Ik kreeg een pethidine prik, had me er eigenlijk helemaal niet in verdiept. Maar omdat ik onverwachts een vroeggeboorte kreeg en het te laat was voor een ruggenprik kreeg ik zo'n prik. Ik ben er denk ik 1 minuut suf van geweest en verder heeft het de pijn absoluut niet minder gemaakt. De volgende keer hoop ik het zonder pijnstilling te doen.
Wat is de reden dat de meesten van jullie het allemaal zonder pijnstilling willen doen, tenzij je het anders echt niet volhoud? Ik vind het zo vreemd als ik het bijv. vergelijk met het boren van een gaatje bij de tanders. Over het algemeen toch bij lange na niet zo pijnlijk als een bevalling, maar bijna iedereen die ik ken wil een verdoving bij het boren, maar niet bij de bevalling. Ik vraag me dus af, waarom?
Ik werk bij de tandarts en inderdaad 90% neemt een verdoving. Ik heb zoals ik gister al schreef bij mijn bevalling een ruggenprik genomen. Ik zeg dan ook altijd... gaatjes boren kan met verdoving en iedereen doet het, bevallen kan tegenwoordig ook met 'verdoving' dus doe ik dat ook. Maar goed niet iedereen denkt er zo over blijkbaar. Ik vond het alleen maar prettig.. het haalde echt de scherpe kanten eraf. En heb al aan de VK laten weten dat ze hem alvast weer klaar mogen leggen haha
Ik vind ook dat iedereen dat voor zichzelf moet beslissen, maar ik vraag me af waar dat grote verschil vandaan komt. Ik ken wel een aantal vrouwen die pijnstilling bij de bevalling hebben gehad, maar dat was eigenlijk (zoals de meesten hier ook zeggen, omdat ze te vermoeid waren of het anders echt niet meer volhouden). Ik ken eigenlijk niemand die van tevoren al besloten dat ze pijnstilling wou. Ik lees het op internet nog wel eens, maar echt een kleine minderheid. Ik moet nog voor de 1e keer bevallen en heb dus al wel aangegeven dat ik een ruggenprik wil. Ik krijg daar vanuit mijn omgeving eigenlijk best veel kritiek op; onzin, je moet gewoon kijken hoe het gaat, niet zo druk over maken (ik maak me er niet druk over, ik wil gewoon graag verdoving, als het om wat voor reden niet kan, dan houdt het op natuurlijk).
1e x thuis, goed te doen 2e x thuis, goed te doen 3e x ziekenhuis, en eigenlijk doordat het kon (stel je je thuis niet op in) zo'n pompje gehad, werkelijk heerlijk! was meteen fan.
Ik ben op verzoek ingeleid. Maar bleek bij het breken van de vliezen ook medisch te zijn ivm poep in het vruchtwater. Wou nooit pijnstilling maar ik kreeg veel te veel weeën nadat ze de weeënopwekkers hadden aangesloten. En dus meteen gezegd dat ik een ruggenprik wou. En wat was is daar blij mee! Het was daarna echt goed te doen. Voor mij 1 reden om volgende keer in het ziekenhuis te bevallen.
Beide bevallingen waren medisch (ingeleid wegens overtijd lopen) en ik heb bij beide geen pijnstilling gehad, puur omdat ik het eigenlijk heel goed te doen vond zonder...
bij de eerste - pethidine ik was al ruim 14 uur bezig, niet geslapen, helemaal kapot en toen kreeg ik een weeënstorm die ik echt niet aankon. Als ik geen pethidine had gehad had Fleur er waarschijnlijk sneller geweest, maar nu kon ik nog een paar uur slapen en uitrusten. bij de tweede - niets. bevalling ging te snel dus was geen tijd voor.
Medisch en nee geen pijnstilling. Het was goed te doen zonder. En er was geen tijd, want het hoofdje was al zichtbaar toen ik in het ziekenhuis op het bed lag. Ook geen enkele napijn gehad, al had ik een klein schaafje. Op dat gebied heb ik bijzonder veel geluk gehad. O ja 3.00 begin weeën en 5.27 was kleine meid er uit (5 minuten later de placenta) wel een hoofdomtrek van 34 cm... en net geen 8 pond.
1ste wel. Ingeleid geweest en ruggeprik door de weeënstorm. 2e niet. Ging op natuurlijke manier en supersnel, pijnstilling niet aan gedacht eigenlijk.
hier zonder pijnbestrijding bevallen wou zo lang mogenlijk zonder pijnbestrijding doen ik ging met 6 cm onder de douche want daarna mocht ik niet meer douchen zou een spuit in m'n been krijgen zou de scherpe pijn weg halen en ik had een minuut of 10 / 15 gedouched en na het douchen zat ik ineens op 8 cm mocht toen niks meer in verband met risico voor de kleine en dat ik eventueel niet goed mee kon persen heb maar half uurtje hoeven persen en meneer was geboren wel een knip gehad maar achteraf gezien vielt het best mee alleen de ontsluitingsweeen waren het pijnlijkst en het begin van het hoofdje was niet prettig ben eigenlijk super blij dat ik het zonder pijn bestrijding heb gedaan heb ook maar 4 half uur over bevalling gedaan om 1 uur snachts braken ze de vliezen en om 04:36 is hij geboren achteraf valt het echt mee op dat moment was ik boos op de vk omdat ik dacht dat ik pijnstilling zou krijgen maar nu heel blij misschien geeft dit berichtje de doorslag voor een beslissing over wel of geen pijnbestrijding
Ik wilde ook bevallen zonder pijnstilling. Na de eerste wee en een weeën storm die volgde wilde ik naar het ziekenhuis voor pijnstilling. Hier kreeg ik pompje met remifentanil, heb niet het idee dat het echt hielp... Wat een pijn! Uiteindelijk een keizersnee dus ook een ruggenprik.
Bij al me drie de bevalling helemaal niks gebruikt.. Wou het op de natuurlijke manier doen zonder medicaties. Het was zwaar maar de moeite waard )
Een bevalling is een natuurlijk gebeuren, dat al 1000en jaren zonder pijnstilling gebeurt. Boren bij de tandarts is soms nodig, maar niet natuurlijk. Dan wil ik wel verdoving. De pijn heeft ook een functie: door de pijn komen endorfines vrij en andere stoffen die de voortgang van de bevalling stimuleren en bespoedigen. Je kunt niet zomaar de pijn uit de bevalling halen en verder hetzelfde proces overhouden. Een bevalling stokt soms door pijnstilling. Een vrouw weet ook niet meer wanneer ze moet meepersen. Door de persweeën weet je wanneer je moet persen. Een bevalling is dus geen medische ingreep die je passief ondergaat, maar een bevalling moet je DOEN. En een vrouw in barenspijn roept de steun van haar man of andere aanwezigen op. De man van een verdoofde vrouw gaat zitten internetten of slapen! Lees bijv. Veilig Bevallen van Beatrijs Smulders als je hier meer over wil weten. Overigens: wil/moet je wel pijnbestrijding, doe dat gewoon. Soms is het noodzakelijk, soms wil een vrouw het gewoon. Dan moet dit uiteraard gebeuren. Ik wil hier absoluut GEEN fundamentele discussie aanzwengelen. Ik leg alleen uit hoe ik er tegenaan kijk. Oh ja, ik was zelf als de dood voor een ruggenprik, dat speelt ook mee. Ik ben niet bang voor de spuit van de tandarts. En Pethidine geven ze niet in mijn ziekenhuis als het kindje levend/gezond is. Dus dat was ook geen optie.
1e niet medisch, wel in ZH, geen pijnstilling. Een masseerende man was genoeg. 2e wel medisch, ook geen pijnstilling 3e hoop ik thuis te mogen bevallen, uiteraard ook zonder pijnstilling
Heb hierover al x helr discussie gekregen dus alvast van te voren Iedereen zijn ding dit was mijn ervaring : NEE Ik vond t echt enorm kicken om moeder natuur zijn werk te laten doen en te vechten om een kind op de wereld te zetten. Zou t ook iedereen aanraden t op die manier te ervaren Kwam ook met 8cm in zh in Van 8 naar 10 was ondraaglijk maarja eat verwacht je en je overleefd de pijn heus wel. Ze was dr en eerste wat ik zei was oh zo kan ik er nog wel 10 Kwartier daarvoor dachtbik datbik dood ging haha Vond de weeën zelfs als weeenstorm weg te puffen vond de voorgaande bekkenpijn veeeeeel pijnlijker Mag ik voor die bekkenpijn volgende x geen pijnstiller
De natuur heeft t echt wel zo gemaakt dat dat je de pijn overleefd Zonder complicaties natuurlijk Ik wil wel voor jullie bevallen hoor maar dan zonder bi van te voren en plassen onder de douche kraamweek hihi
In het ziekenhuis met een ruggeprik.. Ik DACHT dat ik niet meer kon . Nee ik wilde een ruggeprik, maar het heeft bij mij niet gewerkt. (1e x dat ik het ooit heb gehoord) Het heeft de scherpe kantjes er nog niet eens afgehaald! dus wel balen dat ik de ruggeprik had genomen, maar toch een beetje trots op mezelf dat ik het dan toch 'zonder' moest doen! Bij de 2e wil ik (als alles normaal verloopt) lekker thuis bevallen!