Ja echt waar. Te Bizar. Jerry Springer shit. En ik weet niet wat ik moet doen. Anderhalf jaar geleden gingen de vader van mijn zoon en ik uit elkaar. In hele goede vriendschap en we delen de zorg over ons zoontje 50/50. We zien elkaar veel, doen dingen met z'n drieën, allemaal hartstikke fijn. In Januari ben ik met mijn zoontje in een groot huis gaan wonen. Een ouder echtpaar heeft een megapand dat bestaat uit twee huizen. Zij wonen beneden, ik boven. Ik heb alles voor mezelf, een keuken, woonkamer, vier slaapkamers, badkamer enz. Ik heb hier drie maanden alleen gewoond. Twee weken geleden hoorde ik van dat echtpaar dat zij een andere alleenstaande moeder ook onderdak wilden bieden. Niet leuk, want in 1 klap ben je je privacy kwijt en moet je ineens alles gaan delen met een moeder en vreemd kind. Ik moest me daar zo overheen zetten! Maar goed: eigenlijk een luxe probleem dus ik besloot er zo positief mogelijk in te stappen. Op de dag dat ik haar ontmoette dacht ik: ik ken haar ergens van. En ja hoor: zij kende mij ook. Wat bleek: mijn ex heeft onlangs meegedaan aan een dating actie via de Telegraaf en zij was toevallig een van de vrouwen die had gereageerd. Ze hoorde me over mijn ex praten en wist meteen dat het over hem ging. Nou, hoe bizar!! En wat een kleine wereld!!! En ik zag de bui al hangen....ik vertelde het mn ex en hij gelijk geïnteresseerd natuurlijk... Vorige week hebben ze elkaar ontmoet, toen hij ons zoontje kwam ophalen. En de vonk is overgesprongen. En ik, ik ben totaal overdonderd. Deze hele situatie brengt zo ontzettend veel lastigheden met zich mee. Ik voel me doodmoe. Want aan de ene kant gun ik hem zijn geluk, en aan de andere kant: ik wil hier helemaal niet mee geconfronteerd worden. Ik wil helemaal niet dat alles recht onder mn neus gebeurt. Normaal wacht je wekenlang voor je je een keer aan een andere partner voorstelt en nu maak ik alles van dichtbij mee. Zit hij daar beneden naast haar op de bank, terwijl ik boven zit. En zij heeft hem uitgenodigd. Snap ik niet! Is toch helemaal geen fijn idee? Rondhangen met een vent terwijl zn ex rondloopt. Zou ik zelf nooit doen! Gaat hij gezellig een dag met haar en dr zoon op stap terwijl ik thuis zit met ons kind. Komen ze thuis savonds zegt dat zoontje van haar: IK WAS DE HELE DAG BIJ JOU PAPPA! Mn moederhart brak! Loop ik door de keuken, hoor ik haar praten aan de telefoon, en dan ineens de stem van mijn ex. Wow weird! Echt ik kan nog uren doortypen over alle gevoelens die door me heen razen. Ik vind het zo moeilijk: ik gun het hem, echt waar maar ik kan dit heel moeilijk loslaten en helemaal oke vinden. Het gaat te snel, het komt te dichtbij, het is te confronterend. Ik ben niet jaloers, het is allemaal gewoon te raar. Ik heb sterk het gevoel dat ik afspraken wil maken. NEE Ik wil NIET dat jij hier komt voor HAAR als ik thuis ben. Dit is ook mijn huis. Dit is mijn grens. Wat je hierbuiten doet prima, maar in mijn huis heb ik ook inspraak. Maar MAG ik dit wel eisen? Het is immers mijn ex, ik heb niks over hem te zeggen maar moet ik alles goed vinden? Moet ik het laten? Hoe zit het dan met mijn gevoel? Moet ik die negeren? Of mag ik grenzen aangeven en mag ik "eisen" dat er afspraken gemaakt worden in deze achterlijke driehoeksverhouding?
jeetje... dit is apart.. ik denk dat je wel van hem mag vragen voorlopig afspraakjes bij zijn huis te doen en niet onder jouw neus of iig niet waar jij bij bent. lijkt me ook erg akward voor alle partijen btw! ook erg verwarrend voor jullie zoon hele rare situatie hoor!
Oei wat een lastige denk dat ook al ben ik ruim denkend hier toch zeker ook wel moeite mee gehad zou hebben. Echt advies heb ik niet voor je! Alleen dat ik denk van probeer het toch los te laten. Voor hem voor je zoontje en ook voor je zelf. Het is nu kiezen tussen twee kwaden. Hun relatie is ook nog zo pril. Als het echt wat woord kan je er toch niks meer aan doen. En hij heeft een eigen leven en die vrouw ook. Er is geen vreemd gaan aan de gang geweest niks. Deel je gevoel. Maar probeer ruimdenkend te reageren ook voor je zelf. Want voor als nog is het geen echt probleem. Wel met je gevoel snap ik volkomen. Sterkte er mee.
Is het echtpaar op de hoogte? Is het niet mogelijk om keuken en badkamer te delen en ieder eigen woonkamer en slaapkamers?
Ja het is een grote L-vormige woonkamer die je door tweeen kunt delen met schuifdeuren. Ik zie ze dus niet, maar hoor wel alles . Dat echtpaar staat hier verder buiten. Die "verhuren" ons gewoon een huis zeg maar. Die zien we verder ook weinig.
Wouw wat een "rare" situatie. Wat zal jij je ongemakkelijk voelen zeg! Maar dat zal al helemaal voor jouw kind gelden. Wat betreft jouw gevoel, ja je kan je ex vragen er rekening mee te houden. Vindt alleen wel dat hij volledig in zijn recht staat als hij dit niet wil doen. Wat ik persoonlijk belangrijker vindt is het gevoel van jullie kind! Het is sowieso heel raar en vervelend om je ouder met een andere partner te zien. Al helemaal met de kinderen van die partner. Nu wordt jullie kind daar wel heel erg mee geconfronteerd, wat in mijn ogen echt niet goed is! Daar kun je wel een gesprek met hem over hebben en hem verzoeken bij hem thuis af te spreken. Hoe dan ook erg verwarrend voor jullie kindje en niet leuk! Behalve dan dat papa iets meer gezien wordt😉
Wat bizar zeg! Lijkt me ook moeilijk voor jullie kindje Papa en mama continu in hetzelfde huis samen met een andere mevrouw en nog een kindje Denk dat dat erg verwarrend is voor het kind. En vind het ook zeeeer onnadenkend van je ex om je er zo mee te confronteren! Nodig haar dan lekker bij hem thuis uit denk ik dan Kun je niet met je ex om tafel dat je er een naar gevoel bij hebt en je zelfs wil verhuizen omdat je je niet meer op je gemak voelt door de situatie en dat het ook geen ideale situatie is voor jullie kindje? Moet hij toch ook snappen..
Wow wat een hoog gtst gehalte.. Je moet je nergens zo fijn en veilig voelen als in je eigen huis.. Dit lijkt me niet ideaal!
Begrijp ik nu goed dat dit nog maar een week aan de gang is? Aangezien je schrijft dat ze elkaar vorige week hebben ontmoet... Ik zou proberen om afspraken met je ex te maken en dit ook te bespreken met zijn nieuwe vriendin. Als dit niks oplost zou ik kijken naar een ander huis.
Aangezien je aangeeft een goede vriendschap te hebben met je ex, niet jaloers te zijn en het hem te gunnen, zou ik je adviseren het gesprek aan te gaan. Zeg gewoon dat je het hem heel erg gunt, maar dat je dit, voor zowel jou als jullie zoontje, een hele rare situatie vindt, en of jullie er samen kunnen uitkomen wb oplossingen om het iets minder raar te maken. Eventueel met zijn vriendin erbij, zodat zij niet het gevoel heeft dat alles meteen achter haar rug omgaat. Ik denk dat als je vanaf het begin af aan open en eerlijk naar elkaar zijn, jullie het best wel kunnen oplossen! In jouw verhaal klinkt het namelijk niet alsof jouw ex en de nieuwe vriendin haatdragend zijn en/of het allemaal expres doen ofzo. En als jullie dit probleem de wereld uit hebben geholpen met zijn allen is dat al een grote stap voor als het in de toekomst wel langer en serieuzer wordt. Laat de irritatie niet oplopen, ik denk echt dat je in dit geval met openheid het verste komt en dat je zo een goede stap legt voor de toekomst!
Jullie zijn uit elkaar. Het is zijn leven dus hij bepaald hoe hij die verder invult. Ik snap dat het raar voelt , maar M\mijn mening is dat je je eroverheen moet zetten en je geen eisen mag stellen waar en wanneer hij zijn nieuwe vriendin komt bezoeken.
Ja ik ben al een paar keer het gesprek met mijn ex aangegaan. En tot op zekere hoogte heeft hij begrip maar hij ziet de dingen niet zoals ik ze zie."Ah joh kinderen zijn zo flexibel" en "Ik wil dit en ik bepaal wat ik met mijn leven doe" Hij ziet ook wel in dat de situatie raar is, maar ja hij is verliefd dus hij doet wat hij wil. En zij dus net zo goed. Die hele driehoeksverhouding is raar. Dan zeg ik tegen hem dat ik niet wil dat hij niet komt. Dat speelt hij dan weer door naar haar, waardoor ik van haar scheve gezichten krijg. Ik moet met haar inderdaad een gesprek gaan hebben want dit werkt niet. AIk ben alleen zo bang dat het niks zal uitmaken want mijn ex doet toch wel wat hij wil. Ik zei hem hem nog van te voren: "please please begin hier niet aan. In elk geval niet de eerste week als ik nog niet eens aan haar gewend ben. Wacht in elk geval tot ik een ander huis heb. Please doe het niet, het maakt alles zo moeilijk". En toch doen he. Ik snap wel het is zijn leven en verliefdheid hou je niet tegen, maar een volwassen vent kan toch ook wel verstandig zijn? Het is ook allemaal hartstikke verwarrend, het zou denk ik al een hele hoop schelen als ze rustig aan deden. Ik krijg geen tijd van ze om te wennen, dat ze hier kwam wonen is al wennen genoeg. En nu dit. Ze dwingen me bijna om alles maar goed te vinden terwijl ik helemaal niet de tijd krijg dingen op een plek te zetten. Zo irritant. Ik wil heel graag de bigger person zijn en mezelf er over heen zetten, maar soms voelen de dingen gewoon niet goed. Ik doe mijn best maar het is soms te moeilijk. En dat is zo lastig!
Met haar een gesprek aangaan... Ze is zelf moeder dus misschien dat ze haar verliefdheid even aan de kant kan zetten en verstandige beslissingen wil maken. En zo niet dan toch kijken voor een andere woning. Dit lijkt me voor je kindje ook niet leuk... Sterkte, wat een situatie zeg!
als ik jou was zou ik meteen wat anders gaan zoeken, dan maar kleiner wonen maar dan heb je wel rust!! wat een vreselijke situatie zeg!
Ik sluit me er ook bij aan dat als de mogelijkheid er is ik zou verhuizen! Wat ontzettend naar moet het voor jou zoontje zijn als hij bijvoorbeeld wel bij je ex is en je eigen zoon niet! (en dit weet!) suc6!
Ben ik nou de enige die dit deel van je verhaal al raar vind? Je huurt een huis van een echtpaar en die vertellen jou (dus niet overleggen, maar vaststaand feit) dat er in jouw huis nog iemand anders bij komt... Dat is toch bizar? Ja, je mag zeker grenzen trekken en afspraken maken hierover. Je hoeft hier niet de hele tijd mee geconfronteerd te worden. Vinden zij het niet apart dan? Ik zou denk ik ook iets anders gaan zoeken, zou hier ook niet zo mee om kunnen gaan.