Hebben jullie dat ook wel eens, dat je af en toe gewoon 'vergeet' dat je zwanger bent? En dan bedoel ik niet in de eerste weken, waarin je het je waarschijnlijk toch nog niet helemaal beseft, maar veel verder in je zwangerschap nog? Ik zelf ben bijvoorbeeld alweer 32wkn zwanger. Maar omdat m'n zwangerschap (gelukkig) tot nu toe vrij makkelijk verloopt, vergeet ik af en toe dat ik zwanger ben en dus bepaalde dingen niet meer kan. Ik ben behoorlijk dik van mezelf en heb eigenlijk totaal geen buik. Dus daardoor word ik er ook niet mee 'geconfronteerd' zeg maar. Ik ben al jaren fulltime thuis, dus ook dat is niet veranderd. Vanmiddag liep ik de trap op naar de badkamer en dat kostte me zo'n moeite, liep me gewoon aan mezelf te ergeren dat ik zo stijf was. Toen liep ik langs t babykamertje en dacht..oja, das waar ook, dáárom ben ik zo stijf Stom he! Ik voel de kleine tig keer per dag schoppen, zit hele dagen hier op t forum, kan soms aan bijna niks anders denken dan dat we over 8 weekjes onze kleine smurf in onze armen mogen gaan houden. En toch....vergeet ik soms dat ik zwanger ben! Ach ja, laten we het maar op zwangerschapsdementie gooien he
hihi, ja hier ook wel hoor! ben ook 32 weken, en heb best een aardige buik. Maar dan ben ik aan het werk en voel ik rommelen/schoppen in mijn buik en denk ik: wat nu? Pas momenten later realiseer ik me dat er een baby bij me is En inderdaad, als ik ga hijgen bij het aandoen van mijn schoenen moet ik me ook even realiseren dat ik een buik heb die op dat soort momenten een beetje in de weg zit. Maar wat lekker he, dat we zo weinig klachten hebben dat we dit mogen ervaren!
Ik had vooral dat ik "vergat" dat ik zwanger ben toen ik nog wel werkte, denk door de drukte dat het dan langs je heen gaat. Nu ik thuis ben merk ik dat ik er meer mee bezig ben en er ook veel meer van kan genieten
Ik vind het lastig dat mijn lichaam zo ontzettend veranderd, natuurlijk weet ik dat het voor een goed doel is. Voorheen sportte ik dagelijks minimaal 2 uur. Nu ben ik al moe als ik de trap oploop. Zodra ik de kleine vind dat ik te veel doe val ik flauw.... Plus die extra 13 kg... Nee ik vergeet echt niet dat ik zwanger ben! Ik probeer er ook bewust mee bezig te zijn. Zo langzamerhand alle spulletjes maar eens in huis gaan halen. Dat vind ik wel echt super leuk om te doen! Groetjes, Mayke
Och ik vergat/vergeet het zo vaak. Dan zal ik even snel een sprintje trekken.. oh nee, dat wil niet.. Of even ergens tussendoor (auto te straks inparkeren dat ik niet uit da auto kan komen) wat niet past. Bij mijn vorige zwangerschap wilde ik in mijn zw-verlof nog even naar de kapper. Toen ze klaar was en het doek afging schrok ik bijna van mijn buik.. ik dacht: o ja..
Ik voel iedere ochtend even aan mijn buik. Even checken of 'ie er nog wel zit, en ik niet al 8 maanden in een droom leef .
Ik vergeet het altijd met de stoel aan de tafel schuiven, dan schuif ik automatisch net ff te ver me stoel aan
Ja hoor heb ik ook. Ook al kan het niet missen door me buik op het moment. Vaak als ik op de bank zit en een schop krijg denk ik van ohw ja ben niet alleen haha.
Je kan er juist helemaal niet meer omheen, lijkt mij! Ik bots overal tegen, pas nergens goed tussen, schoenen aandoen is een hele klus, heel snel buiten adem, etc. Ik begin het nu pas goed te merken dat ik een baby meezeul! In het begin was ik het juist meer geneigd te vergeten.. alhoewel dan ben je er geestelijk meer mee bezig, hoe verder 't vordert, hoe meer lichamelijk je het merkt maar geestelijk heb ik wel dagen dat ik me helemaal er niet mee bezig houd, en daar kan ik me ook wel schuldig om voelen soms!
Hoi, Ik heb ook eigenlijk nog helemaal geen buik buik. Toch kan ik er niet meer omheen dat ik zwanger ben. Terwijl ik soms wel is denk, waarom ben ik zo stijf, of waarom lukt dit of dat niet.. oh ja zwanger!
Ik ´vergeet´ het ook wel eens ja, als ik lekker lig bijvoorbeeld en de baby is rustig dan is het net of ik niet zwanger ben. En ook ik erger me bont en blauw aan mezelf als ik hijg van het traplopen of iets anders niet meer zo goed wil. Ik denk dat zolang ik geen klachten verder heb er niet aan wil dat ik vanwege die buik sommige dingen niet kan. Ik sjouw ook rgelmatig gewoon achter iemand aan door smalle openingen in winkels enzo. tot ik dan niet meer verder kan en denk oh ja ik ben wat dikker dan normaal. dus ja heel herkenbaar
Haha geweldig om te lezen, ben dus duidelijk niet de enige met dit verschijnsel En inderdaad, wat heerlijk dat we t zo goed hebben met de zwangerschap dat we t af en toe vergeten, ik ken meiden die 9 maanden ziek zijn geweest, nou dan vergeet je het echt niet hoor..
Ik had het ook hoor! En dan snel willen omdraaien en dan tegen de deurpost aanlopen met je gigabuik ! Ik had het zelfs na de bevalling. De kraamhulp vroeg wat ik wilde eten (dat had ik immers de hele dag nog niet gedaan), maar ik was net aan de telefoon (mensen vertellen dat ik bevallen was!) en ik zei tegen haar: "ik maak even dit telefoontje af en dan kom ik wel even naar beneden". Ze zei OKE, en 2 seconden later stond ze weer in mijn kamer: "Jij gaat helemaal niet naar beneden!". Oh nee, dacht ik toen, dat kan helemaal niet, ik ben net bevallen.... hahahaha!
Ooh, herkenbaar. Een tijdje terug gingen manlief en ik walnoten rapen. Bij ieder nootje bukken en omhoog komen alsof er niks aan de hand was. En ik me maar afvragen de dagen erna waarom ik zo'n buikpijn, rugpijn en bekkenpijn had. Oooooow ja, zwanger en dan kan dat allemaal niet meer. Mijn fysio keek ook errug afkeurend
Ik vergeet het zelden, ik sta ermee op en het is 's avonds m'n laatste gedachte. Wel ben ik 'smorgens vaak heel bang dat ik alles maar heb gedroomd, dat het niet echt waar is. Komt misschien wel omdat ik er zolang op gewacht heb en de afgelopen jaren dat zo vaak gedroomd heb. Dus ik zal blij zijn als ik écht een dikke buik heb, en veel gerommel voel, dan kan ik gelijk voelen dat het écht waar is. Maar vergeten doe ik het niet. 8)