Woensdag krijg ik een vruchtwaterpunctie. Ik zie er heel erg tegenop en weet niet goed wat ik moet verwachten. Heeft iemand hier ervaringen mee. Met ons kindje gaat het niet goed. Waarschijnlijk is het zwaar gehandicapt en heeft het geen levensverwachting. Vreselijk om te horen. We zijn er kapot van. Om verder te kijken wat het kan zijn, krijg ik dus een vruchtwaterpunctie waar ik heel erg tegenop zie. Wie kan me hierover wat vertellen?
Hoi meis, jeetje meis wat een verschrikkelijk nieuws! Wat hebben ze precies gezien dan? Ik heb ook een vruchtwaterpunctie gehad,ik vond het best meevallen hoor,daar hoef je je geen zorgen om te maken. Ze steken een naald in je buik en dan zuigen ze als het ware wat vruchtwater eruit,het is ff akelig maar al met al duurt het ongeveer een halve minuut. Ik wil jullie heel veel sterkte wensen deze moeilijke en onzekere tijd! Je mag me ook altijd een pb sturen hoor meis! Liefs Dais.. -x-
Hey, Ik wou eerst even zeggen dat ik het heel erg voor je vind. Ik heb rond die tijd in me zwangerschap ook te horen gekregen dat mijn kindje een ernstige chromosoomafwijking kon hebben (een syndroom dus) en heb daarom ook een vruchtwaterpunctie gehad. Gelukkig hebben ze toen niks gevonden. Ik vond de vruchtwaterpunctie heel erg eng, gewoon het idee dat ze met zo'n grote naald bij me kindje komen.. Het deed wel pijn en ik heb er daarna ook nog een paar dagen last van gehad, een soort zeurderige pijn in mijn buik. Maar het vervelendste vond ik toch wel dat je zolang op de uitslag moet wachten, ik heb zo'n 3 weken moeten wachten geloof ik voordat ik iets wist. Je moet het allemaal maar gewoon laten gebeuren, je kan je er niet echt op voorbereiden ofzo. Ik heb daar ook niet de kans voor gehad, want ik kreeg het even 5 minuten van tevoren te horen dat ik 't zou krijgen. Maar er is ook niet veel wat je kan doen. Ik zal je niet vertellen dat een vruchtwaterpunctie niets voorstelt, maar het is ook weer niet iets superpijnlijks ofzo. Ik weet niet goed wat ik er verder nog over kan vertellen.. Maar ik wens je woensdag heel erg veel succes, en ik hoop dat je snel de uitslag hebt.. Liefs, Selma
Hoi, Ik heb 5 weken geleden een vruchtwaterpunctie gehad. Ik vond het erg meevallen. Het idee dat ze met een naald in je onderbuik prikken en vruchtwater weghalen is enger dan de pijn zelf. Dat viel me 100% mee. Daarna heb ik nog 20 minuten in een makkelijke stoel gezeten om te kijken hoe het met me zou gaan en daarna mocht ik weer naar huis toe. Heb de dag van de punctie niks gedaan en ook de dag daarna niet. Wij kregen na 10 dagen al de eerste, en tevens voor ons belangrijkste, uitslag binnen, dus dat was veel sneller dan verwacht. Het wachten duurt wel lang na de punctie vind ik. Je bent er toch steeds mee bezig in je hoofd. Gelukkig hebben wij een goede uitslag gekregen (we hadden 25% kans op een kindje met cf, oftewel taaislijmziekte). Ik wens je veel sterkte toe vandaag en hoop echt voor je dat de uitslag meevalt. liefs Bianca.
Ik ben te laat met reageren, je bent al geweest... Is het mee gevallen? Ik hoop het wel voor je...en nu wachten... Ik heb de punctie meteen laten doen nadat er bij ons manntje een hartafwijking was geconstateerd(nu 2 weken terug). Zodoende geen tijd om er echt over na te denken, dat scheelde voor mij enorm. Omdat mijn baarmoeder al heel hoog zit (afwijkende vorm) hebben ze in mijn bovenbuik geprikt. Ik vond het best pijnlijk, maar vooral emotioneel deed het zeer (als je begrijpt wat ik bedoel). Je wilt instinctief gewoon niet dat ze met een naald in je buik gaan, juist die buik, die je zo beschermen wil. Maar het is inderdaad voor een goed doel. Wij zouden na 3 dagen al (een voorlopige) uitslag hebben, maar helaas was die test mis gegaan, en liet de eerste uitslag een week op zich wachten. Nog steeds relatief kort (als je bedenkt dat de volledige uitslag pas na 3 weken volgt), maar veeeeeeeeeeeeeeeeeel te lang om in spannng te zitten. Ik duim voor jullie!
Hoi Dames, Bedankt voor al jullie reacties. Ik heb gisteren de vruchtwaterpunctie gehad. Ik vond het erg tegenvallen en had het inderdaad emotioneel ook erg zwaar. Ik had best veel pijn en het ging niet meteen goed. Ik begon te huilen en we zijn eerst gestopt. Ik was er erg verdrietig onder en we zijn later weer verder gegaan. Toen ging het gelukkig meteen goed. Het is niet echt fijn en achteraf voelde ik me erg verdrietig en niet fijn. Maandag of dinsdag al een deel van de uitslag. Verder heb ik een echo gehad waarop het er niet goed uitziet met het kindje. Er is weinig hoop en we moeten ons denk ik maar op het ergste voorbereiden. Een vreselijke tijd. Bedankt voor alle reacties. Liefs Christa
Hi Christa, en hebben jullie al wat uitslagen? Ik weet door wat voor rottijd je nu gaat meis,hou je taai! iK wens jullie heel veel sterkte toe en weet dat ik aan jullie denk... Veel liefs Dais.. -x-
Gisteren hebben we de uitslag gekregen. Het blijkt toch trisomie 21 te zijn, dus het syndroom van down. Dit hadden ze niet verwacht omdat er nog meer dingen niet goed zijn aan het kindje. Vanmiddag weer naar het ziekenhuis om te praten. We verwachten dat het niet meer goed komt. Er zijn teveel dingen die niet goed zijn. Alleen het sydroom van down kan je goed mee leven tegenwoordig, maar alle andere dingen die erbij komen, zjin niet goed. Ik hou jullie op de hoogte.