Sinds ongeveer 2 maanden zijn mijn ex en ik uit elkaar. De kinderen (2.5 en 10 maanden) wonen bij mij. Nu is het zo dat wij tijdelijk bij mijn moeder wonen en ik momenteel (nog) geen baan heb. Vanmorgen zei mijn ex ineens dat hij zich zorgen maakt over de kinderen en wil dat ze bij hem gaan wonen, omdat ik geen werk heb (volgens hem kom ik binnenkort in de schulden) en ze geen stabiele thuissituatie zouden hebben. Ook wil hij dat de oudste bij hem in de buurt naar school gaat, over anderhalf jaar. Het is wel zo dat ik nu niet in de beste buurt woon maar, denkt hij er niet heel makkelijk over. Plus ooit heeft hij gezegd dat hij absoluut niet wil dat de kinderen naar een oppas gaan, als een van ons voor ze kan zorgen. Maar als ze bij hem gaan wonen zou dat wel moeten want hij werkt de hele week en kan het zich ook niet veroorloven minder te gaan werken. Hij geeft me een week om er over na te denken en de juiste keuze te maken =/
Hoe is de situatie bij je moeder? Is er genoeg (slaap)ruimte, is oma gelukkig.in deze situatie? Zo ja, geen haar op mn hoofd die eraan denkt om nijn kinderen bij hun vader te laten die ze vervolgens elke dag bij een oppas brengt terwijl.ik zelf voor ze kan zorgen...!
En hoe weet je ex zo zeker dat jij binnenkort in de schulden zit, Blijkbaar ben je daar zelf niet van op de hoogte?
- Mijn moeder is zelf degene die heeft voorgesteld dat wij voorlopig bij haar blijven. En voor zover ik weet staat ze er nog steeds achter. - En slaapplaats, we hebben elk een eigen bed. Maar het is wel op 1 kamer. Dat is geen probleem want voorheen sliepen ze bij mij in bed. - Ik heb werkelijk GEEN idee waarom hij denkt dat ik in de schulden kom. Ook al heb ik geen baan, tot nu toe heb ik elke maand voldoende om alles te betalen. Houd zelfs nog een klein bedrag over.
Je ex kan zoveel willen, maar als jij je kinderen bij jezelf wil houden dan lijkt de keus me simpel. Hij kan een verzoek tot wijziging van de hoofdverblijfplaats van de kinderen indienen bij de rechtbank, maar de kans lijkt me zeer gering dat zoiets toegewezen wordt. Ik zou me vooralsnog dus zeker maar geen zorgen maken en je zeker niet onder druk laten zetten door hem.
Geen haar op mijn hoofd!! Waarom? Hij komt met argumenten aan die nergens op slaan,wat weet hij van jou financiele situatie,hij werkt dan moeten de kinderen naar een oppas terwijl hij zegt dan niet te willen.Vind het erg vreemd van hem.Is hij bang veel alimentatie te moeten gaan betalen ofzo?
Je moet nu in ieder geval niet onder zijn druk een overhaaste beslissing gaan nemen over de verblijfplaats van jullie kindjes. Ik bedoel jullie zijn 2 maanden uit elkaar en nu moet je ineens binnen een week besluiten dat je de kinderen elders zou moeten onderbrengen. "Stabiele situatie".... zolang jij de kinderen goed verzorgd en hun natje en hun droogje geeft, zal er niemand zijn die zegt dat jij niet voor stabiliteit zou kunnen zorgen. Qua opvang etc, hierover zijn uiteraard afspraken te maken, dus dat jij een deel van de tijd de kinderen opvangt bijv. Maar dan zou je al wel bij elkaar in de buurt moeten wonen. Qua schoolgaan, dat zijn zaken die jullie samen moeten besluiten. Ik zou op zn minst proberen er met behulp van mediation uit proberen te komen.
TO, ik neem aan dat je ooit weer een baan hebt en een eigen woning. Dan zullen je kinderen ook worden opgevangen in de tijd dat je werkt. Die uitspraak van je ex, dat 1 van jullie voor ze kan zorgen en ze niet naar de opvang moeten, is gemaakt toen jullie nog bij elkaar waren. Die situatie is nu voorbij, thuisblijven voor de kinderen als alleenstaande ouder is nu een luxepositie geworden. Zoek een baan, zorg voor een woning in de buurt van de vader, dat is voor jullie kinderen het beste en maakt co-ouderschap in de toekomst mogelijk.
Ja, ik ben druk bezig met het vinden van een baan. En kan dan inderdaad ik kan niet 24/7 thuis zijn voor de kinderen. Maar mijn moeder woont in de buurt en kan en wil 2 a 3 dagen op passen, 2 a 3 dagen per week zijn ze bij hun vader. en die dagen die dan overblijven die ben ik thuis. Dus ze zitten niet bij vreemde in huis. Het is ook de bedoeling om bij mijn ex in de buurt te gaan wonen. En co-ouderschap zit ook zeker in de planning. Maar mijn bericht gaat over hoe het NU gaat. Tuurlijk moet je aan de toekomst denken maar je kan ook niet alleen maar naar de toekomst kijken. Dus ja.. En ik heb mijn beslissing gemaakt. Ze blijven bij mij. Ik heb het ook tegen mijn ex gezegd, hij is het niet eens met mijn beslissing maar goed. hij doet er verder niet moeilijk over, we hebben gepraat en het is goed zo. Voor nu.
Mooi dat hij er niet al te moeilijk over doet nu, ook al heeft hij net zo veel recht op de kinderen als jij. Ik denk dat hij ook beseft nu dat het geen kattepis is, om full time te werken, plotseling ook alleen de zorg voor 2 kinderen te dragen, en dat hij daar op korte termijn opvang voor zou moeten vinden. Misschien dat hij ze eens een weekend bij zich kan houden? Wel fijn dat jullie in ieder geval praten en het belang van de kinderen voorop hebben staan. Ik hoop dat jullie eruit komen.
Ja we proberen zo goed mogelijk met elkaar om te gaan. En de kinderen zijn elke week van zondag avond tot dinsdag avond bij hem. Hij zit ze dus best vaak =)