TS, op welke manier laat jij hem achter na het slaapritueel als je de kamer uitloopt? Ik bedoel, is het: lamp uit, kind toegedekt, alles stil, ga nu maar slapen? Rond 3 jaar begon bij mijn kinderen namelijk het periode dat ze niet meteen in slaap kunnen vallen. Net zoals wij volwassenen zeg maar. Als ik in bed ga liggen doe ik ook niet meteen mijn lamp uit en ga ook niet in het donker liggen wachten totdat ik in slaap val. (sommige mensen natuurlijk wel overigens) Wat wij dus sindsdien doen is: - gewoon slaapritueel: wassen/ tandenpoetsen/ plassen/ pyjama aan/ voorlezen in bed; - dan zingen we samen een slaapliedje en vertel ik dat ik zo uit de kamer ga, en vraag aan het kind: wil jij meteen slapen? - als antwoord NEE is, dan mag die kiezen tussen een boekje (zelf) lezen of even slaapmuziekje luisteren of even met hun lievelingsspeeltje spelen in bed. Zoontje hoor ik vaak door de babyfoon een heel gesprek voeren met zijn dinosaurus, en dochters willen meestal hun nachtlamp aan en een boekje bladeren. Ze vallen dan niet meteen in slaap, maar 'vervelen' zich ook niet in bed. Na 10-20min kan ik de lampjes al uit gaan doen, want dan liggen ze al te snurken. Ik ruim de boeken/ speeltjes op en doe het licht uit. We hebben ook samen met kinderen 'echte' nachtlampjes gekocht zodat ze zelf regie hebben wanneer hun licht uitgaat. En het duurt nooit lang, maar ze zijn die dwarsheid kwijt dat iemand anders bepaalt wanneer het donker/licht/ slaaptijd is enz.
Eens dat het ook gewenning is, tuurlijk vindt ze het fijn . Tegenwoordig slaapt ze dan wel in de ochtend een uurtje langer als het erg laat wordt. Vandaag heeft ze niet geslapen, dus dan is ze zo vertrokken. Maar een aantal dagen in de week heeft ze dat middagslaapje echt nog nodig.
Als je het zo kunt oplossen en jullie staan er verder achter, is dat natuurlijk ook prima! Bij mijn dochter was het destijds wel anders. Die had echt de regelmaat nodig; 's middags wilde ze vaak ook al niet meer slapen vanaf dat ze 1,5 was (lees gillen en krijsen). Vanaf 2 jaar heb ik dr 's middags helemaal niet meer naar bed gebracht en daarna is ze echt veel beter gaan slapen ook.
Ons meisje slaapt vanaf geboorte al belabberd...haar eerste jaar is ze veel ziek geweest. Nu nog slaapt ze vaker slecht dan goed. Weglopen en zelf in slaap laten vallen zit er niet in....al tientallen keren geprobeerd met als resultaat dat we allemaal oververmoeid waren. (geen aanrader!) Na het (inmiddels aardig uitgebreide) avondritueel blijven we bij haar zitten tot ze slaapt. Maken geen oogcontact en reageren niet op aanhoudend aandacht vragen. Over het algemeen geeft ze het dan op en valt in slaapt. Helaas heeft ze de laatste nachten alleen maar op de grond willen slapen in haar deken gerold. Nadat we eerst hebben geprobeerd dit tegen te houden waren we het ook aardig zat om tot 22 / 23 uur strijd te hebben. Hier dus ook niet echt een oplossing gevonden. We geven haar wel elke avond 2 tabletjes melatonine time release waardoor het in slaap vallen ieieieietsje soepeler gaat.
Hier ook vanaf begin af aan een drama met de oudste en het slapen. Ze is gewoon niet moe te krijgen en gaat gerust als ze de kans zou krijgen iedere avond om 11 uur slapen. We hebben al van alles geprobeerd maar niks lijkt te werken. Bij de huisarts geweest en die heeft melatonine voor geschreven. Nou dat had ik dus veel eerder moeten doen. Half uur van tevoren 1 tabletje,pyama aan, tanden poetsen en voor ik het verhaaltje heb voorgelezen ligt mevrouw al te slapen.