Pfff gelukkig bedoel je niet echt schelden... Dat zou natuurlijk nooit goed zijn. Verder is het in enige mate wel herkenbaar hoor, soms is het zo vermoeiend en irritant! Alleen ik sluit me aan bij de meeste mensen, probeer jezelf positiever op te stellen anders verzanden jullie nog meer in het negatieve. Je kinderen kunnen er niets aan doen, zij reageren op ouders en jij bent degene die verandering moet inzetten. Mijn zoontje is nu pas 1,5 jaar maar merk nu ook dat hij echt al zijn grenzen op gaat zoeken. Consequent zijn en blijven, duidelijk zeggen dat je een waarschuwing geeft en niet luisteren is stoppen met het desbetreffende spelletje of straf. Dit echt herhalen totdat het beter gaat. Soms jezelf even een time out geven, in de situatie, mocht je het gevoel hebben dat je wel tot schelden in staat bent Dat helpt ook vaak, even paar keer adem halen, tot tien tellen en weer verder. Maar vooral consequent en duidelijk zijn. Probeer inderdaad voor jezelf rustmomentjes in te stellen, weet niet hoeveel je partner doet en of hij af en toe iets kan over nemen zodat jij kan opladen en even zonder je kinderen iets kunt doen? Succes en sterkte!
Niks te danken hoor.... Soms is het gewoon even moeilijk....dat hebben we allemaal. En dan willen wij er graag nog eentje bij....omg.
Ach meid ik herken het wel hoor, van toen mn dochters zo oud waren! Geloof me, het wordt beter ,al begint het nu weer opnieuw nu ze pubers zijn haha. Daarnaast ben je ook zwanger zie ik, misschien speelt dat ook een beetje mee. Consequent zijn is eigenlijk het enige dat helpt, en af en toe proberen je verstand op 0 zetten. Het wordt natuurlijk ook onderhand weer tijd dat de kids weer lekker naar buiten kunnen. Het is al veels te lang slecht/koud weer. Ze zijn het binnenspelen beu en hebben alle spelletjes al 100 keer gedaan. Dan gaan ze elkaar irriteren. Ik denk dat dat ook wel een rol speelt.
Pffff ik dacht echt dat wij hier de enigste waren die met dat probleem zitten. De zoontjes van mijn vriend zitten echt in een ...periode. Ik heb nog nooit gezien dat kindjes zo jong (5&3) zich zo kunnen gedragen als deze twee. Nou scheelt het dat ze van de andere kant weinig regels mee krijgen maar toch. Elkaar grof slaan, omduwen, knijpen en bijten enz is hier orde van de dag. Dan is de nee heel leuk en probeert de jongste zijn vader nu uit door te schoppen en te slaan naar hem. Dus politieagentje spelen is hier heel normaal en inderdaad af en toe doodvermoeiend en achter het behang plak waardig! Dus ts ook vanuit deze kant: je bent niet de enigste!!
nee joh, je bent niet de enige...je bent gewoon een moeder met kinderen die elkaar het leven zuur aan het maken zijn . Oftewel gewoon een mens .
Ik heb er maar 1 en zelfs ik herken het... Mijn zoon komt net weer uit een periode (lijkt het, hoop ik) dat hij echt het bloed onder mijn nagels vandaan haalde... Doodmoe werd ik ervan! En ja, dan gaat mijn stem ook wel 'es harder dan ik zou willen en moet ik echt mijn tong afbijten om geen dingen te zeggen die ik niet zou willen. Vreselijk! Gelukkig lijkt het nu weer de goede kant op te gaan en wordt hij langzaamaan weer wat handelbaarder. Maar ook hier is consequent zijn de sleutel, hoor! Hoe moeilijk ook, we hebben hem laatst op een dag misschien wel letterlijk 10 keer op de gang gezet, compleet met dramatische ter-aarde-stortingen en hysterisch gehuil, maar het heeft dus wel resultaat. Sterkte!! Het komt echt goed! En inderdaad; het zal ook vast helpen als de kinderen weer wat meer naar buiten kunnen om uit te razen Ik kan in ieder geval niet wachten....
Ja ik ook.....stom weer hahaha @mbs zo herkenbaar! Zo schuldig als je je dan kan voelen he. Maar zoals mamakelly schreef....je bent ook maar gewoon een mens.
ow help.. word hier niet vrolijk van.. de mijne is 1,5 jaar en ik word soms zo moe van alles.. van zn gehuil, zn driftbuien, zn veel te korte middagslaap en van zn veel te korte nachtrust Maar zo te zien word het er niet beter op als ze ouder worden.. Ik ben iig wel heel consequent, daarnaast probeer ik veel positieve momenten te creeren, maar toch.. soms kan ik wel janken!
Wie had gezegd dat kinderen opvoeden makkelijk was Het is gewoon ontzettend zwaar.....en ja ze zijn het mooiste wat je ooit is overkomen....maar het is ook gewoon heel erg zwaar! Dus ja helaas.......ik denk dat ieder jaartal zijn eigen moeilijkheidsgraad heeft....maar komt helemaal goed
Serieus? Ben jij dezelfde Lov23 als die in dit topic of was je account gehacked? Welkom op het zwanger worden, zwangerschap en baby forum - Zwangerschapspagina
Maak je niet te druk, hoor! Het zijn echt periodes en ja, die zijn pittig, maar daar staan ook hele lange periodes tegenover dat het onwijs gezellig is en we een bijna-voorbeeldig kind hebben... Onze zoon is echt best makkelijk, maar soms heeft hij tijden dat het lijkt of zijn oren het gewoon niet doen, hij mij compleet negeert en alleen papa wil, of dat alles uitmondt in een enorrrrm drama om niks. Ik denk dat de 'sprongetjes' waar bij baby's over wordt gesproken ook gewoon doorgaan bij peuters, want het valt wel op dat er na zo'n tijd vaak wel een hoop kunstjes bijgekomen zijn...
Consequent ben ik ook wel hoor. Maar mijn oudste dochter is een volhouder! Word er soms zo moe van dat ik alles zo vaak moet herhalen! Maar ondanks alles zou ik me geen leven zonder ze kunnen voorstellen!