Hallo dames hoe gaat het met jullie en de ukjes die niet meer zo klein zijn? Hier gaat t allemaal wel lekker. We zijn eind april met z'n drietjes naar Spanje geweest. Xander deed het heel goed, ook in het vliegtuig. Afgelopen dinsdag ben ik eindelijk voor het eerst ongesteld geworden. En sinds maandag avond wil Xander niet meer aan de borst drinken. Ik vraag me af of dit met elkaar te maken heeft. Zijn jullie al aan het denken aan een volgend kindje? Ik wel een beetje maar mijn man wil nog even wachten. Morgen weer naar het cb. Ik ben benieuwd, ik vind hem erg zwaar en lang geworden.
puma; zou best kunnen dat het met elkaar te maken heeft. een tweede hoor veel om me heen dat gezinnen snel weer voor een tweede gaan. maar ik moet zeggen dat ik nog steeds erg blij ben met de 3 jaar die tussen logan en meredith zit. straks als logan naar school gaat heb ik ook lekker een dagje samen met meredith kijk en nu al naar uit.
wij zijn voor een tweede gegaan toen de eerste 8 maanden was, duurde alleen nog 5 maanden dus er zit ongeveer 21 maanden tussen nu. vond het erg zwaar en heb ook wel eens gezegd dat ik langer gewacht zou hebben als ik dit wist. maar als je ze nu ziet vind ik het toch echt wel geweldig!
Een tweede,, daar word hier wel eens over gesproken.. maar daar blijft het momenteel eerst ook even bij.. als we 100% zeker zouden weten dat het een jongentje zou worden hebben we alles wel in huis.. maja als het een meisje word,, moet er een hoop nieuwe spullen aageschaf worden ( voornamelijk kleding haha ) maar verder is het ook momenteek een financieek technisch verhaal.. we willen een vaste trap naar zolder zodat we onze kleine man of een volgende kleine niet op een kamertje van iets meer dan 2x3 te "stoppen" dus voorlopig nog ff geen tweede.. en eerlijk gezegt heb ik momenteel men handen vol aan onze kleine ondernemer met turbo ontwikkelings functie
Hey Dames, Bedankt voor jullie felicitaties 1 mei ben ik dan bevallen van een jongen genaamd Stan. Weet niet of jullie het bevallingsverhaal willen weten, maar anders typ ik het even voor jullie als er belangstelling voor is. Het was een zware bevalling van 24,5 u en iedere week bedenk ik me weer: pff ben blij dat het niet deze tijd was zoveel weken geleden hihi Stan doet het goed. Alweer 5 weken morgen. Gaat echt hard. Vandaag bij het consultatiebureau geweest voor de eerste keer. Vond het spannend maar was allemaal goed. Moeten wel zn voorkeurshouding in de gaten houden. Verder is hij nu 56 cm en 4820gram. Er komt steeds meer rust hier in huis en bij Stan. Erg prettig. Heeft ook minder regeldagen al zijn ze er natuurlijk wel. Krijg wel steeds meer tijd voor mezelf tussendoor (tenminste dat gevoel heb ik haha). Hoe gaat het hier? Hoop allemaal goed! X
Hey mini.. Leuk om weer eens wat van je te horen en te lezen dat het goed gaat.. Ben wel benieuwd naar je verhaal/ervaring. Geniet volop van je kleine man. Voor je t weet zijn ze n stuk groter en kan je je haast niet indenken dat ze zo klein zijn geweest
Hoi mini, leuk dat je weer meeschrijft ben ook benieuwd naar je verhaal. En 5 weken klinkt voor mij nog erg klein hoor
Hey iedereen! Ja mini! Laat maar horen je verhaal! Dan zijn we nu eindelijk allemaal (weer) mama geworden. Het lijstje af hihi. Hier geen plannen voor een 3de. Wel bij mij maar niet bij ML en dus word het nee want wil het wel saampjes doen. Ty doet het super. Echt een bink! En eigenwijs als zuslief want kom er net achter dat ie wel brood lust maar niet met smeerkaas of boter. Wel appelstroop. Tsja, zoet wil wel. hahaha. Hoe is het hier?
@Mini... ben erg benieuwd meid.. ik weet dat het op t laatst een ks is geworden toch? Ik heb het met het feit dat ik een ks gehad heb erg zwaar gehad.. en nog...! Tuurlijk weet je verstand dat het MOEST maar gevoelsmatig heb ik het er nog steeds soms moeilijk mee.... Dus meid... gooi je verhaal eruit! Ik ben benieuwd!! en inderdaad... GENIET... want voor je het weet is hij 1 jaar geweest!! @hier... verhuisd en wel! Wat n heeeeerlijkheid zeg dit huis.. ik voel me hier zoveel beter.. en Jesse ook! Echt ik zweer het je, in dat andere huis woonde nog iemand hoor! IK geloof daar echt in dat spirits nog tussen ons leven en daar woonde er 1!! Ennn... vakantie!!!! Alleen donderdag nog weer een dagje cursus in Utrecht, afgelopen donderdag ook al.. en dan tot 1 juli vrij!!
Nog gefeliciteerd Beertje! Ja iedereen heeft nu een kleintje. Ben nog steeds benieuwd naar je verhaal mini. @ all ik zou een meeting n keer wel leuk vinden. Jullie? Mag best hier in leiden.
Hey dames, hier dan mijn bevallingsverhaal deel 1 (heb het verslag vanuit het ziekenhuis er mooi even naast gehoudenJ). Het is echt een enorm verhaal geworden dus neem de tijd als je dat wil haha... In de nacht van 29 op 30 april breken om 00.50u míjn vliezen, op het toilet. Het was niet enorm veel, maar voelde wel anders dan dat je normaal op het toilet plast zeg maar. Ik ben gaan slapen. Om 02.30u wordt ik wakker en heb ik lichte menstruatie achtige krampjes. Dit blijft aanhouden. Om 03.30u maak ik manlief maar wakker om te vertellen dat ik wat lichte krampjes heb. Vanaf dat moment is hij ook wakker en kan hij niet meer slapen, al doezelt hij gelukkig wel af en toe nog weg. Ik heb ondertussen mn DS gepakt en ben maar Mario kart gaan spelen haha. Om 05.00u besluit ik om toch maar even het ziekenhuis te bellen om te overleggen hoe verder en wat het zou kunnen zijn. Om 7.00u moet ik terug bellen om te vertellen hoe het gaat. De krampjes worden langzaamaan vervelender. Dit heb ik om 7.00u ook vertelt aan de verloskundige in het ziekenhuis. Ik mocht rond koffietijd even langs komen om te kijken hoe het er mee ging. Ze zeiden nog dat ik ook wel mocht wachten totdat de kroning voorbij was, want dan kon ik dit nog kijken. Prima. Ik hing op en had binnen een half uur/uur al door dat het weer vervelender werd. Ik had echt het gevoel dat ik het niet uit zou houden tot na de kroning of tot de koffie, dus besloot rond 08.30u maar terug te bellen en te vragen of ik niet eerder kon komen. De verloskundige was bezig met een bevalling, maar omdat ik toch langs zou komen, was het geen probleem als ik eerder kwam. Om 09.30u waren we in het ziekenhuis (hadden de tijd toch nog even kunnen rekken). Hier werd ik naar een kamertje begeleid waar ik de ctg en iets om mn eventuele weeën te kunnen registreren, op mn buik kreeg. Het hartje ging prima en de weeën waren niet geregistreerd. Er was inmiddels bloed afgenomen en ik had urine ingeleverd zodat dit onderzocht kon worden. Ook heeft ze wat inwendig vocht zeg maar opgevangen om te kijken onder de stethoscoop of mn vliezen gebroken waren ja of nee. Er werd mij gezegd: mevrouw, dit zijn zeer waarschijnlijk voorweeën, dus het zou zo maar kunnen dat het nog dagen gaat duren voordat er daadwerkelijk iets aan de gang is. De uitslag van dit alles was er rond 12.00u, dus we konden even naar beneden gaan en om 12.00u terug komen. De krampjes werden steeds vervelender en ik kon niet meer zo hard lopen. We hebben samen in het restaurant van het ziekenhuis wat gegeten (ik met lange tanden een kaas broodje want ik had nog amper gegeten en moest wat eten van manlief). Daar hebben we ook een gedeelte van de kroning enzo gekeken. Al heb ik dit niet goed opgeslagen haha. Rond 11.45u zijn we maar terug gelopen want ik had geen zin om daar nog langer te zitten. Om iets voor 12.00u waren we terug op de afdeling. Nergens iemand te bekennen die we zochten. Dus zijn we in de familie/koffiekamer gaan zitten. Nou zitten was er voor mij niet echt bij. Ik kon niet lang zitten en ben maar de geboortekaartjes aan de muur gaan bekijken en wat op de stoelen gaan hangen af en toe. Op een gegeven moment komt er een verpleegkundige langs die zegt: Je vliezen zijn toch gebroken hè. We hadden nog niets gehoord, dus we zeiden: oké, we hebben het nog niet gehoord, maar dat is prima haha. Ik bedacht meteen: dit gaat dan geen 48u meer durenJ Ze waren al een kamer aan het klaarmaken. We hoopten dat het voor ons was natuurlijk. Even later mochten we weer met verloskundige mee. Zij liet via microscoop zien dat de vliezen inderdaad gebroken waren. Dit kon je zien doordat er mooie vorm varens te zien waren onder de microscoop. Mooi gezicht was dat. Inmiddels werden de krampjes vervelender maar nog niet regelmatig. Ik mocht daar blijven maar ook naar huis om af te wachten hoe het door zou zetten. Ik woon 10 minuten vanaf het ziekenhuis dus besloot om naar huis te gaan. Thuis even ontspannen en wachten wat de tijd zou brengen. Ik zou rond 17.00u weer bellen hoe het met me ging. Toen we het ziekenhuis uitliepen zei ik al tegen manlief dat ik het niet eens zou redden tot 17.00u thuis haha. Eenmaal thuis ben ik op de bank tv gaan kijken naar het gebeuren van de kroning. De weeën zijn we bij gaan houden en kwamen op een gegeven moment om de 3/4/5 minuten en hielden zon 1 tot 2 minuten aan. Ik heb de verloskundige gebeld toen we al een half uur a 3 kwartier bezig waren deze krampjes bij te houden. Het advies was om even onder de douche te gaan. Dus ik op de douchekruk onder de douche. Het werd alleen maar erger en vervelender. Dus ik belde weer naar het ziekenhuis. Ik moest nog even afwachten omdat voorweeën inderdaad vervelend kunnen zijn. Oké, dan wacht ik maar af. Kwartier later weer terug gebeld. Ik mocht langskomen, maar niet er vanuit gaan dat er ook daadwerkelijk iets aan de hand was. Om 16.30u was ik weer in het ziekenhuis. Kreeg weer ctg en een ctg voor mn weeën registratie. Ik had inmiddels vervelende krampen onderin mn rug en op mn heupen. Ze waren erg pijnlijk. Een soort menstrustie achtig gevoel maar dan veel erger. Ik ben wat gaan rondlopen want kon het niet goed hebben als ik bleef zitten. Ik blijf opgenomen en krijg voor de nacht sedatie zodat ik in ieder geval goed zou slapen, thuis ging dat toch niet lukken. Manlief moest dan s nachts naar huis (mits het door zou zetten). Rond 18.00u zaten we wat te eten wat ze over hadden van die avond en nog warm was. Nou eten kwam er na paar minuten bij mij niet meer van want de pijn werd steeds ondragelijker. Ik zei nog tegen manlief: als dit voorweeën zijn, ben ik het ook en ik weet niet wat echte weeën zijn maar dit is niet goed. Ze wilde me trouwens niet gaan toucheren omdat mn vliezen al gebroken waren en er kans op infectie gevaar was *zucht*. Manlief vertrouwde het op een gegeven moment ook niet meer. Ik heb een aardig hoge pijngrens, maar ik lag aardig te kronkelen van de pijn en kon niet meer zitten of liggen. Ik wilde graag iets tegen de pijn, maar er moest eerst weer zo nodig een ctg aangelegd worden zodat er beoordeeld kon worden wat er eventueel tegen de pijn gedaan kon worden. *pfffff* Rond 18.30u hebben ze toch maar getoucheerd, maar zeiden wel dat het maar zeldzaam was als er nu al ontsluiting zou zijn, aangezien het waarschijnlijk voorweeën zouden zijn. Eenmaal getoucheerd vertelden ze dat ik toch al 6! Cm ontsluiting had. Ze waren ineens zo enthousiast en positief dat ze continu zeiden: Je bent al over de helft joh, je doet het hartstikke goed. Bah Bah, op zon moment hoef je dat echt niet te horen als je veel pijn hebt. Ze hebben een schedelelectrode geplaatst zodat ze de kleine goed in de gaten konden houden. Inmiddels werden de weeën (ja ja, nu mochten we ze wel zo noemen haha) steeds heftiger. Ze hebben me weer getoucheerd en had nu 7 cm. Rond 19.30u waren ze zo heftig dat ik het eigenlijk niet meer kon houden. Op aanraden van daar ben ik maar onder de douche gaan staan. Althans, naast de straal ipv eronder whaha maar manlief mocht van mij de douche niet uitzetten 20.00u lag ik weer in bed en nadat ze weer getoucheerd hadden, had ik al 9 cm ontsluiting dus dat ging erg snel. 20.30u werd me gezegd dat ik de weeën weg moest zuchten. Whaaaa dat gaat toch niet joh. Maargoed, ik deed mn best. Wat een hel joh. Toen hebben ze ook geprobeerd om het randje weg te masseren. F*** wat doet dat een pijn zeg. Dat lukte dus ook nog niet *zucht*. 21.00u kreeg ik persdrang. Jeetje echt alsof je net moet poepen. Toen ben ik een half uur later nog gekatheteriseerd, maar de blaas leek zo goed als leeg. Bij toucheren had ik 10 cm ontsluiting. 21.30u mocht ik proberen te persen. Kwartier later kon ik echt door gaan persen. 22.15u leken de weeën wat af te nemen in duur. Ik kreeg syntocinon toegediend (weeënstimulatie) en er werd een infuus ingebracht en bloed afgenomen.
Deel 2: einde van de bevalling 22.30u leek er weinig te veranderen. Het hoofdje was wat voelbaar maar zakt nog ver terug na de wee. In overleg met de gynaecoloog moest ik stoppen met actief persen. 22.45u kreeg ik pethidine toegediend zodat ik even op kracht kon komen. Er is toen ook een druklijn ingebracht zodat ze de weeën goed konden registreren. Ik moest de weeën proberen weg te zuchten. 22.55u konden ze met de druklijn maar moeilijk de weeën registreren. Er waren wat flauwe bergjes te zien die elkaar snel opvolgde. Maar erg pijnlijk waren. De weeënstimulatie is toen terug gezet naar het minst. Waarom? Geen idee. 00.00u trok ik het echt niet meer, ik lag nog meer te kronkelen van de pijn en het werd steeds heftiger. Ik vraag/smeek! Om pijnstilling/keizersnee. Gynaecoloog moest weer komen beoordelen *zucht*. Ik had gewoon regelmatige weeën activiteit maar het hoofdje daalde niet ver genoeg inL Het hartje bleef wel netjes op wat het moest zijn. Gelukkig!!!!! Na dus 1 uur persen en de weeën stimulatie had ik nog geen verdere indaling. Ik wilde echt niet meer, het lukte me ook gewoon niet. Wat een ***** pijn zeg. 00.20u smeekte ik nogmaals om pijnstilling of keizersnee bij de gynaecoloog. Bij keizersnee zei de gynaecoloog meteen: ja dat gaan we doen. Een vrouw naar mijn hart hihi. Toen is alles gaan rollen en hebben ze de OK gereed gemaakt. Ik had ook inmiddels 23u gebroken vliezen, maar gelukkig geen infectie. 00.30u ben ik voorbereid op de OK. Kleding aan en met die pijn over de gang en in de lift naar beneden. Pff niet heel prettig kan ik vertellen. Eenmaal op de OK kreeg ik de ruggenprik. Jeetje wat was dat fijn zeg. Na zoveel uren echt pijn voelde ik helemaal niets meer. Was wel een gek gevoel haha, voelde me net een olifant met zulke zware benen. En toen de ruggeprik gezet werd, kreeg ik natuurlijk nog een wee op dat krukje. Maaar dat zou de laatste zijn, dus ik nam het maar voor lief. Al lukte ontspannen voor het zetten van de ruggenprik natuurlijk niet echt dus daar hebben ze me bij geholpen. Ik kon weer lachen en kreeg praatjes. Werd wel geadviseerd daarop te letten aangezien ik anders zou gaan hyperventileren. Manlief is aan mijn zijde gebleven aangezien hij niet goed tegen bloed en naalden kan. Dus die heeft mij enorm gesteund! 01.28u is Stan geboren. Wat een geweldig gevoel zeg! Moooooooooooooooi! Alles ging goed met hem. 3774gram schoon aan de haak! Geweldig! Om 02.05u was ik weer terug op onze kamer en lag Stan blij manlief op de blote borst. Echt gaaf om te zien: Mijn mannen! Aan de borst drinkt Stan meteen goed. Wat geweldig zeg hihi. Ik ben gewassen, kreeg paracetamol en morfine tegen de pijn en we zijn om 04.30u gaan slapen. Jeetje wat een nacht, een dag en weer een nacht. Gelukkig was het voorbij en konden we volop genieten van Stan!!!! Was toch even fijn om het van me af te schrijven
Jeetje mini wat heftig! Gelukkig kan je nu genieten van je kleintje. Bij mij zeiden ze ook dat ik geen weeën had maar krampjes en ong twee uur later ben ik bevallen. Maar verder lijkt jouw verhaal niet op het mijne.
tjeempie mini wat een verhaal.. klinkt ook zeker als een zware bevalling.. maja waar je het voor doet, wil je nooit meer missen. en nu vollop genieten van jullie kleine man!
Aah Puma haha, die tandjes! Dat vind ik altijd zo schattig he?! Hier nog steeds geen tandjes. Wel een hele hoop kwijl! Soms loopt het eruit!
Jeetje het lijkt wel uitgestorven hier! Even jullie wakker schudden. Ik heb een klein beetje het gevoel dat ik zwanger ben. Kan aan niks anders meer denken. Het schiet ook heel erg op met het huishouden hier... Ik ben pas 2 keer ongesteld geworden na m'n bevalling. En m'n cyclus was precies 28 dagen. Dan zou ik komende dinsdag weer ongesteld moeten worden. Aan de ene kant zou ik heel graag willen testen, aan de andere kant heb ik geen zin in een teleurstelling. We zouden langzaamaan beginnen voor een tweede. Maar ik merk nu dat ik het toch wel heel graag wil...
Ik ben direct wakker Puma!!! Wat spannend! Is het mogelijk (ben je zonder pil "bezig" )? Waarom denk je het? Nog meer meiden al plannen voor een 2e of 3e? Wij wachten nog wel even (weet niet hoe lang, ik gok als kleine man een jaar of 2 is).