Ik heb een zorgeloze jeugd gehad tot mijn 16e, en ik weet bijna alles nog. Ik heb ook vaak bij bepaalde muziek/nummers herinneringen van vroeger heb jij dat dan ook niet? Kan me dat bijna niet voorstellen, lijkt me best gek.
oeh ik heb echt het tegenovergestelde.. ik weet echt vrijwel alles nog vanaf dat ik 2 was. Ik weet nog dat ik zelf op het potje ging, naar de PSZ ging... dingen die kindjes zeiden en deden op de kleuterschool...hoe het speelgoed eruit zag, waar de boekjes over gingen.... dat mijn amandelen geknipt werden toen ik 3 werd... Ik heb ook een redelijk gelukkige jeugd gehad, dus daar ligt het denk ik niet aan. Kun je de herinneringen ook niet oproepen dmv geuren of muziek? Als ik chloor ruik ben ik meteen weer op zwemles!
ik weet ook niet veel meer van vroeger, maar ook niet van bijv. een vakantie van 4 jaar geleden. Dan zegt mijn man: oh weet je nog dat.... en dan zit ik echt van.. uhhh, nee... haha... Heb een hele goede jeugd gehad dus daar ligt het niet aan. gewoon een slecht geheugen. heeft mijn moeder ook!
Ik heb een selectief geheugen. Leuke dingen weet ik meestal nog wel, vervelende dingen niet meer. Dingen rond mijn scheiding bijvoorbeeld, geen idee! Af en toe komen ook dingen uit mijn jeugd naar boven maar ik heb er geen last van.
Ik heb een leuke jeugd gehad en herinner me er nog wel redelijk wat van hoor. De eerste jaren (0-4 ofzo) natuurlijk niet echt. Maar van daarna wel. Namen van klasgenoten ben ik heel slecht in. Als ik kijk naar klassenfoto's van de basisschool, herken ik eigenlijk alleen de kinderen waar ik ook buiten school veel mee speelde. De andere gezichten zeggen me weinig meer. (Maar ik ben ook een paar keer verhuisd, dus met niemand meer dan een paar jaar contact gehad. Het zal denk ik anders zijn als je de mensen op de middelbare school en daarna ook nog regelmatig tegenkomt omdat je in dezelfde stad / dorp woont.) Ik kan me wel dingen herinneren van buitenspelen, bijzondere gebeurtenissen op school of in de familie en vooral van vakanties.
Ik las laatst ergens dat je eigenlijk alles wat je meemaakt wel opslaat maar dat sommige mensen moeite hebben met het terugvertalen, dus de herinnering is er wel maar je weet niet hoe het het terug kan halen. Zelf sla ik ontzettend veel op in de vorm van beelden. Ik verdwaal bijv ook nooit, kan heel goed navigeren. Als ik naar iemand toe moet onthou ik het huisnummer niet maar weet wel precies waar ie woont ook al ben ik er maar een keer eerder geweest. Mijn man onthoudt ook niet zoveel, als we tv kijken en er komen beelden voorbij van een plek waar we op vakantie geweest dan weet ik nog precies de beelden van toen tevoorschijn halen, hem zegt het dan helemaal niks meer, best jammer en soms eerlijk gezegd ook wel irritant...
Hier hetzelfde. Alleen of mijn moeder dat ook heeft weet ik eigenlijk niet...nooit opgevallen. Haha zelfs dat weet ik niet (meer).
ook ik kan nog heeeeel weinig herinneren van vroegah. tot mn 16e is het zo goed als blanco op wat dingen na. weet bijvoorbeeld begravenis van mn leraar nog heel goed(was toen 12) en weet van school en vriendjes vriendinnetjes vakanties dus echt helemaal niks. idd alleen van verhalen van anderen. Kzit er zelf ook heel erg mee. mijn man kan bijvoorbeeld nog precies vertellen wat ie voor vakanties heeft gehad (ik alleen met vlagen hier en daar een detail) en vind het best frustrerend dat ik dus niks meer weet. alsof ik tot mn 12e nooit bestaan heb ofzo. zo voelt het een beetje geen rot jeugd gehad ofzo, niks bijzonders gebeurd dus vraag me af waarom ik dan niks weet. mijn broers weten overigens alles nog gewoon
Kan je niet echt helpen. Ook ik weet te veel van mijn kindertijd. Zou wel eens lekker zijn om even te kunnen zeggen weet ik niet. Vraag dingen aan mij uit de jaren 80 en ik help je er graag mee. Maar of het nou zo leuk is ???
Ik weet nog veel, heb een leuke zorgloze jeugd gehad.. Moet wel goed na denken, maar dan weet ik veel, ook gewoon stukjes van een situatie van jaren geleden. Misschien heeft het inderdaad met je geheugen te maken.
ik weet ook nog heel veel. verjaardagen van mij en dat ik vroeger frietjes kreeg in een koffie zakje als ik buiten aan het spelen was.. en van de vakanties ook nog heel veel. mijn vriend weet weer een stuk minder (snap ik vaak dan niet ) nu dus wel.
Ik weet nog heel veel van vroeger. Ik heb zelfs herinneringen van voor mijn derde. Een heel goed geheugen hebben is ook niet altijd makkelijk. Bij mijn vorige vriend kregen we altijd ruzie omdat hij het verleden ook niet kon onthouden en ik wel, kregen we ruzie omdat hij zei dat ik loog over dingen die gebeurd waren in het verleden. Niet leuk! En als kinderen/pubers niet aardig waren tegen mij onthield ik het ook. Jaren later kwam ik die mensen dan weer tegen en had ik een niet prettig gevoel maar die mensen wisten van niets, van geen kwaad bewust. Ook mooie gebeurtenissen onthoud ik, dat is wel leuk! Gelukkig kan mijn huidige vriend ook goed onthouden, zitten we goed op 1 lijn! Kunnen we lekker mooie herinneringen ophalen! Hoe we elkaar ontmoet hebben en wanneer we verlieft op elkaar zijn geworden is een van mijn favoriete.
Hier ook nog veel herinneringen van vroeger psz, school vriendinnetjes, zelfs wat we speelden en wanneer. Ook de begrafenis van oma ( 6 jaar toen) herinner ik me goed hoe ze opgebaard lag en dat ik zand over de kist mocht gooien. Hier spreken mijn ouders niet over dus echt een herinnering. Kan je helaas niet helpen dus
Hier ook zo'n zeef. Ben eigenlijk wel blij te horen dat dit niet abnormaal is. Heb ook geen echte herinneringen van mijn schoolperiode. Vreemd genoeg weet ik dan weer wel de telefoonnummers van oude vriendinnetjes en de namen en zelfs de geboortedata van alle klasgenootjes/leerkrachten. Vakanties vergeet ik ook gewoon (gelukkig maakt mijn man altijd vakantieboeken), boeken kan ik vaak lezen waarbij het steeds weer een verrassing is wie de dader is (films hetzelfde), een weg moet ik zeer vaak rijden om eindelijk de weg te kennen (kan dus altijd pas invoegen als de borden aangeven welke kant ik in moet, dit tot frustratie van mijn man ). Apart is wel dat na de geboorte van mijn kinderen ineens echte herinneringen terug lijken te komen. Als ik een liedje zing in de auto met mijn oudste dochter, zie ik ineens een fragment van mijn eigen moeder die voorin zit en achterom kijkt en dan ook zingt. Maar iedereen heeft zijn eigen talenten. Geen goed geheugen, dan misschien wel heel creatief, of kun je heel goed redeneren, of... bedenk iets leuks.
ik herinner nog redelijk veel, toen mijn mannetje enkele weken geleden wou staan, doordat ik hem hielp herinnerde ik me ineens dat bij een feestje ik op de schoot van mijn neef zijn opa zat en hij mij ook rechthielp met staan en ik langs alle kanten waggelde en trots dat ik was raar dat ik me dat ineens kon herinneren, wist niet dat dat zover al kon, en hoe kan ik me dat zo herinneren? als ik niet alleen kon staan,kon ik ook niet praten, hoe kan ik me dan herinneren dat dat op een feestje was, of er veel bezoek was? kunnen kinderen hoe klein ze ook zijn zo helder denken? haha
Hier ook precies hetzelfde, verder herinner ik me vooral flarden van mijn jeugd, of als je soms een liedje hoort van vroeger denk je "hé dit ken ik" en je voelt er iets bij maar de situatie weet je niet meer. Vraag me ook altijd af of het nou raar is, schaam me ook wel een beetje tegenover mijn ouders ik heb geen idee meer waar we naar toe op vakantie gingen, wat we deden voor leuke dingen.. herinner me alleen maar dat papa boos was
ik heb echt een verrote jeugd gehad en ondanks dat ik therapieen daarvoor heb gehad enzo baal ik ontzetten dat ik de positieve dingen ook niet herrinder en wat ik herrinder zijn echt stomme dingen. zoals die kinderliedjes die benoemd worden ken ik ook niet. ik ben pas 21.
Mijn man weet echt alles nog uit zijn jeugd, dus ik dacht altijd dat ik bijna niks meer wist. Maar als ik jullie verhalen lees valt het met mij nog wel mee. Ik heb wel redelijk wat flarden, van de basisschool niet zo veel eigenlijk. Ik ken alleen nog de kinderen waar ik echt bevriend me was van naam. Vooral irritant is dat ik geen idee heb hoe oud ik was in die flarden. Van vakanties heb ik een paar herinneringen, maar we gingen elk jaar naar dezelfde plek (familie in het buitenland), dus ook daarvan heb ik geen idee wanneer het precies was.