Hallo Zit even in een lastige prive situatie waarbij er wat problemen zijn in de relatie met mij en mijn vriend. Op dit moment wonen we even niet samen maar hij steunt me heel erg in alles en staat continu voor me klaar we zien elkaar 3 keer per week behoorlijk lang waarbij we ook lekker samen eten en bankhangen en ik bij hem op schoot slaap. Beide hopen we dat dit een nare fase is waar we doorheen komen maar op dit moment is het even zoals het is. Er is sprake van bemoeienis van familie en met name van mijn moeder. Nu is het zo dat ik mijn vriend bij de bevalling wil hebben. Omdat we nu even niet samenwonen zit ik met een dilemma over de kraamtijd maar heb besloten dat hij er overdag vanaf voor de kraamzorg tot in de avond uur of 20 kan blijven en dan de nachten mijn moeder bij me. Ik weet niet hoe ik dat heb besloten maar lijkt me fijner zodat die me kan verzorgen. Nu heeft mijn vriend me gevraagd of hij er de eerst nacht bij mag zijn thuis gewoon omdat het nieuw is en hij ook wilt weten hoe ons kindje die nacht is en om er ook voor mij te zijn want het is toch iets wat we samen hebben meegemaakt de bevalling enz. Nu vraag ik me af of het redelijk is wat hij vraagt hij zegt ook ivm stukje hechting omdat baby eerst die hij hoort en ruikt zijn wij, zijn mama en papa. Mijn verloskundige zegt dat het goed kan dat dit hele gedoe over is als de bevalling achter de rug is dat ik steun aan hem heb en denk te hebben want anders zou ik hem er ook niet bij willen en die zegt dat hormonen gekke dingen met je kunnen doen. Dus vroeg me af wat jullie advies zou zijn. Mijn vriend en ik hebben geen ruzie en geniet als hij er is want dan is het fijn. Verloskundige zei best dat het kan zijn dat ik ineens hem toch de nachten erbij wil of me ineens besef hoe geweldig hij is, ook als iemand een rotopmerking over hem maakt zou er volgens haar kans zijn dat ik als een moederleeuw voor hem en ons kind opkom.....ben benieuwd.
Ik denk dat je vk gelijk heeft. Als de kleiner er straks is zijn jullie een gezin en dat gezin staat dan met stip op nummer 1, niet het gezin waar je uit komt.
Ik zou zeker je vriend laten slapen als hij dat wil... Het is je vriend... De papa van JULLIE kind...logisch dat hij er wil zijn Dus ja ik vind het niet meer dan normaal dat hij dat wil... Zou he eerder vreemd vinden als dat niet zou mogen van jou
Nee dat snap ik maar zoals gezegd we zijn nu even uit elkaar maar ik ben wel goed aan het bedenken dat die eerste nacht misschien wel heel belangrijk is. Verloskundige kan inderdaad wel gelijk hebben want hormonen doen gekke dingen met je. Het gaat straks om ons gezin niet om mijn familie of omgeving, maar is dat echt zo ster dat je gevoel dan veranderd dat je alles doet voor je eigen gezin maar op dit moment misschien even denkt laat maar?
Heerlijk die hormonen, net een bak babyspullen gekocht en nu voel ik me weer goed, kom ik thuis staat er een boeket witte rozen van mijn vriend voor de deur....zo lief....dat hij trots op me is!
Hoi Wat lastig voor je dat je niet 100% kan genieten van je kraamtijd. Je bent niet erg specifiek over de reden van de pauze/breuk. Maar tussen de regels door lees ik dat je nu bij je ouders woont??? Hebben jullie geen plekje samen? Of kies je ervoor om nu bij je ouders te blijven? In elk geval is het denk ik goed om met alle betrokken partijen goed te praten wat je wil en waarom je dat wil. Uiteindelijk komen jij en je kleintje op de eerste plaats. Hoe jij je kraamtijd door gaat brengen is dus ook afhankelijk hoe jij je nu opsteld. Ik zou proberen met goede communictatie (mn waarom het voor JOU zo belangrijk is) kijken of je alle neuzen de goede richting op kan krijgen. Ik hoop dat je toch nog een goede kraamtijd gaat krijgen.
Lastig meid! Het enige dat ik kan zeggen is dat juist die eerste periode zo bijzonder is om samen te delen..Ik maak uit je verhaal op dat jullie zeker met elkaar verder willen, het zou zo zonde zijn als jullie hier later niet samen op terug kunnen kijken..! Geef het een kans, voor je vriend, je kindje, voor jullie gezinnetje!
Nee kraam tijd gaat prima worden dat is het niet maar het is even die avonden. De reden van de pauze is omdat mijn ouders mijn partner niet mogen en mij daardoor wat onder druk zetten voor de duidelijkheid ik ben eind 20 en heb een eigen woning dus woon gewoon thuis maar we hebben gezegd voor de rust even apart zoals ik al zei mijn vriend doet alles voor me en wil er echt zijn en het zijn ook veel mijn hormonen val ook uit het niets soms tegen mijn ouders uit door een verkeerde opmerking.
Dus eigwnlijk zijn jij en je vriend uit mekaar door je ouders?! Omdat je ouders je onder druk zetten kan je vriend niet bij zn gezin en kindje zijn(fulltime).... Vind t nogal wat Ik denk dat jou ouders je precies hebbben waar ze willen(je andere topic met moeder die 'zeurde' over de nachten blijven) Kies wat JIJ ZELF wil en niemand anders....
jou vriend wordt vader en samen worden jullie ouders. Tuurlijk moet hij 's nachts blijven. Die eerste nacht is zo bijzonder.
Ik zou het toch geloof ik als vriend niet pikken als ik voor de ouders uit huis gezet zou worden. Hij moet wel erg veel van je houden!
Zeker je vriend erbij laten meid! Het is zijn kind ook, niet alleen de jouwe dus daar heeft ie wel recht op dacht ik zo! Helemaal aangezien hij geen gevaar oid voor jou en je kindje vormt.. En ik zou echt je ouders wat meer op afstand houden ipv je vriend! Je hoeft met je ouders je leven niet door maar met je vriend hopelijk wel en dat hebben je ouders maar te pikken..! Maak je eigen beslissingen, tijd om op eigen benen te staan met je gezinnetje
Ahhh. Oke, das wel heftig. En hoe gaat t praten met je ouders. Persoonlijk vind ik dat je niet meer volwassen kan worden dan een vader of moeder Ik zou ook gewoon heel dicht bij mezelf blijven, je eigen gevoel en je eigen keuzes, welke deze ook zijn. Anyway veel geluk
Thx is ook wel pittig maar komen er wel. En jij hij is stapel op me n wilt beste voor mij en onze baby daarom zegt hij er niet veel over nu want geeft stress hij is er wel veel en dan is het goed. Verloskundige zegt dat gevoelens vast sterker worden en ik ook als we ons kindje eenmaal vasthebben
Daarbij vraag ik me ook in belang van ons kindje af of die er niet onrustig van jan worden overdag en deel avond zijn papa en mama horen en ruiken en voelen en de nacht ineens oma of zal dat wel meevallen?
Zeker je vriend erbij laten blijven! Die nachten zijn zo bijzonder samen met jullie kleine baby'tje! Zou bijna zeggen is zo wel heel duidelijk wie jou belangen voorop stelt en daarmee mijn inziens laat zien het meeste van je t houden en dat is toch echt je vriend. Want bij je vriendin en ongeboren kindje wegblijven, maar wel zo zorgzaam en lief blijven.. Petje af! Helemaal als je samen verder denkt te willen gaan: neem hem die momenten niet af. Als hij nu ook al niet heel vaak in jullie omgeving is en straks ook niet dan is de hechting met papa wel degelijk minder in eerste instantie. Om het dan nog even niet te hebben over de emotionele waarde voor je vriend zelf. Hoe heftig moet het zijn niet bij de vriendin waar je zielsveel van houdt en jullie pasgeboren kindje te mogen blijven omdat schoonouders een wig gedreven hebben tussen jullie.. Slik! Kan je nooit meer overdoen deze periode van zwangerschap, bevalling, kraamtijd en eerste weken.
Lijkt me nogal duidelijk, vriend erbij... jullie hebben geen problemen met elkaar zeg je dus ja hij is de vader dus lekker als gezinnetje bij elkaar. Dan maar wat afstand van je ouders nemen.... Deze topic lijkt trouwens verdacht veel op die van aantal weken geleden...
Hij is er ook gewoon bij allemaal. Vandaag goed gesprek en extra controle dus komt helemaal goed. En andere topic ook gezien maar is gelukkig in de verste verte niet aan de orde
Ik heb zo vreselijk weinig respect voor ouders die hun zwangere dochter onder druk zetten en zo de relatie van de vader met het kind nadelig beïnvloeden. Als er met je vriend niks mits is, als jullie bij elkaar willen blijven en als jullie een gezin willen vormen kun je daar best nu mee beginnen. Dan vertel je het ouders hoe jullie het willen en niet andersom. Dit klinkt alsof jouw ouders niet precies snappen hoe grenzen werken.
Nee maar dat is wel vaker het probleem van mijn ouders hahah die hebben dat ook bij mijn broer en nichtje al eens gedaan zit in de familie denk ik. Maar wie kaatst