Gewoon prima. Sturen elkaar kaarten met kerst en met verjaardagen. Ze komen nooit samen...dat niet. Maar op verjaardagen gaat het gewoon leuk.
De band tussen mijn ouders en schoonouders is goed. Ze hebben dezelfde normen en waarden wat de omgang samen prettig maakt. Het is niet zo dat ze elkaar regelmatig zien of bij elkaar op de koffie gaan, maar als ze elkaar treffen is het gezellig.
Ik denk dat dit niet zoveel te maken heeft met de frequentie waarmee ze elkaar ontmoeten, maar alles met hun eigen "kind" en hoe die over de bewuste personen denkt. Merk ik bij mijn ouders ook. Ik vertel natuurlijk wel wat me dwars zit aan mijn schoonouders en op de een of andere manier ontstaat er dus een soort "beschermend" gevoel bij mijn ouders, zonder dat ze mijn schoonouders dus feitelijk zien.
Sinds vier jaar geen contact meer tussen hun omdat ik geen contact meer met mijn ouders heb. Daarvoor was de band tussen mijn ouders en schoonmoeder wel goed ( gingen niet bij elkaar op de koffie ofzo,zagen elkaar ook alleen hier ). Schoonvader en mijn ouders liggen elkaar niet
Mijn vader is dood, met mijn moeder wil ik geen contact meer, dus ik moet zeggen dat de band tussen mijn ouders en de schoonouders werkelijk perfect is Ik zou niet anders willen, hahaha.
Dat is het inderdaad. Mijn moeder heeft alleen zelf kunnen zien hoe sm kan doen en natuurlijk ook mij vaak zat over min toeren aan de telefoon gehad. Genoeg om een oordeel te trekken in ieder geval. Maar goed, so mogen mijn ouders net zo min. Als ze maar ja, nee en amen zeggen vind ik het best. Vrienden worden het sowieso niet.
Sm gaat regelmatig stappen in de kroeg van m'n moeder dus die kunnen het wel aardig met elkaar vinden. Sv zien we bijna nooit die is een beetje mensenschuw, alleen op verplichte gelegenheden. Maar de grootste strijd wordt nog wie het eerst naar het zh mag komen, of m'n moeder er eerst is met met stiefvader of m'n vader met m'n stiefmoeder. Dat zijn de mensen die echt een hekel aan mekaar hebben en never nooit niet door 1 deur kunnen, dus dat wordt nog wat
Bij ons is het contact tussen mijn ouders en schoonouders goed. Ze zien elkaar geregeld, komen bij elkaar op verjaardagen, en tussendoor komen ze ook bij elkaar. En mijn zus en ik hebben beide dezelfde schoonouders!
Slecht... Kan ik kort en lang over praten, maar ze liggen elkaar niet. Gelukkig nooit wat van gemerkt
Mijn ouders en schoonouders kunnen goed met elkaar opschieten. Ze zien elkaar op onze verjaardagen en nodigen elkaar uit voor de eigen verjaardagen. Ik denk dat ze daarnaast een of twee keer elkaar zien, gewoon op visite. Oja, en bij bijzondere dingen zoals 25 jarig huwelijksfeest e.d. nodigen ze elkaar uit. Ik vind het wel gezellig dat ze goed met elkaar kunnen!
Mijn ouders mogen mijn schoonmoeder niet (en daar hebben ze hele goede redenen voor). Mijn schoonvader en zijn vrouw vinden ze heel aardig en andersom net zo. Zij zien elkaar niet buiten ons om maar helpen elkaar ook weleens met verschillende situaties. Mn schoonmoeder zien ze enkel op de verplichte dagen (net zo vask als wij haar zien dus..
op verjaardagen praten ze met elkaar en als ze elkaar tegen komen dan groeten ze elkaar. Maar verder geen contact. Beide geen behoefte aan (wij ook niet). Ze hebben totaal verschillende levens.
Ze hebben elkaar 1 keer gezien - 4 jaar geleden - op initiatief van mijn schoonouders. Zij hebben toen mijn ouders uitgenodigd om met zijn allen uit eten te gaan voor mijn verjaardag. Op ons huwelijk volgend jaar zullen ze elkaar nog een keer zien. Ze verschillen gewoon te hard. Mijn ouders zijn begin de 60 en werken nog en hebben daarnaast "tijd te kort". Mijn schoonouders zijn eind de 70, schoonmama is altijd thuis geweest voor de kinderen en schoonpapa is al 15 jaar op pensioen. Schoonmama lijkt soms wel iets te hebben van "ik zou ze wel vaker willen zien", maar mijn ouders hebben er kennelijk geen behoefte aan en vragen er nooit naar. Ze vragen natuurlijk wel es hoe het met hen gaat (vooral omdat ze weten dat schoonpapa met zijn gezondheid sukkelt) en dan vertel ik dat wel, maar echt telefoonnummers uitwisselen ofzo ... nooit gebeurt.
De band met mijn ouders is gelukkig goed, ze staan altijd voor me klaar en dat hebben ze ook al vaak bewezen. Af en toe zijn ze heus wel eens irritant maar denk dat iedereen dat wel eens vind van hun eigen ouders. De band met mijn schoonvader en zijn vriendin is nu sinds een paar maand ook erg goed en leuk! We kunnen goed met ze opschieten en het is altijd gezellig als we samen zijn. Laatst ook gezellig wezen shoppen met stief-schoonmoeders dus dat is wel leuk dat dat gewoon kan! Met de moeder van mijn man hebben we geen contact dus die "band" is slecht.
Mijn ouders en schoonouders kunnen niet met elkaar communiceren omdat mijn ouders geen Russisch spreken en mijn schoonouders geen Engels spreken. Desondanks zijn ze al twee keer meegegaan naar het geboorteland van mijn man. De eerste keer was in 2007 en dan zijn we afgelopen herfst nog geweest. En elke keer als mijn schoonmoeder in Europa is, gaan we ook bij mijn ouders op bezoek. Mijn man en ik fungeren dan als tolk. Mijn vader leert nu overigens Russisch aan de Volksuniversiteit. Dus de band is best goed al zijn er heel veel culturele verschillen die niet altijd goed verlopen. Achteraf lachen we er dan maar om.
Ze kunnen goed met elkaar overweg, maar er is wel een hemelsbreed verschil qua karakter/type mens. 'Wij' proberen al heel ons leven de endjes aan elkaar te knopen, mijn ouders hebben allebei geen opleiding afgemaakt ( wel met cursussen tot hun huidige functies gekomen ), kennen amper luxe etc. Mijn schoonouders zijn hoogopgeleid, eigen bedrijf, hebben flink wat centen te besteden, maar hebben ook hobby's zoals filosofie, yoga, schilderen, jazz-optredens e.d. Dus hoewel ze niks op elkaar lijken hebben ze het altijd wel gezellig. Ze zien elkaar niet superveel, maar toch gaan we geregeld met elkaar een hapje eten. Mijn moeder en schoonmoeder hebben wel de gemeenschappelijke noemer dat ze onwijs kunnen kletsen, mijn vader en schoonvader proberen dan op intellectuelere manier te converseren. Ik moet er stiekem altijd een beetje om lachen... Ik schaam me niet voor mijn ouders, maar soms voelen wij als gezin een beetje 'simpel' vergeleken bij het gezin van mijn vriend. Maar ik ben erg blij dat ze het leuk met elkaar hebben