Nou ik ben koud bevallen van een prachtig wonder (waar we 4jaar op hebben moeten wachten) en geniet zoveel mogelijk van me kleintje maar WOW ik mis het zwanger zijn, de buik, de bewegingen, het prachtige moment als je hem/haar ziet op een echo, ook de 3d echo, het moment te weten als het een jongen word of meisje, en het spannenste moment 20weken echo als alles oke is. ik mis het allemaal ZO erg, mijn bevalling is razend snel gegaan eigenlijk te snel ik heb het denk ik ook nog niet kunnen verwerken, de ene dag was ik vol op zwanger, de andere dag binnen 4.5uur was me kleine er. Herkent iemand dit? en hoe ben je er mee om gegaan? is het ook een reden om 'gauw' weer aan een tweede te beginnen (ook ivm voorgeschiedenis, aangezien we zo lang moesten wachten)
Haha! Ik herken het! Alleen vind ik zwanger zijn 'niet leuk' , hele makkelijke zwangerschappen gehad, gelukkig!! Maar vond er weinig aan.. (Klinkt wat raar misschien, maar vond de ander helft leuker haha!) Maar toen ik was bevallen, miste ik ineens het zwanger zijn. (Ook 2 snelle bevallingen gehad;1e: 4 uur en 2e: 1 uur en 36 minuten) Ik wilde graag kindjes dicht op elkaar dus na 7 maanden er weer voor gegaan en een maand later zwanger! Nu met nummer 3 hetzelfde verhaal alleen paar maandjes (3) langer gewacht. Maar zwanger zijn blijft niet mijn hobby ik beval liever haha Ik denk zeker als ik er al moeite mee had, met zwanger worden, dat ik snel weer door was gegaan. Maar zoiets kan je alleen zelf bedenken.. Of je gelijk weer zwanger wil worden...
Ja, ik wil juist nu meteen al weer zwanger worden, alleen wil ik aan de andere kant ook even genieten, en veel leren van mijn zoontje. hihi ben ook wel erg bang voor de reacties, met name op mijn werk, als ik bijvoorbeeld nu al weer zwanger zou worden (als dat lukt natuurlijk fingerscrossed)
Herkenbaar, had het ook sterk. Maar nam ook echt weer af. Ik vind een zwangere nog steeds prachtig om te zien en zwijmel dan even naar mijn eigen zwangerschap.
Ja ik mis het ook wel Ik vind het ook heerlijk dat ze er nu is maar ik mis ook alles. Hier ook snelle bevalling gehad... 15:10 vliezen gebroken en rond 18:30/19:00 begin ik de weeën te voelen en om 22:30 vk maar nog eens gebeld want had echt erge persdrang en toen ze me controleerde had ik al 9cm dat was om 23 u en meteen na zh en we waren rond 23:20/23:30 daar en 01:20 is ze geboren. Heb het ook nog wel tegen gehouden bij sommige weeën hihi waarom geen idee anders was ze er nog eerder Mss omdat het zo snel gegaan is missen we het? Kleine is met 39wk en 4dg geboren Sorry voor mn lang verhaal hihi
Ik ben dus nog zwanger, maar het gaat naar mijn idee heel snel en ik ben dus ook 'bang' dat ik het zwanger zijn straks ga missen. Kan er nu al verdrietig van worden dat ik ons meisje straks niet meer bij me draag. Ook bij ons ging het niet vanzelf en weet niet of ik daarna snel weer zwanger zou kunnen worden (zowel lichamelijk als qua financiele situatie) dus ik probeer er volop van te genieten.
Herkenbaar! Ik genoot ook volop van t zwanger zijn en was het ene moment nog hoogzwanger, de volgende dag met 5 uurtjes was mn meisje geboren (met precies 38 wkn, had er nog geen moment rekening mee gehouden dat ze ook eerder dan die 40 wkn kon komen haha) En ja heb t zwanger zijn en bevallen zooo gemist. Maar ook meteen de wens voor een 2e kindje. Toen ons meisje 7 mnd was besloten er voor te gaan en toen ze 8 mnd was testte ik positief. Denk dat je bij je zelf na moet gaan of het puur de wens is weer zwanger te zijn of ook echt de wens voor een 2e kindje..
Ik ben nog zwanger maar vind het zwangwr zijn niet bijzonder ofzo. Jan niet wachten tot ik weer normaal alles kan doen. Echo's heb ik zo veel gehad dat ik t niet bijzonder meer vind, behalve de 3d vond ik gaaf. Ga wel echt de bewegingen in mijn buik missen. Dat vind ik wel heel bijzonder om mee te mogen maken. Maar wie weet veranderd het na de bevalling ook wel. Als kan ik het me nog niet voorstellen. Voor nu kijk ik de resterende 11 weken weg en hoop ik dat ik eerder beval
Jaa, ik herken het ook! Heb niet direct een leuke zwangerschap gehad, vanaf 23 weken harde buiken, en in de laatste 10 weken zw.suiker en hoge bloeddruk! Maar ook ik mis het zwanger zijn, ondanks die fijne hormonsters... Het getrappel in je buik, de 'spanning' van hoe je kleintje eruit zou zien, de echo's.. Maaar, ik ben daarintegen ook blij dat ik er weer 'normaal' uit zie, want mooi voelde ik me totaal niet....
Zo herkenbaar, ik had dit ook vrij snel na de bevalling, toch heb ik nog wel even gewacht toen, maar goed ik was binnen 2 maanden zwanger van mijn eerste. Ik kan me goed voorstellen als je er een aantal jaar over hebt gedaan dat je al ermee gaat beginnen, als je partner er ook zo over denkt zou ik zeggen lekker onveilig vrijen en zien waar het schip strandt
Ik ben nog zwanger....maar ik denk dat ik alleen het bewegen ga missen.... Ik kan niet wachten tot ik mijn eigen kleding weer aan kan, conditie terug heb en vooral de pijn aan mijn ribben kwijt ben En het verlangen om dat kleine ventje vast te hebben en te mogen bewonderen lijkt mij mooier dan zwanger zijn... Maar misschien dat ik na de bevalling zoiets heb van aaaaaah ik mis het
Ik ben bijna 11 weken zwanger, en kan niet wachten om niet meer zwanger te zijn. Om eindelijk een voldragen kindje in mijn armen te hebben. Ik kijk al uit naar de tijd dat ik jarenlang NIET meer zwanger hoef te zijn. En tuurlijk zijn die bewegingen in je buik erg bijzonder, dat vond ik ook de vorige keer. Maar wil zo graag weer mijzelf zijn.
Ik miste het zwanger zijn ook. Gewoon teruggetrokken in mijzelf op de bank met mijn handen op mijn buik heerlijk. Wij gaan nu voor een tweede. En ik kijk uit naar het weer zwanger zijn! Het missen van zwanger zijn is wel overgegaan hoor. Maar dat heeft wel een aantal weken geduurd
Ik had het ook bij de eerste, denk omdat ik er toen ook echt vollop van kon genieten omdat ik nog geen andere kinderen had. Nu met de tweede ben ik er echt van genezen, moet erniet aan denken! Zwanger zijn is leuk als je niks 'moet' maar als je al een kleintje hebt is het gewoon echt zwaar, dus ik was heel blij toen mijn tweede dochter was geboren. De bevalling van mijn eerste was binnen iets minder dan 3 uur. En mijn tweede 2 uur, denk niet dat dat er persee mee te maken heeft evenals het langere wachten. Ik was heel snel zwanger van de eerste en heb echt weken lang verdriet gehad, miste echt mijn zwangerschap.
Toen ik de 40 weken gepasseerd was dacht ik dat ik het zwanger zijn nooit zou missen. Wou zo graag bevallen! Maar moet zeggen dat ik het na de bevalling echt wel mistte. Mn dikke buik en d'r schopjes en hikjes.. Maar het gevoel is wel een stuk minder geworden gelukkig! En ik denk inderdaad dat je moet kijken of je echt het zwanger zijn mis of dat je er echt al een wens voor een 2e kindje is.
100% herkenbaar! hier ook 4 jaar moeten wachten op ons wondertje. Uiteindelijk is ze na 37.2 weken geboren via een spoedkeizersnede omdat haar hartslag wegviel tijdens ctg. Ben het nog aan het verwerken, kwam echt als een shock om die dag mama te worden, voor mn gevoel zou het nog weken duren. En nu? Nu mis ik het zwanger zijn enorm, wil zooo graag weer! Denk idd dat het met het lange wachten te maken heeft, want wat als het weer zo lang duurt?
Ik geloof niet dat ik het zwanger zijn ga missen ben er helemaal klaar mee ,misschien komt dat ook wel omdat dit de 4e is en ik er eigenlijk al wel een beetje klaar mee was na nmr 3.Maar ja toen liep het leven anders ging scheiden en kreeg een nieuwe relatie met een jongen zonder kinderen zonder broers of zussen en na dat zijn vader is overleden overleed ook zijn moeder in het begin van onze relatie.Voor hem is dit kindje dus heel bijzonder ,eigenlijk had ik aangegeven niet meer kinderen te willen maar ja toen kwam toch nog dit cadeautje !
Het is ook nog maar kort geleden..ik denk dat dit gevoel naarmate de tijd vordert wel weer wat afneemt.. Ik zou je eerst op je kindje richten en misschien over een jaartje weer eens gaan proberen.. want stel dat het meteen weer raak is (dat heb ik vaker gezien bij mensen die dachten dat het niet snel zou lukken), dan is het toch pittig met 2 van die kleintjes. Ik denk vaak ook: Ooh laat ik maar van elk moment genieten want het is zo voorbij..en misschien wordt dit wel mn enige zwangerschap.
Herkenbaar, ik miste het zwanger zijn ook na de bevalling van mijn zoontje. Ik was het zwanger zijn ook nog helemaal niet moe, ik genoot volop van mijn buik. Het gevoel wordt minder, tot het uiteindelijk verdwijnt. Het hoort bij de verwerking, zwangerschap,bevalling, het is niet niks. Nu zwanger van nr 2, en waarschijnlijk ga ik het straks weer missen
Wat een leuk topic. Ik dacht de laatste tijd vaak, ben ik de enige? Ik word volgende week ingeleid omdat ons kindje nu met 36 weken al 9 pond is. Heb er mega veel zin aan, maar betrap mezelf er telkens op dat ik denk, dan is het zwanger zijn voorbij.... en dan voel ik letterlijk een leegte. Het altijd samen zijn met de kleine ik de buik, de schopjes, 's avonds voor het slapen gaan even lekker tegen de kleine praten enz. Voel me dan ook best schuldig als ik zo denk, want als de zwangerschap voorbij is, is ons wondertje daar eindelijk, ons wondertje waar we 5 jaar op gewacht hebben. Dan moet ik toch juist blij zijn dat het zwanger zijn voorbij is .