Zou leuk zijn, ik heb al een keer meegedaan op pagina 11, dan is het ook zo afgezaagd om nog een keer te plaatsen..
Zullen we een nieuw topic openen? Iedereen mag onzeker zijn of je nu dik, dun, groot, klein, paars of groen bent. Lijkt me een strak plan aangezien dit topic maar door en doorgaat over wie wat niet mag zeggen/vinden
Ik stop wel hoor vanaf nu, was namelijk ook al een keer in slaap gevallen. Zie liever wat mooie fotos voorbijkomen weer.
Bekijk bijlage 319918 Het is dan wel een zittende foto maar normaal draag ik kleding waarbij je mijn figuur niet zo goed ziet en kan nu eventjes geen goede foto maken omdat ik natuurlijk een lekker buikje heb nu Welk figuurtype ben ik? Heb trouwens maat 38 En als ik aankom gaat dat altijd naar mijn hips.
Nou geen foto van mij ( sta al ergens op pagina weet ik het wat ) Maar toch wel trots dat ik nu een BMI van 30.1 heb en een jaar geleden van uhm 38..
Ja dat denk ik zelf ook! Dikke kont, dikke uuhh.. schouders Middel smaller.. Ben benieuwd hoe ik er na de bevalling uitzie!
Dikke uuhhh.. lol Niet schrikken hoor na je bevalling, duurt even voordat alles weer goed komt. Ik was na mijn eerste even in shock, maar na een paar maanden was alles weer goed.
Ik ga het gewoon doen... ik knal mijn foto op internet. Ik ben al sinds mijn 18e erg onzeker over mijn uiterlijk en hoewel ik weet dat de cijfertjes op de weegschaal een gezond gewicht aangeven, zie ik iets anders in de spiegel. (Sorry als ik daarmee de discussie weer aanwakker, dat is niet de bedoeling). Ik ben inmiddels al een hele tijd in therapie en het laten zien van deze foto hoort daar bij. Verder wil ik toch nog even kwijt dat er een hoop prachtige vrouwen op dit forum rondwandelen!!
Laten we het weer omdraaien naar een positief topic Wat ik kwijt wil is het volgende: Tot afgelopen zomer, schaamde ik me zo voor mijn lichaam, dat ik gewoon op heel weinig foto's sta met mijn kinderen. Het jammere is dat mijn jongste dochter daardoor heel weinig baby foto's heeft met mama er bij. En als ik er op sta, dan vaak alleen met mijn hoofd, maar niet met mijn lichaam. Ik voelde me zo onzeker en niet prettig in mijn te dikke lichaam. Zo rond mijn huwelijksdag, juli 2012, voelde ik me wat prettiger en zie ik mezelf steeds vaker terug komen op foto's. Wat ik wil zeggen: ook al had IK daar maat 40-42, en zal een vreemde zeker zeggen: Zo heel veel dik was je toch niet? Het was gewoon niet mijn lichaam. Maar de andere kant: het is zo jammer van de tijd dat ik me zo schaamde, want die tijd (eerste 1,5 jaar van mijn jongste dochter) krijg ik er niet mee terug en staat vooral in teken van ongelukkig zijn. Nu ben ik 15 kilo lichter, pas met gemak maat 38, maar toch heb ik nog steeds de bevestiging nodig dat ik er goed uit zie, kan het ik afvallen nog niet loslaten en het sporten ook niet. Dus het is heel makkelijk om elkaar te veroordelen, maar zo simpel ligt het vaak gewoon niet! @Ellen en Zonzon: Hele mooie vrouwen!
Onzekerheid heeft niks met gewicht te maken of hoe je iemand anders ziet! Rond mijn 20 was ik zoooo onzeker over mezelf en mijn uiterlijk. Veel meer als nu, maar ik woog toen 65 kg bij een lengte van 1.76. Daar doe ik nu een moord voor . Maar dat betekende dus echt niet dat ik iedereen die zwaarder was lelijk/vies/dik vond. Juist niet, vond dat iedereen er beter uit zag dan dat ik zelf deed. Van mij mag iemand met maatje 36 net zo onzeker zijn als iemand met maat 56. Je kunt nu eenmaal niet voelen wat een ander voelt of zeggen hoe ze zich moeten voelen.
@Ellen & Poohbear: Jullie mogen er beide ook echt wezen. Vind het altijd jammer dat gewicht zo veel betekend voor ons eigenwaarde. Wat dat betreft kunnen we wel eens wat meer van mannen leren, het lijkt wel alsof zij er minder om geven