Hier op het werk hangt echt een verschikkelijke sfeer.. mijn collega's zijn allemaal heel erg leuk alleen met mijn bazin kan ik het niet vinden.. ik kan haar gewoon echt niet uitstaan.. het is gewoon zo erg dat als ik haar zie mijn dag gelijk verpest is.. ik kan niet wachten tot ik met zwangerschapverlof ga(en dan niet meer terugkomen waarschijnlijk) alleen dit duurd nog zo lang.. hoe hou ik dit vol? ik maak me eigen er zo druk om dat ik de afgelopen week heel de week constante buikpijn heb.. de vk zei dat het slecht voor de baby is als ik me te veel zorgen maak en te veel op fok om het zo maar te zeggen.. maar ik kan het gewoon niet helpen.. ik wil niet meer naar mijn werk het liefst neem ik constant vrij of meld ik me ziek maar ik weet dat het zo niet werkt.. hoe kan ik ervoor zorgen dat ik gewoon kan genieten van mijn zwangerschap zonder me steeds druk te maken over mijn werk?
Heel eerlijk, ik zou me ziek melden. Ik werk ook haast niet meer en ga me ook ziekmelden, ivm gezeik met mn leidinggevende. Ze zoeken het maar lekker uit, ik heb hier in huis nog genoeg te doen en voor de kindjes is het beter.
het is inderdaad beter voor de baby.. maar als ik me ziekmeld zit ik aan huis gekluisterd toch? dan mag je toch niet zomaar weg? plus ik ben pas 15 weken zwanger..maar ik weet gewoon zeker als ik hier nog moet blijven ik een keer echt ontzettend uit me slof ga schieten hier.. ben elke keer zo chagerijnig kom ook altijd chagerijnig thuis is ook niet leuk voor mijn vriend natuurlijk
Nee is niet per se zo hoor. Als jij het geestelijk niet aankan dan wordt juist aangeraden om afleiding te zoeken. ( shoppen voor de baby enzo, heel therapeutisch) En uiteindelijk zal geen bedrijfsarts je 100% beter verklaren ivm de zwangerschap.
nee dat is dan ook weer zo inderdaad.. word gewoon gek van mezelf af en toe haha en ik heb zon makkelijk werk doe administratie maar ik stap elke ochtend met tegenzin mijn bed uit en heb gewoon elke keer wel zin om in janken uit te barsten ben dit ook echt niet gewend van mezelf.. ook niet dat ik zo erg iemand kon haten.. echt raar
Hoeveel uren werk je dan? Maakt niks uit dat je "nog maar" 15 weken zwanger bent, je moet goed om jezelf denken en om je baby. Stress is absoluut niet goed voor je baby. Is er iets voor gevallen tussen jou en je bazin dan? Op mijn werk, wilde mn baas mn klachten ook niet geloven en dat gaf mij alleen maar meer stress. Totdat ik naar de arbo-arts moest en die zei dat ik inderdaad rustig aan moest doen. (Ik kon mn werk ivm mn klachten ook niet meer doen) Heb jij ook klachten? Of is het puur je ergernis tegenover je bazin? Er is maar 1 die goed voor je baby kan zorgen meid, en dat ben je helemaal zelf. Dus je kindje staat op nr 1.
Doordat ik me juist zo'n druk maak om mijn bazin omdat het echt de ergenis is krijg ik heel erg last van mijn buik allemaal krampen enzo.. ik werk 40 uur in de week... mijn ergenis naar haar toe komt gewoon omdat dat iemand is die alleen aan haar eigen denkt en niet eens de moeite doet om andere te snappen.. voordat ik zwanger werd vertelde ze mij al dat het prima zou zijn maar wel 40 uur per week zou moeten blijven draaien na de geboorte.. en toen ik het eenmaal vertelde zei ze gefeliciteerd meer niet.. dus ze weet niet eens wanneer ik uitgerekend ben of wat dan ook.. ik kan haar gewoon niet meer luchten of zien is echt vervelend..
Hetzelfde probleem! Gelukkig hoef ik nu nog maar 2 weekjes, alleen hoe ik die 2 weken ga redden weet ik niet! Voel me ook helemaal niet lekker hierdoor..
Erg is dat he.. ik moet er nog heel veel haha zeker nog 20.. als ik dat zo zie word ik helemaal gek haha
Ja, echt erg! Ik zat er in het begin al tegen op en als ik er zo over nadenk had ik me allang moeten ziekmelden.. want het is alleen maar stress wat je opbouwt..
Ik zou als volwassene gewoon een gesprek met haar aangaan.. wordt dat niets kun je altijd nog beslissingen nemen... Maar bij voorbaat al ziek melden vind ik niet kunnen. Nogal kinderachtig en getuigd van een hele foute instelling (wat overigens te vaak gebeurt tegenwoordig). Gesprek aan gaan want zo laten is ook niet goed voor het kindje. Desnoods overleg met huisarts erna.
Ik snap wat je bedoeld en natuurlijk is het logisch dat je eerst een gesprek aan probeert te gaan.. maar dat gaat gewoon echt niet.. ik heb wel eens met haar proberen te praten maar ze gaat gelijk schreeuwen als ze niet hoor wat ze wilt horen.. dus ik heb de moed daar niet eens meer voor..
als je je ziekmeldt met deze reden dan zal er echt wel gepraat worden met je leidinggevende. Kun je bij pz niet eens een gesprek vragen dat zij er dan bijzitten.
een pz hebben ze hier wel maar nou komt het leuke.. ik werk in een familiebedrijf.. dus wie is pz.. haar oom en dat schreeuwen dat is een familiekwaal want dat doen ze allemaal.. zij haar broer der vader der oom allemaal.. ik zeg niet dat ik me gelijk ziek wil melden maar ik weet gewoon even niet meer hoe ik dit op moet lossen ik word hier echt ongelukkig en depressief van lijkt het net
Reken maar van yes dat je naar de arbo arts gestuurd wordt als je je ziek meldt. Die gaat namelijk vaststellen of je in staat bent om te werken en wat jij hebt is geen directe zwangerschapsklachten maar een arbeidsconflict. Dat is iets heel anders. En als je je werk zo zat bent, kan je beter gaan solliciteren. En dat gaat toch het beste als je nog werk hebt, zwanger of niet. Je moet nog een hele tijd en na je verlof wil je neem ik opaan ook weer aan het werk. Dus hou de eer aan jezelf en zoek een goede oplossing in plaats van je ziek melden.
Natuurlijk ga ik solliciteren.. dat snap ik zelf ook wel maar nu heeft dat geen zin om te gaan solliciteren voor in december/januari.. ze zien me aankomen.. ik ben ook niet van plan te blijven hier.. maar dat was mijn probleem ook niet.. mijn probleem was hoe ik het hier vol ga houden tot augustus.. ik word gewoon echt depressief hier.. ben zelf nooit zo geweest kon me eigen daar altijd redelijk goed overheen zetten maar nou niet meer .. kan niks meer hebben hier en ik zie het nut niet meer om mijn bed uit te komen.. echt heel kut..want ik wil gewoon werken alleen niet hier...
Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik hier op het forum nogal snel adviezen lees om je 'dan maar' ziek te melden. Begrijp me niet verkeerd, ik snap echt dat sommige situaties (bijna) onhoudbaar zijn, maar ik vind jezelf ziek melden wel de weg van de minste weerstand. Ook als je zwanger bent is het niet verkeerd om dit soort dingen bespreekbaar te maken. Dan kunnen argumenten als dat het slecht is voor de baby worden gegeven, maar ik zou zelf met een gigantisch schuldgevoel thuis zitten als ik me ziek zou melden. Ik denk dat zoiets ook niet goed kan zijn voor je zwangerschap. Je bent pas 15 weken onderweg, en de Arbo weet je écht wel te vinden als je nu al thuis gaat zitten, zonder echte reden. Ik weet haast wel zeker dat ze een slechte relatie met je leidinggevende niet als gegronde reden zien... Ik zou het gesprek dus wél gewoon aan gaan, hoe moeilijk dat ook is. Je hebt nou eenmaal je verantwoordelijkheden, en de drempel naar een gesprek zal huizenhoog zijn, maar uiteindelijk zul je trots op jezelf zijn als je er iets mee hebt bereikt!
Je kan toch nu al solliciteren? Tuurlijk ben je niet lang inzetbaar maar je kan het altijd proberen, ik ken mensen en ook hier op het forum zijn verhalen te vinden van mensen die tijdens hun zwangerschap een nieuwe baan vinden. En als je toch al van plan bent om weg te gaan, neem zoveel mogelijk vakantiedagen op, scheelt weer. Misschien kan je op die manier je werkweek structureel korter maken en je weekend langer?