Gisteren zou ik terugkomen om te schrijven, te rea'en. Maar er kwam wat tussen..... Stress!! Ik werd gebeld door de assistente van de HA dat ze zich vergist hadden... Het infuussetje hadden ze niet meer voorradig op de praktijk... En alle apotheken had ze al afgebeld. Niemand kon het leveren..... pieperdepiepaduck!! En dat was 's middags half 2, op een vrijdag. Paniek!! Ondanks dat ik eerst, toen ik van slechts 1 Emmy hoorde ik niet durfde te vertrouwen en dus ook geen intralipid meer durfde te regelen... Baalde ik enorm toen en voelde ik ook paniek... Het emmytje lag te vechten en wat deed ik??? Ik maakte m'n lichaam niet helemaal klaar???? Dat voelde niet goed... Samen met de assistente bedachten we dat we bij het ZH het konden proberen te halen.... Maar daar wilden ze het niet meegeven.... Scheen niet te mogen... En toen... Toen barste ik *schaam* ik janken uit.... Maar met goed resultaat... Ik verliet het ZH mét infuussetje!! Ik snikte nl dat ik het echt nodig had, de IVF bij voorbaat zou mislukken bij geen infuus en dat ik wel begreep dat het niet hun probleem was... Maar de mijne maar dat ik hen nodig had... Zielig verteld wat zo'n IVF kost... (Vergeten erbij te zeggen dat de verzekering deze nog betaalde ) ze bleef echt heel lang in de 'nee' stand... Maar janken hielp mij echt!!! Ik appte naar Maartman: 'janken rules!' Hij appte mij: 'dramaqueen for life!' Soms wat gekke humor maar gelukkig.... Gelukkig had ik de spullen. De HA en de assistente stonden al klaar. Alleen gaf de HA toen pas aan bijna nooit infuzen te prikken ('de ambulancebroeders zijn er tegenwoordig zo snel'). Ojee... Ik ben niet iemand met geweldige aders.... En welk slangetje moest op welke uitgang??? Hmm.... Het bracht mij zenuwachtig aan het giechelen.... Maar de oplossing was een andere HA uit de praktijk: zij werd er bij geroepen en in twee keer prikken had ik het sojasappie!! Na een uurtje was het klaar. In tussentijd keurig vermaakt en verzorgd met bakkies thee door de lieve assistente die regelmatig bij mij kwam kijken Vanmorgen zou ik gebeld worden. Ik hield het bijna niet meer van spanning... Uiteindelijk zelf om 2 voor 12 gebeld... De assistente was nog niet bij het lab geweest te informeren. We spraken af dat ze dat ging doen en dat zij mij terug ging bellen. Een paar minuten kater ging m'n telefoon, een +49 nummer in beeld.... Ik kon wel janken van spanning.... Maar gelukkig goed nieuws: M'N EMMY IS STILL ALIVE!!! Volgens de laborant die de assistente ff had laten kijken was 'ie keurig op schema. Ik vroeg hoe het met eventuele fragmentatie stond. De assistente had daar niet naar gevraagd, maar ze had wel zelf de beelden ook gezien en voor zover zij er verstand van had, zoals ze het zelf zei , had m'n emmy dat niet!! Nu nog een zenuwslopende zaterdag op zondagnacht, de zondag zelf en de zondag op maandagnacht en de maandagochtend doorkomen.... Dit hele verhaal typ ik nu op m'n telefoon, manlief en ik komen net bij het theater vandaan. Morgen probeer ik m'n lappie weer ff aan te zetten om op jullie te reageren, want dat vind ik leuk
je maakt het wel spannend zo hoor MAartje! jemig wat een verhaal...en wat goed dat die tranen gewerkt hebben - Ge-Wel-Dig! ha.ha...ja janken rules - Pfffrrttt En nog GE-WEL-DIGGER dat het brusje nog in de race is en een partijtje ligt te vechten om in dat goed onderhouden en sojasap-prednisolon-gepimpte lijf van jou geplaatst te mogen worden! spannend-spannend-hopelijk trekken je zenuwen het nog ff (want dát lijkt me echt verschrikkelijk zwaar!).
Jeetje jeetje....meid meid meid toch.... wat lees ik nu toch allemaal weer? Punctie inmiddels al achter de rug. Leek het allemaal zó mooi en dan toch wéér zo'n énorme domper van maar 1 bevruchting (weet precies hoe je je voelt). Maar wat ben je toch een volhouder en doorzetter en een vechter! Goed van je dat je toch ook voor het infuus en de andere medicatie hebt gekozen! Anders ga je achteraf spijt krijgen denk ik. Maar wat is ook dát weer een gedoe geweest zeg! Maar gelukkig goedgekomen. Nu nog 1,5 superspannende zenuwslopende dag doorkomen.... Hoop zó ontzettend dat als je maandagochtend beld, dat je dan goed nieuws te horen krijgt! En het calciumverhaal... had er vaag ooit weleens wat over gelezen, idd in Gent zoals Sikki al schreef. Hmmm....bij weinig bevruchtingsaantallen....misschien ook wel wat voor ons dan . Meid....ik duim me hier echt zo ontzettend suf! Zal aaaaaaalle positieve energie die ik heb naar je 'sturen' en hoop dat er dan over 2 weken net zo'n ontzettend mooi, práchtig wondertje op de teststreep staat als voor jullie mooie meisje toen . Wat onwijs spannend allemaal meid! Dikke knuf! En dan nog even de 'koetjes en kalfjes'.... ja....leuk bedje heeft onze dochter he?! . Ben er ook heel blij mee! Maar haar kamer is nog niet af hoor....het bedje staan nu nog op haar oude kamer. Had klaar moeten zijn voor 3e verjaardag, maar bedrijfleider Karwei gooide roet in het eten door een inbouwschuifkast 2cm te lang op te meten en die pastte dus niet. Conclusie... kamer dus NIET klaar voor 3e verjaardag terwijl ik me zelf 3 weken lang, ieder vrij uurtje uit de naad heb lopen werken om haar kamer op tijd af te krijgen, grrrr! Maar goed...inmiddels me er bij neergelegd en hopen we 'm dan over 3 wkn écht klaar te hebben. Je vroeg of het hier alweer kriebelde.... nou nee.... eerlijk gezegd niet. Ben echt even helemaal klaar met de icsi's ondanks de ongeveer 10.000 zwangeren in mijn omgeving . Echt niet normaal zoveel.... Is ook wel beetje geldkwestie hoor, van belastingdienst nog geen bericht gehad helaas. Maar ook echt nog even geen zin (misschien ook wel uitstel hoor....als het mislukt, waar ik vanuit ga, is het gewoon echt definitief!). Ben ook nog te druk met alles hier in en om huis en te moe. Wil de allerlaatste poging goed uitgerust ingaan.
Whooooptidooo!!! Wat goed dat je emmytje het nog zo goed doet en jij z'n bedje weer helemaal hebt voorbereid . Wel een gedoe zeg met dat infuussetje. Ook wel heel slordig van de assistent... Dat huilen soms rules heb ik ook eens meegemaakt. Ik was 3 jaar geleden net na een iui op vakantie op Hawaii toen bleek dat ik met mn oerstomme kop mn utrobollen was vergeten. Ik moest er op 4dpo mee beginnen en het was al 2 dpo. Ik ben toen naar een doktersprakrijk gegaan, waar ze me in de eerste instantie zeiden dat ze nooit zomaar utro mochten meegeven, maar na veel huilen en uitleg van de situatie heeft de dokter me onderzocht en toch een recept voor utro gegeven. Ik was toen ook net aan de predni en vond het zo zonde om deze voor niks te hebben genomen. Pffff, wat was ik toen gestresst en blij met dat recept. Wat betreft reageren: take it easy! Belangrijkste is dat je in de zenmodus staat en zorgt voor een optimaal huisje voor je emmy de aankomende dagen. Ik blijf door duimen en hopen en energie uitstralen naar je emmytje!!
'Dramaqueen for life' gheghe! Zal inderdaad wel een soort cynische humor tussen jou en ega zijn, want als een dramaqueen ken ik jou niet: ik vind jou sterk, stoer en met een heel groot doorzettingsvermogen! Daar waar anderen allang gestopt zouden zijn, ga jij tot het gaatje. Als het nou allemaal niet lukt, zou dat verschrikkelijk zijn, maar dan mag je jezelf niks kwalijk nemen!!! Maar ... we houden vast aan het positieve en dat is dat deze superbijzondere emmy gewoon in jouw warme nestje gaat groeien, oké? Houd je taai de komende 24 uur!
Wihoo!!! Goed nieuws uiteindelijk. Nu nog 1 dag wachten...brrrrr en dan: come to mommy Sterkte vandaag en morgen
Wat ontzettend lief allemaal weer Afleiding genoeg: vrijdagavond gebbq'd met vrienden, zaterdagochtend + middag werken, in de namiddag met vriendin terrashangen (ipv heppie de peppie eerste verjaardag 1e kindje van vrienden + hun aankondiging 2e zwangerschap..... Manlief was wel heen) en 's avonds theater met vrienden. Vanmorgen shoppen met manlief en kindlief (yes! Nieuwe sneakers!! (Beetje hele foute sneakers en daarom zo leuk . Foto volgt in album! Weet niet of dat met telefoon kan??) en DIRECT bij thuiskomst mijn auto gepakt om te gaan werken. Planning is om vanavond om 11 uur thuis te komen... Als ik niet kan slapen komt de rea vannacht. En anders hopelijk pas morgen in de namiddag als we hopelijk terug zijn van ons ritje naar Düsseldorf!!! Nog 13.5 uur plus 7 minuten van angstzweet te gaan!! X
Hi maartje Wat weer een spanning meisje. .. Maar waarvoor had je precies dat infuusje voor nodig? Heb daar nog nooit van gehoord? En wat top dat je emmy het Goed doet!!! Morgen is dus de dag! ♡IK zal heel hard voor je duimen! Ik zal aan je denken! Knuffel, Visje. Xxx
Dank je!! Nog 12 uur en 35 minuten te gaan (sneaky vanaf m'n werk ff op telefoon online!! Foto foute schoenen staan in een nieuw aangemaakt fotoalbum bij mijn profielpagina, met als pakkende titel: foute schoenen @infuus: om regulatorische t cellen te verhogen en daarmee de kans op afstoten embryo tegen proberen te gaan. X
Zeg! Wil iedereen ff nu NIET DD proberen te bellen??? Ik heb al 15 x de ingesprektoon gehad... Oke, mocht pas half 9 bellen maar ik trek het niet meer!!!
Ahhh lieve maartje wat een verdriet Hoe kan dat nou... Zo'n mooi embryo'tje... Hij was niet meer verder gedeeld? Ach wat vreselijk lieverd, ik hoop voor je dat je niet alleen bent en dat je steun hebt aan Maartjeman... ♥.... Ik denk aan je meis en probeer ook dit maar rustig en plekje te geven hoe wrang het ook is. .. laat al je emoties, boosheid, verdriet maar gaan... Dikke knuffel van hier, Visje xxxx
Nee!! Shit, shit, shit ... Ik weet niet goed wat ik moet zeggen. Héél veel sterkte en een hele dikke digi knuffel. Ik denk aan je!