Mijn man werkt ook 3 ploegen en daarnaast helpt hij veel in huis maar juist omdat ik ook 3 ploegen heb gewerkt weet ik wat ik wel en niet van hem kan verwachten. Ik vind bijv niet dat je kunt verwachten dat hij vanuit de avond 12 naar bed gaat en er om 8 uit uitkomt . Je ritme is totaal anders. Je ritme is normaal ook uit bed komen, werken en eventjes voor jezelf. Als je net kei hard hebt gewerkt kun je niet ineens daarna maar meteen gaan slapen. In de nacht roep ik mijn partner niet voor 4 uur ( helpt smorgens nog even en gaat rond 8 naar boven) en slaapt niet voor 9 uur . Ik zit aan 3x 30 mg morfine en heb veel pijn maar huishouden red ik op de meeste dagen prima. Het zal wel moeten en als ik eenmaal aan de gang ben lukt het wel. Wat ik van mijn partner verwacht is dat hij de omwas doet als ik heb gekookt, ( in de diensten dat hij thuis is) dat hij op een vrije dag ook is opstaat voor de kindjes, dat hij wel is meehelpt met de kindjes douchen en op bed leggen en dat hij de vuilnis buiten zet. Op vrije dagen en vakantie en hij thuis is en ik bijv weg met de kinderen ( ben altijd half 7 wakker dus vraag vroeg weg) mag hij heel huis poetsen als hij wakker wordt. Als ik alleen thuis ben omdat hij een keer de kindjes meeneemt profiteer ik daar van door het huis in alle rust en mijn tempo het huis te poetsen. Combinatie huishouden en kinderen is zwaar maar ondanks mijn gezondheid net te doen. Lig wel elke avond 7 uur in bed en slaap half 9. Tja het is niet anders . Ben al blij dat hij naast fultime baan nog helpt in huis
Bij mijn vorige operatie heeft hij trouwens 2 wk vrij gekregen en stond hij elke morgen vroeg op, deed het huishouden en deed alles wat ik normaal doe. Hij weet dus Hoe zwaar het is en helpt daarom misschien wat meer uit zich zelf. Volgende maand moet ik weer onder hetmes maar vertrouw er op dat hij het gezin/ huishouden prima zelf kan redden
Hej Miepkip, Wat een rotsituatie! Ik vind dat hij zeker wel moet helpen in het huishouden. Oke hij werkt, maar jij bent ziek. En als hij 1 dingetje per dag doet voor hij naar zijn werk gaat, zou dat al een heleboel schelen voor jou! Wat betreft die opleiding, jij bent de enige die kan inschatten of het verstandig is meis, dat vraag je in dit topic tenslotte ook niet; 'vinden jullie dat ik de opleiding moet gaan doen?' Als je met je man eens een lijstje maakt met elke dag een dingetje die hij kan doen? Misschien wil hij wel, maar weet hij niet wat hij kan doen? Daar heeft de mijne in ieder geval wel last van Wat zitten je souders zich met jullie te bemoeien dan? Dikki digiknuf! (je mag me altijd pben hoor!)
precies! en dan zeker wat betreft thuisblijfmoeders die hun kroost nog fulltime thuis hebben (dus nog niet naar school gaan) die kinderen kun je niet de hele dag voor de beeldbuis neerzetten en dan ben je er lekker vanaf, die moeten ook vermaakt en verzorgd worden. Ik heb toen ik nog vrijgezel was en alleen woonde ook in ploegendiensten gewerkt en tot de uiterste tijd "uitgeslapen" Verre van slim, ik was nog vermoeider toen ik opstond, dan toen ik van werk thuis kwam, dus wat dat betreft is TS haar man gewoon doodmoe van de lui-igheid
Mijn man werkt ook fulltime en ik ben huismoeder. Ik vind het logisch dat ik voor het huishouden opdraai. Maar je zegt zelf dat je vaak snel moe bent. Als je zorgt dat je het huis gewoon bijhoud is het vaak een makkie. Me moeder zegt altijd. Doekje over de tafel en meubels en de vloeren schoon oogt het al gauw beter.
Maar vaak genoeg veras me man me ook door te stofzuigen dweilen en de vaatwasser interuimen zonder dat ik het vraag
Volgens mij ben je gewoon een beetje "schoonmaak" ziek als ik het zo lees. Je man werkt om jou gezin te onderhouden het is toch een kleine moeite om een studio (hoe groot is dat nou) schoon te houden. Je zoon moet ook in die puinzooi leven. En dan dat continu ruzie maken, wil je dat je zoon dit mee krijgt. Ik denk dat als jij iets beter je best zou doen in het huishouden, hij een stuk gezelliger zou zijn omdat hij daar ook niet op hoeft te mopperen en het dan een stuk fijner is voor jullie allemaal en vooral voor je kind. Dat arme kind groeit op in die zooi! En als je die opleiding kan gaan doen dan kan je ook het huishouden doen! En al ben je ziek en ben je snel moe als je elke keer wat doet en gaat rusten ben je na een werkdag van je man echt wel klaar en is je huis netjes!
Ik denk dat het op zich helemaal niet gaat over het huishouden, maar over een gebrek aa betrokkenheid van de man van ts. Als iemand werkt, lang slaapt (van 12 tot 12 vind ik erg lang!) en inde vrije tijd alleen bezig is met zijn scooter en pc dan zou ik daar ook niet blij van worden. Je hebt samen een leven, een huis en een gezin en daar ben je met zijn 2en verantwoordelijk voor. Je moet de dingen dan ook met zijn 2en verdelen. Ts: praat een keer met hem opeen rustig moment en geef aan wat je van hem wil en hoe jede dingen graag wil verdelen. Probeer het zonder verwijten te doen. Tot slot, jouw laatste zin uit je openingspost baart me zorgen. Iemand die jou kleineert en de grond in boort, is niet goed bezig... dat zou eigenlijk je eerste zorg moeten zijn. Als je met hem verder wil, moet je daar met hem over praten! Al het andere is meer praktisch. Het gaat erom dat je je niet gewaardeerd voelt en het gevoel dat je het alleen moet fixen. Het zou al een heel verschil zijn als hij met je meedenkt over hoe je het allemaal kunt redden.
hoe groot is jullie woning? en jeb je niet teveel spullen dat het te vol-rommelig lijkt? wil je best helpen met een schoonmaak schematic hoor,u roept maar
Sommige reageren wel overdreven zeg. Dat je tbm bent en je partner werkt wil niet zeggen dat er door de werkende niks meer gedaan hoeft te worden. Mijn vriend werkt ook heel veel (geen ploegen) maar goed, ik verwacht wel dat hij op z'n minst zijn eigen rommel opruimt. In het weekend mogen we elk een dagje blijven liggen maar tot 1200 uur vind ik echt overdreven. Mijn vriend zit ook graag een spelletje te doen maar hallo, hij heeft kids dus ook daar moet hij gewoon aandacht en tijd aan besteden. Plus dat je een relatie hebt die je ook graag gezellig houdt Nu hoeft hij echt niet te gaan lopen soppen e.d. maar ik vind wel dat het de kleine dingetjes zijn die het em doen. Dat zou al een flink stuk schelen. Ts: goed van je dat je die opleiding wilt gaan doen! Hopelijk ben je volgend jaar weer helemaal beter (met deze medicijnen)
Ik bind ook niet dat als de man werkt dat hij altijd maar thuis op zn luie reet hoeft te zitten hoor... We wouden samen kinderen en hebben samen een huis moeten daar dus allebei vor zorgen... En ik ben ook tbm.. Dus ja ik doe meer Maar ik verwacht op zn minst dat hij zn eigen rommel Opruimt En in et weekend helpt hij gewoon mee.. Ik vind daar niks raars aan
Dit is dus wat er de hele tijd door mijn hoofd spookt terwijl ik de reactie's aan het lezen ben. Als tbm ben je toch nog niet de huissloof?! Haar man kan toch wel even zijn rommel achter zijn kont aan opruimen? Haar man kan zich toch ook eens bezig houden met hun zoon, zodat zij bijvoorbeeld kan koken zonder ogen in het achterhoofd te moeten hebben? Haar man is toch geen kleuter? Daarbij weet hij dat ze pas geopereerd is en dat ze ziek is, dan is het toch niet teveel gevraagd van je partner(!) dat die hier en daar ook helpt?! En wat ik begrijp van ts is dat ze echt wel haar best doet om het gezellig te maken, maar als er weinig uit je partner komt, snap ik heel goed dat de moed je in de schoenen zakt en dat je in een neerwaartse spiraal terechtkomt. Ik denk wel dat je het heel pittig gaat krijgen met je opleiding en de moeheid die je nu hebt. Maar ik vind het super van je dat je een opleiding gaat doen om aan het werk te komen.
Mijn ervaring is ook dat ik zelf fulltime werken makkelijker vond dan thuis zijn en het huishouden + toen 1 kind in goede banen te leiden. Met werken wist ik precies hoe en wat en om 6 uur was ik klaar, thuis is het nooit klaar. 6 Weken thuis gezeten en ik had het al snel door, hoe heerlijk het ook was om mijn kind zo veel te zien en zoveel van hem mee te maken. Nu werk ik 24 uur en heb ik voor mijn gevoel het ideale uit 2 werelden. Ml werkt fulltime en ik doe dus het meeste, maar hij doet zeker meer dan zijn deel. Dat vinden we beiden vanzelfsprekend en het werkt ook voor ons.
vk is een poepie zwaar beroep. als je t nu al bijna niet aan kan, hou je hart dan maar vast. mijn zus is vk, heef thaar eigen praktijk. net een kleintje erbij en die is dus continu aant plannen en doen. de kleine boeid t niks als jij net een nachtdienst heb gehad met bevalling, want die komt gewoon weer doodleuk melden voor het dagelijkse ritme. en als je man je nu al niet bij staat, dan heb je straks een flink probleem. buiten t feit dat vk belachelijk zwaar is, moet je je man gewoon ff flink wakker schudden. als jij net operatie achter de knie heb(heerlijke woordkeuze ) dan mag hij je best hier en daar helpen. dan staat ie maar uurtje eerder op smorgens. als mijn man ziet dat de keuken ontploft is dan staat ie smorgens ook iets eerder op zodat ik weer een opgeruimde keuken heb voor de dag. gewoon goed verdelen. en als praten niet werkt... tja dan ben ik bang dat er niet veel anders meer is. ben je al eens flink boos geworden? hier werkt dat nog wel eens als ik niet tot m door kan dringen. ff flink uit je slof schieten, schrikken ze. en dan gaan ze eindelijk keer luisteren
@Miepkip, dat je man niet voor het huishouden wilt opdraaien als jij full-time thuis zit, daar kan ik nog wel wat bij voorstellen, maar hij kan toch op zijn minst zijn vrije tijd gebruiken om wat met jullie kleine te ondernemen; hij is immers papa. Je geeft zelf aan dat het erover praten het niet gaat worden; toch denk ik dat het echt belangrijk is dat je met hem hierover praat, hoe moeilijk het ook is, want als ik je eerste berichtje lees broeit er nu iets. Deze situatie is niet goed voor jou, voor hem en al helemaal niet voor jullie kleine... Succes in ieder geval, en veel sterkte.
Je mag zeker van je man verwachten dat hij zijn troep opruimt en niet alles in het huis laat slingeren, en dat hij met jullie samen leuke dingen wil doen. Als hij dat niet wil, dan kan hij beter als vrijgezel door het leven gaan. Kijk wat je nu wel kan doen in het huishouden, spreidt de taken over de week, en accepteer dat jullie woning niet elke dag spik en span hoeft te zijn. Er is een middenweg tussen obsessief brandschoon en een verschrikkelijke puinzooi. Wat ik je ook wil aanraden, is om eens door alle spullen heen te gaan en te kijken wat weg kan. Het is immers een kleine woonruimte, te veel spullen maken het al gauw rommelig. Alles wat je voor je kleine niet meer gebruikt weg doen of verkopen, ook speelgoed. Een handige vuistregel is: als je het 2 jaar niet hebt gebruikt of gedragen, dan kan het weg. Hoe ga je het eigenlijk regelen als je man net een ploegendienst draait en jij als verloskundige opeens een bevalling moet leiden, en er geen opvang is?
Heel eerlijk als t thuismama zijn al vermoeidheid is, hoe zie je t dan voor je om verloskundige te worden?! Maar vind wel dat hij meer aandacht aan jullie moet besteden Ik werk 18u en vriend 60u(zzper btje werkziek haha t is niet 'nodig' Maar moet van mij minimaal optijd zijn voor t eten om 6u en dat lukt bijna altijd. Ook doet hij vaak ff wat in huis niet grondig maar toch stofzuigen etc En ramen lappen is zijn klus 'S avonds rondje met de kleine meid en op zondag leuke dingen doen dan wordt er NIET gewerkt Ik lijk wel een soort streng maar kom op je scooter interessanter vinden? ?? Iadie 16???