Ik moet stiekem een beetje lachen, sorry.. Maar het zou ook echt iets voor mij zijn om in dit soort dingen te trappen. Tsja..
Ik denk dat er om lachen ook de beste manier is. Denk dat ik daarom de post had gedaan, even van me af kafferen en dan de boel relativeren en loslaten...
De vader van een vriend van mij een een collega waren een keer op het station even een broodje halen. Komt er een meid van een jaar of 19 naar hun toe, helemaal in paniek. Of ze alsjeblieft wat geld kon lenen (50 euro) omdat ze naar de stad moest met de trein, haar vader lag ernstig ziek in het ziekenhuis. De vader van mijn vriend had gelijk zoiets van : ach, o jee, arm kind. Maar die collega is nou niet bepaald voor 1 gat te vangen en die riep: Wat een toeval, wij gaan zo met de auto naar de stad, je mag met ons meerijden en dan zetten we je wel even af. Begon die meid een potje op ze te schelden en daarna ging ze ervandoor. Ook zo'n geval. Jammer voor de mensen die echt een keer in de problemen zitten want op deze manier vertrouw je niemand meer.
Is inderdaad ook de beste manier hoor! En weet je ik vind het je sieren dat je geholpen hebt! Tegenwoordig leven we in een enorm egoistische maatschappij waarin niemand meer elkaar vetrouwd.Ik vind het dan mooi om te zien dat er toch nog mensen zijn die in de goedheid van de mens gelooft.
Heb ik jaren geleden ook wel eens gehad, iemand die aan de deur kwam met een heel lulverhaal over gejatte brommer ofzo en dat ie geld nodig had voor de tram, ik weet het ook niet meer precies. Ik heb hem 10 euro gegeven en ook uiteraard nooit meer teruggezien. Ach, zoiets overkomt je 1 keer en nooit meer toch?
Haha ik hoop niet dat ik in zoiets ga trappen, kan nu wel zeggen 'dat gebeurt mij niet' maar dt dachten jullie vast ook altijd Zou wel enorm balen! Bedenk eens hoeveel lekkere paaseitjes je voor 20,00 kon kopen.. Of een heerlijke slagroomtaart.. Hihi gemeen he, ik maak het alleen maar erger voor je
Ik zou me heel ongemakkelijk voelen, want ik zou denk ik ook in de goedheid van de mens geloven, maar had geen geld gegeven. Die ramenlapper?? Geld geven terwijl je er niet om hebt gevraagd? Dat had ik nou wel doorzien geloof ik. Hier één keer online via een site bijna opgelicht, als ik er niks aan had gedaan dus. Spullen besteld, betaald en niks.. tig mails gestuurd, kreeg voicemail als ik belde Ik heb de politie ingeschakeld.. het aangifteformulier ook even toegezonden, dezelfde dag stond het geld weer op de rekening :x Je kunt mij niet kwaaier krijgen dan hoor.
Heb je alsnog de politie gebeld, om te waarschuwen dat die oplichter rondloopt? Of vind je het niet erg, dat ie anderen ook kan oplichten?
Geld geven doe ik ook nooit! In dit geval had ik waarschijnlijk gezegd dat ik gewoon niets had. Toen ik nog naar school ging jáááren terug, vroeg een zwerver op het station wel eens geld om eten te kopen. Steevast nee, maar je mag wel een boterham van me hebben. Die hoefde hij natuurlijk niet !
Ik heb ooit op het treinstation gestaan, wilde een kaartje kopen (moest naar mijn werk). Echter lukte dit niet, ben naar de bank gelopen om te pinnen. Daar aangekomen bleek mijn pas geskimd en deze werd dan ook ingeslikt. Daar in paniek mijn moeder gebeld of ze kon komen om een treinkaartje te pinnen. Dat heeft een mevrouw gehoord en drukte mij zomaar 10 euro in mijn hand. Hart van goud heeft die vrouw, ECHT!! Uiteraard ben ik diezelfde middag naar de winkel gegaan waar zij werkte (dit had ik haar gevraagd), met het geld een een gigantische bos bloemen. Ik denk dat ik in zo'n situatie niet hetzelfde gedaan had, des te meer respecteer ik haar. Ik vind het altijd goed als mensen in de goedheid van de mens geloven, helaas kun je ook de verkeerde treffen. Naar voor de mensen die echt problemen hebben. Het is een wijze les voor de volgende keer!
Aaaah... Ik hoop zo dat hij het geld alsnog stort! Ik vind het namelijk nog steeds te erg dat er zulke mensen rondlopen! Vroeger leende ik gewoon mijn telefoon uit, gaf mensen wat kleingeld als ze om hulp vroegen en stopte ik op straat om mensen te helpen. Door al die nare verhalen ben ik zo wantrouwig geworden als de pest! Ik help niemand meer en als iemand me op straat aanspreekt denk ik meteen dat die persoon ongetwijfeld kwaad in de zin heeft. Te gek voor woorden...
Ik heb wel eens zoiets gehad, een junk die een verhaal had over hoe ze het opvangcentrum aan het opknappen waren en dat ze kaarten aan het verkopen waren voor de verf enzo. En ik weet ook wel dat het gewoon Boomerang kaarten zijn die die ergens vandaan heeft gehaald en dat dat geld echt niet voor verf is. Maar ik denk ook... ach, die gast vindt het ook niet leuk om geld te vragen voor drugs, en als hij het fijn vindt om er een kletsverhaal over op te hangen, prima toch. Hij weet het, ik weet het, en ik "koop" gewoon wat kaarten voor een paar euro. Net als met de junks op het station die geen geld meer hebben voor een "treinkaartje". We doen gewoon net alsof. Vind ik 20 euro wel weer een beetje veel, had hem hoogstens 5 euro gegeven voor z'n "diesel".
Is het toevallig een vent eind 30 of begin 40 met blond haar? En een plastic tas in z'n handen? Sneakers aan en beetje ranzig? Dan is het misschien wel dezelfde als die in delft en Rotterdam rondloopt. Ik heb al eens enorme ruzie met hem gehad omdat hij het toevallig al een keer eerder aan mij gevraagd had, toen ook nee gezegd, en een maand later weer met hetzelfde verhaal. Hij loopt altijd in de buurt van het station en hij probeert ook overal z'n geld te wisselen. Ik zie het zo vaak gebeuren en zeg het dan ook tegen de mensen die hem geld hebben gegeven. Echt een junk is het.
Ja, dat is het dus. Ik had laatst nog in IKEA een meisje die me aansprak omdat haar beltegoed op was en of ze mijn telefoon even mocht lenen. Natuurlijk doe ik dat! Ik blijf er wel bij staan, maar ik laat haar dan wel gewoon bellen. Ze bood me nog geld aan achteraf ook, wat ik uiteraard weigerde voor een telefoontje van een paar minuten. gelukkig zijn de meeste mensen van goeder trouw en ik zou het zelf ook fijn vinden als ik in een rotsituatie hulp zou krijgen. Maar dit soort gasten verpesten het echt voor mij. Ik doe zoiets nou ook NOOIT meer.
+1. Ik geef niemand geld. vervelend voor mensen die echt in nood zitten maar dat is dan pech. ik wil wel iemand voor ze bellen als ze me een nummer geven of een broodje aanbieden als iemand honger heeft maar thats it
Haha, nee het was een jonge vent, eind 20 denk ik, lang, dun, mediterraan uiterlijk, half lang haar en een ringbaardje. Zeker geen junk.
Bij mij ooit eens gebeurd, of liever, bij m'n grootouders. Oom (mijn oom dus) stond plots voor de deur, of hij 300 gulden kon lenen zodat hij zijn vader kon opzoeken die op sterven lag en hem de laatste eer kon geven, dat soort gedoe. Van familieleden moet je 't hebben. Z'n vader kwam een paar daagjes later fluitend langs en het geld had oomlief uitgegeven aan cigaretten en dat soort gedoe.
Haha inderdaad, mijn vriend en ik hadden eens wat mee gemaakt, we waren in de mac donalds in antwerpen, we wilde daarna ff snel naar de film. Kwam er een man naar mijn vriend toe, om te vragen of ie wat geld had voor eten, en die man wees naar zn vrouw en kind. Dus mijn vriend zei; ga zitten dan breng ik zo wel eten naar jullie toe. Dus mijn vriend had ff een paar menu's gekocht voor ze. We gingen daarna naar de bios (waren nog studenten beide) en ze vroegen of we een studentenpas hadden, maar wij komen niet uit Belgie. Meestal vragen ze erom, dit keer niet, dus korting op onze bioskaartjes hadden we die mac menu's er weer uit, die we gekocht hadden voor die mensen..
Ja ik hier een half jaartje terug heel toevallig, begin van de avond, maar was al donker: mijn man was nog niet van zijn werk terug, maar een neef van hem wel, die stond in de keuken een flesje te maken voor zijn dochtertje, want ze aten mee. Vanaf de voordeur kun je onze keuken zien, dus die man zag onze neef staan (en dacht waarschijnlijk dat het mijn man was ) Die man beweerde verderop in de straat op bezoek geweest te zijn bij vrienden en daar zijn portemonnee op tafel te hebben laten liggen, maar die vrienden waren tegelijkertijd met hem weggegaan. Of ik hem niet wat geld wilde doen voor de trein. Hij was ook al bij mijn buren geweest, die wilden hem niks geven zei hij Ik heb hem gezegd dat ik geen geld in huis had en na een blik op neef, die nogal dreigend in de deurpost ging staan is hij maar gauw weggegaan En misschien was het ook wel echt waar, en was hij echt zijn portemonnee vergeten (dat kan) ik geef echt nooit wat aan iemand.
En je weet maar nooit, missschien stort hij het nog wel terug, is hij het briefje kwijt (ondanks alles wil ik toch nog in de goedheid van mensen geloven, al zal het waarschijnlijk tevergeefs zijn)