dit topic gaat nergens over maar hij ligt lekker te slapen voor de verandering op dit uur en terwijl ik naar hem kijk word ik jaloers op hem! niet omdat ik zijn leventje wil hebben maar hij is zo geweldig lief, leuk en schattig dat ik 24/7 voor de rest van mijn leven bij hem wil zijn ooit zal hij een vriendinnetje of vriendje krijgen en dan zal ik hem moeten loslaten,... ik wou dat ik mijn zoontje was,...hij zal 24/7 voor de rest van zijn leven bij zichzelf zijn en ik niet wat kan de liefde voor je kind toch groot zijn
Haha, ja ik herken het, erg he? Kleintjes worden groot, we moeten er nu van genieten! Al vind ik het ook heerlijk bij de gedachten dat ze later super gelukkig zal zijn, zonder haar ouders Want ja, ooit... Zullen we er niet meer zijn!
Haha wel herkenbaar! Mijn vriend komt uit Italië en heeft iedereen daar achtergelaten om hier bij mij te zijn en een gezinnetje te stichten. Ik moet er toch niet aan denken dat één van mijn kinderen later 2000 km verderop gaat wonen...
Sydneys , Herken het heel erg ! Mijn zoontje is 6 maanden en kan nog zo heerlijk op schoot slapen of tegen me aan . En straks heeft hij waarschijnlijk een vriendin , of vriend natuurlijk zou ik niet erg vinden hou alle opties open . Maar het idee alleen al dat hij straks tegen zijn vriendin aanligt ipv tegen zijn mama . Hoeveel je wel niet van je kind kan houden he . En als onze kindjes een kindje krijgen dan staat hun kindje en gezinnetje bovenaan , zoals ons kind bij ons ook bovenaan staat . Dus dan staat mama niet meer bovenaan . Hihi ik ga maar gauw wegzwijmelen op mijn zoontje die in mijn armen in slaap is gevallen en die ik zo over ga tillen . De tijd gaat al hard genoeg.!! Off topic , leuk zoontje heb je zeg . Hihi moet altijd erg om hem lachen . Vooral toen je vertelde hoe hij auto's zat te kijken en boos werd als er even geen voorbij kwam .
bedankt haha gisteren was echt grappig! we waren bij mn ouders en de tennis was op tv! je kon doen wat je wou, zelfs op je kop gaan staan volgens mij, dylan keek alleen maar naar die tv, veel kon hij niet zien want er stond een hoge bureaustoel 2 meter van hem af maar hij bleef maar naar die tennis kijken! hij maakte er zelfs geluidjes bij, mn moeder zei al "het lijkt wel alsof hij dat al snapt" we hebben de tv maar uitgezet haha offtopic maar het topic gaat toch nergens over
Zeer herkenbaar! De liefde die ik voor ons dochtertje voel is onbeschrijfbaar! Ik heb het geluk dat ik alle dagen bij haar kan zijn en zie hoe ze nieuwe dingen leert, ontdekt, proeft, ... De gedachte dat ze ooit een vriendje zal hebben, liefdesverdriet zal meemaken, ... maakt me triest. Gelukkig hoort dit allemaal bij het leven en hoop ik dat wat ze ook doet met haar leven, wie ze haar hart ook zal schenken, ze ooit de liefde voor haar kindje mag voelen, net zoals ik voor haar voel.
Hahahaha grappig omschreven! Maar indrdaad de liefde voor je kind is eigenlijk niet te beschrijven....
Ik hoop stiekem dat Sylvano homo wordt die zijn vaak liever en blijven langer thuis wonen hihi. Moet er niet aan denken hem los te laten bij het idee alleen al krijg ik kippenvel
Zooooo herkenbaar. Soms als ik hem knuffel of kusjes geef zou ik helemaal in hem willen kruipen. Ik vind hem zo ontzettend lief en schattig. Ik kan me niet voorstellen dat ik ook iemand even graag zal kunnen zien als hem. Moeilijk,om me in te beelden dat ik een tweede kindje even graag zal zien, lijkt me onmogelijk om zoveel liefde te voelen voor twee mensjes. Gek hé? Zo klinkt dat ff melig
Zooo herkenbaar! Gelukkig is het een echte knuffelkont, dus daar ben ik heel blij mee. Ik kan ook soms niet stoppen met kusjes geven. Ach zo lang hij het toelaat. Er komt straks ook vast een tijd dat ie dat niet meer wil. En ik ben ook jaloers op z'n onwijs lange wimpers (wil ik ook)
Wat ontzettend herkenbaar zeg! Ik heb het wel eens als ie lekker op schoot ligt. Dan kijk ik naar m en krijg ik gewoon een brok in mijn keel. Die grote boze wereld waarin we onze kleintjes elke dag een beetje meer los moeten laten... Ik heb het er soms best moeilijk mee