Vanaf begin af aan, voor de meiden die nog eens hoop zoeken (spreek uit ervaring hihi) december 2011 gestopt met de prikpil. Menstruatie kwam niet opgang dus een kuur Primolut. Deed z'n werk, maar daarna een rotzooitje en geen mooie cyclus; variërend van 17 tot 24 dagen. Door naar de gyn op eigen verzoek en daar cyclus in de gaten houden, was een cyste aanwezig die ook vanzelf gelukkig weer is weggegaan. Ook bloedwaarden gecontroleerd. Leek een te kort aan progesteron te hebben, maar toch zelf proberen en aankijken. Wetende dat mijn ovutesten niet positief werden.. Augustus vorig jaar terug naar het ziekenhuis. Bij mij weer alles in de gaten houden (follikelmetingen, bloedprikken), m'n man z'n ding inleveren etc. Bij m'n man alles goed, samenlevingstest eerst negatief, later toch positief. Bij mij zag alles er ook goed uit, dus weer naar huis. Nog altijd zonder resultaat.. Dus januari dit jaar weer terug naar het ziekenhuis. Weer alles bij mij in de gaten houden en een HSG. Met als resultaat weer alles goed. Had weer even goede hoop, gedachten worden elke maand weer alle kanten op geslingerd maar nu konden we er weer even tegenaan. Goed gesprek met mijn gyn gehad en de vermeerderde vruchtbaarheid van de HSG.. Alles bij elkaar; we gaan er weer met frisse moed tegenaan. Vanaf dat moment toch weer ovutesten besteld, dit keer niet van sensitest maar van z&k en de thermometer erbij en tempen maar. Eerste ronde ging natuurlijk goed, alles zag er netjes uit, alles wees op een goede eisprong. En zo gingen er nog wat rondes voorbij. Als dieptepunt maart 2013; ik zat er compleet doorheen en zakte zelf zo'n beetje weg. Alles draait maar om 1 ding waar je totaal geen grip op hebt, onmacht! Vreselijk! Alles is goed en toch lukt het niet, sta je dan.. Maar we "mochten" nog tot juni zelf proberen. Geen idee wat de volgende stap zou zijn, want tja.. Alles was goed. Toen het maart zo waardeloos met me ging de knop omgegooid en alles aan de kant gegooid. Weg bijhouden cyclus, weg thermometer en weg ovutesten. Alles was tenslotte toch goed. Me gaan richten op sporten en alleen daarvoor nog een schema bijhouden. Al snel resultaat, ik viel af en voelde me kiplekker in m'n vel. Ik ben wel altijd blijven twijfelen aan de zuurtegraad bij mij, ondanks de positieve samenlevingstest. Dus maart ook pre-seed besteld. Deze wel een aantal keer gebruikt zonder te plannen. Nou ging hartstikke goed eindelijk met me. Weekendje weg geboekt om naar uit te kijken en het ging me goed. Tot de laatste week van de maand natuurlijk, blegh! Kreeg een blessure waardoor ik niet kon sporten en daar zat ik weer een week mezelf gek te maken. De dag dat ik ongesteld moest worden (29/04) 's ochtends toch getempt omdat ik iets wilde weten, hield het niet meer. Temp gezakt! Duidelijk, kom maar op met die ongi. Gedurende de dag geen aankomende ongi, pfff zat er helemaal doorheen! Als het moet gebeuren kom dan verdikke! Volgende dag 's ochtends nog geen ongi, getempt en m'n temp was weer gestegen! Dus "potje piessen" en testen maar, ongelooflijk! Het lang verwachtte 2e streepje op MIJN test! Ons geluk kan niet meer op! Al is het nog érg moeilijk te beseffen. 2e test ook positief, 3e test CB 1-2 weken zwanger, duidelijk! Ohh ik geniet elke seconde, nu al! Al zal toch het echte besef pas met de eerste echo komen denk. (staat voor 24 mei ) Sorry voor het lange verhaal, maar zelf zo vaak naar positieve verhalen gezocht.. Wilde dit graag delen. Wellicht komen er nog eens meiden voorbij die uit dit verhaal zelf weer wat kracht kunnen putten. Ofwel: hoe uitzichtloos het ook lijkt; iedereen die je voorgaat, vertrouwen dat weggaat, al het verdriet wat erbij komt kijken en de onzekerheid.. Het lichtpuntje komt een keer! Voor ons gelukkig een maand voor we weer naar het ziekenhuis "mochten". Ongelooflijk dat IK dit schrijf hihi.
Gefeliciteerd!! Kon je het geloven dat er een 2e streep stond? (ik de 1x niet namelijk) En wat lekker dat je er al zo van kan genieten.
Gefeliciteerd! Wat een heerlijk verhaal om te lezen (de goede afloop dan). Geniet ervan en probeer nu weer rustig te worden Xxx
Dank je wel allemaal lieve meiden. Me26: Idd, voel me de gelukkigste en rijkste mens op aarde sinds dat 2e streepje. Bouwjaar: Moeilijk te bevatten idd, vandaar ook die 3 testen op een rij. Maar de aanwezige symptomen maken het wel duidelijk dat er heel wat gebeurd hihi.