Mijn zoontje is met 32 weken geboren en ik ben nu bijna 31 weken zwanger van de tweede. De zenuwen slaan toe en niet zo'n beetje ook. Al die mensen die je vertellen dat je "daar niet vanuit moet gaan" en "je staat toch onder goede controle" maken me helemaal zenuwachtig. Zit het me dan toch tussen de oren? Hadden jullie dit ook? en zo ja, hoe gingen jullie hiermee om?
Exact hetzelfde gevoel! Mijn dochter is geboren met 34+1 en ik ben nu 31+4. Hoe ik ermee om ga? Niet! Haha, ik maak me er dagelijks druk om... Ik denk dat het heel moeilijk is om dit gevoel te relativeren, het lukt mij althans niet. Succes!!
Zoontje is geboren met 34,2 wkn. Sinds vandaag,ben nu 34,3 wkn zwanger van de 2e,meer vertrouwen. Iedereen zei precies hetzelfde tegen mij. Ikdacht ook van stel ik mij nou aan? Het gaat toch goed enz.... maar dat ging het de vorige keer ook. .. Nu is er al meer rust, maarzaterdag 35 weken en dan is er echt rust. Ga er dan vanuit dat alle organen goed zijn. Bij mijn zoontje waren de longen dus nog niet rijp.....dat maakte hetzo spannend, NICU enz. Dus dames,fijn omte lezen dat we het gevoel van elkaarherkennen Hoop datde weken/dagen tot aan het termijn snel voorbij gaan!
Hier hetzelfde gevoel, maar hoe verder ik kwam hoe meer vertrouwen ik er in kreeg, omdat ik totaal niet de symptomen had die ik met mijn eerste wel had. En ik kreeg regelmatig controles dus kon dan zelf ook zien dat baby nog niet van plan was om te komen. Dan was ik weer even gerustgesteld (voor 2 dagen ofzo).. Nu is het wel wat beter, maar ik ben nog steeds de weken aan het aftellen.. Elke dag is baby 2 weer wat sterker en kan echt niet wachten tot die 36/37 weken!
Ik was ook zoooo blij met alle mijlpalen (25.2 en 32.5!) daarna idd steeds meer vertrouwen! Al heb ik hele zw schap wel al t gevoel gehad dat t redelijk goed zat.
Herkenbaar. Mijn zoon is met 36 weken geboren, met 32 weken heb ik een week in het ziekenhuis gelegen aan de weeënremmers vanwege vele harde buiken en 3 cm ontsluiting. Ik ben erg bang voor weer een vroeggeboorte, mensen zeggen, maar zo vroeg was je zoon toch niet? En, wees blij dat je niet overtijd liep, dat is nog erger.... (oh ja?) Klopt, hij was 'al' 36 weken, maar wel een week op de NEO gelegen, geelzucht, slechte zuigreflex etc. Nu dus ruim 33 weken zwanger, en iedere dag en iedere week dat ik nog zwanger ben is mooi meegenomen. Ik hoop zo dat ik de UD gewoon haal, een zwangerschap duurt 40 weken en niet 30-35 of zelfs 37 weken.... Succes en sterkte voor iedereen!
@Hazel: een zwangerschap duurt tussen de 37 en 42 weken, maar 5% wordt met 40 weken geboren.. Die uitgerekende datum is meer als leidraad
Ja dat klopt. Men zou ook beter kunnen spreken van een uitgerekende periode ipv een UD. Ik geloof dat ik laatst ergens las dat de meeste baby's ná de UD worden geboren, dus dan zou je nog kunnen stellen dat een zs minstens 40 weken 'moet' duren. Het verschilt natuurlijk ook per kind, de ene baby is na bv 36 weken meer 'af' dan een andere baby. Als ik naar mijn zoon kijk denk ik dat hij met 37-38 weken nog steeds randprematuur zou zijn geweest. En wie weet doet dit kindje waar ik nu zwanger van ben het al veel beter bij dezelfde termijn.
oh die mensen die vinden dat overtijd lopen zoveel erger is grrrr. ik zeg niet dat dat prettig is hoor maar al die weken dat wij naar het ziekenhuis moeten rijden om ons onderweg af te vragen hoe het met onze kindjes gaat (niets engs gebeurt?!) lijkt me toch net iets rotter dan zelf 2 weken zeer oncomfortabel rond te waggelen, om vervolgens je kindje in de armen te mogen sluiten en nooit meer af te hoeven geven.
Ik heb een vroeggeboorte gehad met 26 weken en met 31, de 2 laatste zwangerschappen eentje 37,4 bevallen en een inleiding met 37 weken. (die kleine dreigde al 11 weken met geboren worden maar is dus uiteindelijk gehaald ivm thuissituatie en dat ik al een dikke week opgenomen was met al ontsluiting. Maar mijn3de zwangerschap, die is normaal verlopen (ondanks alle extra controles en hormoonspuiten, proluthton) toen dacht ik met 32 weken... waar blijft mijn baby nu? zo vertekend raakte mijn beeld na die vroeggeboortes hoewel ik natuurlijk wel wist van die 40 weken... Kortom het blijft gestress en begrijp je angst heel goed.