Na lang piekeren zet ik het toch maar hier neer. Ik moet het even kwijt, weet niet goed wat ik er allemaal mee aan moet. Ja, het gaat om mijn schoonouders, en nee ze zijn niet altijd vreselijk en erg, ze hebben ook hun goede kanten. Alleen is nu een kookpunt bereikt. Afgelopen zaterdag zouden we met schoonouders, schoonbroer + vriendin en een oom (van mijn vriend) + vriendin gaan bowlen. Mijn schoonbroer (K) en zijn vriendin (C) zouden van te voren nog even naar ons toe komen om wat te brengen. Eenmaal bij ons vertelde C. dat het bowlen niet doorging omdat schoonouders ruzie hadden, en dat is iets wat wel geregeld voor komt. Ow, oke, gaan wij toch wat anders doen. Zo gezegd, zo geregeld, vl en ik zouden dus met K en C gaan uit eten. K en C gaan naar huis om zich te verzorgen enzo, in de tussentijd gaat vl zich ook verzorgen. Dan krijg ik een telefoontje van C dat het bowlen nu wel door zou gaan en of wij dus nog mee wilden. Ik zei: "Nee, we hebben nu deze plannen gemaakt, dan hadden ze niet af moeten zeggen, en de sfeer zal wel weer geweldig zijn, een bier dat verkeerd valt en de boel ploft weer, dat wil ik onze dochter niet aandoen." C snapte me helemaal en gaf me gelijk, zij wou liever ook niet mee vanwege de gespannen sfeer dan (zij had samen met K een deel van die ruzie meegekregen en daar was ze behoorlijk van geschrokken). Dus wij gingen met zijn allen gewoon uit eten. Krijgt vl whatsapps van zijn vader dat het allemaal was opgelost en dat ze toch gingen bowlen, mijn vriend stuurde terug dat we andere plannen hadden en dus niet mee gingen. Nou......hadden we die foon maar uitgezet! We kregen ineens van sm toch verwijten en noem maar op, vl had haar nog op kalme wijze uitgelegd hoe wij er over dachten, maar dat maakte niks uit. Later op de avond kregen vl en ik dezelfde whatsapp van sm, "overal is wel eens wat maar dat wordt vergeten, gelijk weer zo doen en dan maar niet meer mee gaan." Ik reageerde niet erop, dat wou vl niet en ik heb me met die hele discussie ook verder helemaal niet bemoeid, dat was iets tussen vl en sm. Enige tijd later een ander berichtje, "ow wel lezen maar niet reageren, ik weet wel genoeg zo." Pfffffffffffff..........wat moet ik daar nou mee? "Niks, gewoon laten." zegt vl. Oke dan negeer ik het wel. De dag erna was ik dus de gebeten hond, grapjes die er ooit gemaakt zijn worden compleet uit hun verband getrokken om mij zwart te maken, en ik zou K en C dombos hebben genoemd maar K en C waren wel goed genoeg om mee uit eten te gaan. Ik heb C gebeld en het haar uitgelegd hoe het zat en C zei "Ah joh maak je niet druk, ik kan wel wat hebben, en wij noemen ons zelf tenslotte Dumb en Dumber ." Moet er wel even bij vertellen dat er vaak drank in het spel is als schoonouders bonje hebben, en dat het vaker gebeurd dat er dingen sneuvelen enz. En als hun twee het hebben 'opgelost' wordt onvrede uitgekuurd op mensen die er niks mee te maken hebben. En ik weet nu even niet wat ik er mee aan moet, vl wilt niet dat ik ze aanspreek erop en dat het vanwege mijn PTSS beter is dat ik me er niet mee bemoei, oke, begrijpelijk, maar hoe leg ik het dan naast me neer? Hoe kan ik ervoor zorgen dat ik me er niet over op vreet van binnen?? Het zit me dwars en kan er niks mee doen, help?
Het lijkt me aan je vriend om het op te lossen en zo te horen doet hij het ook. Je schoonouders negeren als ze in zo'n kwade bui zijn lijkt me heel verstandig. Nu koelen ze uiteindelijk wel weer af, als je erop ingaat escaleert het alleen maar. Zo te horen hebben jullie gelukkig wel een goede verstandhouding met zwager + vriendin! Hoe kun je ervoor zorgen dat je je er niet over opvreet - tsja, ik zou me er niet zo druk over kunnen maken. Zo lang het je eigen ouders maar niet zijn
Me er niet druk om maken, mjah doe mijn best, maar pffff makkelijker gezegd dan gedaan. Normaal houd ik mijn mond niet als zoiets is, en zeker niet als ze mij gaan aanvallen. Maar ja, mijn relatie met vl is me belangrijker dan de relatie met mijn schoonouders. Dus probeer ik me niet druk te maken. Denk ook aan de goede dingen die ze doen voor ons en voor anderen. En ik denk dat het grootste probleem bij mij is dat het me terug brengt naar mijn jeugd, moeders dronk ook flink en kon dan ook zo reageren, en toen mocht ik van mijn vader nooit zeggen wat ik dacht en voelde, nu "mag" het van vl niet. Dacht na het overlijden van mijn moeder dat ik het achter me had
Tja, ik zou gewoon mijn mond opentrekken en mocht het dan escaleren, dan doet dat het maar - dan drinken jullie er straks maar een glaasje op en bral je lekker mee - dat doen zij immers ook! Ik bedoel; lekker belangrijk, het zijn slechts schoonouders en perfect inwisselbaar. Maar goed, ik denk dat het voor mij makkelijk praten is, omdat ik zelf niet in zo'n situatie zit. Ik heb mijn biologische moeder pertinent uit mijn leven gezet door soortgelijke (en ergere) 'grappen'. Ik zou niet levenslang mijn mond dicht kunnen houden.
Ik snap wel dat het heel vervelend is. Maar uit jouw verhaal komt wel naar voren dat je vriend achter je staat en dat is het belangrijkste. Probeer je erbij neer te leggen dat ze nu eenmaal zo zijn. Je hebt ze uiteindelijk niet nodig, het zijn de ouders van je vriend en meer niet (zo zie ik mijn schoonouders ook, noem ze ook eigenlijk nooit schoonouders, maar 'de ouders van...'). Het is natuurlijk veel prettiger als het allemaal gezellig is en je een leuke klikt hebt met je schoonfamilie, maar het belangrijkste is dat je vriend en jij op één lijn liggen. Succes met alles!
Tsja, ik hou zelf helemaal niet van ruzie. Als je ingaat op persoonlijke opmerkingen, wat win je er dan mee? Trekken ze het terug? Waarschijnlijk zeggen ze dan alleen meer & ergere dingen omdat ze nog kwader worden. Wie wordt daar gelukkiger van? Je vriend niet, die zit ertussen. Uiteindelijk is zijn mening veeeel belangrijker dan die van je schoonouders. Ik denk eerder "Ach, als mensen zulke domme dingen willen denken moeten ze dat maar lekker doen, ik lach ze in stilte wel uit". Ik ben arrogant genoeg om er boven te blijven staan
Terug trekken, dat doen ze alleen maar om onze dochter weer te logeren hebben. Gisteren een berichtje van sm gehad; of ik Y kwam brengen deze week (kus erachteraan) Bah! En achter mijn rug om mij zwart maken vlak er voor, nee ik pas daar voor. Het enigste wat voor mij telt nu is ons gezin. Ik wil niet dat onze dochter dit soort dingen mee maakt als ze bij opa en oma is. Als het vertrouwen weer terug gewonnen is mag Y er weer gaan logeren, voorlopig nog even niet.
Ik zou me niet zozeer druk maken over het punt dat ze je zwart maakt. We kunnen het toch zelden goed doen in de ogen van onze schoonmoeders. Waar ik me wel zorgen om zou maken, is hun drankgebruik en hun ruzies. Persoonlijk zou ik niet zitten te wachten op schoonouders die een stuk in hun kraag hebben waar mijn kind bij is. Want wat als er wat met je kind gebeurt. Daarbij, schreeuwpartijen en ruzies trekken kinderen zich heel erg aan, ook niet heel gezond voor zo'n kleintje om daar tussen te zitten. Over dat zwartmaken zou ik me druk maken, als ze dat gaan doen, in het bijzijn van m'n kind, of tegenover m'n kind. Jullie hoeven elkaar niet aardig te vinden, jullie hoeven ook geen vriendjes te zijn/worden. Jullie leven niet met elkaar. Wel een beetje fatsoenlijk, volwassen wederzijds respect naar elkaar. Omdat zij de ouders van je partner zijn, en omdat jij de partner van hun zoon en de moeder van hun kleinkind bent. Maar dat wil niet zeggen dat je alles maar moet slikken voor de lieve vrede. Ik zou er dan wel pas over spreken, als iedereen nuchter is, en het niet op hun richten, maar bij m'n eigen gevoel houden als ik jou was. Voelen ze zich niet zo aangevallen, dat maakt een gesprek een stuk makkelijker.
Ik hoop ook niet dat ze dit ooit gedaan hebben waar onze meid bij was. Dat is namelijk mijn grootste angst, ik ben opgegroeid met een alcohol verslaafde moeder, ik weet hoe het is. Dan wil ik ons meiske dat besparen. En dat wil vl ook, hij is er ook in opgegroeid, en hij wilt dus nu ook niet dat Y daar gaat slapen totdat er verandering optreed. En tussen mij en sm, tja, ik houd me afstandelijk, oftewel, een goedendag en tot ziens en verder houd het dan op.
Jullie geven aan dat jullie dochtertje niet meer bij hun mag slapen. De schoonouders van mijn zus die dronken ook. En mijn zus en haar vriend hebben toen gezegd, of jullie mogen oppassen op je kleinkind of niet meer zolang jullie blijven drinken. (Tuurlijk wel iets anders geformuleer dan dat ik zo schrijf maar het komt er daar wel op neer). Sindsdien hebben ze beide geen druppel meer aangeraakt. En ook de relatie tussen hun 2 is iets beter sinds ze van de drank af zijn ( hadden ook veel ruzie).
Zo... het verhaal gelezen en ik moest even lucht uitblazen... Nou nou, het is me wat... Allereerst heeft je vriend gelijk. Gewoon stil houden. Is ook goed dat je dat hebt gedaan. Geeft alleen meer stress. Op je handen zitten is moeilijk. Vind ik tenminste. Maar knap dat je het tot nu toe wel hebt gedaan. Wat je zegt over drank, oplossen en dan anderen verwijten, dat is niet zozeer herkenbaar hier, maar het klinkt wel logisch. Ik denk dat er meer mensen zijn, die zo doen. En ze hebben het zelf niet door, dat is het ergste. Maar hoe zorg je er voor, dat het je niks doet? Hmmm... je hebt PTSS. Heb je daar nog hulp voor? Zo ja: vraag het daar even. Misschien hebben die tips om het los te kunnen laten. En verder... Focus je op andere dingen. Ga wat leuks doen. Of zet de tv aan en ga iets kijken. Je kunt ook tijdelijk het geluid van whatsapp uitzetten en NIET lezen, uit zelfbescherming. Dit waait wel over, denk ik. Maar ja, dan de volgende keer. Succes!
Ik denk dat het goed is, dat jullie Y niet bij hun laten slapen. Maar hebben jullie dit tegen hen gezegd? Als ze dat zou weten, dan zou ze denk ik ook niet zulke berichtjes sturen. Ik vind dat trouwens ook achterbaks.
Sorry hoor ben het totaal niet met jullie eens, De so vallen Sasjuh toch ook aan... Als ik niets zou zeggen zou ik het gevoel hebben alsof ze over me heen laat lopen en dat gevoel dat weiger ik.. Ze hebben wel de ballen om valse en nare dingen via de telefoon te doen als ze een slok op hebben .. Nou ermee geconfronteerd worden is het gevolg ervan.. Al ben ik wel met jullie eens dat Vl. Er wat van moet zeggen in een gesprek waar Sasjuh bij is ...
Ja ik krijg professionele hulp ervoor, maar de psychologe is op vakantie, heb haar gemaild met dit verhaal, en als ik het echt niet trek kan ik de psychiater nog bellen. En wat betreft de whatsapp, ik heb hun even geblokkeerd, voor mijn eigen bestwil. En vl heeft ze al laten weten dat Y voorlopig niet komt slapen.
Dat gesprek komt er wel. En dat ik er niet op moet reageren is nu dan ook maar het beste, vl regelt het maar. Ik kan er nu ook niet op gaan reageren, ik zou ze een keiharde spiegel voor houden, en dat gaat grandioze bonje geven, zowel met so als met vl, en ja, de relatie met vl is me belangrijker. Dus ik moet zien hoe ik met die gevoelens omga, denk dat ik een boksbal ga kopen hahaha.
Ik denk eerlijk gezegd, dat je dit topic alleen geopend hebt, om even je verhaal te kunnen, want zo te horen heb je het goed in de hand! Dikke duim omhoog voor jou, dus! Maar ik herken het gevoel van niet los kunnen laten, de frustraties, het malen. Wat ik al zei: Probeer met andere dingen bezig te zijn. Je hebt ze niet nodig *knuf*
Klinkt goed! dat je hun onzin niet meer binnenkrijgt via WhatsApp lijkt me heel verstandig - wat je niet hoort heb je geen last van, moet je maar denken. Eerst je uitleven op de boksbal, en dan je kind even knuffelen, werkt ook heel goed tegen stress
Ja, tot op heden geen bericht meer gehad van so. En zolang hun geen excuses aanbieden blijven wij met z'n drieën thuis slapen. De laatste paar dagen is mijn brein alleen op volle toeren aan het draaien, sm zou bij de bevalling zijn,maar dat gaat dus niet meer door, want dat wil ik niet meer, maar heb (buiten vl dan) niemand anders. Althans, ik heb wel iemand in gedachten, maar of zij daarop zit te wachten. C (vriendin van sb) heeft zelf in mmm gezeten met haar ex, helaas niet gelukt, en ik kan me voorstellen dat zoiets dan best pijnlijk kan zijn. *waar denk ik ook überhaupt over na? De aanwezigheid van vl zou toch genoeg moeten zijn *