Nu pas een update! Veel te laat natuurlijk en uiteraard had ik nu al lang moeten slapen... Maar heb deze week een cursusweek en vandaag zijn we met het team een hapje gaan eten, bij een strandtent. Was perfect weer en nog best gezellig. Is een nieuw team, met verder alleen mannen , dus die moeten even wennen aan mijn vrouwelijke aanwezigheid. Maar wel op een leuke manier, dus het valt gelukkig mee. Morgen nog een dag, een halve dag. Wel vroeg beginnen, maar omdat het de laatste dag is, valt het dan weer mee. Is met name evalueren. En in de middag ga ik een wiegje ophalen bij een vriendin van onze buurvrouw, die vorige week spontaan belde of we interesse hadden. Is een wiegje dat we bij ons op de slaapkamer kunnen zetten voor de eerste periode. Echt superlief dat ze dit aanbiedt. Ben dus erg benieuwd. Maar nu, hoe was de controle vandaag? In principe had ik een afspraak bij de gyn zelf, maar werd geroepen door een arts-in-opleiding (geen specialist in opleiding dus, maar nog een basisarts). Een vriendelijke jonge meid. Eerst algemene vragen, hoe ik me voelde etc. Dus ik ga aan dat ik de kleine nog niet echt vaak voel en of dat wel ok is. Ze kon er nog geen antwoord opgeven, maar zei dat het vanaf volgende week wel 'zou moeten'. Dus ik vroeg of ik dan in elk geval een visuele bevestiging mocht, zodat ik kon zien of Baby wel goed spartelde. Ze vroeg of we wisten wat het geslacht was. Nu hebben we dit nooit in ons eigen (universitaire) ziekenhuis te horen gekregen, dus zei ik dat we het nog niet wisten,maar wel graag wilden weten . Ze zei dat de gyn daar dan straks misschien ook nog even naar kon kijken. En ze ging nog even naar het hartje luisteren. Ik vertelde dat ik thuis een Angelsound had, dus dat af en toe ook deed, omdat ik de baby nog niet zo goed voel. Ze wist niet dat dit ook voor thuisgebruik bestond! Mijn bloeddruk was nog altijd aan de lage kant:100/70. Maar ze zei dat ze het liever zo zag dan anders. Daarna nog naar de lieve gyn om even baby te mogen gluren. En de gyn zou nog even naar de placenta kijken. De gyn zag direct dat de placenta helemaal aan de voorkant zit. Nog wel wat laag, maar ze vermoedt dat dit nog gaat verschuiven. De baby lag nu in een stuit, in hoeverre je dit nu al kunt zeggen. Mijn baarmoeder zit al vrij hoog, al echt onder mijn ribben (!) en het hoofdje zat links bij de ribben. Zeg maar op de plek waar je nog wel eens steken kunt krijgen als je te snel (hard)loopt of je inspant. En de voetjes dus rechts. Ze meette ook alles nog even op en ons beebje ligt perfect op het schema van gemiddeldes! Voldoende vruchtwater aanwezig en toen... De vraag: jongen of meisje? De vorige keren, zowel met 19 weken als met de 20 weken-echo, lag de navelstreng ervoor... En dit keer.... Lag de baby met de beentjes bij elkaar, waardoor ze het nog niet met zekerheid kon zeggen!!!! Volgens mij denkt die kleine gewoon, al dat geloer tussen mijn benen, mooi niet . Ons preutse dametje . Kreeg nog een compliment van de gyn over mijn buik, maar de rede waarom ik nog zo weinig voel, kan ook komen doordat ik nog relatief veel buikspier heb zitten. en dat in combi met die voorliggende planta. En, ik mag ook weer vliegen! Maandag mogen we weer naar het ziekenhuis: dan is er een door het ziekenhuis georganiseerd groepsconsult pijnbeleving. Geen idee wat het precies inhoudt.. We merken het maandag wel. Ook begin ik al bijna met zwangerschapsgym! Is gratis voor inwoners van mijn woonplaats en begint dus 2 juli. Erg benieuwd. Ga nu gauw mijn bed in! X
weer een mooi verhaaltje juul! Hopelijk is die kleine binnekort sterk genoeg om toch nog veel van zich te laten voelen!
Super nieuws Juul, geniet ervan, het stampen komt nog wel. Als zij tegen je ribben bokst of tegen je blaas stampt . Ik begin ons ventje al wel te voelen, gewoon een super gevoel.
Goed nieuws Juul! Ik hoop dat je je meisje gauw gaat voelen, dat is toch zo bijzonder en geeft je zo'n fijn gevoel. Ook mijn placenta ligt aan de voorkant over mn hele buik, maar toch voel ik rechts de baby (ruggetje en kontje ) en zeker straks als ze je blaas als trampoline gaat gebruiken Geniet van je weekend meis!
Over dit weekend en gisteren doe ik later deze week even een update... ! Is ook wel update-waardig.... Ben erg druk met werk deze week... Over 10 weken wil ik met verlof, nog 8 weken werken... Dus genoeg te doen, vol bordje.... X
Juul wat gaat de tijd toch snel. Fijn dat alles goed was. ik hoop dat je je mooie wonder snel zult voelen schoppen
Ik kom ook weer eens even kijken...heb je altijd gevolgd, maar helaas wat minder tijd nu. Wauwwwwww wat is je buik prachtig en wat fijn dat het zo goed gaat! Ben zo blij voor je!
Juul, ik check weer eens hoe het met je gaat en je gaat als een speer... Je bent reeds 24 weken? Geweldig. Geniet er maar van meid en voor je het weet is het dan eindelijk zo ver en kan je je kleine dametje in levende lijve zien. Weet zeker dat je net als ik het gevoel zult hebben dat zij dr altijd als was en dat ze alles is wat je je in je dromen hebt kunnen voorstellen. Dat gevoel heb ik in ieder geval met ons zoontje. Heel veel geluk lieve Juul!! Xxxx
Hey Juul - ik reageer niet veel, maar volg je topic wel . Wat goed dat alles er zo goed uitziet. Ik voel ook nog niet veel, maak me daar wel eens druk over, en mijn placenta ligt "keurig" aan de achterkant. Heel af en toe voel ik haar. Ik hoop dat het snel beter wordt, vind het zo speciaal àls ik haar dan ook voel. En het bevestigd toch weer dat ze er nog zit, "alive and kickin" Hoop dat alles goed gaat (vast wel). Druk aan het plannen al??
Verwaarloos mijn topic ernstig.... Slecht teken, kom weinig aan schrijven toe... Eigenlijk een beetje erg druk met werk... Nu vond ik dat- tot op vandaag- niet erg, omdat ik mijn werk superleuk vond. Maar een onverwacht gesprek met mijn nieuwe leidinggevende bracht hier plots verandering in. Was er vandaag helemaal klaar mee en ben eerder naar huis gegaan. Maar hierover straks meer... Vorige week. Vorige week zaterdag zouden we dus naar Babypark Gouda, om fijn naar babyspulletjes en De Kinderwagen te gaan kijken. Had me er eerlijk gezegd best op verheugd. Vond het heel bijzonder dat wij dit mogen doen. Wij en babyspulletjes... Wow! Dus, op de druilerige grijze zaterdag die het vorige week was, wij in de auto naar Gouda... En... We vonden het er eigenlijk vre-se-lijk! Voelde me er eerlijk gezegd heel erg ontheemd. Vriendlief en ik keken elkaar bij binnenkomst al aan... en vriendlief merkte op dat hij nog nooit zo zoveel zwangeren bij een heeft gezien. En ik ook niet. We probeerden De Positieve Insteek en het inspiratie opdoen van babykamertjes en accessoires, dat vond ik nog wel leuk. Maar, dat was niet het hoofddoel van ons bezoek. Dat was immers De Kinderwagen... Wat zoekend rondkijkend, kwamen we 'en route door de megastore', per merk gesorteerd, kinderwagens tegen. Wat een keuze! Nu hadden we al een idee en wilden we ons oriënteren op de Bugaboo of de Jools Day Earth of de limited Tokyo Edition. Maar, in principe gingen we er open naar toe, wie weet zagen we nog iets anders. Echter, overal was het druk, vol en bij alle kinderwagens stonden meerdere stellen. Even rustig kijken en proeflopen was er niet bij. Kregen ook geen hulp. Op een gegeven moment voelde ik een soort van 'paniek'... Wat doe ik hier? En al die stellen leken zich helemaal op hun gemak te voelen, de dag van hun leven te hebben. Trotse buiken, alsof zwanger zijn en dus ook babyspullen kopen, het meest vanzelfsprekende op de wereld is. Vriendlief zette door en op een gegeven moment stonden we bij zo een Joolz Tokyo versie. Vriendlief vond hem mooi en stoer. Maar hoe ging ie in en uit elkaar? Er was niemand om te helpen en net als andere stellen gingen we dus zelf maar wat klooien. Ik vond het drie keer niks.. Vriendlief had het systeem zo in de gaten. Ik niet. Het lukte niet in een keer en dus vond ik het een stomme kinderwagen, luidde mijn primaire, gefrustreerde reactie. Vriendlief hield de moed erin. De optimist. Al voelde ik dat het leed al was geschied... enfin, ik moest er maar een stukje mee lopen, dan kon ik het voelen. "Kun je je voorstellen Juul, onze kleine hierin de wagen? Zo leuk! Ik zie het al voor me!", mijn lieve enthousiasteling trok al zijn positivisme uit de kast om mij op te beuren. En echt, ik deed mijn best... maar het was net alsof er al iets van binnen zat, waardoor het geen kans meer maakte... Zo liep ik maar wat ontheemd met een lege wagen door de babypark. En hoe het stond? Voelde? Eerlijk gezegd wilde ik vooral weg uit deze massale winkel, die me het gevoel gaf dat ons kindje, ons wondermeisje een massaproduct was. Het voelde echt niet goed. Had inmiddels tranen in mijn ogen. Nu ben ik al niet zo van de enorme massa's en nu al helemaal niet. Gelukkig begreep vriendlief het, al vond hij het vooral heel vervelend voor mij. Dus nog geen aanschaf gedaan. Volgens mij wordt redelijk veel voor ons een last minute... Hoewel de meubeltjes voor het kamertje weer krijgen van mijn broertje. En de rest, dat zien we wel... Maar wanneer? Wel hebben we al een wiegje (via een vriendin van de buurvrouw) op onze slaapkamer staan voor de eerste maandjes. Voelt voor ons fijner om de kleine (vooral 's nachts) nabij te hebben. En overdag zal ze dan wel in het ledikantje slapen op haar eigen kamertje (denk ik). Ach, die details moeten we nog invullen... Maar goed, die zaterdag zijn we uiteindelijk bij luttele poging nog een positieve draai aan de dag te geven, maar langs de lokale Prenetal gereden. Hier werden we wel fijn geholpen en we hebben (nou ja, ik vooral) even gevoeld aan het opvouwen van de kinderwagens. Vriendlief heeft al die systemen toch zo door, ik ben wat trager en onhandiger . Daar nog wel een dekentje en wat beddengoed voor het ledikantje gekocht, wat ik die avond heb opgemaakt en nu staat het al op de slaapkamer. Maar dat is het ook... De rest moet nog komen... En daarvoor moeten we wachten tot de zolder verbouwd is, waar de loodgieter en timmerman nu druk mee bezig zijn. Onze zolder was namelijk echt een grote troep, maar willen we meer ruimte krijgen, ook voor de babykamer, dan moeten we de zolder toch echt aanpakken. Dus dat gebeurt nu. Op zich een heel gaaf project, helemaal als het straks af is. Dat probeer ik maar voor ogen te houden . Tot zover het deel De Volle Agenda... Ga zo verder schrijven over mijn kijk op de bijeenkomst pijn bij de bevalling die we in het ziekenhuis kregen en tot slot zal ik ook de frustratie van vandaag mbt leidinggevende delen... Heb immers toch wat goed te maken na het verwaarlozen van mijn eigen topic ....