Thanks voor de reacties! Ik heb gelukkig een makkelijk ventje en hij slaapt super in zn bedje, dat is nooit een probleem geweest, het zijn gewoon die middagslaapjes sinds krt die een drama zijn... Ik heb wel wat tips er uit kunnen halen, en ik moet gewoon blijven volhouden! waarschijnlijk heeft hij dan toch een soort van regel achtige (mid)dagen . Ik ga voorlopig extra goed letten op zijn signalen. Misschien leg ik hem inderdaad te vroeg op bed omdat ik basng ben voor de huilbuien als hij te moe is.
een uur bezig met bed ritueel? kolere haha nee zo gek ben ik niet. en als je kids uit logeren gaan dan moeten die (opa oma oppas wie dan ook) dus ook dat mega lange ritueel gaan doen. mn vader ziet me al aankomen hier naar boven. tanden poetsen, dag bespreken, wat gaan we morge doen (school, logopedie whatever) liedje zingen of verhaaltje en dan liggen, slapen, en thats it. zijn dan hooguit 10min bezig. als ik er langer over doe dan worden ze weer hyper en gaan ze zitten spelen en doen en slapen ze om 23u nog niet. dus hier max 10min en dan is het toch echt slapen gaan smiddags geen ritueel. ff knuffelen en dan bed in. ja dan gaat ze idd huilen. maar sommige kids hebben nou eenmaal ff dat huil momentje nodig om in slaap te komen. ze slaapt binnen 5min met hier en daar een uitzondering o en elke dag in bad doen wij hier zeker niet. dan krijgt ze een droge huid. hooguit 2x per week of ze moet een mega luier tot in dr nek hebben natuurlijk
Hier alleen een muziekje als ritueel overdag. En savonds redden wij het uur ook wel. Na het eten in bad, uitgebreid aankleden en nog even naar beneden. Knuffelen en boekje lezen, flesje drinken, muziekje en in bed. Ik denk dat de draagdoek misschien inderdaad gemist wordt. Misschien kan je man af en toe dragen? Naar dat je door je rug bent gegaan, beterschap!
Laten huilen heb ik nooit gedaan, zeker niet krijsen e.d. Soms jengelde ze wat, maar dat is anders. Voor de 6 maanden kunnen ze niet de link leggen ik huil-mama komt. Of in ieder geval niet manipuleren. Ik merkte bij mn dochter dat ze het pas vanaf een maand of 7 doorhad. 's Middags doen we gewoon een luier, gordijnen dicht, in bedje, weltrusten kusje, klaar. Meestal slaapt ze dan vrij snel, tenzij poepluier.
Hij probeert je gewoon uit? Hij is gewoon doodsbang dat hij alleen is, niet veilig, dat er niemand is die voor hem zal zorgen! Dat is niet uitproberen, dat is angst! Ons ritueeltje: 's ochtends; moe, kus, speen en in de kinderwagen. 's Middags; boterham, schone luier, fles melk, kus, speen, in de kinderwagen. 's Avonds; Naar boven, samen met zn zus in bad, beiden in pyama. Zus in bed stoppen, liedje zingen, kus en zwaaien. Dan de kleinste flesje, in de kinderwagen, liedje en dan ga ik de keuken opruimen. Als ik naar bed ga neem ik 'm mee naar boven. In bed is gegarandeerd huilen bij hem, in de kinderwagen slaapt hij zonder een moppertje. Makkelijke keuze voor mij en bovendien ideaal want dit "bedje" zet je zo overal neer!
Ik heb mijn dochter eigenlijk nooit laten huilen en zeker niet toen ze nog zo jong was. Op die leeftijd vond ze het nog erg fijn om bij mij in slaap te vallen, dus deed ik haar muziekje aan en gaf ik haar de fles. Dan viel ze op schoot in slaap en legde ik haar in haar bedje. Ze had daar gewoon erg veel behoefte aan en de ene keer duurde het langer dan de andere keer. Toen ze ouder werd, merkte ik dat ze steeds vaker dingen deed om tijd te rekken en wakker te blijven, toen heb ik ingesteld niet langer dan 20 minuten (hooguit 30, maar dan wel incl. drinken van fles) met haar te gaan zitten. Dat ben ik steeds wat meer in gaan korten en ik ben haar steeds vaker wakker in bed gaan leggen, waarna ze hooguit 10 minuten huilde en dan ging slapen. Nu zet ik het muziekje aan, geef de fles, knuffel nog wat en leg haar in bed. Vaak geeft ze zelf al aan dat ze haar bed in wil, ideaal! Wees dus niet bang dat je je kindje verwent of afhankelijk maakt, tegen mij werd vaak gezegd dat ze zo nooit zelf in slaap leerde vallen. Maar daar ben je zelf bij, hoe ouder ze worden hoe minder behoefte ze eraan hebben om op schoot in slaap te vallen. Je kunt het dus geleidelijk afbouwen, lang laten huilen is helemaal niet nodig. Ik hield mezelf altijd voor: 'Nu kan het nog, straks wil ze het zelf niet meer' en dat merk ik nu soms al, dan wijst ze meteen naar haar bed als ze haar fles op heeft haha!
Hier heb ik een vaste knuffel aangewend. En zonder die knuffel gaat ze niet slapen. Ochtend/middag ritueel: Knuffelen, slaapzakje aan, in bed leggen met knuffel, kus, slaap lekker - ik hou van je. Muziekje aan, nachtlampje aan (blijft 10 min branden en heb t altijd donker op de kamer) Avond: Groentehap, ff spelen. Om de dag in bad, voorlezen en de rest hetzelfde , 11 uur krijgt ze een fles en dan meld ze dr tegen half 9 ofzo pas weer.. Soms later soms eerder.. Ik volg haar, werkt t beste hier.
Avondritueel: pyjama aan, verhaaltje lezen, tanden poetsen, liedje zingen, welterusten en kusje. Duurt een kwartier. Overdag: je bent moe, ga maar eventjes slapen. Broek uit, als nodig schone luier, welterusten, kusje, tot strakjes. Niet altijd garantie op succes maar dat is ze gewoon niet moe genoeg. Maar nauwelijks ritueel dus. Overigens met slaapjes overdag altijd gelet op signalen van moe zijn, met name in de ogen wrijven of jengelig/hangerig worden.
Ik heb mijn dochter eigenlijk al vanaf begin af aan wakker weggelegd en meestal gaat dat goed. En ik hou het 'ritueel' zo kort mogelijk, kan wel heel de kamer met haar doorlopen en alle knuffels gedag zeggrn, maar als ze dan bij opa en oma is kunnen we moeilijk alle knuffels meeslepen... Voor de rest is het een beetje zoeken naar wat te doen als ze huilt. De ene keer haal ik haar uit bed en hou ik haar eventjes vast in de schommelstoel, de andere keer is het voldoende om af en toe het speentje terug te stoppen. Een paar minuutjes laten huilen moet ook kunnen vind ik, maar dan heb ik het over 5 minuutjes. En daarna ga ik naar haar toe en stop ik het speentje terug en dan slaapt ze vaak ook meteen in. Maar goed, kan me zo voorstellen dat het waarschijnlijk steeds lastiger gaat worden naarmate ze ouder wordt. Maar ik probeer wel al vanaf het eerste begin het allemaal zo kort mogelijk te houden, voor je het weet ben je straks steeds een heel dagdeel kwijt aan je kindje in slaap krijgen. Ken dus iemand die altijd bij haar zoontje aan het bedje bleef zitten en dit ritueel heeft ze dus mogen volhouden tot hij een jaar of 7 was, anders sliep hij dus niet. Horror...
Ik hou het ritueel overdag vrij kort. Ze krijgt bv vrij snel na het wakker worden, dan gaan we samen spelen of even met de hond wandelen, dan speelt ze nog even zelf op de grond of in de box en bij de eerste signalen dat ze moe is beng ik haar direct naar bed. Soms komen deze signalen niet en dan na X minuten wakker (denk dat dat bij 4 maanden zo rond de 60-90 minuten was, ik hou als maximale wakkertijd de tijden uit het boek 'baby in een droomritme' aan als richtlijn) neem ik haar op de arm en dan slaat de vermoeidheid vaak wel toe. Slaapritueel is hier dan: rustig worden op de arm, naar de (donkere) slaapkamer, liedje zingend in bed leggen, toestoppen en liedje afmaken, knuffel bij haar hoofdje (evt speen aanbieden) en dan zeg ik altijd een vast zinnetje en aai over haar wang en loop ik weg. Maar ze gaat niet altijd zelf slapen en laten huilen doe ik niet dus als ze gaat huilen dan blijf ik er wel even bij en troost ik haar in bed even zonder te praten. Als dat niet lukt weer eventjes op de arm en proberen we het opnieuw. Verschonen probeer ik niet vlak voor het slapen te doen want ons meisje wordt dan te wakker (als ze heeft gepoept moet het natuurlijk wel). Hier periodes gehad dat het als een zonnetje ging en dan ineens lukte het niet meer en ging ze overdag wel huilen met in bed leggen. Toch het ritueel hetzelfde gehouden en een stoel naast het bed gezet voor mezelf. Ik geef haar dus altijd wel de kans zelf in slaap te vallen maar als het niet lukt dan zijn wij er. Vervelend van je rug, beterschap ermee!
Euh... Ik leg dochter in bed, instoppen, tutje, aai over de bol, kusje en welterusten... Heb ook echt niet elke avond de tijd om haar te badderen, dus savonds als extra een schone luier en in de slaapzak..
In de woonkamer slaapzakje aan, knuffeltje geven en samen naar zijn kamertje lopen. Lekker instoppen (wat hij vervolgens er allemaal weer aftrapt), kus "tot straks".
Ik vind het heel moeilijk. Wij hebben de eerste maanden echt geworsteld met de dutjes. Nu ist savonds badderen,pyama aan,tanden poetsen,nog even beneden knuffelen en dan naar bedje. Overdag gewoon doei zwaaien naar de honden en iedereen die in de kamer is. (savonds doen we dat ook). Als we boven zijn doe ik de gordijnen dicht en leg ik hem in bed. Aai hem over zijn bol en zeg weltruste en dan loop ik weg. Een lang ritueel was hier echt super drama. Daardoor ging hij juist lopen klieren met zijn slaapjes.
RWouw krijg hoop tips! Het gaat nu al wat beter, denk dat hij wat huileriger was de afgelopen week omdat hij inderdaad die contact mist van de draagdoek. Met mijn rug gaat het gelukkig al wat beter, bedankt voor de beterschapjes . Ik bakerde hem sinds geboorte in (met n ouderwetse bakerdoek), daar was ik al een poosje mee gestopt maar daar lijkt hij weer behoefte aan te hebben, dus dat doe ik weer en het lijkt te helpen. Wanneer hij in slaap valt heeft hij het wel al half afgetrappelt maar goed. Al eerder reactie gegeven, niet dat ik extreme slaaprituelen doe maar die avond duurt dus wat langer door het badderen en bv . Ik leg hem weer consequent om de 2 uur in bed, dan is hij weer moe aan het worden dus dat helpt ook al. De ritme is er voor de rest jammer genoeg (voor mij) uit, hij slaapt de ene x 2 uur en dan een ander xtje maar een halfuurtje. Maar goed daar is niks aan te doen . Hij wordt in ieder geval elke dag rond dezelfde tijd wakker, krijgt op dezelfde tijden fruit/groente hap en gaat naar bed rond dezelfde tijd. Hij heeft altijd al goed in zn eigen wieg/ledikant geslapen dus momenteel gaat het n stuk beter Heb niks meer te klagen en hoop dat t voorlopig ook zo.door gaat Hij had gewoon een tijdje een wat mindere periode...
Als er anderen bij zijn dan gaan we zwaaien naar die mensen en dan zeg ik ..... gaat een tukkie doen. Op de trap naar boven zeg ik meestal dat we een tukkie gaan doen, ik geef hem een schone luier en doe hem in zn slaapzakje. Dan trek ik nog aan het nijntje waar muziek uit komt. Savonds dan eerst nog het flesje en dan zing ik een slaapliedje, rest t zelfde... Hij gaat trouwens zonder morren slapen op bepaalde periodes na. Ik laat hem alleen jengelen (soms heeft hij dat even nodig) maar huilen niet. Dan haal ik hem er uit en probeer ik t later nog eens...
Ik heb niet alle reacties doorgespit, maar wij 'doen' hier ook niet aan laten huilen. Blijft ze keten/jengelen in bed na 3 keer terug voor het speentje en een kusje en een kroel, dan haal ik haar uit bed, lopen we een rondje, knuffelen max 15 minuten en dan doen we nog een gooi. Meestal gaat ze dan rustig slapen. Niet willen slapen hier heeft vrijwel nooit te maken met honger of niet-moe zijn, maar met 'erbij willen zijn', gezelligheid dus. Ons algehele slaapritueel, bij elk slaapje gaat zo: Luiertje verschonen, uit de kleren, nog even kletsen op het aankleedkussen en dan leg ik haar in de inbakerdoek op bed. Tutje in, knuffeltje langs haar gezicht, kusjes op haar ogen ( vallen daar soms van dicht om niet meer open te gaan ), muziekje van de babyfoon aan en de kamer uitlopen. Soms dus nog een paar keer terug voor het speentje... maar als ze gewoon moe is, heeft dit vrijwel altijd succes. Badderen/douchen doen we om de dag ook in de avond. Het valt niet echt onder bedritueel hier. Meestal heeft ze een korte opleving na de douche ( gek genoeg, verkwikkend waarschijnlijk! ) en drinkt ze nog een slokje aan de borst voor we aan bovenstaand ritueel beginnen.
Nou hier is het ook even geen ritme hoor! Mevrouw vind het veel te gezellig met haar voeten en handen en kletst daar volop tegen! Daarna heeft ze zo'n last van haar eigen gebrabbel dat ze gaat huilen omdat ze gewoon wil slapen denk ook een sprongetje!
hier geen slaapritueeltje die je kan helpen vrees ik overdag bij moeheidssignalen leg ik hem in de box, speentje in hetmindje, fanty (knuffel) leg ik bij hem, dekentje losjes op hem en muziekmobiel aan zonder de nijntjes dus alleen het muziekje. meestal speelt hij nog enkele minuutjes, soms slaapt hij onmiddelijk, net voordat hij in slaap valt beweegt hij zijn hoofdje van links naar rechts s'avonds: andere pamper, medicijntje en slaapzakje aan, dan flesje op de bank, na het flesje naar boven, nachtlampje en babyfoon aan, dan het bedje in, speen in de mond, fanty naast hem, een kusje en aaitje, dan zeg ik dat ik heel veel van hem hou en dan zeg ik er ook bij "tot morgen na 7 of 8u he" ik loop de slaapkamer uit, ik kijk beneden op de babyfoon en dan beweegt hij al van links naar rechts met het hoofdje en gaan de oogjes dicht het slaapuur s'avonds is nu wel aan het veranderen, zijn ritme veranderd nu, even weer uitzoeken hoelaat hij wil
Ons meisje mag nog slapen "op aanvraag". Dus we hebben niet echt een bepaald ritueel. Als ze in d'r oogjes wrijft, is ze moe, en gaat ze naar bed. We leggen dan nog wel d'r knuffel met muziekdoosje langs haar in bed en dan valt ze eigenlijk bijna iedere keer gewoon gelijk in slaap. En 's avonds hetzelfde.