He, gelukkig! Hier lijkt de KA gelijk te krijgen: vannacht 20.15-22.15-4.15-5.45. Lag er zelf om 23 in, dus heb wel 5 hele uren achter elkaar kunnen slapen! Heerlijk!
Ja dat vroeg ik me ook af. Er wordt niet op Carnitine Transporter Deficiëntie getest. Tijdens de andere tests wijkt een kleuring af en dan gaan ze verder zoeken. In het geval van E wan bleek het een laag carnitinegehalte te betreffen, waaruit men af kan leiden dat er sprake kan zijn van Carnitine Transporter Deficiëntie. Gelukkig blijkt dat niet zo te zijn. Na een rondje google ben ik er wel achter dat vegetarische mensen (zoals ik) vaak een carnitinetekort hebben en dat logischerwijs door hebben gegeven aan hun pasgeborene. Ik vermoed dus dat we op het randje zaten en ga nu zelf carnitine laten prikken bij de huisarts en zo nodig bijslikken, zodat we geen tekorten gaan krijgen ivm de borstvoeidng.
Ik schrok van je bericht, ireen. Om vervolgens het goede nieuwaps te lezen Fijn hoor! Ik heb de uitslag van het stollingsonderzoek van ons meisje. Gelukkig geen afwijkingen op dat gebied gevonden. Wel een vrij laag hb, daar krijgt ze de komende 6 weken een drankje voor. Daarna opnieuw naar het ziekenhuis. Dus geen verklaring voor de bloedpuntjes. Als die weer verschijnen, gaan ze er naar kijken. Verder is ze nog steeds erg verkouden Vannacht lang wakker gelegen omdat ik er niet gerust op was. Hopelijk gaat het snel over, ik vind het zo zielig.
Nee dat is me zeker niet vreemd. Bij mij uit het zich alleen vaker in kriebels in mijn buik van geluk.
Altijd grappig om te zien hoe gevoelens en gedachten die hier gedeeld worden, herkenbaar zijn. Ik heb laatst letterlijk tegen een vriendin gezegd, dat ik me haast niet kan voorstellen dat ik ook zo'n intens gevoel van liefde voor een tweede zou kunnen hebben. Grappig was wel dat ook zij meteen aangaf dit ook gehad te hebben, en nu toch echt net zo veel van haar tweede kindje te houden.
@ireen: Gelukkig is alles goed! Wat zullen jullie in spanning hebben gezeten, wachtend op de uitslag. @Meleka: ook goed nieuw gelukkig. Naar hé zo'n heftige verkoudheid. Hadden wij toen Julian 4 a 5 weken was. Ik heb de tablet naast mijn bed gezet zodat ik hem via de babymonitor in de gaten kon houden, vond dat gepiep ook heel naar. Neusspray (zoutoplossing) en dan neusje schoon zuigen met dat ding van otrivin bracht hier vrij snel verbetering.
@Alf > ik heb de broccoli gestoomd en toen in het "blenderbakje" van de staafmixer... beetje van het kookvocht erbij en klaar! Worteltjes idem dito en dit weekend ga ik ook spercieboontjes maken Tip: bij de xenos hebben ze van die kleine plasticbakjes met een dekseltje... daar kun je makkelijk hapjes in invriezen. Gewoon de dag van te voren eentje eruit halen en in de koelkast laten ontdooien. Ideaal! Ik vul ze nu half, maar Quinn eet zo fanatiek dat ik denk dat ik ze nu maar driekwart ga vullen. @Ireen > jee wat schrikken zeg! Gelukkig met een sisser afgelopen... Maar wat zullen jullie geschrokken zijn! Meleka, gelukkig is de uitslag goed... naar die verkoudheid, ik hoop dat het snel weer beter gaat! Hahaha Quinn laat zojuist een hele harde boer... hij schrok er zelf van! Maria> ik kan me alles voorstellen dat je twijfels hebt bij een tweede... ikzelf moet er nu echt niet aan denken!! Vind één al best heftig en ben zooooo blij dat ik even niet bezig ben met angst wegdenken en alles wat met zwanger worden en zijn te maken heeft eerlijk gezegd.
Ha Ireen, aha, ja dat zou het wel verklaren. Carnitine is geen b12, of wel? Joehoe, we zitten op 1 lijn qua no 2 geloof ik . Y30: het is ook echt geweldig toch, na al die tijd en ellende, dat het met alle inspanningen toch lukt. Het duurt echt een tijd voor dat besef indaalt.
Volgens mij is mijn eerste menstruatie in aantocht, het werkt dus nog......... Nee, ben verdorie al 42! Als vast voedselbakjes voor de kleine had ik de kleine eenpersoonsbakjes hertog ijs in gedachten. Die moeten natuurlijk wel eerst leeg
@Maria: Bij mij ging het wat vreemd, in het begin toen hij er net was, had ik dat besef heel erg. Kon ik beginnen te huilen alleen als ik zijn 3D echo foto's zag, door het besef dat het na 3 miskramen en veel onderzoek en behandeling, toch gelukt was en hoe gelukkig wij daar mee waren. Toen werd het door de drukte een tijdje weg gedrukt, en nu het ritme er (redelijk) goed in zit (al een aantal weken) en er ruimte is om volop te genieten is het besef weer helemaal terug. Zoals ik al schreef, krijg dagelijks wel een keer de kriebels in mijn buik van pure blijdschap. Hoop dat dat nog lang zo blijft.
Ik denk het wel hoor, Y30. Bij ons is het na bijna twee jaar nog net zo ontroerend en intens. Mooi he.
Y30 ik herken je gevoel nog niet, maar hopelijk mogen wij dat binnenkort ook ervaren. Hier intussen al van 2011 bezig met een 2de kindje, en als deze zwangerschap goed loopt zijn we er ook helemaal klaar mee Ik heb al gezegd dat ik de eerste uren niemand in het ziekenhuis wil zien, enkel mijn man en mijn zoontje. Ik weet dat er nog heeeeeeel veel emoties gaan uitkomen op die dag (de verliezen, de stress die ik heel de zwangerschap heb ervaren, de opluchting als ze er eenmaal gezond zal zijn ...) Momenteel kan ik er enkel nog maar van dromen. Kijk zo uit naar die kraamperiode, wetende dat het daarna ook helemaal compleet is en dat we kunnen stoppen met zoeken naar een antwoord ....
Je bent over de helft meid! Nog een paar weken en je bent voorbij de 24 weken termijn. Ik kon daarna beter ontspannen, al was het ook hier nog steeds een enorme opluchting toen Julian eenmaal geboren was.
Misschien even een hele rare vraag tussendoor, maar ik denk de laatste tijd vaak aan Angelica. veel van jullie kennen haar denk ik nog wel van het forum. Weet iemand hoe het met haar is?? Volgens mij is ze van het forum af. Ik hoop zo dat het goed met haar gaat!