterdam cs naar het kantoor waar ik vandaag moest zijn... Alsof ik een belabberde conditie had . Was dan ook zo moe toen ik vandaag thuis kwam dat ik in een (niet geheet) bad ben gaan liggen en daarna even op bed heb ontspannen met de iPad. Vandaag twee keer een mini veegje beige, verder niets. Voelde vanmiddag op bed mijn buik een beetje, maar kan het gevoel niet uitleggen. Geen kramp, geen menstruatiegevoel, maar wel het gevoel dat er iets gebeurt... Mijn schoonvader was nog even hier, ivm klussen op onze zolder (en de loodgieter komt zo) en hij had een superlief kaartje en een cadeautje meegenomen van mijn schoonmoeder met lekkere dingetjes van Earth Mama Angel Baby... Had ik nooit van gehoord, maar is een biologisch merkje met smeerseltjes voor 'Mummy to be'. Heel schattig en leuk ingepakt. Ook een mooie kaart met een lieve tekst van een vriendinnetje en dan krijg ik weer een beetje tranen in mijn ogen. Van onwerkelijkheid en besef tegelijkertijd. Van de angst om niet te willen verliezen wat er nu groeit, wat er nu is. Moeilijk uit te leggen... MvM nog steeds niet durven bellen... Laf hè... Maar ik beloof, na de echo van volgende week doe ik het, durf ik het! Ben nu nog steeds te onzeker. Hoeveel bevestiging heeft een mens nodig? Ik kennelijk een heleboel... Noem het een incubatieperiode, of een lange bevestigingsinnesteling in het verstand van het zwanger zijn.... Vandaag weer een dagje erbij, 6w en 5d... We tellen door, hopelijk tot de 40w en 0d.... Fijne avond lieve allemaal! X Ps Chantal, die tekst kende ik niet, mooi! Brabbel, Zara, Kweenie, Amy en de rest... Dankjewel... ,
Kan me je traantjes en bibbers zo goed voorstellen Juul .. Wat een spannend avontuur, zo scherp op de snede. Leuk om te weten dat je vandaag in 'mijn' stad was . En heerlijk dat er zoveel liefs jouw (jullie) kant op komt. Ik hoop dat je het lekker binnen kan laten, al die kersjes op die mooie taart! En bijzonder om je buik te gaan voelen lijkt me .. Ik blijf je ook volgen! Liefs, Duim
Prachtig mantra, prachtige banner en prachtig om langzaamaan maar zeker steeds meer een beetje geluk in je posts te lezen. Ik tel weer met je mee naar de volgende echo, elke dag is er weer eentje dichterbij.
Wat ben ik blij voor jullie. Tranen in de ogen bij jouw schrijven. Zo gaaf lijkt het me om eindelijk het hartje te zien kloppen. Geniet ervan! Jullie hebben het zo verdient. KNUF!
.... Lig ik net op bed.... Nog naar de wc geweest ervoor, was weer blij, geen bruin....denk, wat voel ik nu? Ik weer naar de wc, en wis en waarachtig, toch weer bruin... Geen krampen, geen steken, geen pijn, maar wel het gevoel dat er van binnen 'iets gebeurt'. En dan ga ik toch weer even minder lekker slapen . Zo lastig om 100% goed gevoel en vertrouwen te hebben... Nu alweer zenuwachtig voor de echo van dinsdag... Zou kleintje wel gegroeid zijn? Klopt het hartje nog? *zucht* Waar is mijn Zen-Gevoel gebleven....? X
Logisch Juul, laat het er maar zijn, het kan niet anders dat dat je dan bezorgd voelt...en daarna even aan het boontje, de ziel die zich in jou nestelt met zijn lichaam, zeggen dat je van hem houdt (spreek maar in de mannelijke vorm) en dat hij lekker moet blijven zitten warm bij jou!! Kus
Lief lief en leed dinnetje, Je hebt eindelijk, eindelijk de zo vreselijk felbegeerde banner..en wat staat ie je prachtig!!!! Op naar de liefste mooiste blonde krullebol, jij leert mij nog maar weer eens dat wonderen bestaan en dat ze in een klein piepklein totaal onverwacht hoekje zitten...dank je wel daarvoor!! Liefs Koosje
Och Juul, dit is zo herkenbaar!!! De onzekerheid vanaf het moment dat je zwanger bent. Dat is wat de MMM gedaan heeft, je staat er niet onbevangen in....teveel meegemaakt, daardoor is je Zen gevoel even weg. Helaas, de eerste paar weken is naar elke echo toe leven om zo weer even wat zekerheid te hebben....om op dat moment weer even te kunnen genieten wanneer je je kleine spruitje hebt gezien op de echo. Om vervolgens een paar dagen weer later te vervallen in onzekerheid..... Bruinverlies is oud bloed, je beeb is druk bezig een schoon huisje te creeeren . En al dat oude menstruatie-bloed moet eruit . En klopt hoor dat je voelt dat er iets bezig is in je buik....das namelijk je beebje die groeit!! Je baarmoeder die groeit!! Dit beebje is een blijvertje, das omdat dit beebje nu al zo een mooi wonder is!!! Een echt heus wonder!!!
Juul, dit kleintje is een prachtig nestje aan het maken. Het komt goed, nog maar 34 weken en dan ben je dr. Niet druk maken.. Xxx
Weer van die lieve reacties! Dat is fijn opstaan! Vannacht weer raar en levendig gedroomd. We waren voor de tweede echo in het universitair ziekenhuis in onze woonplaats. We werden naar binnen geroepen en eerst werden er vragen gesteld. Vooral over de hoeveelheid behandelingen die we te tevergeefs gedaan hadden en ik voelde me haast een beetje naïef in mijn droom. En toen de echo. Het beeldscherm was niet heel duidelijk, maar ik zag dat uk gegroeid was. En het hartje ging heel snel. Te snel volgens de gyn, dat was ook niet goed.... Omdat het beeldscherm ermee stopte, moest er een ander beeldscherm gehaald worden... Dus ik wachten. Raakte aan de praat met een gyn in opleiding en even later kreeg ik een bord met geprakte spinazie en een stukje vlees. Ik at het maar op. Toen kwamen ze terug met een grote, scherpe flatscreen en zag ik het hartje idd heeeel snel kloppen. Wilde het filmen met de iPhone maar kon mijn juiste knopje niet vinden. Buiten de kamer waar ik werd geholpen lagen allemaal (oude) mensen die net geopereerd waren. Ik dwong een echo af voor over twee weken en we gingen weg. Toen belandden we op een rustig feestje, van mijn broertje meen ik, maar tegelijkertijd bleek het een feestje te zijn voor mijn promotie (??!). En ik ben niet eens bezig met promoveren. Ik hield de hele droom een ongerust gevoel over het te snel kloppende hartje en bleef bezorgd en angstig voor een miskraam. Reageerde op alles en iedereen dan ook heel kribbig... Hoe bedoel je raaare droom??? Wilde vandaag het liefst lui in bed blijven liggen en rust nemen, maar dat kan helaas niet... Belangrijk gesprek op werk over de invulling van mijn nieuwe plek... (En maar hopen dat bruin weg blijft. Zou wel fijn zijn...)... Laat vanavond even weten hoe het was! X
Wat een gekke droom weer! Laat het ook een goed teken zijn dat je paniek gisterenavond voor niks was he, ik droomde alleen maar over doodgeboortes en miskramen, je begrijpt: ik was niet het zonnetje in huis thuis haha! Ik krijg zoveel flash-backs van jouw verhaal joh! Dan had ik een kloppend hartje gezien, was ik even euforisch en vol vertrouwen maar het kan als een blad aan de boom omslaan bij 1 vaag teken. Vanaf week 6 t/m week 16 heb ik krampen gehad, komend en gaan gepaard gaand met obstipatie en veegjes bruin en bloed verlies: is denk ik hcg die zijn werk heel hard doet en de ene reageert daar heftiger op dan de ander, klinkt bij jou hetzelfde! Vanaf week 16 neemt je progestron het over en toen was het ook gelijk voorbij!
Inderdaad, levendige en aparte dromen Juul! Ik droomde dan dat ik een voetje zag uitsteken onder mijn buikvel en dan kwam het er zooo hard uitgedrukt dat het een alien gebeuren werd en dan werd ik schreeuwend wakker ....Dus, je dromen kunnen nog weirder Succes vandaag! x
Juul geen vertrouwen hebben klinkt heel erg bekend hoor helaas heb ik tot week 21 heel vaak paniek momenten gehad toen begon ik onze zoon te voelen dat was een hele geruststelling maar oh als ik hem niet voelde dan begon het prikken in mijn buik. Ik zou voor je eigen gemoedsrust vragen of je altijd mag bellen voor een echo op de momenten dat je het niet meer zie zitten het heeft mij verschrikkelijk geholpen om door die moeilijke weken heen te komen.
Kom ik nog ff stalken, ik heb een angelsound gekocht, de meningen zijn er over verdeeld maar wat was dat een fijne geruststelling voor mij vanaf week 15 ongeveer: het heeft mij menig ritjes naar de vk gescheeld!