Zwanger zijn is een vrouwending. Zo zijn wij vrouwen ook veel bezig met de voorbereidingen. Ik vraag me alleen af hoeveel inspraak jullie partners hebben bij alle aankopen/voorbereidingen. Laat ie het aan jouw over, bemoeit ie zich overal mee of heeft ie maar bepaalde dingen uitgezocht/gedaan(zoals verven, behangen, etc). De mijne bemoeit zich niet met de kleertjes of alle spullen rondom slapen/verschonen/wassen. Wel hebben we samen de kleur voor de babykamer uitgezocht en de meubels. Ook mocht hij van mij kiezen welke kleur de kinderwagen moest zijn(hij koos voor antraciet). Hij moet er tenslotte ook mee lopen Ondanks dat ik de inrichting van kamertje op me neem heb ik hem wel het gordijn laten zien wat ik bij de ikea wil kopen. Naar aanleiding van dat gordijn richt ik het kamertje namelijk in. Hij houd niet van poeha, tirelantijnen en tuttige dingen, dus ik richt het zo in dat allebij onze smaak erin terug komt én de kleine er straks wat aan heeft als ie zich bewust word vd wereld om zich heen. Mijn man gaat ook de meubels in elkaar zetten. Al dan niet met mijn hulp. Kortom, meneer is vh grote spul en ik vd kleine dingen en details
Mijn man heeft echt overal een mening over.. en dat vind ik echt super fijn.. we hebben zowat alles samen uitgezocht. We krijgen toch samen een kindje.. gelukkig liggen onze smaken dicht bij elkaar.
Hij heeft net zoveel inspraak als ik. Hoewel ik zwanger ben, zijn we samen in verwachting.. Gelukkig vindt hij het ook erg leuk en hebben we nagenoeg dezelfde smaak. Dat maakt het gelukkig nog makkelijk ook
Uuuuh, hij trekt aan de bel als het te roze wordt We overleggen ook wel over dingen hoor maar over het algemeen laat hij me lekker mijn gang gaan en vind het wel prima wat ik doe!
Ik heb wel veel overlegd, maar hij laat me vooral m'n gang gaan. De grote dingen zoals de meubeltjes, wagen enz. hebben we wel samen uitgezocht en dan is hij ook heel enthousiast. Bij de box heeft hij het boxkleed en de boxzak uitgezocht. Maar de kleur van de kleertjes of van het aankleedkussen dat boeit hem niet zo.
Het maakt hem totaal niets uit en heeft er eigenlijk ook geen mening over. Dat vind ik persoonlijk aan de ene kant wel prettig, al is het aan de andere kant vervelend omdat ik het gevoel heb dat wat ik ook doe, het hem toch allemaal niks uitmaakt ofzo. Maar zo zit het niet. Het maakt hem niet uit, hij is dolgelukkig met ons kind en mij. Al lijkt het soms best wel op desinteresse. Verder; hij mag gerust iets zeggen - als hij daarvoor zou kiezen, maar ik maak uiteindelijk toch de eindbeslissing. Enkel met de naam mag hij meebeslissen!
Oh hij zegt gewoon dat dat vrouwendingen zijn dus ik heb alles uitgezocht eigenlijk. Maar daarentegen verschoont hij savonds wel de laatste luier voor het slapengaan en doet hij ons zoontje van 5 maanden netjes in zijn slaapzakje en in bed. Maar vraag hem niet om een setje kleertjes bij elkaar te zoeken want dat gaat niet goed komen dus die leg ik klaar Gewoon echt een man zeg maar
Hier ging het precies zo. en mocht je af en toe nog twijfelen of het echt geen desinteresse is, hier dus echt niet. Mijn man is een geweldige papa, hij interesseert zich alleen niet voor dit soort dingen.
Wij hebben dezelfde smaak en mijn partner vond het wel heel leuk om te beslissen en kopen voor de kinderkamer etc. Zowel kleertjes, kinderwagen, kleuren als overige spullen. Als 1 van ons het niet mooi vindt, kopen we het niet. Kleding vindt hij nog steeds geweldig om te kopen voor ons zoontje, het liefst zo kleurrijk mogelijk. Ik hou wel meer van de wat neutrale kleuren, maar zo vullen we elkaar weer aan Ik denk trouwens wel als we een dochter zouden krijgen hij minder plezier heeft in het kopen van kleertjes Dat is gewoon niet zijn afdeling, al zou hij nog steeds inspraak willen hebben
Hij heeft hier officieel evenveel inspraak als ik heb, maar hij maakt er geen gebruik van dingen als het kleurtje op de muur boeien hem gewoon niet zo. Net als de print op het eerste pakje en de kleur van de kleertjes. Zolang het maar geen felle kleuren zijn, waar ik ook niet van hou, is hij blij. Ik laat hem vaak de online bestellijst of inhoud van mijn winkelmandje in de winkels zien voor ik betaal, dan kijkt hij snel en zegt hij 'oke, leuk' we erg makkelijk haha
Mijn man heeft hier ook geen geduld voor en wordt al licht kregelig als ik weeral eens een foto van iets show. Van ons dochter is hij niet eens meegeweest om de geboortelijst te leggen :x
Kleding heb ik totaal geen overleg over gepleegd. Het wordt thuis afgeleverd en dan leg ik het klaar om het te showen. Hij zegt er niets over dat ik dat zonder overleg doe, we hebben dezelfde smaak dat weet ik ook. En als hij mijn smaak niet mooi vindt, trekt hij echt wel aan de bel. Aankleedkussen wikkels dekentjes etc geldt hetzelfde. Meubels inrichting kleuren heb ik zelf verzonnen, maar wel voorgelegd en samen over gehad waarbij hij ook zn mening gaf en met tips kwam. Ook met meubels hebben we dezelfde smaak. Aantal dingen komen uit n vintage store. Wagen, heb er twee laten zien wat ik echt mooi vind. Hij gaf aan welke vd twee hij het mooiste vond. Maar in de winkel zullen we echt beslissen samen na het uitproberen. Badje wilde ik perse niet met standaard en zo n groot bad wat j niet weg kan moffelen. Heb n tummy gekocht en de flexibath. Heb ook dit vooraf gezegd en laten zien en er kwam geen commentaar. Verder hij gaat plinten en de vensterbank zetten. En samen wat verven. Vanmiddag heeft ie me wel gesmst of ik leuke stofjes uitzoeken kan. Hij wil voor zn beeb zelf eea naaien. Dit was wel zn eerste eigen initiatief
Bar weinig eigenlijk Soms trekt hij de rem er op qua financieen en ik vraag wel eens zijn mening omtrend belangrijkere zaken (kleur kinderwagen ed) maar heel eerlijk heeft hij met alles erg weinig gedaan afgelopen 2 jaar dus ben ik blij dat alles volledig naar mijn zin is, ik ben toch degene die hem gebruikt! Zo vond vriendlief de Mutsy mooier dan de Stokke, nou, hij heeft er welgeteld 5 keer mee gelopen waarvan ik er vaak ook nog bij was dus dáár ga ik echt geen andere kinderwagen voor kopen dan mijn smaak. Gelukkig hebben we over het algemeen dezelfde smaak, hoogstens vind hij soms dat het wel wat goedkoper (of minder van hetzelfde) kan . Hij heeft de kamer geschilderd, meubels in elkaar gezet, plankjes en gordijnen opgehangen enz .
Man heeft hier net zoveel inspraak gehad als ik, al kan hij wel veel sneller een beslissing nemen. Ik kan echt weken dooremmeren over een bepaalde kleur op de muur of het soort hoes voor een waskussen, hij is daar wel een keer klaar mee. Maar uiteindelijk dus alles samen besloten, eigenlijk heeft geen van ons beide concessies hoeven doen omdat we veelal wel dezelfde smaak hebben.
Mn man heeft de babykamer meebeslist, de kinderwagen, de kleur van de autostoeltjes. De kinderstoel, wipstoel en flessen bv wil hij ook graag over meedenken. Zo nu en dan kiest hij iets leuks uit qua kleding maar hij is vooral voor de grote dingen. Ook bv waar we gingen bevallen, naar welk CB we gaan en welke afspraken we wel en niet doen. Welke peuterspeelzaal. Etc. De kleine dagelijkse dingen doe ik voornamelijk.
100% maar hij laat het graag allemaal aan mij over. Hij wil prima behangen (en heeft dan wel iets geroepen over hetgeen ik uitkies), meubels in elkaar zetten (ook iets over geroepen) etc etc Hij vertrouwt me volledig en wil alleen niet dat er bakken met geld uitgegeven worden zonder dat hij weet waar aan. Kleding koop ik maar vandaag kwam hij thuis met oranje dingen voor 30 april.. dat vind ik dan weer zo lief! Bij de eerste was manlief erg betrokken en enthousiast en dat was leuk. Bi de tweede en derde is het minder maar ik weet dat de werkelijke interesse er zeker wel is (ik krijg minimaal één keer per dag een appje: Hoe gaat het? En hij probeert me echt te ontzien. Mee gaan naar de vk doet hij niet, wel met de echo's. We bepalen samen waar er bevallen wordt (mijn stem is misschien wat zwaarder) en natuurlijk de namen, wanneer we het vertellen, wanneer aan de kinderen vertellen etc. Dat doen we echt samen. En als de baby er straks weer is... hij doet alles in de verzorging. Heel fijn.
Wij hebben alles samen uitgezocht, ook de kleur van de babykamer en zelfs de geboortekaartjes.. Ben blij dat hij ook overal bij betrokken wil worden..
Oh gelukkig maar Erg herkenbaar dus! Ik draag hem overigens ook op om te zeggen: GOH SCHAT, WAT LEUK! En dan hoeft het niet eens 'gemeend' te klinken, zolang hij maar net doet alsof het hem iets interesseert Dan is het al gauw goed. "Kijk nou hoe schattig" - Uhuh *kijkt recht voor zich uit en ik merk dat het hem geen snars kan schelen* "IK ZEI: KIJK NOU HOE SCHATTIG :x" - Ahhh wat leuk! "..." - Is het nu goed? "Ja. Carry on, then"