Ik zag die gast net lopen.... weer bij ons in de straat, maar ik stond voor het stoplicht in de auto en kon niets doen, maar hij woont dus waarschijnlijk bij mij in de buurt.
bij mij ook een keertje gebeurd zo een verhaal ik werkte in de bakkerij en ik was er gerante, de bakkerij die ligt in een winkelstraat. op een dag kwam er ook een gast binnen en die zei dat hij nieuw was en werkte in een winkel verderop en dat die de deur van de winkel moest openen en de sleutel is afgebroken en dat die 20euro kon lenen voor de sleutelmaker. nou ik een goed hart geef die 20 euro en na een paar dagen nog steeds geen gast terug te zien. ik ga langs in die winkel en blijkt dat er niemand nieuw is !!!!!:x dat is ook balen en 20euro kwijt
Hahaha.. Sorry moest nogal lachen om je laatste zin .. Ik denk dat je moet proberen om bij jezelf te blijven! Je bent gewoon een lief en nobel persoon. Ik weet niet wat ik in zn situatie zal doen.
Haha Weet je, ik denk eerlijk gezegd dat ik veels teveel een bangerik ben om dat te doen. Ik heb nog nooit iemand geslagen. Dalijk slaat ie terug!
Ik heb het weleens in Spanje gehad. Vriend en ik waren 2 weken op vakantie in Salou. Elke middag stond er een hele zielige man ( geloof me zo zag ie er echt uit! Kreeg tranen in mn iogen van hem haha ) langs de boulevard op krukken! Zn benen in hele rare afwijkende houdingen.. ik gaf hem elke dag geld! Tot ik hem een dag voordat we naar huis gingen tegenkwam in Pineda de Mar, waar die gewoon normaal over de markt liep!!! Maar ja, was mn eigen schuld, ik weer met mn medelijderige gedoe!
In een grote stad waar ik voorheen woonde zag ik vaak een man bedelen in het centrum om zo geld te verzamelen voor de daklozenopvang. Diezelfde man was jarenlang mijn buurman en ik woonde echt niet in een daklozenopvang
Dit had ik pas ook! Hier was het zo'n warrig verhaal dat ik al heel snel door had dat het niet klopte haha.. Hij had thuis de deur achter zich dicht getrokken zonder sleutels.. En zijn ouders hadden de reservesleutel.. In 1e instantie begon hij over geld, ik gezegd dat ik dat niet had, toen was het van: ja kunnen we dan even langs het pinautomaat rijden, dan kan je pinnen, ik: nee, daar heb ik geen tijd voor. Uiteindelijk vroeg hij dan of ik hem naar zijn ouders kon brengen, dan kon hij de sleutels ophalen. Op zich had ik dat wel willen doen als het binnen de plaats was, maar toen ik vroeg waar zijn ouders dan woonden: Ja, in Meppel.. (Da's zo ong. 1,5 a 2 uur rijden hier vandaan ) Toen heb ik hem maar vriendelijk verzocht om iemand anders te zoeken..
Geloof me, ik had hetzelfde kunnen doen. En dan achteraf boos op jezelf zijn We zijn een keer in Zweden opgelicht, of eigenlijk geskimd bij een bank. Pasje werd ingeslikt, alle nummers gebeld en niemand kon ons helpen verder. We moesten maar maandag terugkomen (was vrijdagavond). Toen bleven we een beetje bij die automaat in de buurt rondhangen en daar kwam de skimmer aan. Hij gaf een klap op de geldlade en deze opende, en daar kwam onze 1000 kroon! Mijn man heeft hem in zijn lurven gepakt en het geld teruggepakt. Ik vind hem nog altijd een held, ik stond daar als een bangerik bij te roepen: 'I'll call the police, I'll call the police' haha!
ik heb een tijd geleden stAn te wachten op mijn man.. enkwam aan de praat met een andere jongeman van mijn leeftijd.. moeilijk enzat daar al een tijd voor zich uit te staren... enorma gat in zijn broekspijp en wat aftallige schoenen .. het huilen stondhem nader dan het lachen... toen ik werd gebelt door mijn man dat hij er bijna was waar we hadden afgesproken ... heb ik die gast nog ff een 10 tje in zijn hand gedrukt,, met de rmededeling ga jij maar eens lekker wat te eten halen voor jezelf... je moest zijn ogen zien.. hij heeft me100 xbedankt.. of hijdat werkelijk heeft gedaanweet ikniet,... maardat kan me nog steedsniet zo veel schelen...
hier ook eentje in de stad. O, zo zielig voelt hij zich want hij kan volgens mij al jarenlang geen voer voor zijn hond kopen. Hij trof aan mij een verkeerde. 'heeft u geld zodat ik hondenvoer kan kopen, mevrouw?' "nee, maar ik moet nu toch naar de Dekamarkt dus ik wil wel een doos voer voor je meenemen?" hoefde niet.. Of toen ik op de bus stond te wachten. De meeste Haarlemmers kennen hem wel; krulletjes en vraagt aan iedereen het magistrale bedrag van 1 euro. Toen ik hem vroeg waarom precies was het voor de overnachting bij het Leger des Heils. "maar je kreeg net van iemand verderop al een euro. Waarom vraag je mij dan om nog eentje?" 'dan kan ik ook nog iets eten' "joh, ik heb een zak krentenbollen. Wil je een bolletje van me hebben?' Gek genoeg hoefde dat dus ook al niet (of de straatjournaal verkoper met een iphone5... ook leuk....)
Ik had het onlangs met een oudere vrouw, netjes gekleed en verzorgd en verder ook niet echt opvallend, die vroeg mij om geld voor een brood bij fietsenstalling van een supermarkt. Ik heb het haar niet gegeven en dan tijdens het winkelen moest ik steeds eraan denken, hoe ik toch zo hardhartig kon wezen. Sta ik even later bij de kassa, staat ze voor mij 6 blikjes bier af te rekenen... Nu, ik had er bijna wat van gezegd.
Het is ons ooit overkomen tijdens een vakantie op Mallorca. Er kwam een (britse) jongen op ons af die vertelde dat al zijn spullen waren gestolen, waaronder zijn paspoort en bankpassen. Hij moest bij het consulaat een noodpaspoort aanvragen om terug naar huis te kunnen, maar hij had geen geld om met het OV bij het consulaat te komen. Hij vroeg of wij hem wilde helpen. Hoewel ik altjjd een beetje achterdochtig ben, hebben we hem toch de voordeel van de twijfel gegeven en hem (ik geloof) 15 euro gegeven. Hij kwam heel oprecht en geloofwaardig over, maar we zullen nooit weten of dat terecht was. Ach ja, ik maak me er niet zo druk om. Maar kan me wel voorstellen dat je je genaaid voelg. Verder niet meer druk om maken hoor; gebeurd is gebeurd.
tja door oplichters zoals de ramenwassers verlies je gewoon je vertrouwen in de mensheid. Op vakantie vinden wij het altijd leuk om een foto van het hele gezin te maken en dat durven we alleen te vragen aan mensen met kleine kinderen (kinderwagen) of oude mensen....die kunnen we tenminste bijhouden als ze met de camera weg rennen
Oo zal heel triest wezen dit, echt wat een mensen heb je toch. Vind de verhalen hier wel mooi wat betreft in de goedheid van de mens geloven. Stond zelf eens op straat met mijn kinderen, en moest mijn moeder bellen om te zeggen dat ik al vertrokken was (van huis en aangekomen haha). Mijn telefoon had om de een of andere manier geen bereik. En was wel belangrijk dat ze dat zou weten, anders zou dus naar een geheel andere plek komen waar ik was en mij niet kunnen bereiken. Dus ik een beetje beschaamd vragen aan een man die ik daar met zijn dochtertje zag of ik even gebruik mocht maken van zijn telefoon, verhaal uitgelegd. Kijkt ie me heel droog aan, en werd een beetje zenuwachtig. Zei toen: Nou vind het een beetje een raar verhaal. Riep zijn kind, en liep weg. Schaamde me kapot, echt waar. Zou echt niet wegrennen met je telefoon met mijn kleine kindjes op straat hoor haha. Voelde echt ff zo'n steek. Al is het natuurlijk zn goedrecht om te weigeren, maar de manier waarop die keek en reageerde stak me een beetje. (Met op straat, bedoel ik een afgesloten kinder pretpark)
Ik gaf ook jaren aan een vrouwtje bij de ah met een krantje, ik wou het blad niet maar gaf haar vaak 5 euro. Tot ik haar om half 9 de ah in zag duiken, voor 150 euro boodschappen deed en vervolgens in een gloednieuwe Mercedes weg reed.. Ook gaf ik vaak een man die mooie muziek maakt geld, tot ik erachter kwam dat zijn vrouw bij de ah stond.. Ja daag.. Ik geef nooit meer geld, leen m'n telefoon ook niet. Ik vind het heel spijtig maar ik moet ook hard werken voor m'n centen, laten hun dat ook maar doen. Btw: als er een moeder vraagt om even te bellen zal ik daar minder moeite mee hebben, het ligt echt aan het persoon..
Hier ook. We waren op vakantie in Marokko. Kwamen er twee vrouwen naar ons toe met een pak kunstvoeding. Heel verhaal. Dat haar dochter was bevallen en ze naar de stad waren gekomen om melk te kopen voor de baby. Ze hadden echter geen geld meer voor de bus en of we ze alsjeblieft geld konden geven, want de baby moest zijn melk krijgen. De bus zou binnen een half uur vertrekken. Wij dus geld gegeven...zien we ze een paar uur later lekker door de stad lopen. Ik had er nog wat van gezeged. Ze lachten naar ons en liepen vrolijk door.
We zagen trouwens altijd een vrouwtje bij de AH staan die de daklozenkrant verkocht. Later zijn we erachter gekomen dat ze de buurvrouw van mijn moeder is. Woont gewoon in een mooi 4kamer appartement!