Hoi allemaal, Ik ben al een tijdje lid van dit forum, maar ivm herkenning een nieuw profiel aangemaakt. Beheer is hiervan op de hoogte. Ik sta op het punt om mijn relatie met mijn vriend en vader van mijn zoontje te verbreken. Ik ben het zat, ik trek het niet meer, ik doe toch alles al alleen. Ik ben nu 5 jaar samen met mijn vriend, waarvan we 4,5 jaar samen wonen en samen hebben we nu een zoontje van bijna 1. Op het eerste gezicht lijkt hij een vrolijke, gezellige vent. Maar hij is geen prater, houd niet van knuffelen, hij is erg dominant, heeft een behoorlijk uitgesproken mening. Mensen die pijn hebben, steller zich aan en moeten niet zeuren. Wat van hem is, is van hem. Spontaan is hij niet, zich aanpassen aan (nieuwe) situaties vind hij moeilijk en doet hij niet of nauwelijks. Flexibel is hij niet. Hij slaat niet, maar vernederd en scheld wel als hij boos is. Ik werk 3,5 dag per week. De 3 hele dagen gaat ons zoontje mee naar een kdv in de buurt van mijn werk. Er was geen plek op een kdv in de buurt van ons huis, dus dit was tijdelijk. Ik vind het heel pittig om vanaf 6u s morgen in de weer te zijn. Zoontje meenemen, werken, hem weer ophalen, koken, zoontje in bad en bed doen enz. Ik krijg hierin weinig steun van mijn vriend. Hij geeft ons zoontje alleen s morgens zijn flesje. Op de andere dagen ben ik met boodschappen/huishouden/zorgen voor ons zoontje enz bezig. Ziekenhuis bezoeken voor ons zoontje doe ik alleen. CB ook. Mijn vriend heeft een eigen bedrijf en werkt veel, maandag t/m zaterdag. Woensdagochtend is hij thuis bij ons zoontje (die meeste tijd slaapt s morgens) en op zondag. Hij vindt dat omdat hij maar 1 dag vrij is, recht heeft om die dag niks te doen. En dan bedoel ik ook echt niks. Hij zit op de bank, met de tv aan, telefoon in zijn handen en doet niks. Soms even spelen met ons zoontje (op de bank uiteraard) Ik doe alles: haal zoontje uit bed, geef hem te eten enz. Gisteren kreeg ik een mail van een kdv in de buurt dat er eindelijk een plekje vrij is. We hadden toen afgesproken dat hij ons zoontje zou brengen en ik hem zou halen. Dus ik helemaal blij, eindelijk een plekje vrij, wat mij wat meer ruimte geeft s morgens en s middags. Hem meer tijd met ons zoontje, want hij zou hem dan 3 dagen moeten aankleden, flesje geven enz. Dus ik vertel hem dat, en mn vriend zegt: Nee, ik sport s morgens dus ik heb geen tijd. En ik ben nu een egoïst, omdat ik tijd voor mezelf wil (en nodig heb). Hij heeft heel lelijke dingen tegen me gezegd, mijn vader was alcoholist en sloeg, dat had ik volgens mijn vriend op me zelf afgeroepen. Ik had maar niet aan kinderen moeten beginnen ( ja ik had volgens hem niet aan kinderen moeten beginnen.. als of ik in mijn eentje zwanger ben geraakt) Er zijn 2 redenen dat ik nog bij hem ben: ons zoontje, en de schuld die ik op dit moment nog heb. ( ik sta rood door een hoge incassorekening, die ik heb moeten betalen ipv wij samen. Lang verhaal, maar om even aan te geven dat hij vooral aan zich zelf denkt) Dus ik kan niet weg, want ik heb geen cent. De inkomsten zijn niet gelijk, maar ik betaal veel aan vaste lasten voor ons en houd dus niks over. Ik kom dus niet uit die roodstand en kan dus ook niet sparen. Ik voel me opgesloten. Ja ik kan bij mijn moeder terecht, maar daarmee begint de ellende natuurlijk pas. We hebben en koophuis enz. Ik sta gelukkig wel al 7 jr ingeschreven bij de woningbouwvereniging. Alleen wel in de plaats waar ik oorspronkelijk vandaan kom. Ik weet even niet meer wat ik moet doen om hier uit te komen. Ik wil weg, maar kan geen kant op. En mijn droom om mijn zoontje een gezinsleven te bieden, die ik zelf nauwelijks gehad heb, die klapt hiermee natuurlijk ook. Ik voel me vreselijk. Ik ben moe. Sorry voor het lange verhaal, ik moest het even kwijt.
Wat een verhaal, verschrikkelijk. Als ik goed lees is de schuld van jullie samen dus als je het op een scheiding laat uitkomen zal hij hoe dan ook moeten meebetalen. Weet niet of hij/jullie spaargeld hebben? Een scheiding hoeft niet duur te zijn, wij hebben het geluk gehad dat een uitgebreide rechtsbijstandsverzekering verzekering hadden en ze mediator hebben vergoed. Misschien geld dit voor jullie ook en anders misschien via juridisch loket. En willen/kunnen je ouders niet bijspringen? Heb je het al met hun besproken? En hebben jullie NHG op jullie hypotheek? Ze doen vaak een restschuld kwijtschelden. Voor alles is een oplossing, echt waar. Hoe moeilijk het nu uitziet. En zelf zie je dat nu niet. vergeet niet dat je zoontje in deze situatie ook doodongelukkig zal worden. Hij krijgt heel veel mee van jullie spanningen zonder dat je het zelf echt in de gaten hebt. hoop dat je snel tot een beslissing komt, al geloof ik dat je die diep in je hart al hebt gemaakt. Kom op voor je eigen geluk, overal is een oplossing voor, echt waar. Zelf zag ik ook alleen maar beren op. De weg, maar kan zeggen dat het uiteindelijk allemaal is goed gekomen. Heel veel sterkte en een digitale knuffel,
Wat ontzettend erg voor je! Allereerst wil ik je veel sterkte, wijsheid en moed wensen. Ik herken heel veel in je verhaal, mijn ex was ook erg egoistisch en dacht met alles aan zichzelf, we hadden heel veel en heel vaak ruzie dat vaak echt uit de hand liep. Uiteindelijk heb ik ook de keuze gemaakt om de relatie te verbreken en het was moeilijk, heel moeilijk en financieel een dieptepunt maar ik ben gelukkiger als ooit! Het kinkt alsof je de keuze al hebt gemaakt, probeer eens met je ouders erover te praten, te kijken of jij en je zoontje daar tijdelijk terecht kunnen. Misschien kun je informeren bij de hyptoheker, scheidsmakelaar of mediator. Ik kan me goed voorstelen dat je voor je zoontje een gelukkig gezin wilt hebben met vader en moeder. Maar je zoontje merkt je verdriet ook aan jou en dat is ook echt niet goed. Als jij goed in je vel zit, is hij dat ook. Sterkte!!!
Wat een rotsituatie pffffft. En wat een eikel is die vent jou :x Net zoals de reactie hierboven denk ik dat je de keuze hebt gemaakt alleen moet je nog vorm geven aan de praktische zaken hoe je 'alleen' verder kunt. Helaas (of gelukkig) heb ik daar geen ervaring mee en dat kunnen anderen je beter vertellen denk ik. Maar wil je wel heel veel sterkte wensen..
Ik begrijp iets niet. Hij heeft een eigen bedrijfje en werkt 6 dagen. Jij maar 3,5 dag. Hoe komt het dat jij veel aan vaste lasten betaalt? Het is jullie gezamenlijke prioriteit om jouw roodstand weg te werken! Ik kan niet begrijpen dat je zoiets toelaat.
Zou het niet kunnen dat hij jou bewust alle vaste lasten laat betalen zodat je van hem afhankelijk blijft en hem de macht geeft om zo tegen jou te doen? Vervelende situatie hoor! Ik zou gewoon bij je ouders informeren en het komt goed echt waar. Een situatie moet altijd slechter worden voordat het beter wordt
Bedankt voor de reacties. Wij zijn niet getrouwd, dus de kosten van een scheiding hebben we gelukkig niet. Alleen zou het best kunnen zijn dat ons huis verkocht moet worden. Ik heb inderdaad wel het gevoel dat hij mij bewust zonder geld laat. En het gekke is, hij was juist zo gek op mijn onafhankelijkheid @firtsbaby: Het is inderdaad heel oneerlijk verdeeld. En waarom ik het toelaat, hij doet toch wel waar hij zelf zin in heeft. Inmiddels heb ik hem wel weten te overtuigen dat het kdv in buurt heel goed voor mij en daarom ook voor ons zal zijn. Hij wil meer tijd met onze zoon, die krijgt hij op deze manier. Beetje jammer dat er eerst zo'n drama van gemaakt moet worden ipv gewoon erover praten en de opties bekijken samen.