Ik sta voor het maken van een "lastige keuze" ten opzichte van de bevalling. Gelukkig heb ik nog wel een paar weken maar maakt het kiezen er niet makkelijker op, hopelijk kunnen jullie mij van wat advies voorzien en kan ik zo wat makkelijker kiezen. 3 jaar geleden ben ik bevallen van een prachtige dochter, maar de bevalling verliep niet geheel zonder complicaties, zie hieronder mijn verhaal: Rond 21.00 uur kreeg ik gevoel of ik naar het toilet moest (persdrang), ik vertrouwde het niet helemaal, dus WKZ gebeld en ik kon langskomen. Daar aangekomen bleek ik al 5 cm ontsluiting te hebben, vervolgens ging het in een razend tempo want toen begonnen de weeen, en kwam ik in een weeenstorm terecht, gewoon geeen rust tussen de weeen door. Binnen een tijdsbestek van 10 min. zat ik al op 8 cm. Helaas vond mijn dochtertje dit niet prettig en ging haar hartslag als een razende naar beneden, er werden van allerlei medische handelingen uitgevoerd, maar helaas herstelde haar hartslag zich niet, waardoor de gyn. besloot tot een spoedkeizersnee. Er was zelfs geen tijd om een ruggenprik te plaatsen dus werd ik onder algehele narcose gebracht. Om 23.50 uur is onze prachtige dochter geboren. Helaas heb ik de uiteindelijke geboorte gemist, maar ik ben natuurlijk super blij dat zij er niets aan heeft overgehouden. Nu ben ik opnieuw zwanger en was ik afgelopen vrijdag op controle bij de gyn. daar kregen we het over de bevalling en wat te kiezen voor deze bevalling, een natuurlijke bevalling of een keizersnee? Nu moet ik dus gaan kiezen, maar ik vind het zo moeilijk. Ik heb namelijk flink wat overgewicht waardoor het niet zeker zal zijn dat de ruggenprik bij mij werkt en ik dus alsnog onder algehele narcose zal moeten gaan om een keizersnede te ondergaan. Ok zou je zeggen dat is misschien al een reden om te kiezen voor een natuurlijke bevalling, maar ja de angst voor het bevallen zelf heb ik niet, maar meer de angst dat het dus weer zo gaat als bij de vorige en ik uiteindelijk toch weer een spoedkeizersnee moet ondergaan is er wel. Ik mag bijvoorbeeld niet ingeleid worden omdat ik vorige x een keizersnee heb gehad en dat de kans verhoogd dat het litteken scheurt. (kans is maar 1%). De gyn. heeft mijn casus besproken in het gyn. overleg en hun voorkeur gaat uit naar een natuurlijke bevalling. Nu zijn er natuurlijk heel veel voordelen aan zo'n bevalling, als alles goed gaat maak ik de bevalling deze x gewoon mee, je mag naar een paar uurtjes al naar huis, je hebt geen operatie gehad (waar ik natuurlijk grote voorstander van ben), je hebt minder herstel tijd achteraf gezien, etc, etc...., maar ja ik kan die angst van de vorige x niet uitzetten. Gyn. heeft wel aangegeven dat als ik ga voor een natuurlijke bevaling ik direct moet komen als ik de slijmprop verlies, bloedverlies heb, of ook maar het kleinste krampje voel, want de kans ik groot dat ik weer snel ga bevallen, ze achten de kans klein dat ik weer in zo'n weeenstorm beland. Dus nu de vraag; Wat moet ik kiezen??? er zitten aan beide keuzes voor- en nadelen aan.
Mijn dochter is ook ter wereld gekomen met een spoedks. Wel gewoon met ruggeprik want ze hield zich goed in mijn buik. Ik heb ook de keuze gehad tussen ks en natuurlijke bevalling. In verband met al die redenen die jij noemt is mijn streven echt een "normale" bevalling. Moet babybroertje alleen niet meer in stuit liggen anders is de keuze vrijheid weg. Voor jou, iedere bevalling is anders. Dus misschien dat het nu veel minder heftig verloopt. En als het dan weer een spoedks wordt heb je het wel geprobeerd. Misschien geeft dat je wel een beter gevol dan al vantevoren te kiezen voor een ks.
Ik zou naast alle redenen die jij zelf noemt, de voorkeur van het medisch team ook serieus nemen. Die hebben ze niet voor niets... Sterkte met je beslissing!
Het lijkt me lastig kiezen als je tijdens je eerste bevalling zo in angst hebt gezeten. Ik heb ook een razendsnelle (thuis)bevalling gehad (5 kwartier, verlos te laat) maar ben er niet door in paniek geraakt. Merk wel dat ik nu nerveuzer ben omdat ik niet weet hoe het allemaal zal gaan verlopen. Wat maakt voor jou het verschil tussen een geplande keizersnede en een spoedkeizersnede? 'Alleen' de stress van wat eraan vooraf gaat? Ik denk dat daar het grootste struikelpunt zit... De procedure lijkt me niet anders, behalve dat je het bij de een van tevoren weet en het je bij de spoedks meer overkomt. Mij zou het een rustig idee geven om te weten dat er tijdens een natuurlijke bevalling altijd nog besloten kan worden om een spoedks uit te voeren (en je weet nu hoe dat in zijn werk gaat). Andersom kiezen kan niet... Moet je het trouwens nu al beslissen? Sterkte!
@Timafem, nee hoef gelukkig niet direct te kiezen, heb nog alle tijd, maar voor de volgende controle over 2 wkn moet ik het wel weten en het knaagt gewoon aan me om de keuze te maken. Als ik alle voor- en nadelen op een rij zet denk ik idd dat ik toch ga kiezen voor een natuurlijke bevalling. Het is net wat je zegt, een spoedks kan altijd nog.
Bij de eerste bevallen via spoed keizersnede. Ik was ook heel angstig voor een herhaling. De gyn gaf bij mij ook aan liever geen ks te doen tenzij het noodzakelijk was. Ik heb zelf gekozen voor een natuurlijke bevalling. Waarom? Geen zware operatie met herstel (herstelde de 1e keer niet heel snel), zelf voor oudste zoon kunnen zorgen na de bevalling. Niet weer zoveel dagen in het ziekenhuis moeten blijven (kan alsnog maar met ks weet je het zeker). Inmiddels ben ik bevallen op de natuurlijke manier. Wel ingeleid, met ballonkatheter. Dat mag nl wel, gewoon inleiden niet. En eerlijk? Het is mij super bevallen. Heb mijn zoontje zelf mogen aanpakken, kon met een paar dagen al weer veel zelf en heb veel minder last/pijn. Het herstel is meestal sneller! Ik vond het een hele lastige keuze, maar ben blij toch het zelf te hebben gedaan. En zoals je zelf zegt een ks kan altijd nog.
Ik ben 2 keer natuurlijk bevallen, thuis. Ik kan dus totaal niet meepraten over een ks, maar mij lijkt natuurlijk bevallen het fijnst. Het natuurlijkst . Wat mij hielp voor de bevalling is de yoga die ik gevolgd had. Ik wist daardoor hoe ik rustig kon blijven (heb trouwens geen weeenstorm gehad, daar was ik wel bang voor uit alle verhalen), en hoe alles verloopt. Misschien helpt dit jou ook? Ik bedoel dus geen bevallingscursusweekend van 2 dagen met je partner, maar regelmatig naar een cursus (haptonomie, yoga, iets met oefeningen ) zodat je wat handvaten hebt om rustig te blijven ook al gaat het niet volgens planning. Dat haalt misschien wat van je zenuwen en spanning door de angst weg. Succes
Lijkt mij de verstandigste keuze, het zou jammer zijn als je achteraf spijt hebt dat je niet een natuurlijke bevalling hebt geprobeerd. Want hoewel het heus wel pijn doet en er een hoop mis kan gaan, is het één van de meest bijzondere en mooie ervaringen uit je leven! Hoop dat de keuze je wat rust brengt, succes meid!
Ik zou zeker gaan voor natuurlijke weg. Bij mijn zoon 2 jaar geleden een spoedkeizersnede gehad en het herstelde duurde maanden ik heb heel lang niks gekund en wil daarom nu alles op alles zetten om natuurlijk te bevallen. Bedenk dat een keizersnede een zware buikoperatie is en als het niet nodig is zou ik daar ook zeker niet voor kiezen...