Hebben jullie kindjes ook zo'n last van deze sprong? Onze dochter is al 3 weken niet te genieten. En het word alleen mAar erger. Ze is de hele dag shagreinig en huild om alles. Als ik me kont keer dan zit ze meteen in de laadjes of kast. Ze slaapt nu ook onrustig omdat ze verkouden is. Gisteren ben ik een middag weg geweest zonder onze dochter. En kwamen opa en oma oppassen. Volgens hun is ze poeslief geweest. Ze gingen weer naar huis en de streken begonnen weer. Niks is meer leuk nu. Wat is er aan fulltime huismoeder zijn als je niks kan doen en alleen maar een mopperend kind hebt. Hoe gingen jullie hiermee om?
Mijn meisje van 14,5 mnd zit er nu ook middenin. Ze is 2 wkn en 5 dgn eerder geboren dus heeft steeds een week voor een volgende mnd haar sprong. Ze kan ook zo boos worden. Veel zeggen dan in de speeltuin: leuk he die peuterpuberteit. Ik zdg dan ze is 14 mnd dus peuterpuberteit is dit nog niet dus ik krijg vast dan nog wat met haar te stellen. Hangt jouw kindje ook zo aan je been als je naar de keuken of toilet gaat? Ik mag echt niet weg van der. Ze word dan echt boos.
Ze wil overal heen waar ik ook ben. En doet alleen maar dingen die niet mogen. Maar als we niet thuis zijn maar op visite of zwemmen ofzo dan is het wel te doen. Maar zodra je thuis bent veranderd ze in een draak.
Hebben opa en oma misschien andere dingen met haar gedaan dan jij met haar doet? Niet aanvallend bedoeld overigens. Maar misschien heeft ze behoefte aan nieuwe spelletjes, boekjes...en zit ze nu vooral zichzelf in de weg.
Nee ze spelen met haar met dezelfde speeltjes die ze heeft. Alleen opa en oma zijn met zn 2 en ik ben overdag met haar alleen, en als papa thuis komen moeten we eten en dan is het helemaal verschrikkelijk. En daarna gaat ze naar bed
Hier zit ze er volgens mij ook in. Wat ik aan haar merk: Weer vroeger wakker 5.30. het was weer een tijdje 6.30/7.30 tijdens 11 en 13 maanden sprong ook rond 5.15 wakker. Met naar bed gaan is alles daar, moet eerst alles benoemen wat op haar kast staan. Overdag is ze verder super vrolijk. Ze is over op 1 slaapje. Ik merk sinds deze week dat ze probeert los te gaan staan, is dan heel trots als ik zeg goed zo en probeert het dan nog een keer ( ze kan nog niet lopen). Ze kan nu ook met lepeltje zelf yoghurt opscheppen en in haar mond stoppen. Eten gaat erg goed, eet zelfs meer de laatste dagen.
Ben niet van de sprongetjes en S.tijn eigenlijk ook niet maar herken wel wat dingen. Ipv 8/8.30 uur wakker begint ie nu al 6/7 uur te kletsen, hij is gelukkig niet van het huilen. Hij zit al een tijdje op 1 slaapje overdag maar doordat ie 's morgens vroeger is wordt ie nu 11 uur alweer moe ipv na het broodje van 12 uur. Hij volgt me ook overal en hangt het liefst de hele dag bij me. En hij eet bijna geen avondeten meer, overdag eet ie goed maar de warme hap moet ie niet....het opgroeien is één grote sprong zeg ik altijd
Heel herkenbaar! Mijn zoontje is ook al een paar weken niet te genieten en dat met een pasgeboren baby erbij... Heeeeeel erg jengelig en raakt echt om alles gefrustreerd! En continu aan m'n benen hangen, ik kan m'n kont idd niet keren of hij kruipt al huilend weer achter me aan en blijft dan aan m'n broekspijp kleven. Echt moeilijk af en toe met nog een baby erbij en vind het soms ook moeilijk om hem dan maar te moeten laten huilen als ik de fles moet geven maarja, het is nu soms niet anders.. Hoop dat deze fase iig snel voorbij is!
Of het toeval is weet ik niet. Maar we hebben haar pas het schaaltje voor haar neer gezet en dan kon ze met de handen eten. De vork of lepel beland op de grond. Maar ze at weer genoeg. En smulde er zo lekker van. Ik dacht gelijk dit is het Het weekend heeft ze weer beter gegeten gelukkig. En zie raakt langzaam aan uit een dipje. Zag overigens dat er een tandje door kwam. Dat verklaard Ook een hoop denk ik.
Wij hebben momenteel 2 van die plakkers. Hangerig, humeurig en huilerig. Ik hou nooit bij wanneer de sprongen zijn, ik merk het vanzelf als ze niet lekker in hun vel zitten. Is vaker een tandje oid dan echt een sprong in ontwikkeling. Oudste is 2 jaar en 4 maanden, jongste 12 maanden. Geen idee dus of het "sprongtijd" is, maar gedrag is herkenbaar. Ik probeer er zoveel mogelijk in mee te gaan en extra aandacht te geven. Laat ze alleen jammeren als het echt niet anders kan. En ik ga vaker de deur uit, omdat ze idd ergens anders minder last hebben van zichzelf.