ik vind het niks aan! Heel bijzonder hoor zwanger zijn kindje krijgen, maar ik had het leuker gevonden als ik me zoon bij de otto kon bestellen! Het geschop van binnen is wel leuk, maar vooral in het begin accoseerde ik dat niet met de baby en vond ik het vaak irritant. Nu ook met die voorweeen en indalingsweeen, nee voor de lol doe ik het niet! Oh en al die kilo's die je aankomt moet ook nog maar zien wat er van mij lichaam overblijft, je hele lichaam geef je op vind ik!
Om eerlijk te zijn mochten ze voor mij de hel zwangerschap overslaan Vind het natuurlijk wel bijzonder enzo alleen ben er denk ik geen type voor. De vorige zwangerschap was voor mij een ware hel (geestelijk) en nu vind ik toch wel redelijk zwaar worden. (mag een aantal dingen niet meer doen) Nee, ik heb niks met zwanger zijn, des te meer met het kindje wat komen gaat.. Helaas krijg ik het ene niet door het andere over te slaan..
ik vond zwanger zijn supper leuk en mis me buik dan ook heel erg. dat getrap van je uk en het bewegen van je buik is zo appart en kun je nergens mee vergelijken vind ik. me meisje ligt nu in de box en ook dit is speciaal hoor en ik weet zeker dat jullie niet op dat moment kunne wachten maar geniet echt van het zwanger zijn want voor je het wet is het voorbij. de kwaaltjes zijn minder leuk maar ook hier kijk je achteraf heel anders op terug en je zou het zo over doen
ik vind het zwanger zijn net als missym geen bal aan. nooit wat aan gevonden en dit is toch al de derde keer. ja het bewegen is heel bijzonder maar ook best pijnlijk af en toe. ben gewoon blij als ik mijn kleintje dadelijk in mijn armen heb en weer gewoon mijn normale kleren aan kan.weer normaal in mijn bed kan liggen.en de auto in kan stappen.
Ik vond het heel fijn om zwanger te zijn, het idee, nog zo'n lief snoetje erbij straks. Maar de zwangerschap zelf is nu wel erg zwaar hoor zo die laatste daagjes , ik heb het wel een beetje gehad nou. Ook mijn man zei laatst nog tegen mijn buik: en zo is het wel genoeg geweest, kom eruit! we zijn er helemaal klaar voor.
hoi hoi. ik heb tot nu toe nog bijna geen klachten gehad. het enige wat ik heb is af en toe zo's raar onbestemd geveoel waar ik geen grip op krijg. zou wel me hormonen zijn. ben altijd wel vrolijk en opgewerkt maar dat wordt nu af en toe wel een soort van onderdrukt. zou blij zijn als dat hormoon uit me lichaam is en dat ik me eigen ikkie weer ben. verder geweldig dat schoppen en zwanger zijn ga er hopenlijk nog 10 weekjes van genieten.xx
Ik ben blij dat we binnenkort kennis mogen maken met een nieuw schepseltje, maar als ik verder eerlijk mag zijn, heb ik me nog nooit in mijn leven zo rot gevoeld. Moe van zodra ik iets doe, eten smaakt niet, kan amper slapen, humeurig, draaierig,... Dit klinkt als niets maar voor mij is het elke dag een hel. Het ergte is nog die mensen die zeggen 'zwangerschap is geen ziekte, stel je niet aan'. Er is maar 1 iemand die weet hoe ik me voel en dat ben ik. Ik ben niet iemand die vlug ziek is, en had me ook nu liever goed gevoeld. De wetenschap wat volgt helpt natuurlijk het allemaal te verdragen...
hier ook niet echt een pret pakket...en we moeten nog zoooooooo lang... Ben bevoorrecht..is mijn 3e...maar met mijn jongens ging ik fluitend door mijn zwangerschappen heen.. Met deze....tja..heel ander verhaal, heb alle symptomen die je maar kan bedenken, mijn gezin weet even niet wat ze over komen hier, ben niet echt de gezelligste ...vind er echt geen bal aan....tja..waar is de OTTO als je ze nog hebt hihihihi maar het vooruit zicht , op een derde , een nieuw lid in ons gezin ..is heerlijk..daar genieten we alle 4 enorm van ...was het maar vast Mei...
Hier hetzelfde... Als het avond is ben ik blij dat ik eindelijk kan rusten maar eens het nacht is lig ik continu te woelen en kan ik de slaap niet vatten. Eten smaakt niet of anders en moet me ertoe aanzetten iets binnen te krijgen. Overdag voel ik me futloos en misselijk... Het is alsof ik een ander mens ben, het is heel vreemd hoe ik me voel. Ik herken mezelf soms niet meer... Maar ach we moeten er wel doorheen. Maar als het aan mij lag mag een zwangerschap veel korter zijn, geniet er dus helemaal niet van.
Ik geniet ontzettend van het zwanger zijn en prijs me écht gelukkig dat het voor ons na twee rondes al raak mocht zijn. Maar momenteel wil ik gewoon weer lekker 'mezelf' zijn.. Ik heb veel minder engergie, ben gewoon ronduit doodmoe eigenlijk. Wil m'n eigen kleren weer aan en ben ontzettend nieuwsgierig naar ons meisje! Kan gewoon niet wachten en dan duren die laatste weken gewoon zo lang, haha.. Heb gelukkig een heel voorspoedige zwangerschap met, tot nu toe, weinig klachten. Hoewel ik wél veel harde buiken heb en dus nu ook halve dagen werk.. Maar dat neem ik eigenlijk voor lief.. Het is echt een heel bijzondere ervaring en voor zo'n ontzettend goed doel. Het leuke aan de zwangerschap is dat je continu zo gelukkig bent en je zweeft op een roze wolk. Maak me om andere dingen gewoon minder druk.. Belangrijkste is nu ons kleintje. Ja, zwanger zijn kan ik iedereen aanraden!
tot nu toe vind ik het verschikkelijk. Ik heb nog geen dag gehad dat ik me daadwerkelijk goed voel. Ben misselijk, duizelig en ontzettend moe. Lukt me niet eens om naar de winkels te gaan omdat ik dan van mijn stokje val. Zit al weken opgesloten in huis.
Ik ervaar mijn zwangerschap als een heel groot wonder!. Ben nu ruim 16 weken heen en kan niet wachten tot aan 30 oktober wanneer we onze 20 weken echo krijgen, wil zo graag weten of alles goed is met de kleine en wat het is! Uiteraard wel last van allerlei kwaaltjes, zoals het uitrekken van je banden en pijnlijke borsten, maar ik mag niet klagen want hoor ook veel verhalen dat meiden heel erg misselijk zijn geweest en rugklachten hebben. Ik ben al wel gewaarschuwd dat het weleens zo zou kunnen zijn dat ik last krijg van bekkeninstabiliteit maar dat zien we tegen die tijd wel. Verder baal ik van mezelf dat ik gewoon heel erg ongerust ben hoe het met de kleine is. Omdat het nog "maar" 16 weken is heb ik de kleine nog niet voelen bewegen. Bij ieder pijntje dat ik voel schiet meteen door mijn hoofd van o jee er zal toch niks mis zijn? Herkennen jullie dit een beetje? Ben gewoon nu al een hele bezorgde mama Dus zwanger zijn: het voelt aan de ene kant heerlijk met dit grote wonder en aan de andere kant wordt ik gek van mezelf van de zorgen.....
Ik vond zwanger zijn helemaal geweldig! Dat heerlijke getrappel in je buik en het al kunnen spelen met je kleine voor ze geboren is.... fantastisch! Natuurlijk baalde ik enorm toen ik een tijdje bijna niets meer kon en alles meteen pijn deed in mijn buik maar haar gespartel maakte dan alles weer goed. Op het eind wilde ik echter net zo graag als ieder ander dat ze geboren werd. Op een gegeven moment is het gewoon leuk geweest en was ik heel erg nieuwsgierig naar ons meisje. Die dikke buik zit dan ook in de weg en ik wilde ook wel weer eens normale kleren aan (niet dat dat nu al lukt ) Nique: ik was ook ontzettend bezorgd, ook nog toen ik haar al voelde hoor want als je haar dan ook maar even niet voelt.....
ik voel me ook fantastisch! bijna geen klachten gehad de 1è 12 weken dus niks te klagen! begin nu te groeien en vind het ehlemaal geweldig, kan er hele dagen over praten en ben echt in de (roze/blauwe) wolken! en ik kan niet wachten totdat ik ons kindje voel bewegen!
Wat ben ik blij dat ik niet de enige ben die het allemaal zwaar vind. Ik voel me lichamelijk niet goed, en vind het dan ook heel zwaar. Ik tel echt de dagen af (nog 97 ) tot de uitgerekende datum. Maar als ik dan dat kleine frummeltje weer in mijn buik voel bewegen, denk ik ja hier doe ik het allemaal voor! Mijn vriend zei al zal ik de volgende keer zwanger worden... Nou als dat zou kunnen!
ik ben superblij met mn zwangerschap. ik heb gelukkig weinig kwaaltjes gehad tot nu toe, alleen baal ik ervan dat mn bekken nu al begint op te spelen. wel ben ik erg onzeker omdat ik hiervoor een mk heb gehad, dus als ik iets voel wat ik niet ken wil ik gelijk gaan analiseren of het niet misschien iets is dat niet goed is. verder mag ik niet klagen. zelfs mn vriend vind dat ik nog niet heel erg "hormoontje power" ben. ik heb nog even te gaan dus misschien verandert mn mening nog, maar tot nu toe probeer ik er zoveel mogelijk van te genieten. liefs doris
Ik vind het een geweldig gevoel. Het idee ook dat er iets in me leeft. Ik voel de baby ook al heel goed en zie het ook af en toe bewegen. Ik merk wel dat mn buik steeds meer in de weg gaat zitten. Ik ervaar eigenlijk maar een klein nadeel en dat ik dat ik zo'n enorme zin heb in biefstuk en filet american. Verder heb ik geen kwaaltjes of pijntjes (nog niet) Kan nog komen he.
Nou dit word ons tweede kindje maar van mij hoeft dat zwanger zijn ook niet zo tis dat het moet,terwijl ik nu toch een goede zwangerschap heb als ik vergelijk met de eerste ik heb toen wel eens gezegt ik sta gewoon mijn lichaam 9 maanden af en wil mezelf terug.Ik kan me van die roze wolk ook niks voorstellen.Maar ik vind inderdaad ook het bewegen van mijn buik de trapjes geweldig en sta er ook verstelt van dat het kan een mensje die daar groeit maar verder,moet je me me sokken en men schoenen aan zien doen Of uit bad komen,nu zijn we de zolder aan het verbouwen voor onze oudste nou als ik daar aangekomen ben moet ik dus echt bijkomen net of ik een half uur hard gelopen heb pfffffff en vandaag ook weer dat zuur de hele dag neej het gaat deze keer sneller dan de eerste keer maar dit is dan toch echt de laatste keer,en ik begin me nu toch ook weer een echt een opgeblaze olifant te voelen. Nou ga ik me zo meteen lekker schuldig voelen tegenover dat kleintje in men buik naar al dat geklaag,maar ik weet t het is voor een goed doel en heb het ondanks alles het er graag voor over. groetjes jeslin
Ik vind het fantastisch dat ik toch nog zwanger heb mogen worden. Alleen al die ongemakken vind ik maar niets. Om behandeld te worden tegen de onvruchtbaarheid heb ik veel moeten afvallen, alleen kwamen de kilo's er gelijk weer bij door de behandelingen! Ik denk dat ik die ongemakken beter aan had gekund als ik gewoon wat slanker was geweest. Psychisch vond ik het tot een paar weken geleden ook moeilijk, nu gaat het gelukkig heel wat beter en verheug ik me erg op de komst van mijn dochter. Ik moet wel zeggen dat ik al zeker een maand 2.5 uur per dag minder werk. Dat scheelt heel wat.