Hoi allemaal, Ik ben erg benieuwd naar jullie mening. Enige tijd geleden waren wij op een verjaardag waar ook mijn zwagers en hun kinderen waren. voor het gemak hier even zwager 1 en zwager 2 genoemd. zwager 1 heeft een peuter van 2,5 jaar en zwager 2 een dreumes van 1. De Peuter in dit verhaal is een heel druk mannetje dat geen seconde stil zit en de hele dag door de kamer rent (en dit is echt niet overdreven) geen probleem opzich het is een kind en die moeten eenmaal hun energie kwijt. Zijn neefje (onze zoon) vind hij leuk, het ene moment wil hij met hem knuffelen en spelen en het volgende moment vliegt hij weer de kamer door om achter een pluisje stof aan te rennen. Mijn verbazing was groot toen hij onze zoon op deze verjaardag een knal en een krabbel verkocht. Onze kleine man had een kras op zijn gezicht en een bloedlip (en dat zonder tanden). Ik was al behoorlijk verbijsterd dat er door zwager 1 niets van zei en zijn zoon geen straf gaf maar ik dacht dat hij het misschien niet gezien zou hebben. Later staat de dreumes (welke net loopt) met haar ruggetje naar de peuter toe en hij kijkt om zich heen of niemand het ziet. (hij zag niet dat ik hem wel zag) en hij geeft haar vol een duw in haar rug. Natuurlijk had iedereen het in de gate en tot mijn allergrootste verbazing gaat zijn vader lachen en spreekt hem op geen enkele wijze aan. Daarna plaatst hij nog de opmerking dat hij op het kinderdag verblijf ook kinderen slaat. Zwager 2 zij nog op beleefde toon dat dat niet mocht, op iemand anders zijn kind word je niet zo snel boos natuurlijk. Op dat moment was ik zo verbaast dat ik niets heb uit kunnen brengen. Achteraf werd ik alleen wel echt kwaad! Dit betreft mijn baby van 7 maanden die nog niet voor zichzelf op kan komen. Is het stom als ik bij een volgend incident (hij doet dit namelijk vaker) de ouders aanspreek op hun gedrag? Ik vind normaal gesproken dat het niet aan mij is me te bemoeien met iemand anders zijn opvoeding. Maar dit geval betreft wel mijn kind en aangezien hij niet voor zichzelf op kan komen moet ik het doen lijkt mij. Wat vinden jullie?
Ik zou mijn zwager er zeker op aan spreken. Het is niet normaal dat hij niet ingrijpt in deze situaties.
Ik zou zelf ingrijpen in dergelijke situaties (en daar bedoel ik mee zeggen dat dat niet mag). En ik zou ook proberen het met mijn zwager (of anders met mijn (schoon)zus) te bespreken. Niet op een bestraffende manier, maar meer op een 'overlegmanier'. Maar in de situatie zelf zou ik het kind ook aan blijven spreken, dat doe ik op het KDV ook als ik zie dat een ander kind één van mijn kinderen een duw geeft of wat dan ook en de leidster is er niet bij in de buurt (als die er wel is, dan laat ik het natuurlijk aan haar over).
als de desbetreffende peuter mijn kind pijn doet dan zou ik hem hier zelf op aanspreken en niet afwachten wat zwager zelf doet! En verder zou ik wel eens het gesprek proberen aan te gaan met zwager, want tis wel vreemd te noemen dat hij dit allemaal maar toestaat!
Ja hoor, vind ik ook! Andersom zou ik het ook willen: als mijn dochter zou slaan mag daar ook door iemand anders iets van gezegd worden (mocht ik het zelf niet zien).
Zou hier zeker direct tegen het kind gezegd hebben op serieuze toon dat slaan niet mag! Verder zou ik me persoonlijk niet bemoeien met de opvoeding van anderen, maar dus laten blijken dat jij het niet accepteert.
Je kunt een peuter van 2,5 best zelf rustig aanspreken. Niet boos natuurlijk...want een peuter moet nog veel leren en al helemaal over grenzen en wel of niet lief zijn tegen anderen.
Inderdaad, hier ook. Wij hadden ook twee kinderen van vrienden over de vloer, van 5 en 3 jaar. Die van 5 heeft ook enorm veel energie en vliegt tegen de muren op. Ook niets mis mee, maar hij kent geen grenzen. Hij wist dat we bijna gingen eten en bleef maar dreinen om snoep en koek, wat hij dus ook kreeg. Hij had al een zakje chips en een chocoladereep op, maar bleef zeuren. We hadden aardbeien op tafel en boden dat aan, maar nee, dat was niet genoeg. Toen ging hij in onze koelkast snuffelen en kwam hij met een yoghurttoetje aan (met granen, dat je voor ontbijt eet). Vader zei nee, maar hij lachte hem gewoon uit en toen niemand hem wilde helpen met openmaken zette hij een keel op. Dus wat denk je, meneer krijgt het toch. Ik heb er wat van gezegd bij het eten en omdat ik het zei begon hij zich diep te schamen en zette direct het toetje weg. Maar daar was vader dus niet blij mee Tja, ons huis, onze regels. Maar bewust kleinere kinderen (vooral dat) pijn doen, nee. Ik had hem er zeker goed op aangesproken
Ik heb een keer een jongetje aangesproken in een indoorspeeltuin. Hij was iets van 3 denk ik en duwde bewust mijn dochtertje, toen net 2. Ook eerst om zich heen kijken en dan duwen. Dochter viel, moest huilen. Ik klauter het speelding in () en troost haar terwijl ik tegen het jongetje zegt dat hij niet mocht duwen. Misschien dat ik wat boos overkwam of misschien was hij gewoon erg geschokt dat hij betrapt was, maar hij begon meteen heel hard te huilen... De moeder van het jongetje kwam eraan en zei dat ik dat goed had gedaan, maar voelde me er niet prettig bij.... Ik zou dus eerst zwager 1 aanspreken bij een volgend incident. Als hij niet zelf actie onderneemt, daarna pas het kind rechtstreeks aanspreken. Je weet nooit hoe een ander kind reageert...
Als een ander kind Simone duwt en ik zie dat dan zeg ik daar wel iets van ja. Ik kan natuurlijk geen straf uitdelen maar ik kan wel heel goed duidelijk maken dat hij/zij daar mee op moet houden.
Lees dit eigenlijk met verbazing. Het kind van 2.5 kijk ik er niet op aan wel de ouder. Had wel verteld meteen tegen de vader dat dit gewoon niet kan en of hij even zijn zoon bij zich wil nemen en hem even verteld dat je andere kindjes niet mag slaan of pijn doen. Wat dat betreft heb ik mijn hart op de tong zou zo iets niet voor me kunnen houden. Kind is wel onschuldig( niet aan dat slaan natuurlijk) maar als ouders er bij zijn moet je gewoon iets doen in plaats van niets. Dan krijg je straks die verhalen van pietje het vervelende stoute kind die doet dit en dat en mag alles. Kan niet goed zijn. Als er weer zo iets gebeurt gelijk er iets van zeggen.
Ik heb nu 2x kinderen van de psz stevig bij de arm gepakt toen er ééntje mijn zoon van 1,5 met opzet omduwde. Het volgende incident was een jongetje dat hem in zijn gezicht begon te knijpen uit het niets. Ik wacht écht niet op een correctie van ouders kant..die komt toch niet ik regel het zelf wel.
Maar heb je wel eerst de ouder aangesproken? Ik zou echt in gesprek willen gaan en willen weten waarom ze niet ingrijpen. Of anders de juf van de peuterspeelzaal. Die heeft daar toch ook een taak in. Ik vind t nogal wat om andermans kind stevig bij de arm te pakken. Je kunt het kind er ook streng op aanspreken, zonder t vast te pakken.
Moet zeggen. Hier wel een ouder die dan naar het kind toe gaat als het iemand pijn doet. Ik hier niet blij mee zou zijn. Snap je reactie hoor. Maar bij mijn kind zou je dat niet moeten doen. Pas geleden. Zoon kreeg van een kennis kritiek. Ik zeg ook wat tegen zoon en laat het daar bij. Loop naar de gang. Staat die kennis met een stoffer en blik voor mijn zoon zijn neus. Mijn zoon gooit zo die stoffer om en de chips valt weer op de grond. Tot het berispen van mijn kind was ik het met die man eens. Maar wat er in de gang gebeurde niet. A je duwt mijn kind niet zo maar een stoffer in het gezicht en B. Ik had er al wat van gezegd en was ook al onderweg om het te gaan opruimen. Wat doet mijn zoon. Die valt die man aan. Ik spring er tussen en bescherm zo mijn zoon en die man. Maar vertelde die man wel heel even duidelijk dat hij met zijn ( POOTJES van mijn kind af moest blijven) En hij niet zo met die stoffer voor mijn kind zijn neus moest gaan staan. A had ik er al wat van gezegd en B ik was ook al onderweg. Beetje lastig ook via het schrijven het uit te leggen in elk geval die man van 40 jaar deed iets ook niet helemaal goed en dan heb je aan mij een slechte.
Mee eens en daarbij vind ik dat je ook je zwager even aan moet spreken. Hoe zit t met de moeder? Hoe reageert die?
Jij vindt het ook helemaal geen probleem als je een keer op psz komt en hoort dat een vreemde volwassene jouw kind stevig bij de arm heeft gepakt? Ik vind het nogal schokkend en laag als volwassen mensen fysiek reageren op peuterruzies. En al helemaal fysiek naar andermans kinderen toe.
Ja dit dus. Ik wil het echt niet hebben dat andere ouders fysiek worden met mijn kind! Maak het nou, die krijgt ruzie met mij. Dus doe ik dit bij andere kinderen ook niet. Wat betreft de ouder aanspreken, hangt een beetje af van de relatie die je hebt met de andere ouder. Als het een vreemd kind is, zou ik hem rechtstreeks aanspreken. Maar als het een kindje is van een zwager van mij dan toch eerst die zwager. Gewoon voor de goede verstandhouding.
Same! Ik denk overigens dat je je niet ergert aan de peuter.. Maar aan het gebrek aan ingrijpen van je zwager. Ik zou zelf denk ik niet zo snel mijn zwager op z'n kop geven trouwens.. Maar wel gewoon waar hij bij zit z'n kind op z'n kop geven (op een normale manier natuurlijk) Dat is vaak voor ouders duidelijk genoeg... En als hij dan commentaar heeft kun je altijd nog zeggen dat je het niet nodig vindt dat de peuter zo doet tegen jouw kinderen.
Helemaal mee eens. Zo doe ik het namelijk ook. Ook op t jdv waar een ander jongetje de kindjes steeds duwt en slaat.