Dit was ook mijn eerste gedachte, maar ik MAG niet thuisblijven.. Ik MOET komen.. Ook al sta ik 100% ziekgemeld.. Ik heb dit nagevraagd, en als ik nu thuis zou blijven, dan kunnen ze dat zien als werkweigering met alle gevolgen van dien.. loonstop, of in het uiterste geval ontslag.. Ik hoef niet te werken, ik moet alleen aanwezig zijn. Daarom kan ik niet zeggen dat ik niet kom. Ze proberen op deze manier mij toch bij het werk te betrekken, ook al voer ik niks uit. Ik heb het uwv gebeld, zij vinden het ook raar, maar kunnen er eigenlijk niks mee aangezien ik dus niet gevraagd wordt om te werken... Dus het komt er op neer, dat ik gewoon moet gaan, willen ze me niet op werkweigering pakken
Jemig meid, wat een ontzettende waardeloze situatie dit! Ik zou ook woest zijn. Wat een onzin zeg... Heb je dit verhaal ook al aan je VK voorgelegd? Misschien dat zij even contact met je werkgever kan opnemen o.i.d. Zou het verder ook niet weten... Bah, ik leef met je mee
Belachelijk zeg. Maar misschien toch verstandig om maar gewoon te gaan, het lijkt erop dat ze een dossier aan het opbouwen zijn. Werk zo goed mogelijk mee, dat maakt het lastig voor ze. Zorg ook dat je zelf je dossier op orde hebt, verslagen van elk gesprek, ook de telefonische, en bewaar alle email, brieven, etc. Als jij kan laten zien dat je netjes hebt meegewerkt, wordt het een stuk moeilijker voor ze. Sterkte met je gezondheid en hopelijk kom je eruit met je werkgever!
Ja, ik ga ook gewoon.. want ik wil idd niet hebben dat ze me daar op kunnen afrekenen.. Ik vind het wel een waardeloze bedoeling zo, ga nu echt niet meer met plezier naar mijn werk. Ik ga dit ook bij mijn vk neerleggen, misschien dat zij idd nog wat kan betekenen, al ben ik bang van niet. Ik heb ook het idee dat ze proberen om zo veel mogelijk tegen mij te gebruiken, maar waarom ze dat doen is een groot vraagteken.. Tja, ik kan niks anders doen dan er in mee gaan..
Dit geldt inderdaad niet in Nederland. Het gaat hier gewoon om het feit dat TS 100% ziekgemeld is en volgens de wetgeving moet je als werkgever en werknemer er alles aan doen om iemand zolang mogelijk aan het werk te houden bij ziekte. Dus aangepast werk of bijv bepaalde uren vrijaf etc. In dit geval wordt het door de werkgever in het belachelijke getrokken door haar te dwingen om gewoon 8 uur per dag "aanwezig" te zijn, zodat ze dus alleen een beetje hoeft te zitten en/of te liggen. TS:kan het niet zo zijn dat de werkgever al eens een boete heeft gehad vanwege niet mee-werken aan reïntegratie oid van andere medewerkers? Dat ze daarom zo idioot doen????
ik word inderdaad tot het belachelijke gepusht om te komen.. Ik kan er eigenlijk niets tegen in brengen, dat frustreert me ook zo.. Ik weet niet of ze al eens eerder problemen hebben gehad. Ik zou haast denken van wel, want dit doe je toch niemand aan? Ik kan je wel vertellen dat als hun in deze situatie zouden zitten, hun echt niet in een bedje op het werk komen liggen hoor! Ik word eigenlijk gewoon voor lul gezet nu toch!? Maar goed, het probleem is nog erger geworden (voor mij althans). Ik ben vandaag 2 keer gevallen thuis, zakte door mijn benen en kon me niet opvangen. Mijn kruk schoof weg, en boem daar lag ik. Mijn man heeft huisarts gebeld, deze heeft overleg gehad met ziekenhuis.. Moet morgenvroeg naar ziekenhuis bellen om te vragen wat we gaan doen. Er gaan 2 gynacologen bespreken wat te doen. Mijn klachten worden met de dag erger.. Niets helpt. Ben ook helemaal uitgeput, zowel lichamelijk als geestelijk (want dit vreet energie al die stress) Nu moet ik sowieso langskomen morgen, en wordt dan misschien ook tijdelijk opgenomen.. Ik kan eigenlijk ook niet meer alleen thuis zijn.. Mijn man heeft sinds 2 weken eindelijk weer werk (na 11 maanden thuis te hebben gezeten) dus hij kan het niet permitteren om thuis te blijven voor mij. Ik kan niet eens meer zelfstandig naar het toilet, omdat ik bijna niet kan opstaan vanaf de toilet.. Ik ben echt een stumpert op het moment Als ik mijn rust had mogen pakken van mijn werkgever, had dit allemaal waarschijnlijk voorkomen kunnen worden. Maar ik moest blijven komen.. Iedereen vindt het ook belachelijk hoe er met mij wordt omgegaan, maar toch loop ik vast. Omdat ze blijven zeggen dat ik niet hoef te werken, en alleen aanwezig hoef te zijn, kan ik ze daar niet op aanspreken. Maar als ik nu opgenomen wordt, hoop ik dat ze dan eindelijk inzien dat ze echt te ver zijn gegaan, en dat ik dan thuis kan blijven.. Maar hoe dan ook is het echt complete waanzin hoe dit loopt. Ik vind het echt beledigend.
ik moet in de ochtend afgezet worden door mijn man (op weg naar zijn werk) en dan als ik 'klaar' ben moet ik opgehaald worden door familie/vrienden, net wie kan. Mocht dit niet mogelijk zijn regelen hun idd een taxi..
Ik heb vandaag ook contact gehad met een vriend van mijn oom (advocaat), om advies hierin te vragen.. Ik vind het namelijk (zoals al meerdere malen gezegd) belachelijk. Hij heeft me wel geadviseerd om eventueel met iemand te praten die gespecialiseerd is in zwangerschappen, maar heeft wel al een brief voor me opgesteld die ik kan opsturen naar mijn werkgever. Ik weet nog niet of ik dit wel ga doen, het gaat me waarschijnlijk alleen maar meer ellende opleveren.. misschien wel ontslag, en dat kan ik me niet permitteren.. Maar ik wil jullie toch de brief laten lezen, vind het best heftig.. Geachte mevrouw .. Momenteel is gediagnosticeerd dat ik een instabiel bekken heb. Aangezien ik zwanger ben, is dit een behoorlijk probleem. Dit kan zelfs een gevaar meebrengen voor de bevalling. Geadviseerd door mijn verloskundige moet ik zoveel mogelijk rust bewaren en is eigenlijk een totale bedrust vereist. Ik doe dat dan ook zoveel mogelijk. Dit advies wordt bevestigd door de Arbo-arts. U hebt mij medegedeeld dat ik naar mijn werk moet komen. Ik wil graag mijn werk doen, maar onder de huidige omstandigheden is dat moeilijk, zo niet onmogelijk. Vooral omdat mijn werk behoorlijk fysiek is, zoals u weet. U geeft aan dat ik op mijn werk de mogelijkheid te faciliteren om in bed te kunnen liggen, gedurende de reguliere werktijden. Dit is natuurlijk te zot voor woorden. Graag verneem ik van u de toegevoegde waarde van deze verplichting. U geeft tevens aan het vervoer te faciliteren, met andere woorden: elke dag mij met de taxi van en naar mijn bed in huis te laten transporteren alleen omdat u vindt dat ik op mijn werkplek in bed moet liggen. Ik zou graag de motivatie hierachter van u willen hebben. Daarnaast zou het kunnen zijn dat ik nadelige gevolgen ondervind van uw maatregel. De stress, zowel fysiek als psychisch, kan een dodelijke invloed hebben op mijn zwangerschap. Deze stress kan leiden tot een vroeggeboorte, fysieke en psychische afwijkingen aan mijn kind en ultiem- een miskraam. Door uw maatregel is dit een reëel gevaar. Ik wil er niet aan denken dat dit echt zou gebeuren. Ik vraag u nogmaals mij uit te leggen waarom mij aan deze gevaren wil blootstellen. Het is geen blijk van goed werkgeverschap. Daarnaast zit er een juridische kant aan deze voorgenomen maatregel. Indien er iets met mij of mijn kindje- gebeurt tijdens de zwangerschap, dan zal ik u daar verantwoordelijk voor houden. Zowel straf- als civielrechtelijk. Ik zal aangifte doen en ik stel u reeds nu voor alsdan in gebreke. Tevens wil ik een getekende verklaring van u, uw superieuren en de commissarissen, dat ik u van tevoren op de hoogte heb gesteld van de mogelijke gevaren van uw maatregel. In dit geval is de aansprakelijkheid persoonlijk. Hoogachtend,
Wat erg voor je meid! Misschien is een ziekenhuisopname nu het beste. Dan heb je de rust en je werk kan je op dat moment niets maken. Maar leuk is anders natuurlijk. Wat betreft de brief. Normaal zou ik er voorzichtig mee zijn, maar ik denk dat de werkrelatie nu toch al aardig verstoord is. Ik zou neigen naar het wel versturen, zeker om de laatste alinea in de brief. Succes en veel sterkte!
nou ik ben ook erg voorzichtig, want ik wil (ondanks alles) mijn baan niet op het spel zetten, dat kan ik gewoon niet gebruiken.. Ergens vind ik het wel goed om deze brief te sturen, om ze te laten zien dat ze echt te ver gaan... maja het risico vind ik te groot. Ik heb dan geen leuke werkrelatie zo, maar als ik die brief zou sturen, zullen ze mij waarschijnlijk op allerlei manieren proberen te ontslaan.. Dus ja, wat levert het mij dan op? Uiteindelijk niet veel denk ik.. Wel houd ik de brief bij, mocht het toch zo ver moeten komen..
Ik ga nu proberen te slapen... Morgenvroeg naar het ziekenhuis bellen, en dan daarheen voor overleg wat te doen.. Misschien opname, misschien ook niet.. Maar ergens hoop ik van wel, hoe gek dat misschien ook klinkt.. Dan krijg ik tenminste even rust.. Mijn man helpt me overal bij, echt hij is super, maar toch kan ik me rust thuis niet goed vinden aangezien ik het me erg aangrijp dat ik hem zo belast.. Ik zal morgen wel even laten weten hoe het in het ziekenhuis is geweest, het gesprek tenminste.. En of ik dan ook opgenomen wordt/ben in ieder geval heel erg bedankt voor jullie meelevende berichtjes, dat doet me wel goed. Daar voel ik me door gesteund. Dankjewel!
Als je idd word opgenomen... En je moet daarna alsnog op je werk verschijnen zou ik zeker die brief sturen... Deze werkrelatie komt toch al nooit meer goed... Succes morgen!
Als je 100 procent ziekgemeld bent hoef je echt niet te komen hoor! En hallo zij kunnen niet zomaar ff bepalen wat jij wel en niet kan. En nog iets een huisarts staat zelfs boven een arbo arts voor zover ik weet. Vind t echt erg voor je dat je werk zo moeilijk doet, jij werkt toch ook in de zorg?
Belachelijk! Een loonstop lijkt me lastig voor ze, hoe kunnen ze een loonstop geven als je 100 ziek bent? Met andere woorden, je hieft dan niet te werken en er kan dus ook geen sprake zijn van werkweigering. Maar.....als zij vinden van wel en zetten gewoon je loon stop, dan moet je een procedure starten en kan het dus lang duren voor je je geld krijgt. Heb Jemen tijdelijk contract? Dit lijkt een typisch geval van werknemer pesten... Zij vangen gewoon geld voor je van het uwv en jij moet daar toch maar komen 'niksen'...
Ik zou de brief wel versturen. Je relatie op je werk is nu al dusdanig verstoord dat ze je er blijkbaar uit willen werken of zo moeilijk mogelijk willen maken op z'n minst. Deze brief drukt hen met de neus op de feiten, want door jouw stress loopt jouw baby gevaar! En ik zou ALLES doen om mijn baby te beschermen.
Tis echt belachelijk dit!!,, ik begrijp wel wat ze doen.. Je staat 100% ziek gemeld omdat ze op die manier toch nog die uitkering van het UWV ontvangen. Jij bent verder gewoon aanwezig dus het is voor hun een win win situatie. Dit is toch erg!! Ik zou gewoon EISEN dat ik thuis mag blijven. En je werkgever aansprakelijk stellen als er eventueel wat gebeurt! bel anders een wetswinkel wat je hier aan kan doen!
Ik zou een en ander heel zorgvuldig checken met iemand die er verstand van heeft (jurist) maar zeker een brief sturen en ze in gebreke stellen. En ja, ontslaan kunnen ze je altijd, maar het maakt nogal wat verschil als je er een leuke ontslagvergoeding aan overhoudt. Zoals je zelf al aangeeft, de stress die het met zich meebrengt is echt niet goed voor je kind. En ik zou ze lekker die taxi laten betalen, dat je man je 's ochtends afzet prima, maar je gaat toch niet je hele familie en vriendenkring inschakelen omdat je werkgever zo idioot doet?
Ik zou deze brief niet versturen. Echt niet. Twee redenen. De eerste noem je zelf al, dan gaan ze echt dingen zoeken om je eruit te gooien. Ten tweede, er staan dingen in die niet kloppen. Het is een jurist maar hij maakt aannames op het gebied van zwangerschap die niet waar zijn. Hij heeft het ofwel afgeraffeld, ofwel is niet thuis op het gebied van zwangerschappen, ofwel is een slechte jurist. Het eerste gedeelte van de brief, tot aan dat je graag een motivatie wilt hebben, is prima. Alleen een opsomming van de feiten. Ik zou als ik jou was ook om een motivatie vragen, maar ik zou dat eerst mondeling doen en niet direct schriftelijk. 'Dit is te zot voor woorden' zou ik er ook uit halen, vind het raar dat een jurist dat er in zet. Het voegt niets toe aan het epistel en trekt het alleen maar in de emotie waardoor je nog verder gaat escaleren. Vervolgens staat er dat de stress een dodelijke invloed kan hebben op je zwangerschap. Dit is nogal wat om er in te zetten. Als je zo'n statement maakt moet hij wel kloppen, en dan moet je dus zeggen dat het dodelijke gevolgen kan hebben voor jou en je ongeboren kind. Je zwangerschap kan dodelijke gevolgen hebben, stress heeft geen dodelijke invloed op je zwangerschap. Het is semantiek, maar als je met grote woorden op papier gaat gooien moet het wel kloppen. Verder zijn er geen overtuigende medische bewijzen dat stress tijdens de zwangerschap dodelijke gevolgen heeft. Er zijn wat aanwijzingen dat je er een kleiner kindje van kan krijgen, dat je kindje later astma kan krijgen en dat het invloed kan hebben op het gedrag van je kind later. Het hoeft niet. Maar er zijn ook onderzoeken die aantonen dat stress geen invloed hoeft te hebben. Niets over dodelijke gevolgen. Ik zou dit er dan ok uithalen en verwijzen dat stress tijdens de zwangerschap gevaarlijk is voor het ongeboren kind. De juridische kant klinkt leuk, maar is niet hard te maken. Voor een onrechtmatige daad (waar je het dan over hebt) moet er een causaal verband (oorzakelijk gevolg) zijn tussen de actie van je werkgever en geleden schade. Jouw schade zal moeilijk aan te tonen zijn. Het oorzakelijk verband is juridisch niet aan te tonen omdat voor elk onderzoek dat jij hebt waarin stress gevaarlijk is, zij een onderzoek hebben waarin staat dat het geen gevolgen heeft. Als voorbeeld uit de jurisprudentie: de politie deed 's nachts een drugsinval, een vrouw die lag te slapen schrok enorm, kreeg een paar uur later een miskraam, er was niet oorzakelijk vast te stellen dat de miskraam een direct gevolg was van haar schrik (want dat hoeft geen miskraam tot gevolg te hebben en ze kon ook spontaan een miskraam hebben gekregen). Alleen om aan te geven dat het erop lijkt dat je dit statement ook niet waar kunt maken. Nogmaals, ik zou hem dus niet versturen omdat er een aantal dingen in staan die feitelijk onjuist zijn, en waardoor je dus alleen de zaak verder op de spits drijft. Mijn advies: ga er heen. Ga met je baas praten of met een vertrouwenspersoon. Vraag wat er in vredesnaam aan de hand is dat ze zo raar doen. Geef aan wat dit met je doet, dat je er veel stress van hebt, niet slaapt, je zorgen maakt over je kind en je baan. Ga niet direct een juridische confrontatie aan. Je geeft aan dat je je baan wilt behouden. Wees dan de grootste in dit absurd rare spelletje van je baas, en reik hem de hand. Als daar niets uit komt, kun je er van uit gaan dat je werkrelatie niet meer goed komt en dan kun je altijd nog voor de harde aanpak gaan.
Ik had even gemist dat deze brief is opgesteld door een jurist, dacht dat dit je eigen brief was.... Wat Juul75 zegt, mee eens, ze maken gehakt van je, met als resultaat een verstoorde werkrelatie, daar zit je niet op te wachten. Hou je bij de feiten en wees duidelijk wat je verwacht van de brief. Een reactie over het hoe en waarom bij hun motivatie om je ondanks je arbeidsongeschiktheid toch aanwezig te laten zijn? Of om kenbaar te maken dat je dit niet trekt, fysiek en mentaal?