Hallo zwangeren! Ik zit met t volgende en hoop dat iemand t herkent of mij kan helpen. Ik ben 10 wkn zwanger van mn tweede kindje dat heel erg welkom is. Maar de zwangerschap kwam op een moment dat ik druk aan t solliciteren was. (Vanwege verhuizing was ik mijn baan kwijt). Nu zit ik er enorm tegenop dat ik hele dagen thuis zit. Het heeft ook geen zin om door te solliciteren vanwege mn zwangerschap. Ik begin een beetje depri te worden van t niks doen. En het ergste is dat ik nog een kleine heb rondlopen van anderhalf jaar. Ik ben bang dat zij hier ook wat van meekrijgt.. Zijn er vrouwen die dit herkennen? of werken jullie allemaal en dus lekker bezig zijn?
hoi moi84 wat vervelend dat je nu zonder werk zit.. het is voor iedereen heel verschillend hoe ze het thuis zitten ervaren. zelf werk ik nu gewoon. maar ik heb een jaar op Curaçao gewoont en werkte daar niet. wist me wel prima te vermaken elke dag! ik weet niet hoe je het met de opvang van je kleine doet, maar je zou misschien ook iets van vrijwilligerswerk kunnen overwegen? dat geeft vaak ook wel veel voldoening als je leuk vwwerk hebt.
Ik heb eigenlijk een beetje hetzelfde verhaal. Alleen is het mijn eerste en verveel ik me geen seconde. Ik ben lekker in mijn huisje bezig, de babykamer ben ik ook rustig aan het opknappen. Verder heb ik een paar oude hobby's weer opgepakt waar ik eerder gewoon geen tijd voor had. Ik ga lekker wandelen of fietsen als het mooi weer is. Ik doe alles lekker rustig aan (waarom zou ik me haasten?) en ik geniet volop van de zwangerschap. Ik denk alleen wel dat het een state of mind is waar je in het begin erg aan moet wennen. Als je gewend bent de hele dag druk bezig te zijn vlieg je in no time bij de muren op. Vandaar dat ik regelmatig naar buiten gegaan ben, gewoon lekker even uitwaaien. Ook denk ik dat het belangrijk is om de mooie dingen in te zien, zelfs al is er haast niks gebeurd die dag. Lekker ontspannen met een goed boek is ook heel wat waard, of een verwendagje voor jezelf. Je moet je uiteindelijk toch neerleggen bij je situatie en hoe sneller je dat lukt hoe meer je van je zwangerschap zult genieten. (Tis wel een beetje een verhaal geworden geloof ik, sorry daarvoor.)
Ik herken het wel, alhoewel ik niet nog een kindje heb rondlopen maar dit mijn eerste is. Het bedrijf waar ik werkte is falliet gegaan (alweer bijna een jaar geleden) Heb een hoop rompslomp meegemaakt... Anyhow. Toen ik net zwanger raakte, kwam er lichtelijk paniek. Want tja nu kwam ik helemaal niet meer aan de bak. En dat kwam ik ook niet. Ook niet omdat ik ben verhuisd van een stad naar een dorp. Dus uiteindelijk ben ik toch echt een thuis blijf moeder. Is helemaal niks mis mee! Maar ik ben gewend om ook altijd fulltime te werken. Eerst werd ik er ook een beetje depressief van, maar later ga je meer genieten van je kinderen en dat je veel tijd met ze hebt en doorbrengt. Het is belangrijk om hobby's te gaan zoeken, Zo ben ik samen met mijn moeder gaan haken (zij is 10000x beter) Misschien zwangerschaps yoga? En misschien is vrijwilligerswerk wel wat voor je, wil je echt wat gaan doen.. Kan bij de kindertelefoon, dierenasiels, etc.. of voor ouderen. Wat je maar leuk vindt. En je kindje krijgt er niks van mee hoor, die zal het heerlijk vinden, elke dag de mama in de buurt !
Ik ben ook werkloos. Vond het aan het begin van mijn zwangerschap vervelender. Nu vind ik het wel lekker eigenlijk. Alles lekker rustig aan doen. Rustig naar de bevalling toeleven. Werken komt wel weer. Maar je moet er niet teveel van verwachten. Er zal niet dagelijks een portie sensatie zijn ofzo Probeer gewoon te 'genieten' van kleine dingen. Misschien nog een cursus ofzo die je leuk lijkt? Vrijwilligerswerk is inderdaad ook een idee. Het enige waar ik van baal is dat ik nu geen geld verdien.
Heyhey. Ik ben ook werkzoekende. Ik heb wel door gesolliciteerd omdat ik in de ww zit. Natuurlijk werd ik nergens aangenomen.. Ik zit al vanaf december thuis en ik verveel me soms best wel. Ik hou me vooral bezig met het huishouden want mijn vriend werkt wel 40 uur pw. Ook kijk ik vaak series of een film of ik maak een taart/cake. Af en toe ga ik op bezoek bij een vriendin. Ik heb ook 4 penvriendinnen. Misschien kun je een (nieuwe) hobby zoeken? En als je een hond hebt, lekker een stuk wandelen door het bos?
Ik ben zwanger van de eerste en zit ook thuis (al langer hoor) en ik heb ook dagen dat ik me verveel. Soms dan komt er een beetje depri gevoel bij kijken, zeker op zulke donkere dagen. Ik probeer dan wat met iemand af te spreken of iig zelf lekker iets te gaan doen, liefst buiten. Ik heb wel een hondje die vaak naar buiten moet en waar ik veel tijd in kan steken. Verder ben ik al lekker vroeg bezig met de baby kamer en dat soort dingen. Het klinkt suf maar misschien kan je een hobby oid zoeken waarmee je je ook kan vermaken?
Hoi Liniej, Bedankt voor je reactie. Ja ik zou me op Curacao ook wel vermaken Maar echt hier in NL wordt ik alleen maar depri. Opvang zou op zich geen probleem zijn. Haar oma woont in de buurt. Maar vrijwilligerswerk heb ik nooit over nagedacht..bedankt voor t idee!
@mamamuis, dat zei ik in het begin ook. Maar mijn situatie is net ff wat anders. Ik zit nl al twee jaar thuis. Ik ben dit absoluut niet gewend. In het eerste jaar vond ik het geweldig eigen huisje opknappen, ik was met alles en nog wat bezig. Maar ja op een gegeven moment is alles netjes en doe je dingen dubbel om maar niet stil te zitten en daar word ik zo langzamerhand gek van.
@urmylove, fijn om te horen dat je het "werkloze" leventje toch aangenaam vind. Ik ben ook verhuisd van een stad naar een dorp. Pff, wel lekker rustig allemaal maar wil nu ook wel een beetje onder de mensen zijn. Bedankt voor je reactie en geniet van je zwangerschap
@ Veerr, ja klopt eigenlijk moet ik ook gewoon meer genieten. Maar ik kan niet eens aan het woordje genieten denken omdat ik eerst een bezigheid wil hebben. Ik heb het idee dat ik dan meer van andere dingen kan genieten. Bovendien ervaar ik het juist anders dan jij. Door t thuiszitten merkten ik veel van de zwangerschapskwaaltjes en ik zat echt op de bevalling te wachten waardoor het allemaal zo lang duurde. Dat vond ik juist niet prettig..
Je kan toch gewoon door gaan met solliciteren? Het ligt natuurlijk een beetje aan de baan die je zoekt, maar ik ben aangenomen met 16 weken zwanger, mijn nichtje met 22 weken! En mocht het niet mogelijk zijn, probeer er lekker van te genieten, gelukkig wordt het nu zomer en kan je er lekker op uit. Mocht je creatief zijn dan kun je zelf spulletjes gaan maken voor de baby(kamer).
Hoi Talvi, Ik doe ook t huishouden omdat mn man werkt. Kook altijd netjes en dat soort dingen, Maar ik merk dat ik nu toch echt iets wil voor mezelf waar ik rekening mee kan houden en s ochtend naartoe moet want anders blijf ik s ochtends ook maar malen in mn bed wat ik vandaag weer moet doen.. Thxx!
Hoi Mopje, daar zat ik ook naar te kijken of ik toch ergens kan werken. Envooral toen ik net hoorde dat ik zwanger was dacht ik gewoon door blijven solliciteren. Maar nu inmiddels 10 wkn verder ben ik bang dat t m niet gaat worden. Wel leuk dat je bij 16 wkn aangenomen bent en je nicht 22 wkn! wow. Hebben jullie t gewoon verteld bij het gesprek of? Bij wat voor functie als ik vragen mag... xx
Ja ik herken het wel hoor, ik raakte ook werkloos toen ik 16 weken zwanger was. (bedrijf failliet) en inderdaad heeft solliciteren weinig nut want aangenomen wordt je nergens. (misschien uitzondering daargelaten) ik ben maar vaak met de hond wezen wandelen en zo nu en dan naar een binnenspeeltuin. En voor de rest ja, leuke dingen doen in huis zoals tekenen etc. Je hebt geluk dat de zomer eraan komt, dan kan je toch wat meer buiten de deur ondernemen.
Van mijn eerste was ik 3 maanden toen ik werd ontslagen en dus niks meer had (uitzendbureau) en heb me geen moment verveelt, natuurlijk gewoon blijven solliciteren wat op niks uit liep maar gewoon lekker me eigen dingen doen Vond het uiteindelijk heerlijk hoor! Je kan je er beter gewoon bij neerleggen want het loopt nu eenmaal zo. Geniet gewoon can je zwangerschap en werken komt ook wel weer
@moi: ik ben docent op het HBO, werd 2 uur na het eerste gesprek gelijk aangenomen, om ook de week erna te kunnen beginnen. Ik heb het bij het eerste werkovereleg verteld. Ik heb een heel relaxte baas Mijn nichtje is apothekersassistente en was zichtbaar zwanger, dus zij heeft het natuurlijk meteen verteld. Ze werkt er nu nog een week of 2 en gaat dan met verlof.
Mensen denken vaak dat ze eerst xxx moeten bereiken voordat ze kunnen genieten. Maar je leeft nu. En de situatie op dit moment is zoals ze is. Accepteer dat. Als je dat kan, dan ben je veel minder krampachtig aan het zoeken naar die bezigheid. En kun je rustig nadenken over wat je echt zou willen doen. Wat geeft jou energie? Waar wordt je blij van?
Ik ben ook werkzoekende, mijn tijdelijke contract liep ten einde toen ik zo'n 10w zwanger was. Ben wel altijd verder blijven solliciteren, ook nu nog maar ik heb niet het geluk van ergens aangenomen te worden. Wel al enkele werkgevers die me zeiden terug te komen na de zwangerschap.. Ik verveel me soms ook wel eens maar vind het ook wel weer leuk en luxe om thuis te zijn en alles te kunnen regelen. Het is mijn eerste, er moet dus nog heel wat gebeuren, klaar gemaakt en geregeld worden.. Ik zorg er ook voor dat ik vaak buiten kom, beetje uitwaaien en op bezoek gaan bij familie of vrienden. Ook ben ik nu aan het rondbellen of ik ergens vrijwilligerswerk kan gaan doen.