Hoi allemaal, We zitten even met de handen in ons haar. We zijn bezig met zindelijkheidstraining en hebben sinds zaterdagmiddag de luier uitgedaan. Even een resumé tot nu toe: - Zaterdagmiddag: drie keer een natte broek. Niet op de wc geplast. - Zondag: even de luier aangehad omdat we naar opa en oma gingen. Daarna luier uit en een paar keer een ongelukje gehad. Niet op de wc geplast. - Maandag: luier 's ochtends uitgedaan. Van 7.00 tot 12.30 uur niet geplast. Niet in zijn broek en niet op de wc. Daarna naar bed (en dus een luier om). In bed in zijn luier geplast. Daarna van 15.00 tot 19.15 uur weer niet geplast. Niet in zijn broek en niet op de wc. Wel een paar keer huilen van 'auw, auw'. Steeds op de wc gezet maar en kwam niets uit. 's Avonds naar bed en vanzelfsprekend over de nacht wel in zijn luier geplast. - Dinsdag: 's ochtends een luier gedragen omdat we naar de Koninginnedagspelen gingen. 's Middags zonder luier wederom niet geplast. Niet in zijn broek en niet op de wc. Vandaag weer hetzelfde probleem. Vanmorgen is hij de hele ochtend droog gebleven. Om 12.00 uur begon hij te roepen dat hij weer 'auw had aan zijn billen'. Weer op de wc gezet en toen kwamen er een paar druppels. Hij gilde het uit van de pijn. Het ging door merg en been . Mijn man heeft hem daarna naar bed gebracht en een luier aangedaan. Toen hij uit bed kwam was hij nog steeds droog. Vervolgens heeft hij echt de hele middag gehuild en geroepen dat hij pijn had. Steeds weer op de wc gezet en natuurlijk kwamen er uiteindelijk wel straaltjes. We blijven hem steeds duidelijk maken dat hij echt moet doorplassen omdat het anders pijn blijft doen, maar hij durft echt niet meer te plassen. Het vervelende vind ik dat hij nu dus ook niet meer zomaar in zijn luier plast. Alsof hij niet meer weet hoe dat moet en hij blijft maar roepen dat het pijn doet. Wat kan dit in hemelsnaam zijn? Ons zoontje is zeker niet de makkelijkste met het aanleren van nieuwe dingen (in de zin van: dingen die eerst niet 'gebruikelijk' waren). Soms moeten we hem daar even 'doorheen duwen'. Dat klinkt heel dramatisch, maar uiteindelijk helpt hem dat wel en wordt hij er echt gelukkiger van. Voorbeeld: we zijn negen maanden bezig geweest met het zitten op de wc. Dat was eerst een drama en nu na negen maanden gaat dat dus best goed. Mijn man heeft zoiets van 'hij is er nog niet klaar voor, we kunnen beter stoppen'. Maar ik denk dat hij het wel moet kunnen. Dit probleem blijven we anders toch houden? Hij zal toch echt moeten leren doorplassen. Maar hoe pak ik dat aan? Mijn ideeën zijn echt op. Ik geloof dat we alles al geprobeerd hebben (erbij blijven zitten, juist om het hoekje uit het zicht gaan zitten, omkoping , complimenteren, straffen, spelletjes doen, een boek voorlezen). Ik weet het echt niet meer ... Liefs, Josien
Oei wat moeilijk, heb er nog geen ervaring mee want we zijn er nog niet mee begonnen maar kan het zijn dat hij gewoon een beetje in de war is geraakt? Ik roep maar wat hoor, hoop in ieder geval dat het snel weer goed komt!
Het lijkt als of ie er nog niet aan toe is. Ik zou het wel goed in de gaten houden. Straks loopt ie nog een blaasontsteking op.
Doorzetten, hij gaat over een paar maanden naar school. Dat wil je ook niet meemaken, een kind met luier in de klas, juffen verschonen niet. Eigenlijk ben je te laat begonnen maar goed ik lees dat het 9 maanden duurde voordat hij op de wc ging zitten?? Dit wordt een lastige denk ik maar ik zou wel doorzetten, hij moet er toch een keer doorheen, is het niet nu dan is het (nóg) later. En doe niet steeds die luier weer om...
naar HA! mijn zoontje had vorige zomer piemel ontsteking. hij was zindelijk maar ineeens ongelukjes en huilen als ik hem op wc zette, hij ging dus niet uitzichzelf nr wc. ik zag niets raars aan zijn piemel, maar na 1 dag toch wel n beetje rood...AB kuur gekregen en heel veel in lauwwarm water gevuldeemmer gezeten.
Ik zou idd ook eerste even op medische dingen laten controleren. Want het plassen hoort natuurlijk niet 'auw' te doen. Als er niets aan de hand blijkt te zijn dan zit het misschien tussen de oren?! En ja, wat je dan moet doen, geen idee. Stoppen of doorzetten.... Dat kan jij het beste inschatten, jij kent je zoontje het beste. Je hebt nog wel een paar maanden, maar op een gegeven moment moet hij er idd wel doorheen. Succes en hopelijk doet het snel niet meer pijn bij hem!
Mja ook je plas ophouden... Doet op zich geen pijn. Wellicht toch even de huisarts bellen voor advies? Bij een blaasontsteking kun je ook moeilijk plassen en dat doet ook echt pijn.... Je weet het niet he.
Ik zou eerst naar de ha gaan vanwege de pijn die hij aangeeft. Dan zou ik er even geen druk achter leggen en gewoon weer de luier aan doen. Dit is niet iets wat je af kan dwingen vind ik. Ja hij is al wel 3 jr, 7 mnd maar met druk kom je nergens. Gewoon even laten en als het straks lekker weer is weer proberen. Hier heeft het ook lang geduurd voor dochter zindelijk was, ,aar toen in 1 keer luier uit en nooit ongelukjes gehad, terwijl we het daarvoor al meerdere keren geprobeerd hadden. Dochter was hier ook zindelijk met 3,5 jr. Succes, maar zeker eerst langs de ha......
het kan ook blaasontstekking zijn, als hij de blaas elke keer niet helemaal leeg plast(met zindelijk worden doen ze dat wel eens) kan ook zoiets oplopen.
Hi Josien, Een aantal weken geleden opende ik eenzelfde soort topic. Mijn dochter is in feite zindelijk, ze kan het op houden, ze weet wanneer ze moet maar bij haar is/was het probleem dat ze absoluut niet op het potje/de wc wilde. Na wat gegoogle kwam ik op een artikel van volgens mij een plas en poeppoli. Zij gaven aan dat je geen zindelijkheidsprobleem hebt maar een gedragsprobleem en adviseerden een stappenplan. Stap 1. Als je kind aangeeft te moeten plassen neem je hem mee naar de badkamer/de wc en krijgt hij zijn luier om. Je kind mag alleen maar de plas doen in die ruimte (evt zelf een verhaaltje lezen). Als de plas is gedaan gaat de luier weer af en wordt je kind gewoon beloond. Dit maakt je kind zelfverzekerd en zich bewust wanneer het gaat plassen, hoe dat voelt (en misschien ook wel hoe lang dat duurt). Stap 2. Ga je verder met de luier om maar dan zittend op de wc/het potje. Mijn dochter dacht dat ze niet zittend kon plassen. Nu weet ze dat ze het wel kan. Stap 3. Luier los (of eerst nog met 1 strip los) Stap 4. Luier onderin potje/de wc Stap 5. Luier vervangen door wc-papier. Iedere stap duurt een dag of 5, je kind mag ook aangeven een stap over te willen slaan. Na een moeizame strijd van zindelijk maken en een dochter die ook erg onzeker is met nieuwe dingen voelt dit voor ons als de oplossing. Dochter is super zelfverzekerd, heeft geen ongelukjes en wil de luier absoluut niet meer om. Wij zijn nu bij stap 2 die erg goed gaat. Als ze haar stickervel (16 vakjes) weer vol heeft gaan we over naar de plas in het potje doen (luier los slaan we over). Halverwege het stickervel bereiden wij haar voor op de volgende stap. Misschien ook wat voor jullie als dit niet werkt? Wij zijn hier eigenlijk allemaal super opgelucht...
Niet forceren hoor. Ff langs huisarts om iets lichamelijke uit te sluiten. Mijn zoon was ook helemaal in paniek volgens hem was zijn piemel kapot omdat er plas uit kwam. Ze weten eerst niet dat hun piemeltje plast. Hij huilde ook en als ik hem de luier afliet plastte hij gewoon helemaal niet. En hopla 2 wkn later dag en nacht zindelijk en hij was ook 3,5 jr. Hij wilde ook echt niet plassen op de wc vond hij eng. Net forceren want dan wordt het nog enger! Succes hoor moeilijk zulke dingen.
Mmm kan de voorhuid van je zoontje goed over het eikeltje? T kan nl zijn dat als hij t lang ophoudt en dan moet het piemeltje ook meer opzwelt en het dan echt pijn zou kunnen doen. Onze oudste heeft dit nl ook gehad en met een zalfje smeren heeft dit probleem opgelost. Toen hij nog in zijn luier plaste hield hij het wsl niet zo lang op als nu en t kan dan net anders zijn.
Lieve allemaal, Hartstikke bedankt voor jullie reacties. Inmiddels weten we wel zeker dat het niets medisch is. Vandaag heeft hij de hele dag zijn luier gedragen, maar niet geroepen dat het pijn deed. @Duikster, mijn man denkt ook dat het zoiets is. Hij houdt het zo lang op dat er druppeltjes onder de voorhuid ontstaan en dat kan prikken (hij is een man... ik zou zoiets dan weer niet gesnapt hebben ). We gaan morgen proberen de hele dag de luier af te laten. Het is wel belangrijk dat hij er nu doorheen gaat. Helaas kennen we dit wel een beetje van ons zoontje. Hij doet dit bijvoorbeeld ook met eten. Als hij iets moet proberen te eten wat hij nog niet eerder heeft gehad, doet hij dat ook niet. Niets helpt daarin. Als we hem dwingen, gaat hij zelfs hoesten tot aan het overgeven toe. Hij weet gewoon hoe hij dat moet oproepen. Het is heel akelig als ouder om dat te moeten aanzien. Als je kind zo enorm bang is dat het bijna zit te hyperventileren. Toch zal hij sommige dingen ooit moeten leren. Daar kom je niet onderuit, wel toch? Hij moet eten, hij moet onder de douche, hij moet andere dingen doen die voor kinderen gewoon zijn te doen. Al die dingen zijn bij hem moeilijk. Daarin wordt hij begeleid. Gelukkig maar, want ooit ga je als ouder denken dat het aan je zelf ligt. @Tjessia, ik snap dat je het goed bedoelt, maar zeggen dat we er te laat bij zijn vind ik nou niet echt ergens op slaan. We hebben negen maanden gevochten tegen het zitten op de wc. Ik wil mijn kind niet in angst laten opgroeien maar in het vertrouwen dat hij van ons krijgt en met de wetenschap dat we er voor hem zullen zijn. We hebben dat nu bereikt voor wat betreft het zitten op de wc. Maar nu moeten we dus door. Overigens is het zindelijk zijn voordat hij naar school gaat wel heel fijn, maar geen must hier. De basisschool hier doet er ook niet al te moeilijk over. Ze verschonen inderdaad niet, maar plegen een telefoontje. Met een huisman hier in huis is dat dus geen probleem. Alleen zou het natuurlijk wel fijner zijn als hij wél zindelijk was. Vandaar ook dat we er nu mee begonnen zijn om na 9 maanden vechten door te pakken. Het is heel makkelijk gezegd dat je te laat bent, maar als je zo'n angstig kind hebt, zijn alle nieuwe dingen wel heel moeilijk. @Mary1981, bedankt voor je uitgebreide berichtje! Jouw kindje is net zo oud als dat voor ons zie ik. We gaan morgen even kijken of we vooruitgang boeken op de manier die we voor ogen hadden. Anders gaan we zéker jouw methode proberen. Anders kan ik via de huisarts misschien ook wel een verwijzing krijgen (al sleep ik hem liever niet naar nóg meer artsen). Nogmaals allemaal super bedankt. Ik hoop dat we de komende week wat meer vooruitgang kunnen boeken. Hij heeft het nodig. Voor zichzelf wat meer zekerheid te krijgen. En dat verdient hij ook! Mochten jullie nog meer tips hebben, graag! Liefs, Josien
Wat goed van jullie dat je dit gewoon doorzet, denk ik wel nodig ook! Het verhaal dat je verteld over het eten van je zoontje en dat ie dan tot kotsend toe laat merken dat ie bang is of niet wil herken ik heel erg, Chloe doet dit ook, als ze iets niet wil wil ze het ook echt niet wat je ook zegt of probeerde ze houd voet bij stuk, inderdaad erg moeilijk als ouder om aan te zien en vind het ook erg lastig aan andere mensen uit te leggen die dit niet snappen. Daarom zie ik ook erg op tegen het zindelijk worden van ons meisje omdat ik er nog niet helemaal achter ben of het nou angst is of gewoon niet willen of misschien wel dat ze het nog niet heel goed voelt aankomen want met poepen zegt ze wel altijd dat ze dat moet maar met plassen nooit Ik wens je in ieder geval heel veel succes en hopelijk komt hij snel over zijn angst heen, ik ga je ervaringen zeker volgens dus houd ons op de hoogte
Lieve Palmie, Moeilijk is dat hè? Het is echt moeilijk om dat uit te leggen aan mensen die dat niet kennen. Ik zag er eerlijk gezegd ook wel tegenop. Zeker toen ik zag hoe lang het duurde voordat ie uberhaupt op de wc wilde zitten. Gelukkig hebben we dat nu gehad. Nu even doorpakken. Ik hou je op de hoogte. Over dat aanvoelen van poepen of plassen: dat komt vast goed. Sam gaf eerst ook alleen maar aan dat hij moest poepen. Plassen echt niet. Maar nu dus wel en dat is in 1 dag omgeslagen. Dus ik heb ook voor jullie goede hoop . Liefs, Josien
Chloe wil ook absoluut niet op de wc, ze is er volgens mij erg bang voor dat ze erin valt enzo......hoe is het bij jullie zover gekomen dat ie er toch op ging zitten? Wij hebben nu een mini wc en die vind ze heel erg interessant! Ze heeft er vanavond ff opgezeten met haar blote billen en wilde graag een plasje doen, maar er kwam niets. Vanavond vlak voor het slapen gaan zei ze heel verdrietig mama ik heb plasje gedaan, ik moet schone luier(zat weliswaar 1 plasje in de luier) maar goed heb haar een nieuwe luier omgedaan, ze zegt het dus pas als ze al geplast heeft daarom twijfel ik ook heel erg of ze er al aan toe is en wanneer je dat weet dat ze zover is pffffff moeilijk hoor
Het is ook echt heel super moeilijk. Wij hebben heel veel geduld en tijd gestoken in het zitten op de wc. Ook de peuterspeelzaal heeft echt heel erg zijn best gedaan. En samen zijn we nu op dit punt. Het heeft wel geholpen dat we op een gegeven moment zijn overgegaan op de wc in de badkamer. Die ruimte was groter en lichter en dat heeft hem geholpen. Soms lezen we een boekje. Soms blazen we bellen. Soms zingen we liedjes. Al dat soort dingen hebben wel geholpen. We hebben hem wel altijd direct met blote billen op de wc gezet. Dat vond ik wel belangrijk en de peuterspeelzaal ook. Gelukkig zitten we wat dat betreft wel op één lijn. Nu dus nog even hierin doorpakken. Ik hou mijn vingers gekruisd voor de komende dagen...! Het zullen geen leuke dagen worden vrees ik...