Moet toch even mijn verhaal kwijt. Gisteren hebben lat en ik weer eens ruzie gehad. Hij had een feestje en ik heb daar weer zo stom op gereageerd. Het is net als of ik het hem niet gun. zou ik ook denken als ik hem was en jullie. Maar ik was zo moe zo moe de hele week de kinderen alleen gedaan en slecht geslapen. Als ik dat had gezegd had hij toch niet gebleven om voor de kinderen te zorgen. Maar er zaten mij ook andere dingen dwars en door het moe zijn en verkouden ( al weer verminderde weerstand denk ik klapte ik toch uit mijn stoel) Slof laten we het daar op zeggen. Heb de situatie geaccepteerd al jaren en toch blijf ik vaak het verlangen en de hoop houden dat we de opvoeding en dergelijke samen kunnen delen zorgen ect ect. Bijt heel vaak op mijn tanden om de goede vrede te bewaren maar gisteren lukte me dat niet meer. Ik zeg rot maar op ik doe het wel allemaal alleen. Liever niet natuurlijk want het is pittig hoor twee kinderen alleen opvoeden overal alleen voorstaan. Kijk helemaal zwart praten kan ik hem niet hij is de laatste jaren wel in de buurt gebleven en heeft me redelijk geholpen. maar altijd het gevoel van voor wat hoort wat. Van de week gaf ik hem 50 euro even mee voor de kinderen hij ging met ze naar mijn schoonzus en wilde 20 euro lenen. Prima maar had geen los geld dus 50 mee. Komen ze terug had hij dat geld niet gebruikt dus ik pak het terug. Maar hij bleef raar doen. Puntje bij paaltje ja heb nog 20 euro nodig voor mijn auto. De afspraak hier is dat hij zijn financieel shit hier niet in huis brengt( zijn pakkie aan ) maar ga mij het gevoel dat ik toch weer in moest springen zo gezegd zo gedaan. En beloofd om met mijn vakantiegeld wat noodzakelijke reparatie.s voor zijn auto te betalen. ( mijn kinderen rijden ook in die auto en moet veilig zijn vind ik ook uit eindelijk). Maar het blijft aan mij knagen. Gisteren dus boos geweest. School regel ik alles kleding schoenen eten drinken uitstapjes alles komt van mij kant af.Weet ook wel dat hij het geld er niet voor heeft. Zijn shag betaal ik ook nog. Als hij eens een bus shag mee moet betalen omdat ik echt aan het einde van mijn maand ook gewoon blut bent dan moet je die mond zien van... Weetje ik doe me altijd zo sterk voor wat dat betreft onze lat en alles. Omdat ik gewoon een goede relatie voor de kinderen wil hebben. Maar soms is het zo zwaar om altijd maar op je tanden of tong te bijten. Moet wel zeggen ondanks hij geen schoenen kleding eten of wat dan ook geeft aan de kinderen hij wel betrokken is. Maar ik verwacht meer veel en veel meer. Nu zijn we dus even boos op elkaar hij t recht dit keer op mij. Maar hij doet er zo makkelijk afstand van. Als dochter vraagt mag ik papa bellen dan neemt hij niet op. Het komt er op neer ik moet sorry gaan zeggen en smeken en dan hebben mijn kinderen weer de kans dat hij de telefoon zal op nemen. Ik ga dadelijk met de kids even zwemmen ondanks ik keelpijn heb moe ben en gewoon niet lekker maar wil ze even wat laten ontspannen. En het komt ook wel weer goed misschien. Maar soms ik weet niet waar ik de kracht nog ergens vandaan moet halen om de kinderen hun vader te geven ik ga er soms zo aan kapot.
Hebben jullie een goede taakverdeling en afspraken gemaakt? En hoe de financien worden geregeld? Zo niet, dan zou ik dat heel snel gaan doen. Ik vind het belachelijk en uiteindelijk worden de kinderen daar de dupe van. Die worden ook groter, hebben alles door en jij zal dat toch onbewust uitstralen. Sterkte! Het lijkt me niet makkelijk zoals het nu gaat.
What's in it for you??? Wat levert deze 'relatie' jou op? Je hoeft niet alles te pikken om maar een goede relatie met de vader van je kinderen te houden. Zo te lezen heeft hij het maar makkelijk, wel de lusten en niet de lasten. Wat doet hij eigenlijk voor jou?
Dat lukt niet. Zijn werk gaat voor zijn financieel shit gaat voor alles gaat voor mij en de kinderen wat dat betreft en ik had het geaccepteerd. Maar toch blijft het bij mij knagen ik verlang iets meer van hem. Ze kunnen nooit met hem mee naar zijn huis hij heeft een kamertje van 12 vierkantemeter en niks nada noppes voor de kinderen. Dus kan ook geen afspraak maken neem ze een keer per 14 dagen een weekendje mee. WE zijn officieel al lang van elkaar gescheiden. en het gaat redelijk soms zo lang ik mijn mond maar houd. Maar het is onmenselijk om altijd je mond te moeten houden. En het is al bekend dat hij niet meer kan geven. Maar ik schiet er gewoon bij in elke keer. Om de lieve vrede.
Hij is de vader van de kinderen? Heeft hij nooit bij jullie gewoond of zijn jullie uit elkaar geweest? Zoals ik t nu lees gebruikt hij je, volgens mij heb jij niks aan deze relatie of haal je er iets positiefs uit?
hey meid, wat ontzettend vervelend deze situatie... ik ken iemand uit mijn directe omgeving die zeg maar in een soortgelijke situatie zit...ik vind het persoonlijk werkelijk van de zotte dat jij voor hem shag koopt. dat geld kun je (en moet je vind ik ook) beter aan je kids besteden. jullie latten al, dat is natuurlijk prima, maar zoals je al zei zijn geldproblemen bij hem laten en niet jouw probleem laten worden. Hoe an het dat jij van jouw vakantiegeld dingen aan zijn auto laat repareren? waar is zijn vakantiegeld? of werkt hij niet? Het is natuurlijk ook niet oke dat hij de telefoon niet beantwoord voor zijn kinderen ik zou dan ziedend worden maar ja dat ben ik. Wel eerlijk van jezelf dat je toegeeft dat je onredelijk bent geweest gisteren, dat kun je gewoon tegen hem zeggen. maar ik denk ook dat je moet zeggen dat je wel een beetje klaar bent met bepaalde dingen, zoals het financieren van zijn rookverslaving en het repareren van zijn auto. het is een volwassen kerel, tijd om zich daar ook naar te gedragen lijkt me. je rookt zelf ook, hoor je me echt niet over, maar het is nogal raar dat jij aan het einde van maand geen shag kan kopen terwijl je de rest van de maand wel voor zijn shag zorgt, zou ik lekker mee stoppen als ik jou was, heb je zelf aan het einde van de maand ook geen gedoe dat je het zelf niet meer kan betalen. geen geld lenen....geen geld aan uitgeven aan de beste man maar je prioriteiten stellen, en je eerste prioriteit zijn je kinderen en hem in zn sop laten gaar koken als hij zogenaamd weer afstand neemt als het hem te heet onder de voeten wordt. ik wil je veel succes wensen meid!
Poeh....ik zou echt doodmoe worden van zo'n relatie. Knap ook dat jullie een lat relatie hebben met kinderen!(ik weet jullie verhaal natuurlijk niet). Zoals hiervoor gezegt is, is het verstandig duidelijke afspraken te maken. Zet ze eventueel op papier of zoek er hulp bij van instanties. Heb je bij jou in je omgeving niet iemand die een nachtje op je kids kan passen, zodat jij ff bij kunt tanken?
Hij behandelt je zo omdat je het toestaat. Natuurlijk ga je weleens in protest, krijgen jullie woorden/ruzie. Om vervolgens toch weer op oude voet verder te gaan. Omdat je het uiteindelijk weer slikt om de goede vrede te bewaren en omdat je jullie kinderen zo graag hun vader gunt. Klopt dat, als je er eerlijk naar kijkt?
Hij kan niks zelf betalen omdat hij in de schuld hulp verlening zit. Daar geef hij mij ook altijd de schuld van ( nou mooi dat dat niet zo is hij gokte zelf zijn huis weg ect ect) Daarom ben ik in 2004 van hem gescheiden wilde niet mee de financieel kuikelbak in. Weetje heb al verschillende pogingen genomen om echt te kappen met deze relatie. Dan mijn vader ja die jongen heeft het ook niet makkelijk ect ect en wij kunnen je ook niet helpen jij hebt hem zelf gekozen en ook je kinderen( helemaal terecht natuurlijk ik heb hem ook gekozen en mijn kinderen ook natuurlijk) dus spreken ze weer op mijn schuldgevoel mijn medeleven gevoel ect ect. De oudste woord ouder en die heeft er al langer last van zins zijn zusje geboren is. Omdat hij weer meer hier kwam ect ect. Jeugd hulp gehad vorig jaar. Daar woord ook gezegd van jij blijft de hoofdverzorger en meer krijg je niet ect ect. ( goed genoeg als moeder)streelt wel mijn ego natuurlijk Maar kan niet meer verder praten de jongste wil op de laptop hoop dat ik vanavond nog even wat tijd hebt.
Als ik dit zo lees, had ik er allang een punt achter gezet. Het moet van 2 kanten komen en constant op je tenen te moeten lopen voor hem....dat is echt niet goed. Ik vraag me af of deze situatie wel goed is voor je kinderen, die voelen jouw gespannenheid ook.
Met deze 6 zinnen vertaal jij precies de hele situatie. En heb je ook helemaal gelijk. Maar moet echt gaan mijn dochtertje wil nu echt op de laptop
klinkt alsof je 3 kinderen hebt ipv 2 je bent niet financieel verantwoordelijk voor hem vind ik.... jij moet zelfs zijn shag betalen??? be-lach-e-lijk !! echt , geen andere woorden voor..... Wat heb jij zo aan deze relatie????? ik vind jullie relatie niet gelijkwaardig.... en dan neemt hij de kinderen toch elke week een halve dag mee? je hoeft toch niet perse binnen te zitten? zeker niet nu de zomer er aan komt. Gaat hij lekker naar het bos, zwemmen, strand. genoeg leuks te verzinnen voor ze... ik zou als ik jou was echt goed nadenken of je zo de rest van je leven wilt spenderen..... word je hier gelukkig van? sterkte, rot voor je hoor
en daar ga je volgens mij dezelfde fout maken als met hem je dochtertje (uit 2010?!?!) wil nu echt op jou laptop? herhaal die zin eens even voor jezelf.... jou laptop. kind heeft ook speelgoed neem ik aan? Als jij nu je gevoel kwijt moet dan blijf je lekker even achter de laptop zitten en geef je dochterlief een puzzel of een kleurboek nee hoor grapje, die van mij zitten er ook wel eens achter, maar het komt een beetje over nu of jij altijd maar alles van iedereen accepteert.. dat bedoel ik ermee te zeggen
Ik denk ( en bedoel dit niet lullig ) Dat je een beetje over jezelf heen laat lopen. Je maakt ruzie logisch maar vervolgens is alles weer koek en ei. Hij weet dit en maakt hier gretig gebruik van.
Ze was al een tijdje erg lief aan het spelen ze wil een puzzel maken bij sesamstraat echt een kind van deze tijd. maar ze is afgedropen en gaat weer spelen maar ik wil zelf zo ook even met ze naar het zwembad.
Maar als je nou zegt van, bekijk het ff met je shag.. ik heb dit geld nodig voor onze kinderen. Wat zegt hij dan?
Dat accepteert hij wel hij rook altijd van mijn bus mee dus tja. Maar ik ga nu echt sesamstraat wacht.
Dat komt omdat ik het herken, ik zit in een soortgelijke relatie. Wel een beetje anders maar komt op wel ongeveer op hetzelfde neer. Morgen zijn we 14,5 jaar ´samen´. Nu na zoveel jaar en nu de oudsten op een bepaalde leeftijd zijn gekomen, denk ik, mens je bent knettergek en zoveel meer waard.. Maar dat is mijn verstand, mijn hart is te stekeblind van liefde voor een man die mijn liefde eigenlijk niet verdient. En ik doe het ook voor de kinderen, zodat ze maar hun vader in hun leven hebben. Maar aan de andere kant, wat voor voorbeeld geef ik ze eigenlijk? Ja ze hebben hun vader maar zien ook wel hoe ik mij laat behandelen en dat ik wil eigenlijk ook weer niet. Maarja, hoe kap je ermee en dan voorgoed?