Ik heb het gevoel dat mijn omgeving mijn zwangerschap verpest. Dit is voor mijn vriend en ik onze eerste zwangerschap en soms lijkt het alsof hij er voor weg vlucht. Hij gaat vaak uit, komt laat thuis en mijn schoonmoeder bemoeit zich ook overal mee.. Ze komt met rare opmerkingen dat als er wat met het kindje gebeurt dat ze de kinderbescherming gaat bellen etc.. Het lijkt alsof ze niet begrijpt dat ik zwanger ben en dat het mijn kindje is! Mijn vriend is wel blij met de kleine en gaat naar alle controles mee, maar toch heb ik het gevoel dat als we alleen zijn dat hij er helemaal niet bij is.!
Hun? Waarom dreigt ze met de kinderbescherming?? Is daar reden toe dan? Als mijn schoonmoeder dat zou zeggen kan ze meteen vertrekken! Zoiets zeg je toch niet zomaar? Gewoon voor jezelf opkomen en praat met je vriend. Voor mannen is zo'n zwangerschap vaak heel spannend. Die ervaren het weer anders. Sommige lopen er misschien voor weg en als het zover is dan slaan ze vaak helemaal om. Ik zou het wel met hem erover hebben, maar hem niet te veel pushen soms heeft het gewoon tijd nodig...
Ik heb geen contact met mijn ouders en zij is bang dat er wel contact is. En ze zegt als ze erachter komt dat er wel contact is dat ze er alles aan gaat doen en dus de kinderbescherming gaat bellen.. Ik heb tegen mijn vriend gezegd zodra er nog een keer zo een opmerking wordt gemaakt dat ze niet meer bij mij binnenkomt. Mijn vriend zegt ook dat hij zenuwachtig is etc. maar ja dan heb ik zoiets van je moet mij nu steunen voor mij is het ook de eerste.
Waarom zou je schoonmoeder de kinderbescherming bellen als jij contact hebt met jouw ouders? Dat snap ik niet helemaal..... Maar dan nog, ik vind het een hele rare opmerking om te maken. Wat vind je vriend er eigenlijk van als zijn moeder zoiets zegt?
Nou sorry maar als mijn schoonmoeder dat zou zeggen, dan zou mn man haar er zelfs uit mieteren! Ik heb ook geen contact met mijn ouders, maar wie is jouw schoonmoeder om te zeggen, "gebeurd dat wel, dan bel ik de kinderbescherming". Wat betreft je vriend, ik denk dat het gevoel van; ik word vader en ik krijg een baby er nog niet is. Moeders hebben dat sneller want ze dragen de kleine, voelen de kleine. Het moet misschien nog even bezinken bij hem, en dat gebeurd misschien als de kleine er is. Mn man werd in het diepe gegooid bij onze eerste, hij had geen tijd om er aan te wennen want hij moest in het begin alles zelf doen dit ivm keizersnede. Ik denk dat hij gewoon even moet wennen. Maar ik vind wel dat het een id is dat je dit met hem bespreekt, maak jouw gevoelens kenbaar.
Dat is een heel lang verhaal! Ze denkt dat ze mijn kind gaan ontvoeren blabla.. ze maakt haar zelf heel veel dingen wijs die er niet zijn.. Ik denk dat het gewoon komt, dat zij denkt dat de fouten die zij bij haar zoon heeft gemaakt toen hij klein was, wil goedmaken met ons kind. Zelfs mijn schoonvader waarschuwt mijn vriend dat hij haar nu al wijs moet maken dat het niet haar kind is! mijn vriend neemt haar al heel lang niet meer serieus.. dus hij trekt zich er niks van aan. Maar ik trek het me heel erg aan, want het slaat namelijk nergens op en het zorgt ervoor dat ik haar niet in de buurt wil hebben!
Ik deed altijd heel veel dingen met mijn schoonmoeder, maar nu zorgt het toch voor wrijving, omdat ik er namelijk mee zit! Ja, precies! Ze zegt waren jullie met zijn tweeen dan doen jullie maar, maar nu mijn kleinkind er aankomt wil ik dat niet. Ja, dat kan het inderdaad zijn.. ik denk dat ik het maar vanavond gewoon weer aankaart..
Klinkt mij gewoon dat ze jouw ouders eventueel als bedreiging ziet?? Jaloezie?? Van allebei de kanten moeten een kleinkind delen als het ware, en zij wil dat gewoon niet. Als dat het geval was dan zou ik heel snel aan haar bekend maken, dat ze onmiddellijk moet stoppen. Als ze nu al zo is, hoe zit dat dan straks als de kleine er dan is? Het is jullie kind! niet die van haar, zij word een oma en geen ouder en dat moet ze wel gaan beseffen.
Ik zou je schoonmoeder er op aan spreken en je vriend ook want dit levert voor jou en kindtje hoop stress en dat is nu niet goed en je zou nu moeten genieten ...Sterkte
Oh..Dat van je schoonmoeder klinkt een beetje bekend Het ligt bij mij ietsjes anders (en misschien moeilijker, maar zeker niet vervelender denk ik hoor!) Alsjeblieft, probeer het te negeren, het is niet goed wat ze zegt, maar het is jouw kindje. En de kinderbescherming..Ik spreek uit ervaring als ik zeg dat ze niet heel snel iets doen hoor. Dus als ze inderdaad hen belt als jij je kindje op bezoek bij jouw ouders laat gaan zullen ze heus niet voor de deur staan met een bevel om je kind uit huis te halen ofzo
Daar had ik nog niet aan gedacht. Dat kan inderdaad zo zijn ja... Precies, ik ben nu soms gewoon bang dat ze mijn kind afpakt, terwijl daar geen aanleiding voor is.. en dat zorgt gewoon voor frustratie. Dan heb ik zoiets van als je je nu al niet gedraagt en je zegt rare dingen en de kleine is er nog niet, laat staan straks.. en ik heb mijn vriend duidelijk gemaakt als ik nog een keer kinderbescherming uit haar mond hoor, dat ze straks ook niet de leuke oma mag gaan spelen!
Mijn moeder die zei vroeger tegen me ik hoop dat mn kinderen met weesjes gaan trouwen, dan hoef ik me geen zorgen te maken over de schoonouders. Dat ben ik nooit vergeten, mijn moeder had veel controle vroeger over me tot ik ben gaan beseffen dat ik het niet meer trok, kon geen beslissingen meer maken. Bij de geboorte van mn zoon had mn moeder ruzie gemaakt met mn man, en ze zei tegen mn kraamverzorgster dat ik maar een andere vader moest gaan zoeken voor mn zoon. Ik besefte op een dag dat het niet meer verder kon hoe het ging, ik ging er zelf aan onder door en trok het niet meer. Ik moest van mn ouders kiezen tussen mn eigen gezin en mn ouders en zus. Dan was het voor mij makkelijk, ik heb voor mn gezin gekozen en alles afgekapt met mn ouders. Klaar, en ik heb er nu vrede mee. Het geeft enorm veel frustratie, hoofdpijn en lichamelijke klachten, ik zeg niet dat jij het contact moet afkappen, maar ik zeg wel dat je voor jezelf en jouw gezin moet kiezen. Stress is voor jezelf niet goed, en ook niet goed voor je kleine. Geef jouw grenzen aan meid bij je schoonmoeder ga desnoods met je vriend en schoonouders aan de tafel om dit duidelijk te maken. Je moet echt duidelijk zijn tegen haar, want dit kan gewoon echt niet meid. Ik dacht toen ik je bericht voor het eerst las dat ik verkeerd had gelezen, maar jammer genoeg was dat niet het geval. Meid kies voor jezelf, en jouw gezin.
Wat erg meid! Ik heb ook moeten kiezen tussen mijn vriend en mijn ouders(zusjes en broertje). Nu voelt het alsof ik weer hetzelfde meemaak, maar dan met de familie van mijn vriend. Ik ga het vanavond gewoon aankaarten bij mijn vriend en kijken hoe hij er nu over denkt en hoe we dit gaan aanpakken. Heel erg bedankt voor je advies en openhartigheid!
Ik hoop het. Hopelijk ziet ze in dat ze nu verkeerd bezig is.. Want we waren van plan om haar 3 dagen te laten oppassen, maar dat gaat denk ik ook minder worden