Ik begrijp wat je bedoeld, maar dat is geen afgunst, meer van: Had ik ook maar een lieve vader. Want dat mis je.
Ik ben wel eens "jaloers" op meiden met een leuke vriendinnengroep (en die dan ook kinderen hebben). Mijn vriendschap met mijn beste vriendin is vorig jaar stukgelopen en onherstelbaar beschadigd.. We groeten elkaar nog wel, dat is alles.. Ik ben moeilijk in nieuwe vriendschappen maken en als ik dan 2 dikke vriendinnen met elkaar zie keuvelen, voel ik me soms echt verdrietig van binnen... Of het nu echt jaloezie is, nee, dat denk ik niet. Ik gun het anderen namelijk van harte, maar zou zelf ook zo graag weer zo vertrouwd met een vriendin willen zijn...
Ik heb t weleens in de WIJ gelezen en miss is t ook te googelen maar het heeft met je eisprong te maken dacht ik en hoe verder of hoe dichter bij
Poeh er zijn best wel meerdere dingen waar ik soms jaloers op kan zijn. Ten eerste mensen die ouders hebben waar ze altijd op terug kunnen vallen. Dat lijkt me zo fijn! Ten tweede kan ik erg jaloers zijn op mensen die alles maar aan komt waaien, willen ze een andere baan? Hebben ze die binnen no time, willen ze een andere auto? Dan staat ie er binnen een week.. krijgen ze iets anders in hun hoofd wat ze willen hebben? Nou dan halen ze dat toch? Dat zou ik ook wel eens willen. En niet 80.000 x moeten sparen omdat elke keer als je het bedrag bij elkaar gespaard hebt er weer iets rottigs tussendoor komt zodat je weer opnieuw kunt beginnen. Ten derde kan ik wel eens jaloers zijn op mensen met een gezond lijf. Ik kamp dagelijks met verschrikkelijke pijn en niemand weet waar het vandaan komt. Eerder kon ik nog wel eens een dag flink aan het poetsen zijn ondanks dat. Maar de pijn is momenteel zo erg dat ik na het poetsen van de badkamer al helemaal krom lig. ach ja, zo zijn er wel meer dingen. Maar gelukkig ben ik over het algemeen een gelukkig mens. Ik heb 2 prachtige kinderen, en een fijne plek om te wonen. Zelfs al zou ik miljonair worden zou ik nog niet gauw mijn huisje opgeven. Het is (maar) een eengezins tussenwoning. Maar het is gewoon een heerlijk huis.
ik ben jaloers op mensen die beter met geld om kunnen gaan, die niet boven hun standaard leven en vaak rood staan zoals ik..Die zomaar een paar duizend euro op de spaarrekening hebben staan en flink door kunnen sparen. Ik gu n t anderen en ik hoop dat ik het zelf ook eens leer..Ik geef al minder uit maar toch komen we niet uit, het leven is duur...vooral met kleine kinderen, sjonge jonge: en ik heb duure eisen, ik werk 4 dagen en wil daar ook naar leven maar dat lukt helaas niet.. zucht.. Oja die woonkeuken die heb ik dan weer wel (gelukje) en kinderen ook (groot geluk) Schoonouders waar we op terug kunnen vallen. We zijn beiden gezond. We hebben wel een stabiel inkomen (we leven gewoon te ruim..) Kortom ik heb niks om jaloers om te zijn, maar ik ben t wel...Ik wil altijd beter en meer! Oja ik wil ook een vaste gastouder, oppas in de straat ipv de huidige kinderopvang...
Ik heb niet alle reacties (bang voor 'inspiratie' voor nog meer jaloezie, hahaha) Ik ben jaloers op twee dingen: - mensen met (veel) energie, want helaas heb ik daaraan een chronisch gebrek - mensen met een leuke baan (ongeacht wat dat dan is, gewoon een baan die zij zelf leuk vinden) Jaloers betekent in dit geval niet hetzelfde als afgunst, maar ik neem aan dat dat voor iedereen hier geldt Ik ben me ervan bewust dat ik in mijn leven ook genoeg heb waar anderen jaloers op zouden kunnen zijn en daar ben ik dankbaar voor en erg gelukkig mee!
Ik kan soms best jaloers en verdrietig zijn als ik "men"hoor zeggen: ' ik ga vanmiddag met mijn vriendin .... (vul maar in). Zelf heb ik nl geen vriendinnen.... Ik heb wel kennissen waar ik af en toe mee koffie drink, of soms naar een theater ga ofzo, maar gewoon een "echte" vriendin. Ik zit op tafeltennis waar ik ook gezellig met de mensen omga, maar ook dat blijven kennissen. Sinds een jaar wonen mijn man en ik aan de andere kant van NL, en ik heb wel aansluiting met buren en de omgeving, maar verder dan een praatje of soms een buurtfeest komt het niet. IK ben 31 jaar en een leuke, vriendelijke vrouw en begrijp ook niet zo goed waar het aan ligt, maar goed, wie weet ooit.
2 weken geleden dacht ik nog dat ik nergens jaloers op was. Nu ben ik jaloers op alle mensen die hun moeder nog hebben...Moeder is 1-5-2013 zomaar uit het niets overleden.....Stomme Moederdag ook!
Op dit moment? Mama's die lekker worden verwend door manlief en kinderen met een heerlijk ontbijtje Manlief had nachtdienst, dus ligt nu te slapen tot een uur of vier...
Op vrouwen die gewoon een lieve man thuis hebben zitten. Soms ben ik het alleenstaande moeder zijn zó zat.
Lieve meiden zonder moeder een dikke knuffel van mij. Ik kan me niet voorstellen hoe het is zonder moeder. Veel 'sterkte' vandaag. Xxx Ik zou zooooo graag zelf mamma zijn. Op dagen zoals deze word je er weer mee geconfronteerd. Allemaal blije vriendinnen op Facebook met foto's van hun lieve kids en cadeautjes, ontbijtje...ik ben blij dat ik mijn eigen mamma nog wel heb en ook heel dankbaar maar soms heel soms heb ik het toch zo lastig dat ik zelf zo graag dat gevoel nog niet mag ervaren..
Ik ben jaloers op één specifieke vriendin Elke keer als ik op FB kijk heeft zij wel weer wat leuks gedaan. Elk weekend gaan ze uit eten, naar het strand enz. Elke week bakt ze wel cupcakes of krijgt een cadeautje van haar vriend of van vriendinnen.... Dan denk ik: why's my life so boring?!
+ 1, hier dezelfde situatie. Alleen schoonmoeder leeft nog, maar die heeft ms en is niet meer mobiel, dus leuke dingen doen met haar kleindochter zit er niet in. Daarbij heeft ze ook niet per se iets met kinderen, het is een lieve vrouw hoor, maar gewoon geen 'omatype'. Ik kan dus echt jaloers zijn als ik op een verjaardag van een kindje ben en 2 paar supertrotse opa en oma zie.....
ik ben eigenlijk niet jaloers. ik hoor alleen soms dat mensen jaloers zijn op mijn leven. en dat snap ik dan ook weer niet. mijn leven is fijn maar ook Eijk hebben zo onze dingen. dat we meer uitgeven dan andere (in onze kringen dan) is omdat mijn man 24/7 werkt in ons bedrijf. ook ik werk in het bedrijf en soms valt dat ook zwaar want je hebt weinig tijd samen en ook niet voor mezelf.