Gemeenschap van goederen. Waarom? 1. Het was/is de bedoeling dat alles van ons beider wordt. 2. Notariskosten voor huwelijkse voorwaarden te duur 3. Als we zouden gaan scheiden, weten we wel wie wat krijgt. Huis zouden we sowieso dan verkopen.
Helemaal mee eens! Wij zijn ook niet van plan om ooit te gaan scheiden, niemand trouwt volgens mij met deze gedachte. Maar toch wilde we alles op papier vast hebben te staan. Zo neem ik bijv.afstand van zijn pensioen als blijkt als we bijv.al over 5jaar scheiden. Ik vind niet dat ik dan nog 32 jaar later een deel van zijn pensioen kan opstrijken voor hem idem dito. Ook kan ik nooit aansprakelijk zijn voor zijn studieschuld. Daarnaast als wij nu kruislings een levensverzekering afsluiten en iemand van ons komt te overlijden hoeven we niet een deel aan de belasting af te staan.
Volgens onze notaris worden studiekosten/schuldig niet meegenomen in gemeenschap van goederen. Alle andere schulden wel, maar deze niet. Verder zijn wij op huwelijkse voorwaarden getrouwd omdat mijn man een familiebedrijf heeft. Op deze manier kan ik hem niet "uitkleden" als we gaan scheiden. In geval van overlijden is het anders geregeld.
Ik las laatst een artikel over partneralimentatie....dat vind ik dus echt niet meer kunnen he...zo vrouw-onerend! Als je net uit een huwelijk komt waarin je hebt gekozen om bijvoorbeeld huisvrouw te zijn en je gaat scheiden, dan snap ik dat je een periode nodig hebt om financieel zelfstandig te worden, maar alimentatie?
Stitch: Ga langs bij een notaris die kan je echt verder helpen! Gemeenschap van goederen of huwelijkse voorwaarden het is echt verstandig en de moeite waard om erover na te denken. Er zijn goede redenen om het wel of juist niet te doen. Er zijn mensen die roepen dat je uit "romantisch" oogpunt geen huwelijkse voorwaarden moet nemen. Met deze mensen zou ik extra voorzichtig omgaan. Dit roep je namelijk niet als je echt van je partner houdt. Dan wil je die persoon als het nodig is beschermen en soms heb je daar huwelijkse voorwaarden bij nodig. Zelf ben ik, nadat ik en mijn man waren voorgelicht over alle opties, in gemeenschap van goederen getrouwd.
Ik vind het nogal beledigend om te zeggen dat mensen die vanuit een romantisch oogpunt trouwen, niet echt van hun partner houden. Dat is natuurlijk onzin, dat heeft niks met liefde voor je partner te maken. Wij zijn uit 'alleen maar' romantische overwegingen getrouwd, waarin alles juist om liefde draaide. En ja, natuurlijk bespreek je ( in ons geval heel kort) de opties, maar na 10 jaar samen, mag ik erop vertrouwen dat ik iemand redelijk goed ken (en hij mij) en een eventuele scheiding door twee volwassenen ( en verantwoordelijke ouders van 2 kinderen) zo goed mogelijk zal verlopen. Ik kan niet in de toekomst kijken en ja, alles kan anders uitpakken, maar een beetje vertrouwen in jezelf, je partner en je gezond verstand kan geen kwaad. Zo heeft iedereen een reden om iets wel of niet te doen en ons gevoel, intuïtie, liefde voor elkaar en financiële situatie/ bezittingen maken dat wij dit zo hebben gedaan.
@Angel1980: Er zijn mensen die zeggen dat trouwen alleen romantisch is en dat zelfs het bekijken van huwelijkse voorwaarden daar niet bij hoort. Die mensen bedoel ik. Het vantevoren bekijken van de opties hoort volgens mij ook gewoon bij een huwelijk. Het trouwen zelf (geloften, jurk, feest enz.) is romantisch en zo hoort het natuurlijk ook . Jouw eigen situatie klinkt mij heel verstandig in de oren. Je hebt er wel degelijk bij stilgestaan maar vindt het niet nodig, prima toch. Of het goed uitpakt dat weet je natuurlijk nooit (maar dat kan niemand weten). Bovendien kan je later altijd nog langs de notaris om eea aan te passen. Veel te vaak trouwen mensen snel en zonder ook maar na te denken over de openstaande schulden van de partner en dat vind ik gewoon onverstandig. En lullig want degene met de schulden weet dit donders goed en beschermt zijn toekomstige man/vrouw niet. Nederland is een van de weinige landen waar je automatisch een gemeenschap van goederen hebt. Bij andere landen houdt ieder zijn eigen vermogen en moet je juist naar de notaris als je dit niet wilt.
Wij zijn in gemeenschap van goederen getrouwd. We hebben gekozen voor een leven samen, dus wat er daarvóór was of niet was maakt ons niet uit. Het gaat er ons om wat er vanaf nu is en dat is van ons samen; gelijkwaardig.
@2 be mama: gewoon een vraag uit nieuwsgierigheid: zouden jij en je man daar ook zo gemakkelijk over denken als 1 van jullie een schuld zou hebben van 50.000,00 (bijvoorbeeld door verkoop van een woning of vanwege een studie). Of zou je meer informatie willen en daarna pas een bewuste keuze maken. (waarbij ik helemaal niet wil zeggen dat je voor huwelijkse voorwaarden kiest maar gewoon dat je bij alle opties stilstaat en daarna kiest)
Wij zijn gehuwd in gemeenschap van goederen. Man had alleen een overwaarde uit zijn vorige huis meegenomen in ons huwelijk en ik ben niet van plan daar aan te komen, nu of later. Is zijn geld, heb ik niets mee van doen. Verder hebben we nagenoeg gelijk inkomen en zijn we niet van plan elk jaar vanalles bij te houden voor het geval dat... Ik heb dus in mijn werk relatief veel scheidingen gezien van huwelijken op voorwaarden die dachten alles goed te hebben geregeld, maar die dit detail ff vergeten waren. Zit je alsnog met een hoop gedoe
Dat mag altijd Ja, ook dan. Uiteraard hebben wij voor de volledigheid wel alle opties bekeken, maar wij zijn van mening dat we hier samen in stappen, dus ook alles samen delen. Geen verschillen, gewoon gelijkwaardig.
gemeenschap van goederen kwamen beide uit huis en hebben dus alles samen opgebouwd enige dat mijn ouders hebben vast gelegd ivm eigen huis is dat partner geen aanspraak kan maken op erfenis maar als ik dat geld gebruik voor ons samen of in ons eigen huis stop is van ons samen maar laat ik t op de bank staan is alleen voor mij
Wij zijn in gemeenschap van goederen getrouwd Soms heb je geen keuze. Mijn moeder is chronisch ziek en was huisvrouw. Mijn vader is er met een andere vrouw vandoor gegaan en toen had mijn moeder geen eigen inkomsten. Genoeg verdienen ging niet door chronische ziekte, daarnaast dus geen recente werkervaring meer en de leeftijd tegen. Ze heeft wel wat schoongemaakt en thuiswerk gedaan, maar dat was om schulden af te lossen die er waren na verkoop van het huis of voor de opleidingen van mijn broertje en mij (vader weigerde daar in bij te dragen) Als ze de partneralimentatie zou weigeren zou ze geen bijstandsuitkering kunnen krijgen en in de toekomst waarschijnlijk ook niet als mijn vader werkeloos zou worden buiten zijn schuld om of als hij een pensioengerechtigde leeftijd bereikt. Overigens kunnen het ook mannen zijn die partneralimentatie ontvangen
wij zijn niet getrouwd, hebben beide een eigen bedrijf.. dus wij zullen nooit gaan trouwen zodat we als je ooit gaat scheiden je zaak te koop kan gaan zetten omdat je wederhelft recht heeft op de helft van alles wat jij zelf hebt opgebouwd... ik zie de meerwaarde er ook echt niet van in om te gaan trouwen.. alles blijft hetzelfde zoals het nu is alleen je achternaam veranderd... nouja voor mij hoeft dat niet zo hoor... en nee niemand gaat trouwen met het idee dat je toch wel weer gaat scheiden maar je weet het maar nooit! en ik zou het dan echt niet oke vinden om alles wat ik heb opgebouwd weg te moeten geven aan mijn man.. andersom ook trouwens!
Als wij gaan trouwen zal het ook op huwelijkse voorwaarden worden.. En wel omdat mijn partner een eigen bedrijf wil starten en we graag de zekerheid willen hebben dat we niet beide over de kop gaan.