zwanger en paardrijden/paarden hebben

Ik heb helaas mijn paard moeten verkopen omdat ik tot aan week 20 ziekhuis in en uitging .
Kon niks helaas en mijn vriend heeft niks met paarden dus ja..
Maar vriendinnen van me hebben ook een kleintje en dat gaat super
Dus waarom niet als je je prima voelt lekker blijven doen!!
Na mijn bevalling en als alles weer rustig gesetteld is komt er absoluut weer een paard!

 

Gefeliciteerd met je zwangerschap

Ik heb mijn paard van een doe het zelf stal naar een all in verhuisd, hij staat nu bij mijn instructrice.
Heb ongeveer tot 20 weken kunnen rijden, daarna werd het echt ongemakkelijk.
Hij wordt daar nu 3 dagen in de week door haar getraind aan de hand (in de seawalker, vrijspringen, voor de wagen, grondwerk, beweging, noem maar op) En dan zijn er nog 2 meiden die hem regelmatig mee op buitenrit nemen.

Ik vond het niet makkelijk in het begin, maar heb te kampen met flinke BI, dus het gaat gewoon niet anders. En hij doet het prima daar.
Ongeveer een keer in de twee weken ga ik er heen nu, en vind dan een goed verzorgd, erg relaxed paard.

In eerste instantie wou ik hem na de bevalling terug halen naar mijn oude stal, maar daar ben ik van terug gekomen.. ik ga liever twee keer per week en dat ik echt iets kan doen met hem, dan dat ik elke dag moet gaan voor de dagelijkse zorg (klinkt super verwend... weet ik) maar hij doet het zo goed daar dat ik dat met een gerust hart kan doen. (mijn huidige stal is namelijk een stuk verder weg dan mijn vorige)

 

Hier een paard en een shet. Paard staat op een pensionstal dus word uitgemest, gevoerd enz. Shet staat op een boerderij en hoef ik alleen uit mesten.
Bij 1e zwangerschap heb ik mijn paard tot 25 weken kunnen rijden. Geen wilde ritten, galop of zo. Voornamelijk stap en draf. Het geschud zorgt er voor dat je banden van je
Baarmoeder en je bekkenbodem aardig wat klappen krijgen. Na 25 weken vond ik het ongemakkelijk worden. Ik bedoel, het makste paard van de wereld kan nog wegspringen. Het blijven dieren en ik wilde het risico niet nemen om eraf te vallen. met alle gevolgen van dien voor kindje.

Met deze zwangerschap kon en mocht ik na 14 weken al niks meer doen. BI icm ischias. Dus absoluut geen stallen uitmesten. Rijden deed me gigantisch zeer. Kan hem ook niet meer longeren. Het lopen in het mulle zand ga ik dan echt dagenlang voelen. Fysio heeft ook grzegd, je kan eigenwijs doorgaan maar je komt jezelf een keer goed tegen. En dan kan je ws niets meer met je paarden doen, niet werken enz.
Toch eigenwijs stalletje gemest en flinke harde buiken en rugpijn gehad. Het is nu klaar. Ga er alleen paar x per week heen om te borstelen.

Ook na de bevalling ga ik niet dagelijks rijden of zo. Hoogstens 3 a 4 x per week. Kind, paard en werk is zwaar en hoe lullig het ook is, mn kind gaat voor..

 

Ik had 5 paarden, heb zodra ik wist dat ik zwanger was mijn 2 jongsten (jaarlingen) verkocht aan iemand die er al heel lang interesse in had, dus dat was natuurlijk een goede timing. Ik stond op een doe het zelf stal en moest zelf voeren en mesten, dat ging eigenlijk al heel snel niet meer goed. Ik had een verzorgmeisje gevonden die het deels wou overnemen op de dagen dat mijn man niet thuis was, helaas bleek ze zich niet aan de afspraken te houden en kwam meer niet dan wel om allerlei redenen (regen, huiswerk, geen zin). Ik heb toen besloten om de paarden dichterbij huis te halen op volpension, dus hoefde zelf niks meer te doen behalve naar ze kijken. Helaas is mijn pony vlak voor het verhuizen naar de nieuwe stal dood in de sloot gevonden. Mijn twee oudere paarden worden dus nu verzorgd door de staleigenaar. Ik reed al niet meer een half jaar voor mijn zwangerschap ivm ziek zijn, dus daar kan ik je niks over melden. Mijn beste vriendin heeft een manege en heeft 3 jonge kids. Ze heeft tijdens al haar zwangerschappen gewoon doorgereden tot een week of 30 zonder problemen, alleen wel de keuze gemaakt voor de rustiger paarden. Uitmesten liet ze aan haar man over vanaf 20 weken.

 

Hier ook geen bijrijdster. Ik zie hier op stal alleen maar ellende met bijrijdsters/verzorgsters. Daarnaast vertrouw ik anderen niet met mn dieren
Zal je zien, gebeurd er wat.
Hier heeft paardlief dus al vanaf de winter vrij. Ik kon toen nog wel wat rijden maar vond dit niks met de gladheid. Daarnaast was hij wat wilder als anders door het vele binnen staan. Normaal is het echt een dooie die je na een paar weken zo weer uit de wei kan plukken en weg kan rijden.
De mijne heeft dus sowieso tot half oktober vrij en dan zien we wel weer verder hoe het met winterperiode gaat lopen. Aan de vorige bevalling ook nog een verzakking over gehouden dus mag sowieso niet meteen op mn paard gaan.

 

Ik heb mijn paard verkocht toen ik 13 weken zwanger was.
Het plan was om een bijrijdster te zoeken. Iemand gevonden en daar bleek ik totaal niet van op aan te kunnen. Dus toen heb ik m verkocht aan de staleigenaar, die had al langer interesse. Ik mocht gewoon op hem blijven rijden zolang als ik wou, maar met 16 weken ben ik gestopt, voelde gewoon niet meer zo goed

 

Gefeliciteerd!
Tja het blijft lastig een paard en een kindje. Nu ik weer zwanger ben word ik er ook wel een beetje op aamgekeken omdat ik dit paard nog niet zo lang heb. Voel me er wel ongemakkelijk door. Ik kan nu al niet meer rijden vanwege bekkempijn dus dat is flink balen. Zeker omdat mn bijrijdster tijdelijk naar het buitenland is. Ze staat gelukkig in de wei maar omdat ze niet helemaal in orde is moet ze eigenlijk wel beweging hebben.. dikke stress heb ik ervan. Maar haar weg doen wil ik echt niet, ik zie wel hoe het loopt.
M'n eerste zwangerschap ging makkelijker, ik kon langer rijden en mijn toenmalige paard kon beter tegen vakantie
Paard staat trouwens in volpension dus dat scheelt ook. Ik zie vooral op tegen de winter als ze niet meer in de wei komt.

 

Ik reed op een manege.
Heb een paar weken gereden. In het begin was het soms zwaar/vermoeiend. Soms werd ik erg misselijk. Mocht dan gaan stappen.

Na 3 maanden mocht ik niet meer rijden ivm veiligheid.

 

Ik werd bij de 1e gewoon kotsmisselijk van het geschommel tijdens het rijden..
En bij deze zwangerschap 2 weken zo misselijk dat ik daardoor niet eens naar paard TOE kon. Laat staan nog wat doen. Was echt verschrikkelijk

 

Hier ook eigen paarden. Heb een kleinschalig pension stal. 7 paarden. Wel staan deze het hele jaar buiten met schuilstal. Nu in de zomer is het kwestie gezamenlijk weiland beetje uitmesten en zorgen dat ze water hebben. Verder moet ik zelf de mestaanhanger eens in de 2 weken naar een boer brengen. Gelukkig een automatische kiep aanhanger.

Maar straks in de winter hebben we voerbeurten want dan krijgen de paarden hooi. Maar we zien wel hoe lang ik het vol houd de andere dames en me vriend helpen wel.

 

Ik heb bij m'n vorige zwangerschap tot 30 weken doorgereden. Ben nu gestopt, maar heb het er moeilijk mee!! Maar ik krijg teveel pijn. Ik heb een bijrijder voor 2-3 dagen in de week, verder longeer ik en doe ik grondwerk. Ze staan nu dag en nacht in de wei, we hoeven niet te mesten. In de winter staan ze overdag in de paddock en we hebben een stapmolen, dus dat komt ook wel goed.

Maar het blijft lastig hè, die zorg uit handen geven. Zelf kun je toch het beste voor je paard zorgen!

 

Sinds ik wist dat ik zwanger was ben ik niet meer opgestapt, het is nl bepaald geen braverik .... Ik heb mijn instructrice gevraagd of zij hem wil doorrijden tijdens mijn zwangerschap dus hij wordt er alleen maar beter van. Ik ga gewoon zelf er natuurlijk ook naartoe, ik " groom" zeg maar en longeer m 2 x per week bijgezet en hij heeft 1 of 2 x vrij in de week dat betekent dan dat ie los gegooid wordt en als het weer het toelaat staat ie de hele dag op t land...

 

Hell0,

Heb al 13 jaar een eigen paard. Ik heb tot 20 weken gereden ongeveer 2 keer per week een rustig buitenritje. Toen was het Jan en vroor het er werd paardje toch een beetje te fris. Mijn bijrijders hebben toen hem lekker kunnen rijden en aanpakken. Ik ben toen lange lijnen en rondwerk gaan doen. Beviel ook prima. Met 24 kreeg ik last van mijn bekken en kon ik minder goed lopen. Toch nog vol gehouden om tot 30 weken hier mee door te grondwerken. Sindsdien ben ik de poets expres. Ik ga 2-3 x pw en de rest van de dagen de bijrijdsters.
Ik vond het moeilijk om rustiger aan te moeten doen maar ik heb het voor het paardje goed geregeld. Hij krijgt zijn aandacht en beweging en ik moet nu voor een goed doel een stap terug doen.
Ik heb nog geen planning wanneer ik er weer op ga maar van de fysio raden ze het pas na 3 maanden weer aan.
Ik zie het als een lang sabbatical en voor paard is niet erg want hij is al 18,5 jaar.

 

Valt mee hoor. Sowieso raden ze aan om 6 tot 8 weken te wachten.
Ik ga ook minimaal 3 maande. Wachten.
Bij de 1e ben ik te snel begonnen. Heb een verzakking over gehouden aan de bevalling en binnen 6 weken op je paard zitten helpt daar niet aan mij. Alles is door bevalling slap van binnen. Er komt tijdens paardrijden veel kracht en gewicht op je bekkenbodem te staan. Bekkenbodem die nog niet stevig genoeg is. Banden van je baarmoeder zijn nog slap dus houden weinig tegen.