Ten eerste van harte gefeliciteerd met je zwangerschap !! Probeer ervan te genieten meid en zeker niet teveel hier op het mk forum rond te lezen. Ik heb rond 8 weken een miskraam gekregen. Voelde het in zoverre niet aankomen, dat ik wel al een paar dagen licht bloedverlies had. Arts gebeld en die zei het is geen probleem zolang je geen krampen krijgt. Ik heb er gekgenoeg al die tijd geen goed gevoel over gehad. Ook angst voor een mk maar misschien heb ik het onbewust toch wat aangevoeld geen idee. Na een dag of vier bloeden, licht, begon ik erger te bloeden en kreeg ik 's nachts heel veel kramp. Ik heb nog nooit zoveel pijn gehad in mijn leven...Toen wist ik dat het over was. Heb de hele nacht liggen huilen, de volgende ochtend naar het ziekenhuis gegaan en toen bleek het kindje niet meer te leven. Vlak voor het bezoek aan het ziekenhuis had ik al een groot stolsel verloren, toen wist ik het eigenlijk al zeker. Ik kreeg een soort rust over me. Ik was de hele nacht bang hoe het zou gaan, toen het eruit was , was het voor mij ook even tijdelijk rustig. Meid ik zou er echt niet te negatief tegenaan kijken hoor. Het komt vast goed met je.
Beschuitje meis wat een verhaal toch. Vind het nog steeds zo erg voor je. Ik heb wel een vraag voor alle lezers. In mijn zwangerschapsdagboek staat dat de meeste miskramen voorkomen tussen de 8 en 11 weken,is dat waar? Ben helemaal bang nu
De reden daarvan is dat de meeste dames pas tussen de 8 en 11 weken een 1e echo hebben. Dus dan komen ze er vaak pas achter. Sowieso gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik hoop dat je snel over je angst heenkomt en kunt genieten
vorige maand op 7 of 8 weken.ik voelde niets maar ik had nog een testje over en ging dat zomaar even doen...een enorme schok want dat was negatief....geen pijn,geen bloed...wij dachten(hoopten)dat het aan de test lag dus snel naar de apotheek van wacht(het was zondag)maar die test was ook negatief s'maandags naar da ha en bloed laten nemen en hcg was al erg gezakt.pas dinsdag avond begon het bloeden en de krampen.tegen donderdag was het niet vol te houden en vrijdag (denk ik)curettage gehad.daarna was het over.behalve het psychisch lijden....dat begon toen.
met 13,5 week afgelopen oktober met 9,5 week afgelopen februari beide niet aanvoelen komen, beide ook opgewekt! twee keer geen hartactie..eerste keer chromosoom22 tekort en de tweede hartje gestopt.. zo shit! probeer te genieten en zorg voor voldoende ontspanning!!
De eerste met 13 weken. Al vanaf het eerste moment van de zw-test bleef er maar een stemmetje herhalen als het hartje maar klopt, als het hartje maar klopt. Toen ik met 11 weken eindelijk de echo kreeg klopte er geen hartje en bleek ons kindje al met 5 weken gestopt te zijn met groeien. Op advies van de vk eerst 2 weken gewacht (vooral om ook zeker te zijn dat het niet verder groeide) . Ruim een week later begon ik te vloeien , daarna volgenden enorme krampen (achteraf besefde ik pas dat dit gewoon weeën zijn geweest) en na de miskraam enorme last gehad van naweeën. Stond op kop in bed (bijna letterlijk). Bij de tweede waren we op vakantie en was ik 4 dagen over tijd, besloten pas een zwangerschapstest te doen als we thuis waren. De laaste nacht draaide ik me om in bed, er knapte iets en ik kon nog net op tijd onder de douche springen. Het kwam er in 1 grote golf uit. Thuis wees de test nog heel vaag positief aan .
Ja ik was 7,5 week in verwachting en had de week daarvoor de eerste echo gehad, alles was goed. Precies een week later buikpijn onderin, ongesteldheidsgevoel en ik voelde het gewoon, dit loopt niet goed af. Uurtje later plens bloed in m'n broek. Volgende dag naar de vk voor een echo. Ik bleek in verwachting te zijn geweest van een tweeling. Gelukkig is m'n andere kleintje wel bij ons gebleven
Ten eerste gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik heb twee miskramen gehad. Eentje met 10 weken, we kwamen erachter bij 9 weken, vruchtje was 6,3 weken geworden. Deze miskraam is opgewekt met tabletten. De tweede miskraam was met 4 weken en 5 dagen. Deze begon spontaan. Eigenlijk beide keren niet zien aankomen.
Ik ben in december gecurreteerd. Ik heb met tien weken en twee dagen bloedverlies gekregen. De dag erna kreeg ik ook krampen, dat was op een zaterdag. Op maandag kon ik bij de gynaecoloog terecht. Toen bleek inderdaad dat ik een miskraam had. Ik had ook een missed abortion. Het kindje was niet te zien, dus het is mis gegaan met 4/5 weken. Ik heb het daarna nog een week aangekeken in de hoop dat het vanzelf zou komen. Behalve bloedverlies gebeurde er niets. Daarom ben ik gecurreteerd. Lichamelijk is het dus al een tijd terug. Mentaal vind ik het nog steeds erg moeilijk. Ik had nooit gedacht dat zoiets zoveel impact zou hebben. Het is ook onmogelijk om het achter je te laten, omdat er natuurlijk altijd mensen in je omgeving zijn die zwanger worden, zwanger zijn of een kindje hebben. Mijn uitgerekende datum was in juni. Ik zou vandaag 27 weken zwanger zijn. Van de week weer mijn nichtje gezien en een vriendin, die allebei iets korter zwanger zijn, 25 weken. Die hebben al een prachtige buik. En dat is zwaar.
Dit zijn de meest recente hier voor nog een paar keer gebeurt helaas. ik ben een kindje verloren met 5 weken 2011 spontaan ben een kindje verloren met 13+4 weken2011 spontaan mini bevalling ben een tweeling verloren ( zonder tussenschotje) met 10 weken2011 gecureteerd daarna nog een kindje verloren met 5 weken2012 spontaan
mijn 1e zwangerschap ging mis met 11 wk. met 9 weken een prima echo, goed ziek en misselijk, hard groeiende buik en totaal geen zorgen. 10 weken werd ik van misselijk tot ziek echt ziek en kon niks binnen houden. (was nog nooit zwanger geweest maar dit was niet goed) nog geen water bleef binnen. wat later ook koorts dat toenam tot 41 graden. belde huisarts na 3 dg en adviseerde energie zoals AAdrink en verder bedrust. (vast een griepje waren zijn woorden) 4e dag was ik het echter beu. voelde ineens dit zit niet goed. was zo verzwakt dat ik nog geen bah meer kon zeggen. kreeg een urine controle. bloedcontrole en alles zag er goed uit. de koorts was nog steeds 41 graden en dus een echo want koorts bleek niet goed voor de vrucht (lekker dat dat je niet verteld wordt door de huisarts). mijn gevoel werd bevestigd. het hartje was gestopt met 10wk en 5 dg. precies zover als ik zwanger was. werd meteen opgenomen vanwegen zware uitdroging en kon het allemaal amper beseffen. 2 dg heb ik er gelegen en toen kwam gyn dat ze moesten cureteren omdat bloed laat zien dat hcg blijft stijgen en dus dat mijn lichaam nog niet door heeft dat ik een dood kindje in me buik had. mijn lichaam was nog volledig zwanger. ik was wat aangesterkt en 2 dg later werd ik ingepland. ik mocht even naar huis om alles te verwerken en moest me melden de dag van curetage. voelde me nog zo zwanger en flinke ochtendmisselijkheid maar mocht niet eten. heb lopen braken tot aan de operatie. na de curetage voelde ik me leeg maar zoveel beter. ik was ineens niet meer zwanger en de oorzaak van het ziek zijn leek echt aan het kindje te liggen. Ze vroegen of ze het zwangerschpasweefsel mochten onderzoeken ivm de symthomen van mijn en de onverwachte miskraam. dit vond ik prima. onze zoon bleek helemaal gezond (XY) en mijn zwangerschapsweefsel was geinfecteerd . 99% rode hond . ik was ziek geworden en dat koste mijn mini zoontje het leven. vanwegen de curetage was het in zon slechte staat dat ik het niet meer heb gezien, geen afscheid niks. heb het daar nu nog moeilijk mee. had graag een natuurlijk opgewekte miskraam gehad,een doosje met vruchtje mee naar huis en afschied willen nemen op mijn manier. ik was te ziek hiervoor dus die optie was uitgesloten. ik was wel geent maar dit blijkt niet altijd genoeg te beschermen . met de curetage had ik 800cc bloed verloren en moest 2 dg blijven. net geen transfusie gelukkig. veel napijn etc 2e zwangerschap in angst geleefd maar met 38 wk een gezonde dochter gekregen (wel een prop in de nevalstreng dus mogen van geluk spreken dat dit niet fataalis afgelopen) 3e zwangerschao, gezonde zoon. water gebroken met 32 wk. tottale bedrust en bijbehorende controles tot 37 wek en toen inleiding. voor mijn geen zwangerschappen meer. ik ben blij met mijn koningskoppel echos van mijn wondertje met ongeveer 9 wk en 10wk5 dg