Hoihoi! Mijn zoontje is nu vier weken oud en huilt de godganse dag, de wijkverpleegkundige belt mij straks terug om een beeld te geven dat ik er wel wat aan doe. Maar ik kan hem niet troosten hij huilt en schreeuwt maar hij word niet stil.. soms wil ik schreeuwen dat ie op moet houden maar dat doe ik natuurlijk niet, maar t voelt rot dat ik dit denk. Hij huilt denk ik vanwege buikpijn en ik zit te denken aan KMA maar weet dit niet zeker, het zijn niet gewone krampjes maar echt de hele dag door.. zo zielig en ik huil gewoon elke keer met hem mee. Hierdoor slaapt hij ook echt heel erg slecht en soms ligt ie maar te staren in zijn bedje als die even stil is en dan breekt mijn hart echt in honderden stukken. Vannacht stond ik om vier uur met hem in zijn kamertje om hem in bad te doen omdat ie zo veel verdriet en pijn had! Hij slaapt naast mij en het valt me ook op dat hij als hij eindelijk slaapt heel erg kreunt in zijn slaap ook dit baart me zorgen. Maar ik weet gewoon niet wat ik moet doen om hem te helpen en voel me daardoor echt een slechte moeder, ik herken zijn huiltjes ook nog niet heeft ie honger? heeft ie pijn? heeft ie een plasluier? wilt ie aandacht? ik weet het gewoon niet. En dan komt er ook nog bj dat ik bewust voor FV heb gekozen en nu spijt als haar op mijn hoofd heb, maar dit is niet meer terug te keren maar ook hierdoor voel ik me een rotwijf. Had ik maar.. had ik maar ..
Ach meis, wat rot dat je je zo naar voelt ten eerste ben je geen slechte moeder, ben je mal! Toen mijn dochter 4 weken oud was, wist ik ook echt absoluut niet welk huiltje wat precies betekende, echt geen idee. Dat komt pas later, ik zeker de eerste 12 weken totaal vertwijfeld met haar rondgelopen, ik had geen idee of ik het goed deed en ik dacht ook allerlei 'instincten' te missen die anderen volgens mij allemaal wel hadden. Kwam allemaal later, en veel moeders blijken bij navragen echt niet vanaf het begin als een soort supermom precies te weten wat ze moeten doen. Nu over het huilen van je zoontje: het lijkt me dat een baby normaal gesproken niet zoveel huilt, en dat het zijn enige manier is om aan te geven dat er iets niet in orde is. Ik heb hier geen ervaring mee maar mijn advies: je niet af laten schepen door mensen die, goedbedoeld, hem een huilbaby vinden en vinden dat je er gewoon doorheen moet met hem. Net zolang op alle deuren kloppen totdat iemand gaat onderzoeken wat er met hem aan de hand is. Meestal zijn het relatief kleine dingen waar zo'n kleintje vrij snel en makkelijk mee geholpen kan worden. Laat je ook niet afschepen door een huisarts die roept dat het normaal is dat babies huilen. Ja, dat is normaal maar niet de ganse dag en nacht. Meis, ontzettend veel sterkte, knuffel!
Dankje wel ja als die wijk verpleegkundigen niet terug belt zou ze dus zo doen dan ga ik denk ik gewoon naar de eerste hulp is misschien wat overdreven maar kk vind het gewoon sneu voor dat jochie en ik trek dit ook geen weken dus ze moeten hem maar gewoon helpen. Maar dan is de kans groot dat zs hem 24 uur houden en dat wil ik eigelijk ook njet wat denken jullie eerste hulp vanavond of huisarts morgen?
jij bent helemaal geen slechte moeder, zet deze gedachte maar snel ui je hoofd je zegt dat je denkt dat hij pijn heeft, een moeders instinct klopt bijna altijd dus zoals wolfje zegt , laat je niet afschepen, als ze je niet geloven, blijven bellen, blijven zeggen dat hij pijn heeft tot ze er gek van worden zodat je mannetje snel geholpen kan worden. hier wist ik ook niet welk huiltje voor wat was, nu hoor ik het nog niet aan het huiltje want het is altijd hetzelfde huiltje, nu wee ik het omdat ik hem door en door ken en dat was de eerste weken ook niet vertrouw op jezelf en probeer je zoontje zoveel mogelijk te troosten, ook al blijft hij huilen, toch voelt hij zich dan beter omdat mama er is probeer onmiddellijk hulp te eisen van die verpleegkundige, helpt ze niet de huisarts bellen als je naar de eerste hulp gaat (ik weet niet hoe zoiets werkt) maar als ze hem daarhouden, probeer te eisen of jij ook daar kan blijven want ik heb al verhalen gehoord dat ze gaan testen of het gewoon een huilbaby is je doet het goed hoor dus zet die gedachte van slechte moeder echt uit je hoofd
Zo herkenbaar.. Ik heb ook weleens geschreeuwd en ben weggelopen, pff wat een tijd.. Hier was het KMA, ik ben zelf op dieet gegaan. Een verademing! Heel heel veel sterkte en succes..
Ten eerste... uit je verhaal maak ik op dat je helemaal geen slechte moeder bent. Het wordt je alleen af en toe te veel. Heel menselijk lijkt me! Ik zou als ik jou was wat hulp vragen. Idd eerst alles laten onderzoeken bij je kindje, kinderarts, ostheopaat ed. Vinden die niks dan kun je in ieder geval een paar dingen uitsluiten. Je krijgt er vast goede tips. Misschien kun je zelf ook wat hulp krijgen, of iemand die hem even over kan nemen af en toe, zodat je even tot jezelf kunt komen. Dan kun je er daarna weer helemaal voor hem zijn. Sterkte!
Jij weet zelf het beste hoe ernstig het is. Als hij echt bijna niet van ophouden weet en ook 's nachts niet, zou ik langs de eerste hulp gaan als je door de verpleegkundige niet geholpen wordt. Zoals hierboven ook gezegd, laat je niet afschepen want tegenwoordig moet je eerst met je vuist op de tafel slaan voordat ze je serieus nemen. Veel succes toegewenst en je bent een super mama! Jij maakt je zorgen en probeerd van alles. Jij staat midden in de nacht hem te badderen om hem het zo aangenaam mogelijk te maken. Je doet alles wat in jou macht ligt om hem te helpen en je maakt je zorgen. Je bent een toppertje en wees alsjeblieft niet zo onzeker over jou kwaliteiten als moeder. Want zover ik dit kan inschatten... Hoef jij je nergens zorgen om te maken!
Dankje wel! doet me wel goed.. moet er gewoon beetje van huilen. ( dit zoiezo de laatste weken al vaak haha) Hij ligt nu stil in zijn bedje dus kan even tot rust komen.. De wijkverpleegkundige heeft nog steeds niet terug gebeld dus denk ik dat ik even kijk hoe hij zich vanavond gedraagt en anders toch ritje ziekenhuis denk ik. En dan eis ik idd een bed naast hem omdat als ze hem laten huilen ik echt heel erg boos word. Ik laat hem zoiezo nooit huilen alleen als ik echt even ademenen moet dan ga ik even 3 minuten op t balkon staan tot tien tellen en er weer naar toe. Vanmiddag was ik even naar t dorp met hem en toen sliep die ook wel in maar hij slaapt heel erg ligt als ik de deur open doe is die al wakker zeg maar. Maar goed ik ga inderdaad de oorzaak maar eens zoeken osteopaat wil ik wel maar ben zo bang dat het fout gaat aangezien ik allemaal horror verhalen heb gelezen. Mijn bevalling duurde zon 72 uur en de uitdrijving zelf maar 16 minuten dus misschien is dat wel fout geweest? heeft ie blokkades ofzo zal eens kijken wat er hier in de buurt ziet kwa osteopaten. Maar ik zie wel aan hem dat het zijn darmen zijn hij perst veel word knal rood en trappelt met zijn beentjes en slaat met zijn armen om zich heen. heb ook zon puckababy gekocht en in het begin ging dit heel erg goed en sliep die snel in maar nu is het weer drama.
Tjee, als dat je een slechte moeder maakt zijn er denk ik maar heel weinig goede moeders! Het kan bij zo;n mini vanalles zijn, alles moet nog worden opgestart. Hier gingen de eerste weken best goed maar werd het juist rond 12 weken steeds moelijklijk, meer huilen. Bleek reflux én kma te zijn.. Je kan het in elk geval vast behandelen als reflux, dus veel rechtop houden, goed laten boeren etc. Misschien wil hij (overdag) wel op zijn buik slapen? Dat was hier een oplossing voor die lichte slaapjes. En KMA, je kan alvast hypoallergene voeding kopen en kijken of het beter gaat. Maar het is lastig, je moet gewoon wat dingen uitproberen ben ik bang en goed luisteren naar je gevoel. Bij een vriendin bleek het na maanden een dikke oorontsteking te zijn..
Me moeder komt vanavond ff kijken hoe of wat en dan gaan we ff verder kijken. Zoals nu slaapt hij maar hij had om 16:15 zijn fles moeten hebben maar dit kan toch wel ff wachte? Hij slaapt nu eindelijk.
Hey meis, Ik heb 8 weken zo rondgelopen, precies zoals jij omschrijft. Uiteindelijk ook naar de seh en toen hebben ze hem opgenomen. Hier bleek het om kiss, reflux en zwaar overprikkeld en oververmoeid te gaan. Vanaf het ziekenhuis ben ik gaan inbakeren en de 3 R-en. Dat bleek de uitkomst. Ook de therapie voor zijn kisssyndroom heeft onwijs geholpen. Ik hoop dat ze jou ook kunnen helpen want ik weet hoe vreselijk zwaar en frustrerend dit voor je is. Hou je taai, het komt echt goed. X voor jou, je bent een top mama
als ik t zo lees ben je ehct wel een goeie mama, wordt t je alleen soms teveel. DIT is logisch! Alle klachten van je kindje herken ik.. wij hebben lang getobt en huisarts en CB zeidn Reflux.. tot we een vervangende huisarts hadden en hij ging mee in mijn gevoel dat ik KMA dacht. Meteen Pepti mogen halen, en probleem was over! een heel ander kind. je kunt natuurljik gewoon halen en proberen wat t doet!
Ik heb zelf trouwens zware eczeem en KMA en eczeem liggen geloof ik dicht bij elkaar? hij heeft geen uitslag ( nog niet ) maar wel de andere symptonen vandaar dat ik dit denk.
Als eerste, Als hij slaapt lekker laten slapen! Hij komt vanzelf wanneer hij weer honger heeft! Ten tweede, Je bent absoluut geen slechte moeder!! Ik heb nu ook mijn eerste kindje ze is nu 6,5 week oud. Ons meisje is over het algemeen echt heel erg zoet maar er zitten ook huildagen tussen dat ik het ook echt even niet meer weet... Vorige week moest ik echt haar even een paar min in haar bedje leggen en zelf even op mijn bed gaan zitten en gillen in mijn kussen.. Zat er zelf ook echt even doorheen.. Ik denk dat iedereen dat moment wel eens heeft, het zal er wel bij horen.. Vind het echt heel erg voor jou en je zoontje.. Zeker als je denkt dat hij pijn heeft.. echt zo zielig Als ons meisje krampjes heeft vind ik het ook zo zielig en moet ik al met haar mee huilen.. laat staan als je het gevoel heeft dat hij de hele dag door pijn heeft. Vertrouw op je gevoel! En ga je moederinstinct achterna!! Net zo lang bellen en langs gaan tot ze gaan zoeken.. en pas tevreden zijn als ze iets gevonden hebben. Heel erg veel succes meis!! Je bent echt een super mama!!
Dankjewel! Ik moet er wel bij zeggen dat ik al snel t ergste denk. Heb nu ook eindelijk mezelf zover gekregen niet elke 4 minuten te kijken of hij al slaapt.. ben ook altijd bang dat hem wat overkomt als die in zijn bedje ligt. Maar dit doe ik al niet meer ik kijk nu ongeveer om de 30 min. Ja of hij echt constant pijn heeft weet ik niet, maar ik weet wel dat hij pijn heeft op bepaalde momenten, en doordat hij niet wilt slapen zal hij ook oververmoeid zijn en dit zal vast ook wel zijn uitwerking hebben om zijn huilgedrag. Maar ik ga als t vanavond goed gaat morgen met hem naar de huisarts en ga ik mijn vermoedens uitspreken. als ze me wegsturen blijf ik gewoon zitten haha!
Ooh erg herkenbaar hoor!! Ik denk ook continu dat er wat mis is.. ik zoek ook gelijk op internet wat het zou kunnen zijn.. En tja je kent internet dus dan is er ook gelijk het ergste aan de hand.. Dus soms misschien beter om niet te gaan lezen op internet Maar buiten dat.. Zoveel huilen zoals jij beschrijft is in ieder geval niet normaal. En als jij het gevoel hebt dat hij dus op die momenten pijn heeft door de manier waarop hij huilt of hoe hij gezichtjes trekt dan zal er zeker een ongemakkelijk gevoel voor hem zijn. Jij ziet tenslotte de hele dag door hoe hij doet/huilt etc. En inderdaad van oververmoeidheid worden ze ook huilerig van. En een huisarts/verpleegkundige ziet hem niet de hele dag.. En kunnen het dus ook niet afschepen als zijnde "huil baby". Dus dat je dan blijft zitten geef ik je groot gelijk in!! Een moeder heeft het gewoon erg vaak goed bij dit soort dingen. Aangezien hij een deel van jou is ken jij hem het beste ook al weet je soms niet wat een huiltje betekent.. Ik heb soms ook echt geen idee.. Heel erg veel succes en ik lees het graag als je meer weet!!
Net zijn fles gegeven, hij wou maar 55 cc toen gingen ze oogjes al wat hangen, en hij slaapt geloof ik nu gewoon in! Dat zijn dus twee slaapjes achter elkaar, ITS A MIRACLE! toch maar even afkloppen voordat ie over 10 min begint te bleren.
Hoi wat vervelend zeg! Ik denk dat je op je moeder instinct moet vertrouwen. Je denkt dat je kind pijn heeft en dus zou ik daar zeker mee aan de bel trekken bij huisarts/kinderarts. Wat je omschrijft komt me bekend voor van mijn oudste zoontje. Die had verborgen reflux. Veel strekken en huilen/krijsen waardoor ik eerst dacht dat het om krampjes ging. Maar later kwam ook het kreunen/grommen/schrapen van de keel, ook in zn slaap. Hij bleek dus telkens voeding terug te krijgen in zn mond maar spuugde dit niet uit, waardoor ik he eerst niet doorhad en aanzag voor krampjes. Door het maagzuur kreeg hij een pijnlijke geirriteerde slokdarm. Zo zielig. Uiteindelijk me medicatie is dit snel genezen en had ik weer een normale baby! Ik zeg niet dat he bij jouw kindje verborgen reflux is, maar probeer wel zo snel mogelijk naar hem te katen kijken door een arts. Een baby die pijn heeft is zo zielig!!