Mijn kinderen gaan ook bij mijn ouders mee in de auto. Mijn moeder heeft zelf een autostoel voor mijn jongste en bij mijn vader zet ik onze autostoel over. Ze weten prima hoe het werkt. Schoonouders heb ik helaas niet meer maar kan me niet voorstellen dat ik daar anders over zou denken.
waarom laat je je schoonouders uberhaubt oppassen als je ze niet eens vertrouwt?? loslaten heet dat .....heel moeilijk
Waarom voel je je daar niet gemakkelijk bij? Ik neem aan dat opa en oma hun rijbewijs langer hebben dan jij en dus stukken meer ervaring hebben. Of zijn het enorme brokkenpiloten of zo? Om eerlijk te zijn, ik vind dat je ontzettend overdrijft.
tja ik herken het wel. Mijn schoonvader rijdt echt niet meer geweldig vind ik en vind het toch niet zo heel prettig als hij ver met haar zou rijden. Meestal rijdt mijn schoonmoeder maar ook niet altijd. Een keer naar de supermarkt ofzo vind ik geen probleem maar pas wilde ze haar meenemen naar familie uurtje rijden dat heb ik eerlijk gezegd liever niet.. zelfde geldt overigens voor mijn moeder dan heb ik weer liever dat mijn vader rijdt. Maar ik heb dit eerlijk gezegd ook nog nooit zo met ze besproken, vind het ook niet zo geweldig van mezelf dat ik er zo over denk, maar ik vind het gewoon heel spannend.. Ik rijdt zelf ook anders als Sanne erbij zit of in ieder geval ben ik me er bewuster van ofzo
Overigens denk ik wel dat het er aan ligt hoe oud etc ze zijn. Kijk 10 jaar geleden zou ik ze zo met allemaal mee laten rijden, maar mijn schoonvader heeft Parkinson en mijn moeder let gewoon niet meer zo goed op. ( en is ook nog wat angstig om te rijden waardoor ze niet beter gaat rijden ) Ik zou ook niet willen dat mijn moeder helemaal naar hier kwam gereden ( uurtje rijden ) zo op bekend terrein gaat het prima, maar veel verder moet ze gewoon niet meer doen ook niet zonder kind in de auto.. Zelfde geldt voor mijn schoonvader.. hij zou m.i gewoon niet meer zo ver moeten rijden ... dus ZEKER niet met mijn kind achterin
Nou inderdaad. Vind het een beetje raar dat je daar zo'n moeite mee hebt. Ze zitten toch in een autostoel? Je ouders/schoonouders hebben toch het beste voor met je kinderen. Lekker de hele dag thuiszitten en een rondje wandelen. Het is toch heerlijk dat ze de hort op kunnen met de kinderen.
Goed, ik zie in dat ik hier vrij apart in ben. Jullie reacties hebben me echt aan het denken gezet. Ik zie trouwens wel veel reacties gaan over de rijkunsten van opa en oma. Daar gaat het me niet om. Ze kunnen best goed rijden en ze lopen niet meer gevaar dan als ikzelf zou rijden. Het gaat me erom dat ik er niet bij ben, niet kan zien wat er gebeurt en of alles goed gaat. Dat kan ik normaal ook niet als ze oppassen, maar op de een of andere manier vind ik het enger als ze met de auto meegaan.
Mijn ouders mogen de kinderen lekker meenemen hoor. Kan van hun niet verwachten dat ze de hele dag thuis blijven als ze oppassen. Mijn schoonouders niet. Maar dat heeft een hele andere reden. Mijn schoonvader houd zich niet zo nauw aan het niet drinken en rijden regels... Ik stap zelf ook niet bij iemand in de auto die gedronken heeft en m'n kinderen al helemaal niet!
Je bent gewoon een overbezorgde moeder....ja dat kan maar dat lijkt me voor jezelf echt vreselijk. Ik herken dat totaal niet maar een vriendin van mij heeft daar ook last van en merk wel dat dat problemen met zich meebrengt voor haar kinderen want die voelen die angst en nemen dat over. Is misschien niet in jou geval maar loslaten hoort er echt bij en het vertrouwen geven aan je schoonouders. En als je zelf rijdt kan er net zo goed wat gebeuren. Je kan er niet altijd bij zijn en de regie in handen houden maar dat is maar goed ook want zo kunnen je kinderen ook ontdekken hoe het bij een ander is dan alleen bij mama.
Dit is dan een stukje waar je mee om moet leren gaan. Hoe moeilijk ook loslaten hoort erbij, je kan gewoon niet altijd bij je kinderen zijn en zien wat er gebeurd. En er zullen zich ooit situaties voordoen waarin ze zich zullen bezeren o.i.d. terwijl je er niet was, maar ook wanneer je er wel bent valt dat niet altijd te voorkomen. Ik las een stukje terug dat je jouw sm je kind niet goed had vastgezet en je om de hoek bent gestopt om het zelf te doen. Het is handig haar meteen aan te spreken en te laten zien hoe strak het moet zitten. Mijn vader deed mijn dochter een keer vast in mijn auto en de gordel had zoveel ruimte (terwijl ik hem vaak genoeg heb weg zien rijden en ze toen wel goed vast zat). Ik heb hem toen ook met een grapje gevraagd, of hij dacht dat ze werkelijk in de stoel zou blijven zitten of gelanceerd zou worden wanneer ik een ongeluk kreeg. Nu checkt hij het altijd weer goed, gewoonj omdat hij zich er weer bewust van is.. Je so zijn misschien soms wat laks in (onbelangrijke) dingen als slaapje, of extra snoepje, maar bedenk dat jouw kinderen ook hun waardevolste bezit zijn en ze hen echt niet in onveiligheid willen brengen.
Klopt absoluut hoor. En het is inderdaad lastig. Hoe zet ik zoiets uit? Gewoon maar toelaten en hopen dat het went....?
Dat lijkt me een goede methode. Af en toe mag je ook best overbezorgd zijn hoor, dat hoort ook een beetje bij het moederschap. De een heeft dat met voeding, de ander met autorijden, en er zijn vast ook andere terreinen waarop wij moeders té voorzichtig zijn. Het wordt vanzelf minder, is mijn ervaring. Inmiddels gaat oudste ook met ouders van vriendjes mee in de auto. Het is een kwestie van je bewust zijn dat je overbezorgd bent. Ga er van uit dat opa en oma (bijna) net zo veel van je kind houden als jij zelf. En bespreek het ook gewoon met ze, laat ze het eens doen (kindje in autostoel bevestigen) terwijl jij meekijkt. Dan kun jij werken aan je vertrouwen in hen, en kunnen zij misschien nog iets van je leren ook. Sterkte ermee
Ik ben ook een (over)bezorgde moeder en heb daar bijv. last van als mijn zus oppast.. dat ik in mijn hoofd al zie dat mijn kleine nichtje mijn dochtertje iets aandoet of dat ze op zolder ligt te slapen en het huis vliegt in brand.. dat soort dingen. Maar ik heb er eerlijk gezegd nog nooit over nagedacht dat ze niet bij iemand anders in de auto mee mag. Ik vind dat juist weer niet eng.
Ik vind het ook wat overdreven. Je kan niet verwachten dat ze thuis blijven zitten. En je vertrouwd hun je kids toe om op te laten passen dus dan moet je er ook vertrouwen in hebben dat ze veilig met je kinderen rondrijden. En ben je bang dat ze het stoeltje of kind niet goed vastzetten? Ga kijken hoe ze dit doen en leg het ze evt uit. Mijn moeder neemt haar kleinkinderen zeer regelmatig mee in de auto en heeft ook zitjes. Geen probleem. Zag alleen een tijd terug dat ze de riem niet door 1 houder had gedaan. Gezegd en nu doet ze die er gewoon elke keer goed door. Probleem opgelost. Loslaten. Je kind kan ook de weg plotseling oversteken als oma niet oplet. Net zo goed een groot risico en je zal dus vertrouwen moeten hebben dat ze op je kind zn veiligheid letten. Heb je dat vertrouwen niet in ze dan hou je je kids thuis
Ik zou het geen probleem vinden. En zelfs zeer waarderen dat ze een eigen stoeltje kopen. Ik vertrouw het ze ook zeker wel toe. Mijn schoonvader rijdt voorzichtig, en ze hebben ook altijd op de andere 2 kleinkinderen gepast. Mijn schoonmoeder is behoorlijk slechtziend (en rijdt dus ook geen auto), maar die wandelt wel alleen met mijn dochter. Daar moest ik op het begin ook vertrouwen in krijgen. Fietsen zou ze dan dus ook niet mogen. Maar van mijn schoonvader mag ze überhaupt niet alleen meer fietsen, dus ook niet zonder kind. Bij mijn neefjes heeft ze het wel een keer voor elkaar gekregen om er 1 in bad te zetten en dan weg te lopen richting de keuken. Dat heb ik wel ff duidelijk gemaakt dat ik daar niet van gediend ben. te vaak gehoord dat er ondanks maar een klein laagje water, een kind verdronk.
Ik ben zelf ook erg bezorgd als het over auto rijden gaat (ik rijd zelf geen auto omdat ik het doodeng vind,daarom ook meerdere malen gezakt voor rijbewijs.). De vader van mijn zoontje woont hier 1,5uur vandaan als hij darheen gaat is dat dus 3uur rijden(en hij woont ook nog 13hoog,brrrr) nou ik heb echt nachtmerries gehad hoor,nu nog vind ik het vaak eng. Hetzelfde geld voor opa's en oma's. Maar met mijn verstand weet ik gewoon dat het gekkewerk is dus voor mijn zoon en voor mezelf moet ik gewoon boven dit gevoel staan.(En dat is niet altijd makkelijk). Het zou toch te gek zijn dat als ze op jou kindje passen niet eens een boodschapje ofzo kunnen doen en verplicht thuis moeten blijven.