Hallo allemaal, Mijn zoontje (15 mnd.) heeft op het moment erg scheidingsangst. Als ik even naar de gang loop bijv. zet hij het op een huilen. Overdag slaapt hij een uurtje en 's ochtends is hij vroeg wakker (soms 6 uur, soms 5 uur). Dan gaat hij staan in bed en hard krijsen. Wij reageren hier op door om de 10 à 15 minuten even kort naar hem toe te gaan. Aai over de bol zeg maar. We zeggen dat het nog tijd is om te slapen. Als we dan weglopen raakt hij weer helemaal overstuur. Kortom, de dag is begonnen... Maar hij blijft in bed tot 06:45 want dan begint onze dag pas. Dit is heel vervelend omdat mijn dochter van 4 er ook wakker van wordt en zij moet naar school. En hij krijst echt wel een uur lang. Ik weet dat het uiteindelijk vanzelf overgaat maar toch... Heeft iemand tips? Nachtlampje aan en de deur op een kier doen we al. Het kamertje is verder donker dus hij wordt niet wakker van de zon.
Misschien er juist niet elke 10 minuten heen gaan maar hem even laten krijsen ( want ik begrijp dat hij ook krijst als je er heen gaat..). Mijn kindje is nog niet zo ver maar als ik logisch beredeneer bij verlatingsangst, is het nu voor hem elke 10 minuten paniek omdat je dan bij hem komt en hem dan weer verlaat...dus of ik zou niet gaan of wel maar dan de dag ook gaan starten of hem bij je houden...
Mijn dochter heeft dit ook een aantal nachten gedaan, maar dan voor het slapen. Dit was ook echte verlatingsangst. Steeds gaan kijken werkte hier averechts. Ook kon ik haar niet troosten in haar kamer of naast haar op bed gaan liggen. Hier hielp het om voor de deur een liedje te gaan zingen. Misschien werkt dit voor jullie ook? Anders zou ik kijken wat hij doet als je even bij hem blijft (tot hij slaapt). Dit is echt een fase en hij moet er even doorheen. Vind uit wat werkt, want hem een uur laten krijsen is voor niemand fijn, ook voor je dochter niet, en hij krijgt ook geen 'bevestiging' om het zo maar te zeggen.
Voor mijn dochter van 9 maand begint de dag ook om 6u, hoewel die van ons pas om 7u zou moeten starten. Haar laten liggen heeft geen zin, ze krijst tot we haar komen halen. En dat doen we dus ook. Waarom haal je je zoon gewoon niet uit bed? Misschien is hij gewoon een vroege vogel?
Kun je hem dan niet bij je in bed nemen? Slaapt iedereen weer even verder. Ik herken de fase wel, probeer inderdaad uit wat werkt en maak het jezelf niet moeilijker dan het al is.
Hier ook een tijd gehad. Het enige wat hielp was er uit gaan. Hij bleef krijsen en we sliepen dan toch niet meer... Het is vroeg, maar gaat weer over
Bedankt voor de tips tot nu toe. Ik heb met mijn oudste dochter de ervaring dat als ik haar in bed nam, ik dat weer helemaal af moest bouwen. Ze ging er dan echt op rekenen zeg maar en dan werd het een gewoonte. De enige manier om hem stil te houden is bij het bedje zitten op een stoel of op de grond. Maar...hij gaat dan niet slapen! Ook niet na een half uur ofzo. Zelf slapen ik dan ook niet natuurlijk maar hij is dan wel rustig. Een vroege vogel is hij trouwens nooit geweest, hij sliep altijd tot een uur of 7 dus dat zou nu ook moeten kunnen. Ik denk echt dat het verlatingsangst is. En helemaal negeren vind ik erg lastig, dan raakt hij helemaal overstuur en heeft hij ook niet de bevestiging dat mamma en pappa er wel zijn als hij bang is ofzo.
Onze dochter wordt ook rond 6.00 wakker. Wij halen haar er dan uit. Zou het niet ook aan het jaargetij kunnen liggen? Het is vroeg licht. Bij ons sliep ze in de winter ook altijd tot een uur of 8. Totdat de dagen aanmerkelijk korter werden. Ze gaat er dan wel weer vroeger in voor het ochtendslaapje.
Hallo! De kamer is zo goed verduisterd dat er geen ochtendlicht binnenkomt. Daarom hebben we ter compensatie een nachtlampje voor eventuele angst. Ik kreeg nog 2 tips: tijdelijk kind in het campingbedje op je eigen kamer zetten. Zelf op je matras een paar nachten naast het bedje gaan slapen en dat daarna afbouwen. Ik ga er over nadenken!
Mijn zoontje van 15 maanden krijgt een fles Brinta in bed als hij zo vroeg wakker is. Meestal slaapt hij daarna nog tot 9 uur.