Sorry hoor, moet ff mijn frustratie kwijt. Ik ben het echt zó zat dat mijn man elke avond weer later thuis is dan de bedoeling is. Heeft de NS geen vertraging, dan wordt er wel weer een vergadering verzet waardoor hij later is. Of hij moet even wat afmaken. Of de bus komt niet op tijd. Vanavond ook weer. Hij had om 16:00 een vergadering, maar die was opeens eenzijdig door zijn leidinggevende verzet naar 17:00. Terwijl mijn man eigenlijk werkt tot 17:00/17:30. Hij was vanmorgen wel naar de dokter geweest, maar had tot hij naar de dokter moest vanuit huis gewerkt, en volgens mij heb je gewoon 'recht' om naar de dokter te gaan als je ziek bent. Die uren hoef je dan toch niet in te halen?! Elke keer zegt hij 'we hebben geen van 9 tot 5 mentaliteit op ons werk. De ene keer werken we wat langer, dan andere keer wat korter'. Maar sinds hij er is begonnen is het ALTIJD wat langer en nog nooit wat korter geweest. Ze verwachten constant flexibiliteit van hem, maar andersom is het alleen maar gezeur. Dan ook nog eens een keer erbij dat ze een heel rare manier hebben van 'motiveren' van werknemers. Namelijk dreigen met ontslag als een project niet snel genoeg gaat naar hun zin... Waardoor mijn man, die écht wel hard werkt tijdens de 36 uur die in zijn contract staan dus ook nog eens regelmatig meer werkt omdat hij dus te horen krijgt 'als dit of dat project niet op tijd af is, mag je zelf je conclusies trekken'. Bah, ik heb inmiddels echt een hekel aan het bedrijf waar mijn man werkt. Ik wil daar wel eens een baksteen door de ruit gooien :x Ben ik nou gek of is dit bedrijf gewoon supervetirritant?!
Het feit dat ik nu zwanger ben en dat hij straks gewoon nooit er is als de kleine is geboren speelt trouwens ook wel mee... Hij vertrekt om half 8 en is ook pas om half 8 weer thuis... Ik wil niet dat mijn kinderen zo opgroeien en ik wil zelf ook niet zo leven dat ik het gevoel heb dat ik alleen maar op mijn man zit te wachten
Ik ben niet anders gewend dan dat ik nooit weet hoe laat mijn man thuis is. En reken er dus gewoon ook niet meer op. Een half uur eerder kan het zijn dat hij zegt op tijd te zijn, maar dan vervolgens wel pas om 21:00 thuis komen. Het hoort bij zijn werk en dat heb ik nu kunnen accepteren, raad je aan dit ook te doen dan kan jij je er ook niet meer aan irriteren.
Mijn man is ambtenaar bij de gemeente en is ook nog steeds niet thuis. He zou denken een van 09.00 tot 17.00 baan maar in zijn geval niet. Ook hier komt er altijd wel wat tussen, ik baal er ook weleens van maar hij laat gelukkig altijd even weten als het later wordt zodat ik rekening kan houden met het eten. Nu hebben m'n zoontje en ik vast gegeten want anders wordt het veel te laat. Tja balen meid!
Nou ik vind het wel mee vallen. Mijn man komt na 19.00 thuis en moet veel extra zaken regelen buiten werktijd
Ik snap je wel zeker als er steeds iets tussen komt. Echter mijn man is vertegenwoordiger dus weet ook nooit hoelaat hij thuis is dus ik stel me daar op in. Maar nooit later als 19:00 uur enkele uitzonderingen daar gelaten.
Maar het gevoel hebben alleen maar op je man te wachten, kan je veranderen. Je moet namelijk niet gaan wachten, maar gewoon je dingen gaan doen. Mijn man is al voor 07:00 de deur uit en ik reken er nooit op dat hij voor 19:30 thuia is dan kan het soms alleen nog maar mee vallen.
Hoe doen jullie dat dan met de kinderen? Ik vind het voor mezelf al vervelend, maar ik zie hem dan in elk geval nog van 8 tot 10... Maar de kinderen zien hun vader dan helemaal nooit Alleen in het weekend...
Ik vind het wel meevallen. Hier is vriendlief eigenlijk nooit voor half 8 thuis. En meestal word dat zelfs wel half 9/9 uur met af en toe een uitloop tot 10 uur. Ik ben eraan gewent, inmiddels weet ik niet beter en kan ik alleen maar hopen dat het iets beter gaat op het moment dat de baby er is.
Mijn vriend is vAn sochtends 10/11 tot 12 uur snachts weg... En met een beetje geluk smiddags 2 uurtjes thuis... Tsjaa snap dat het niet leuk is... Maar het went wel.. soort van..
Ja dat is balen, hier zien ze hem doordeweeks ook nooit, op zaterdag werkt hij ook nog. Maar goed, hopelijk is dit niet voor eeuwig hier bij ons thuis.
Tsjaa... Hoe doe je dat met de kinderen.... Gewoon... Je ding doen.. Je heb niet zoveel keus.. Weet niet hoelaat ie weggaat maar anders samen ontbijten ofzo..
Dat doe ik ook wel, alleen stel ik me erop in dat hij thuiskomt op de tijd die hij aangeeft 's morgens. Dan zorg ik ervoor dat het eten rond die tijd klaar is en dat ik ook klaar ben in het huishouden... Als hij dan vervolgens pas 15 minuten voor de tijd die hij had aangegeven mailt dat hij op dat moment pas vertrekt van zijn werk, en het is nog anderhalf uur reizen... dan baal ik als een stekker... Vandaag was het verhaal dus dat de vergadering een uur was verzet... Ben ik dan zo onrealistisch dat ik denk: had dan ff voor die vergadering gebeld? Volgens hem is het zo dat ze zodra zijn baas zegt kom, we gaan nu vergaderen.. dan moet hij opspringen als een hondje en direct paraat staan.
Snap dat je dan baalt, maar probeer je niet meer op een tijd in te stellen. Dus ook in de ochtend niet vragen hoe laat hij thuis is . De kinderen zijn het gewend dat ze papa weinig zien doordeweeks, maar daarin tegen is hij de weekenden er de volle 100% voor ze.
Ik eet gewoon standaard tussen half 5 en 5.. ik wacht nooit op hem. Vroeger, voor de kinderen, kon ik ook echt kwaad worden hoor. Maar nu heb ik mn eigen ritme en schema met nog 3 andere persoontjes om me heen die niet mee gaan in het onvoorspelbare schema van hun vader dus dan is dat jammer voor hem.
Ik zou ook proberen je instelling te veranderen. Hier een man die in de buitendienst van een technisch bedrijf werkt. Meestal vertrekt hij om 6 uur 's ochtends, zo nodig nog eerder. Als hij om 6 uur thuis is, is dat vroeg. Meestal later. Nu zit hij een week in het buitenland, daar heb ik wel veel moeite mee, omdat het ook nog eens aan de andere kant van de oceaan is. Maar het wend. De kinderen zijn ook niet anders gewend en het maakt hem er ook niet minder papa om. Ik zal wel goede afspraken maken, voor als je weer gaat werken (ik weet niet of dat het geval is). Misschien kan hij ouderschapsverlof opnemen (heeft hij recht op, als hij een jaar bij het bedrijf heeft gewerkt) en als jij eens tot laat moet werken (ik moet bv. 1x in de week tot 18u werken) dat hij dan de kleine van de opvang haalt. Je moet echt niet gaan wachten, daar maak je jezelf alleen moeilijk mee. Leer jezelf een bepaald ritme aan.
Ik snap je heel goed TS. Bij de vorige werkgever ging mijn man om 5 uur 's morgens de deur uit, en was niet voor 18.30 thuis. Dan nog regelmatig overwerk en wachtdiensten. We zagen elkaar (toen met z'n 3tjes) ontzettend weinig. Toen ik in verwachting raakte van de 2e vond hij het genoeg. Gelukkig kon hij een baan vinden die wat meer tijd voor ons gezin overliet. Nu gaat hij om 6.00 de deur uit en is meestal tegen 17.00 weer thuis. Nog regelmatig wachtdienst, maar dat is gepland. Evenals het overwerk. Hij komt niet meer onverwachts een paar uur later, en heeft ook minder file/reistijd. Dat betekent een meer uitgeruste man, die meer tijd heeft om te genieten van zijn gezin. Hoe leuk hij z'n werk ook vindt, hij werkt om te leven, en niet andersom.
Ik snap dat het vervelend is zeker omdat je samen kinderen hebt. Maar in NL wordt echt het minst aantal uren gewerkt als je nagaat dat de werktijden die je zegt hele normale tijden zijn in bijv. Italie. Maar ik zou echt enorm blij zijn als mijn man zulke werktijden zou hebben. Hij was vanmorgen om 6.45 weg en is er nog niet weer. En hij werkt 6 dagen in de week. Ik wist het toen ik met hem trouwde maar dat maakt het er niet leuker op natuurlijk. In het begin belde ik hem 's middags of hij ook thuis kon eten maar die hoop heb ik dit jaar al laten varen. Ach misschien verzacht mijn zoontje de pijn wat omdat ik nu veel met hem bezig ben en nu niet meer alleen thuis zit.
Tja.. Hier is duidelijk dat ik (en hij ook trouwens) dat niet wil voor ons gezin. Dat is niet hoe ik een gezin zie en dat is ook niet hoe ik m'n leven wil leven. Toen hij werd overgeplaatst van Den Haag naar Zandvoort (van een half uur tot 45 minuten ineens anderhalf uur reizen) en het daar ook zo belachelijk druk bleek te zijn dat het regelmatig later dan 17:00 werd, is hij iets anders gaan zoeken. Nu moet je in deze tijd natuurlijk wel ontzettend veel mazzel hebben, wil je snel een andere baan kunnen vinden, maar hier is dat gelukkig binnen een maandje gelukt. Nu kan hij 's morgens onze zoon naar school brengen en is hij nooit later dan 18:00 thuis, of vertrekt hij om 8 uur en is hij niet later dan 17:30 thuis. Dat is precies hoe wij het willen! Als jij er echt mee zit zou ik het gesprek aangaan. Hartstikke leuk dat je man zo 'flexibel' is, maar jij mag ook wel wat van 'm verwachten. Z'n werk is niet z'n enige verantwoordelijkheid.